GRABNO

(1427 n. Grabno, 1470 Grabye, 1520 Dolne Grabno, 1541 Gorne G., Inferior G.) 6 km na SW od Wojnicza.

1. 1493, 1541 pow. czchow. (MS 2, 362; AS 5, 305); 1530 pow. szczyrz. (RP k. 24); 1581 pow. sądec. (ŹD s. 143); 1470-80, 1597 par. Wojnicz (DLb. 2 s. 306; WR k. 73).

2. 1469, 1470 łan zw. Grawczowski (ZCz. 4 s. 393, 411); 1504 siedlisko Sadłowskie, łąki, łąka Brzeście, gaje, stawki dolne; 1507 pole Sadłowskie, 1513 położenie cz. wsi → p. 3; 1536 lasy dóbr Dębno i Rudka ciągną się od G. i drogi z Rudki do Łysej Góry (ZK 29 s. 304); 1541 młyn ze stawkami, Górny Staw, lasy, zarośla i gaje w I. G. → p. 3.

3. Własn. szlach. 1427 Piotr z Zakrzowa [pow. pilzn., par. Wojnicz] w sporze z kmieciami Stanisławem z Olszyn i Maciejem z G. (ZP 20 s. 111); 1441 Dziersław [Białoń] z Więckowic i Olszyn [h. Rawa] uposaża kościół par. w Olszynach. Wyznacza plebanowi m. in. 3 grz. z czynszu z 5 siedlisk i ról w G.: Klisza, Sułka, Stan. Piechowica, Andrzeja Braglowica, Jakuba Sędzica oraz z karczmy. Ponadto kmiecie z tej wsi będą dawać plebanowi rocznie po korcu żyta z łanu (AGZ 5, 88); 1447-96 Weronika alias Warszka c. Dziersława Białonia h. Rawa, ż. Jana Mojkowskiego z Mojkowic [dziś Majkowice, woj. sier.], h. Jelita, chorążego [większego] sier., dziedziczka Więckowic i G., w źródłach występuje od r. 1440 jako ż. Piotra Karwacjana z → Gruszowa i Gorlic (ZCz. 3 s. 267; 4 s. 71, 83, 238; ZP 18 s. 18; 34 s. 411; ZB 4 s. 42); 1462 → Gorlice p. 3a; 1469 Jan Mojkowski z Więckowic pozywa Mikołaja Filipowskiego o to, że nie osadził łanu zw. Grawczowski w G. (ZCz. 4 s. 393); 1470-80 własn. [Warszki] chorążyny z Więckowic, h. Jelita [h. jej drugiego męża], folwark, łany kmiece (DLb. 2 s. 306-7); 1470 Mikołaj z Filipowic [par. Czchów] zobowiązuje się zapłacić Janowi z Mojkowic chorążemu [większemu] sier. 3 grz. i osadzić łan zw. Grawczowski w G. dobrym kmieciem, posiadającym niepodejrzany sprzęt (ZCz. 4 s. 411); 1474-1509 Jan Żegota Mojkowski z Mojkowic, G. i Więckowic, br. Bernarda (ZCz. 5 s. 15; ZP 21 s. 323-4; ZK 153 s. 100; ZCz. 7 s. 85, 128, 144, 246, 322; ZB 3 s. 770); 1478-96 Bernard Mojkowski z Mojkowic, Więckowic i G., br. Jana Żegoty (ZCz. 5 s. 15; ZB 4 s. 44).

