(1370 Grzibow, 1390 Grebowa, 1494 Grzibowa, Cribowa, 1406 Grzybowo, Grzybowe, 1409 Grzibowicze, 1419 n. Grzybowa) 8,5 km na SE od Dobczyc.
1. 1489 n., 1581 pow. szczyrz. (RP s. 141; ŹD s. 61, 447); 1470-80 n., 1597 par. Gdów (DLb. 2 s. 118; WR k. 212).
2. 1403 Jaszek z G. zgodnie z wizją sądową odstępuje wieczyście Hance z Kunic wycięty las między Kunicami, G. i Niezdowem (ZK 3 s. 565); 1481 granice, → Bielczyce p. 2; 1539 ten sam opis granic, bez powołania się na dok. z r. 1481 (ZK 30 s. 950-1 – tu zamiast Rudniki jest Rudnik).
3. Własn. szlach. 1370 Czcibor z siostrami Jadwigą, Piechną, Stachną i Sędką dziedzice G. sprzedają za 100 grz. gr pras. konarskiemu krak. Klemensowi z Nasiechowic odziedziczoną po matce cz. w Parkoszowicach z pr. patr. kościoła w Sławicach (Mp. 3, 834)1Za identyfikacją tej wiadomości z G. przemawia zarówno forma nazwy, pojawiająca się jeszcze po r. 1400, imię Czcibor u Drużynów (np. w Kępanowie), dziedziczenie tego rodu również w pow. prosz; 1390 Katarzyna c. Zdziebora z Pierszyc [pow. wiśl.], ż. Jastka z G. sprzedaje cz. po ojcu w Wolicy k. Ołudzy (DSZ 49)2Jeśli byłby on identyczny z Janem, Małgorzata byłaby jego drugą żoną; 1393-1409 Jakusz, Jakub Forstek, Kechnik z G. h. Drużyna, br. stryjeczny Klemensa z Łapanowa i Gruszowa [par. Brzesko Stare], Jana z Lipia oraz Pełki ze Szczytnik [par. Brzezie] i Łapanowa, po r. 1400 nie dziedziczył już w G. (GK 1a k. 1; ZK 2 s. 170; SP 8, 8314, uw. 276/27, 286/54, 312/40-1, 330/39; 2, 887, 1061, 1128; ZK 3b s. 49, 52, 62, 90, 95, 160, 220, 456, 639, 641, 669, 691-2; 5 s. 52; KSN 1233, 1237, 1637, 2466)3Na tożsamość Forstka z Kechnikiem wskazują zapiski z SP 2, 773 i 866, a także zebrany materiał do osoby Jakusza z G. Tenże Jakusz raz pisze się z Grabia (SP 8 uw. 312/40-1). Nie wiadomo, czy jest to pomyłka pisarza, czy też miał on jakąś cz. w Grabiu, podobnie jak Michał z Grabia w G., → przyp. 4; 1394-1408 Jan, Janek, Jaszek Forstek z G., h. Drużyna, br. Śmiła (ZK 2 s. 49, 388; 3b s. 96, 416, 427, 506, 653, 675, 693; 5 s. 7; GK 1a k. 2, 9v; KSN 2115); 1394-1400 Michał z G. i → Grabia (ZK 2 s. 22; SP 8 uw. 312/40-1)4Są to tylko dwie, ale odległe od siebie chronologicznie i z różnych ksiąg, wzmianki o Michale z G., nie wyglądają więc na pomyłki pisarzy. Dziedzice Grabia i Grzybowej byli z sobą blisko spokrewnieni.
