(1366 Droganowo z or., 1377 Droganowa, 1414 Draganow, Droganow, 1419 Draganowa) 7 km na SE od Żmigrodu Nowego.

1. 1487 n. pow. biec. (MS 1, 1878; ŹD s. 118); 1596 par. Żmigród Stary (WR k. 112).

2. 1467 Jan Kobyleński pozwany przez Mikołaja i Katarzynę [Stadnickich] oraz Jana i Krzesława [Wojszyków] rodzeństwo [przyrodnie] niepodzielone dz. Żmigrodu o to, że nie chce z nimi dokonać rozgraniczenia i usypania kopców między ich posiadłościami: Siedliskami, Lisią Górą [dziś Łysa Góra] a należącymi do niego: Makowiskami, Leszczyną, D. i Głoścami [dziś Głojsce] (ZCz. 4 s. 346).

3. Własn. szlach. w dobrach → Kobylany. 1366 Kazimierz W. poświadcza, że Janusz doktor dekretów i kanclerz krak. darował swoim bratankom Wilczkowi, Piotrowi, Mikołajowi, Mroczkowi i Janowi oraz ich potomkom wyłącznie w linii męskiej dobra nabyte prawnie tak jak są w swych granicach, tj. → Kobylany i m. in. wieś D. (AGZ 3, 16); 1377 Jakusz, Mikołaj i Piotr ss. Cztana dz. Strzelec, uzgadniając ze sobą dział dóbr, oddają Jakuszowi i jego potomkom → Kobylany, m. in. z wsią D. (AGZ 3, 24); 1385 ww. dok. potwierdza królowa Jadwiga na prośby Janusza, Przecława, Jakusza i Domarada ss. zm. Jakusza Cztana rycerza i dz. ze Strzelec (AGZ 3, 37); 1408 Domarad z Kobylan, poręczając za br. Jakusza, sprzedaje za 300 grz. Wiernkowi z Gabania wsie Makowiska i D. (ZK 5 s. 110); 1412 Wiernek z Gabania wyznacza ż. Małgorzacie 300 grz. wiana na wsiach Makowiska i D. (ZK 5 s. 280); 1414 tenże wyznacza s. Wiernkowi jako jego część podziału trzecią cz. wsi Makowiska i D. (ZK 5 s. 398); Wiernek s. Wiernka z Gabania sprzedaje za 700 grz. gr pras. [nie podano komu] trzecią cz. we wsiach Makowiska i D. (ZK 5 s. 399); 1419 Zbychna wd. po Wiernku z Gabania zeznaje, że nie będzie niepokoić synów Wiernka czyli br. przyrodnich: Wiernka, Stan. Laszka, Bernarda i Piotra o dziedzictwo Stronie, Makowiska, D. i Wolę [Chirwatową, dziś Wolica] (ZCz. 2 s. 282); 1467 → p. 2; 1482 w umowie majątkowej między Agnieszką z Bnina [woj. kaliskie] ż. Jakuba z Dębna kaszt. krak. a jej s. Hieronimem Kobyleńskim z Kobylan tenże, poręczając za nieletnich br. Jana i Jakuba, zobowiązuje się że nie będą od niej wykupywać do jej śmierci zapisanych jej tytułem posagu i wiana przez ich ojca [a jej pierwszego męża Jana Kobyleńskiego] dóbr Kobylany, Makowiska, D. i Głośce (ZB 2 s. 94-5); 1485 br. Hieronim, Jan i Jakub z Kobylan zobowiązują się wypłacić 2300 fl. węg. Piotrowi Myszkowskiemu tytułem posagu ich siostry Agnieszki pod gwarancją wwiązania go do Kobylan, Sulistrowej, Makowisk, D. i Głośców (ZB 2 s. 143); 1487 z podziału dóbr między br. Hieronimem, Janem i Jakubem z Kobylan Hieronimowi przypadają → Kobylany z wsiami, m. in. D. (MS 1, 1878); 1494 ur. Hieronim Kobyleński dz. Kobylan zastawia za 100 fl. Janowi Kolanowskiemu wsie Głośce i D. (GB 4 s. 24); 1496 Hieronim Kobyleński z → Kobylan zeznaje, że aprobując ordynację swego przodka kanclerza Jakusza potwierdzoną przez Kazimierza W. w r. 1366 i nie mając męskiego potomstwa na zasadzie tej ordynacji darowuje br. Janowi i Jakubowi Kobyleńskim odziedziczone genealogicznie po kanclerzu dobra → Kobylany i m. in. wieś D. (AGZ 4, 122); 1508 pobór z 4 ł. (RP); 1529 Jan z Kobylan kaszt. rospierski ustępuje s. Mikołajowi uzyskane w spadku po swym br. Hieronimie dobra Kobylany, m. in. z wsią D. (DodGL 1850 nr 47 s. 187-8; Fastnacht Katalog 1, 86); 1530 wyrokiem sądu król. Jan Kobyleński kaszt. rospierski i jego s. Mikołaj winni dać Dorocie z Tarnowa [pow. pilzn.] ż. Jana Tarły ze Szczekarzowic [pow. sand.] wwiązanie w połowę Kobylan, D. i Głośców oraz w całe wsie Łęki, Sulistrową i Makowiska (SP 6, 456); 1530, 1536 pobór z 4 ł., karczmy i młyna dziedz. o 1 kole (RP k. 48; RP).