ZABŁOCIE

(1442; w XV w. także Markuszowa Wola, Ostre Błoto, Zabłocice; Kosyl 28, 30, 79; SHGL 281; Osady 171-2; Derwich 1992a 79) 11 km na NE od → Wąwolnicy; ok. 100 km na NE od kl., 37 km na NE od → Braciejowic.

Pow. lub.; par. → Markuszów.

Własn. szlach.

5. Dzies. należy do kl. święt., następnie do pleb. Markuszowa i bpa krak.

1442 sąd polubowny postanawia, że dzies. ze wsi Z., jako założonej na surowym korzeniu, winien brać bp, a nie opat święt. (ZDK II 434); 1443 dzies. z nowizn przywłaszczył sobie pleb. → Garbowa (ib. 444); 1470-80 dzies. snop. wart. 7 grz. należy do bpa krak. (DLb. II 572); 1529 dzies. snop. z pewnych ról należą do bpa, od 1 kmiecia wart. 1 wiard. do pleb. Markuszowa (LR 34, 434).

7. Paw. 359, 30a; LL 1565 41; RL 1626 134; Spis I 447; II 170; Tabela II 303; SG XIV 185; Wojciechowski 1930 127, 164-5; Szafran 204; SHGL 281-2; Osady 170-1; Sochacka 81; Derwich 1992 wg indeksu; 1992a 79; Rozwałka 72.

Uw. Roszczenia opactwa mogły opierać się na fakcie posiadania przez nie pr. do dzies. w starej wsi położonej na tym terenie, zniszczonej w XIV w. Por. Dobre, uw.