1396-7 Jaszek z G. w sporze z bpem [laodycejskim, sufraganem krak.] Zbigniewem z Łapanowa i Gruszowa o dziedzinę Kobylec uzyskuje termin na wiec celem pozwania braci bpa (ZK 2 s. 388; SP 8 uw. 229/132); 1398 Jakusz dz. G. zobowiązuje się zapłacić 6 grz. i 1 wiard. do ś. Mikołaja [6 XII] Michałowi z Wieruszyc [i Grabia], a ten odstąpić mu dziedzinę [Pajęczyny] przynależną do [dóbr] G. tak, jak ma ją w zastawie (SP 8, 6548); Jaszek z G. uzyskuje termin na wiec w sporze z Michałem z Grabia o bezprawne wwiązanie się w dziedzinę Pajęczyny; tenże Michał uzyskuje termin na wiec w sporze z Jakuszem z G. o 6 grz. i 1 wiard. (SP 8, 7378, 7380); tenże Jakusz nie stawił się jako pozywający w sporze z Więcesławem, Więchnikiem z Taszyc o 20 grz. długu i tyleż kary (SP 8, 7416, uw. 261/18); tenże Jakusz przeciw Olandowi z Boczowa o pozbawienie go pr. patr. kościoła w Gdowie na szkodę 300 grz. i o zabranie dzies. wart. 100 grz. Oland zeznał, że Jakusz nigdy nie pozywał go w tej sprawie. Powołany przed sąd odźwierny zamku krak. zeznał, że w imieniu Jakusza nikt nie wnosił pozwu przeciw Olandowi o pr. patr. i 300 grz. szkody, był natomiast pozew o pewną dzies. Sąd ziemski krak. wyrokuje, że Janusz utracił wieczyście pr. patr. kościoła w Gdowie (SP 8, 7399); 1398-9 tenże Jakusz w sporze z Wojtkiem z Koźmic [Wielkich] o 20 grz. długu żydowskiego jako pozywający ma przedłożyć sądowi dok. król., że był nieobecny na roczkach z powodu załatwiania spraw króla (SP 8, 7386, 9348, uw. 300/96); 1399-1423 Śmił z G., h. Drużyna, br. Jana, pisał się też z → Markuszowej (SP 8 uw. 303/47; ZK 3b s. 504, 592, 604, 607, 610, 618, 639, 662; GK 1a k. 16, 103v, 120v; KSN 1711, 2554-6, 2567, 2581, 2597, 2636; Mp. 4, 1214; DSZ 159); 1399-1400 Maciej pleb. z Raciechowic przeciw br. Jaszkowi i Śmiłowi z G. o zabraną mu dzies. w Komornikach (SP 8 uw. 303/47, 306/22, 307/6, 309/26, nr 9615, 9886, 9942); 1399-1400 Jakusz Forstek z G. nie stawił się w sporze z bpem krak. o zabraną gwałtem dzies. w [swej wsi] Markuszowej – kary LXX i XV (SP 8, 9891-2, uw. 315/42); 1399-1400 Michał z Grabia w sporze z Jaszkiem z G. o dziedzinę Pajęczyny (SP 8 uw. 295/8, 296/37, 297/13, 298/74, 312/41); 1399 Michał z Grabia przysięgą pozyskuje na Jakuszu z G. 6 grz. długu i tyleż kary, „quia iuravit sibi partem hereditatis in Payancini in tempore obligato assignasse”; jeżeli Jakusz z G. zapłaci 6 grz. i 1 wiard. Michałkowi z Grabia, ten zwróci mu łąki w Pajęczynach, i jeśli Michałek cokolwiek tam posiał, nie zbierze żadnego zboża (SP 8, 8076, 8364); tenże Jakusz w sporze z Janem Orientem z Krakowa o 4 grz. długu ma przedłożyć na najbliższych roczkach dok. król., że był nieobecny z powodu załatwiania spraw króla; nie stawił się jednak z tym dok. (SP 8, 8496, 8531, uw. 287/67); Michał z Grabia przeciw Jaszkowi z G. o bezprawne wwiązanie się do posiadanej przezeń dziedziny zw. Pajęczyny w Gdowie; tenże Michał ustanawia Zbyszka ze Stadnik zachodźcą w tej sprawie (SP 8, 8871, uw. 297/13); Jaszek z G. prawem oddala roszczenia pozywającego go Michałka z Grabia o cz. dziedziny Pajęczyny, mianowicie o bezprawne wwiązanie się do niej (SP 8, 9179).