1478 sąd ziemski krak. wyrokuje, że Spytek z Melsztyna dzierży dobra Więckowice i G., które ma od Warszki oraz jej ss. Jana Żegoty i Bernarda z tytułu pieniędzy wypłaconych Janowi Karwacjanowi z Gorlic (ZCz. 5 s. 15); 1487 → Glinik par. Gorlice; 1492 Jan Karwacjan z Gorlic oddala roszczenia [Jana] Żegoty z Mojkowic o zabranie 120 grz. od kmieci i z karczmy w G. (ZCz. 5 s. 315); Jan Olbr. poświadcza, że Warszka wd. po Janie Mojkowskim chorążym [większym] sier. darowała s. Janowi Żegocie wsie dziedz. Więckowice, G. i Dąbrówkę [Szczepanowską, pow. pilzn.] w pow. czchow. (MS 2, 362); taż procesuje się z ww. Karwacjanem dzierżawcą w G. (ZCz. 7 s. 11); 1496 taż odstępuje temuż zastaw 120 grz. na wsi G.; Bernard Mojkowski zastawia za 100 grz. Andrzejowi z Glinika cz. dziedz. w G. i Więckowicach (ZB 4 s. 42, 44); 1503 Jan Żegota dz. Więckowic sprzedaje za 660 fl. i 15 grz. z pr. wykupu do 4 lat Mikołajowi z Petryłowa [ziemia halicka] sędziemu halickiemu wsie Więckowice, G. i Dąbrówkę (ZCz. 7 s. 178-9); 1504 tenże Jan z s. Janem zastawiają za 1000 fl. z tytułu posagu c. Żegoty Beaty [jej mężowi] Stan. Ożarowskiemu wsie Więckowice, G. i Dąbrówkę, rezerwując dla siebie w G.: siedlisko zw. Sadłowskie, wszystkie role dworskie, zagrodę z zagr. zw. Batko, łan z Szymonem Chanulą, łan z Janem Wojtowicem, łan z Maciejem Bryzą, pół łanu pustego przy granicy Sadłowskiej [tj. ww. siedliska], wszystkie łąki k. pól dworskich i łąkę Brzeście oraz 2 stawki dolne. Oddają natomiast kmiecia Wojciecha Duliana w zamian za ww. Szymona. Zezwalają Ożarowskiemu użytkować i sprzedawać drewno z gajów rozciągających się k. jego łanów, a w innych gajach może tylko ścinać drzewo na użytek domowy (ZCz. 7 s. 227-8, 260-1).

1507 Jan Żegota dz. Więckowic i G. zobowiązuje się zwrócić 168 fl. Mikołajowi z Sułowa pod gwarancją wwiązania go do wsi G. z wyjątkiem pola zw. Sadłowskie (ZCz. 7 s. 245-6); 1511 tenże Żegota daje ś. Janowi wsie Więckowice, G. i Dąbrówkę oprócz cz. w G., której nie miał w zastawie Stan. Ożarowski; Jan Żegota s. tegoż Żegoty wyznacza ż. Dorocie c. zm. Jana Ożarowskiego 1050 fl. pol. i 250 fl. węg. posagu oraz 1050 fl. pol. wiana na ww. wsiach; tenże Jan z żoną zobowiązują się nie pozbywać się ww. dóbr bez zgody stryja Doroty Stan. Ożarowskiego; Beata ż. tegoż Stanisława, c. Jana Żegoty. za zgodą męża rezygnuje z ww. dóbr na rzecz ojca (ZCz. 8 s. 31-2); 1513 Jan Żegota z Więckowic i G. zobowiązuje się oddać 30 grz. Mik. Cebrzykowi ze Stróż [nie zid.] dworzaninowi wwdy krak. [Mik. Kamienieckiego] pod warunkiem wwiązania go do 6 ról osiadłych w G. z kmieciami: Hanulem, Tomkiem, Dybkiem, Rajcą, Staszkiem i Marcinkiem; tenże Jan oddaje w zastaw do pełnej spłaty 100 fl. pol. posagu i 10 grz. wyprawy siostrze Barbarze ż. Jana Lipskiego połowę G. położoną na N do granic z Dębnem, począwszy od karczmy w górę. Barbara ustępuje mu z pr. do dóbr po ojcu (ZCz. 8 s. 96-7, 135-6, 140-1); Dorota ż. Jana Żegoty z Więckowic zgodnie z zapisem męża ustępuje tejże Barbarze z sumy 100 fl. na G. i karczmie tamże; 1516 taż Barbara wd. po Lipskim dzierż. w G. wydzierżawia na rok br. Janowi całą cz. w G. (ZCz. 8 s. 153, 226); 1520 tenże Żegota ma zapłacić w przeciągu 4 lat 108 fl. tejże Barbarze pod warunkiem wwiązania jej do wsi D. G. do wydzierżenia (ZCz. 9 s. 196-7); 1528 Elżbieta Onyszowa i Anna Kaszoslipska (Księga sądowa wsi Jaworsko – maszynopis w Instytucie Historyczno-Prawnym UJ); 1529 w Olszynach, G. i Roztoce czynsz wieczysty od pewnych kmieci i karczem wart. 6 grz. plebanowi w Olszynach (LR s. 130, → wyżej 1441); → p. 5; Jan Żegota dz. Więckowic i G. zapisuje ż. Katarzynie c. Jana zw. Rudgierz z „Wirczymierza” [nie zid.] 1000 fl. na swych dobrach (ZCz. 10 s. 68-70); 1530 w G. pobór z 5 ł., karczmy dorocznej i młyna dorocznego o 1 kole (RP k. 24).

