GAWSZYCE

(1443 Gawschicze, 1470-80 Gawschycze, Gawszycze, 1529 Gawczycze) wieś, dziś nie istnieje, weszła w skład wsi Rogoźnik1W r. 1225 występuje dziedzic Rogoźnika Gaus (ZDM 4, 872), w której zachowała się nazwa pola: Gawczyce (UN 199 s. 11). Rogoźnik leży 8 km na NW od Czeladzi.

1. 1443 n. ks. siew. (GrünMark. 2 s. 626); 1470 n. par. Siemunia (DLb. 2 s. 191).

3. Własn. szlach. 1443 w akcie sprzedaży ks. siew. bpowi krak. Zbigniewowi Oleśnickiemu ks. cieszyński Wacław rezygnuje z uprawnień pr. książęcego w stosunku do wsi szlacheckich, m. in. do G. w części Sambora. W tymże akcie [druga] połowa wsi G. wymieniona jest wśród wsi szlach. w ks. siew., które są podległe księciu na mocy pr. feudalnego i na tych samych zasadach zostają przekazane bpowi (GrünMark. 2 s. 626-32; M. Dzieduszycki, Zbigniew Oleśnicki, 2 s. XVI-XXII; DH 4 s. 692-3 pod r. 1444); 1470-80 wieś G. posiadają po połowie Jan Siestrzeniec i Maciej Mokrski. 8 ł. kmiec., 2 folwarki ryc. (DLb. 2 s. 191; 3 s. 73); 1528 Jadwiga Rogojska ustępuje swemu s. Janowi Rogojskiemu wiano, które zapisał jej mąż Jan na Rogoźniku i zezwala synowi zapisać wiano na Rogoźniku i G. jego żonie Zofii c. Michałkowskiego [z Michałowic w ks. bytomskim] sędziego bytomskiego; 1529 Krzysztof i Mikolasz Rogojscy oświadczają przed sądem ziemskim siew., że otrzymali zadośćuczynienie z swej ojczystej i macierzystej cz. w Rogoźniku i G. (Siew.); G. wieś opust., role folw. (LR s. 93).

5. 1443 dzies. snop. od kmieci w G. należąca dotąd do księstwa siew. przechodzi w akcie sprzedaży księstwa na własność bpa krak. (GrünMark. 2 s. 626-32; M. Dzieduszycki, Zbigniew Oleśnicki, 2 s. XVI-XXII; DH 4 s. 692-3 pod r. 1444); 1470-80 dzies. snop. z G. należała do kl. zwierzyn., lecz ją książęta cieszyńscy uzurpowali dla zamku siew. i wraz ze sprzedażą księstwa bpowi przeszła na rzecz tegoż. Dzies. snop. wart. 1 grz. z ł. kmiecych, z wyjątkiem jednego łanu, i z 1 folwarku ryc. bpowi, z drugiego folwarku ryc. i z 1 ł. kmiec. wart. 1 grz. plebanowi w Siemuni (DLb. 2 s. 191; 3 s. 73-4); 1529 dzies. snop. wart. 5 grz. z ról folw. w opust. wsi G. i w Rogoźniku oraz dzies. pien. wart. 30 gr od 5 kmieci w tychże wsiach oraz meszne w owsie od wszystkich kmieci i od 2 zagrodników wart. 30 gr plebanowi w Siemuni (LR s. 93-4).

1 W r. 1225 występuje dziedzic Rogoźnika Gaus (ZDM 4, 872).