1538 Anna c. Jana Żegoty dz. Więckowic, G. i Dąbrówki oraz zm. Doroty c. Jana Ożarowskiego rezygnuje na rzecz br. Andrzeja Żegoty z dóbr po matce i z sum 210 fl. pol. i 50 fl. węg., które ojciec oprawił matce na ww. dobrach. Andrzej wyznaczy jej w dożywocie 3 grz. rocznego czynszu na pewnych swoich dobrach (MS 4, 19 313); 1541 Katarzyna z Więckowic dz. G. w pow. czchow., żona Jana Więckowskiego zw. Żegotą zeznaje przed sądem ziem. krak., że kaszt. krak. Jan z Tarnowa [pow. pilzn.] wypłacił jej 600 fl. pol. z nie dopłaconej zm. Stan. Rzeszowskiemu [z Przybyszówki i Rzeszowa, ziemia przem.] sumy za kupione od niego dobra. Pieniądze te Katarzyna Żegocina zabezpiecza do wydzierżenia wd. po nim Katarzynie Rzeszowskiej i jej dzieciom: Piotrowi, Emerencyjanie i Zofii na wsi G. G. z kmieciami tamże osiadłymi: Golanką, Czechem, Kawlą, Batką, Koczaną, Czarnym, Krzywdą, Sasinem, Dulianem, a także na młynie w I. G. i połowie stawów młyńskich. Górny Staw będzie posiadać Katarzyna Żegocina. Z lasów zarośli i gajów będą korzystać bez przeszkód obie strony (AS 5, 305 z or., ale z licznymi błędami; ZK 29 s. 315-7)1Wymienione w dok. strony procesowały się do r. 1545 (ZK 31 s. 203, 892-3, 895); 1581 w G. pobór z 5 ł. kmiec., od 5 zagr. bez roli, 3 komor. z bydłem, 5 komor. bez bydła, z karczmy posiadającej kwartę roli (ŹD s. 143).

5. 1441 → p. 3; 1470-80 dzies. snop. z łanów kmiec. prepozyturze kol. w Wojniczu, a z folwarku kustodii tamże (DLb. 2 s. 306-7); 1529 dzies. snop. z całej wsi wart. 8 grz. ww. prepozyturze, meszne 22 korce żyta w G. i Szkodnej plebanowi w Olszynach, dzies. snop. z ról folw. w G. i Więckowicach wart. 10 grz. ww. kustodii, (LR s. 91, 130, 197); wyrok komisarzy w sporze o meszne między plebanem z Olszyn Klemensem a Janem Golanką, Janem Krzywdą i Stan. Stypką z G. poddanymi Andrzeja Żegoty (Fastnacht, Katalog, cz. 1, 90).

1 Wymienione w dok. strony procesowały się do r. 1545 (ZK 31 s. 203, 892-3, 895).