1400 Jakusz Forstek [z G.] nie stawił się na termin W sporze z Michałem z Grabia o 6 grz. i o zastawioną dziedzinę Pajęczyny w Gdowie (SP 8, 10 112); 1401-2 wyrokiem sądu Michał z Grabia nie będzie odpowiadał przeciw powodowi Jakuszowi Forstkowi z G. o dziedzinę Pajęczyny oraz o 6 grz. i 1 wiard., ponieważ Jakusz wyzbył się majątku ziemskiego i nic nie posiada w ziemi krak. (SP 2, 773, 866); 1401 Jakusz i Jaszek z G. dziedziczą w Lubczy [pow. ksiąs.] (ZK 3 s. 305); 1404-5 Śmił z G. w sporze z kan. krak. Mikołajem dz. Lubczy [Łapanowa i → Gruszowa] o bulle papieskie (litteras papali, zapewne w sprawie Lubczy) i 100 grz. kary (ZK 3b s. 444, 452, 476, 554, 562, 597); 1405-20 Małgorzata ż. Jaszka z G. i wd. po nim (ZK 3 s. 565; 6 s. 35, 300; 7 s. 85); 1405 Jaszek z G. z ż. Małgorzatą pożyczają 60 kwartników od Kmity z Łowini. Jeśli nie zwrócą długu w oznaczonym dniu, wzrośnie on do 80 grz. (ZK 3b s. 694); 1410 Dorota siostra Śmiła z G. (KSN 2634); 1415 Jan z Niezwojowic poręcza Śmiłowi z G. za wszystkie dzieci Jaszka z G., że nie wystąpią przeciw niemu o dobra po Jakuszu Kechniku. Śmił zobowiązuje się spłacić długi Jakusza; tenże Śmił odstępuje od sporu ze Zbigniewem z Przestańska o szaty i srebro pozostałe po Jakuszu Kechniku (ZK 6 s. 84); → Bączal Górny p. 2; 1417 Jan i Małgorzata z G. dzieci Jana i ich matka Małgorzata, poręczając za wszystkie inne dzieci Jana, wyznaczają ciotce Kenuszy „de Kyczyn” [nie zid.] z tytułu posagu po podziale dóbr 30 grz. na wsi Szlembark. Jeśli dzieci nie wykupią tej wsi w ciągu 4 lat, posiądzie ją wieczyście5W r. 1430 taż „Kynuska” ż. Jakusza zastawiła tę wieś br. Śmiłowi z Markuszowej (ZK 9 s. 177); 1419-20 Małgorzata wd. po Jaszku z G. wraz z dziećmi po sporze z jego siostrą Dorotą z Karniowa na zasadzie przedawnienia oddalają jej roszczenia o 1/2 dziedzictwa w G. i o posag (ZK 6 s. 300, 577; 7 s. 85); 1423 Jan s. Jaszka dz. G. sprzedaje za 320 grz. półgr i rolę zw. Janikowska w Świdniku [nie zid.] Jadwidze wd. po Bonie Juncie z Jawczyc i ich dzieciom całą wieś G. z pr. patr. kościoła w Gdowie. Małgorzata matka Jana zrzeka się pr. do posagu i wiana. Dok. w tej sprawie wstrzymują Mikołaj ze Zręczyc i Świętochna z Gdowa (ZK 7 s. 236-7)6W haśle Gdów błędny reg. i błędnie umieszczony w p. 3; 1424 taż Jadwiga oddala roszczenia Śmiła s. Jaszka z Markuszowej o pr. bliższości do wsi G. i o samą wieś, ponieważ nie chciał jej zwrócić pieniędzy zgodnie z dok. sądowym (ZK 7 s. 339).
1437 Jadwiga wd. po Juncie z Jawczyc z s. Franciszkiem sprzedają za 100 grz. półgr i za konia wart. 30 grz. Janowi Bohunowi ongiś z Wojsławic [pow. prosz., h. Drużyna, → Donosy i Chroszczyna Mała] całą dziedzinę w G. i Pajęczyny nad rz. Rabą, wg wyznaczonych granic (ZK 11 s. 184); 1437-9 Jan Bohun z G. (ZK 146 s. 374; 150 s. 54; 371 s. 102); 1438 br. Bohun i Libuń z G. dzielą się dobrami w ten sposób, że Libuń bierze cz. pieniędzy od brata i cz. pieniędzy od jego poręczyciela Jana Niezwojowskiego i ustępuje Bohunowi z dóbr ojczystych w G.; tenże Bohun zeznaje, że Jan z Niezwojowic udzielił mu satysfakcji za zastaw, który miał od niego w Solczy (ZK 197 s. 697); 1439 → Chroszczyna Mała p. 3: Cz. Bohunów (w reg. opuszczono imię Jakub przy s. Tomasza).
1445 Jan z Wielopola pozyskuje na Janie z Ujazdu [pow. szczyrz., h. Drużyna] całą cz. wyspy alias łęgu za rz. Rabą przynależną do [dóbr] G. [jest to dziedzina Pajęczyny → wyżej] (ZK 12 s. 280); 1464 Stanisław dz. → Gdowa i G. (ZK 16 s. 170); 1467 Maciej stolarz z G. (GK 18 s. 275); 1470-80 G. własn. Stan. Wielopolskiego h. Stary Koń, folwark (DLb. 2 s. 118); 1480 Mikołaj kmieć z G. (ZK 19 s. 126); 1481 Stan. Wielopolski dz. Gdowa i G. (Mp. 5 P 80); 1486 Mikołaj [Wielopolski] z G. (GK 22 s. 544); 1489-99 w G. pobór z 3 ł. (RP s. 141; ŹD s. 447; RP s. 155, 168, 184, 198, 216, 89, 124, 51, 24); 1495 Mik. Wielopolski z Gdowa zastawia za 100 grz. gr pol. Stan. Osieckiemu z Osieczan całą wieś G. i cz. w Zborczycach. Dobra te przejął od zm. Niewiarowskiego (GK 24 s. 1026-7); tenże Osiecki wydzierżawia za 10 grz. rocznego czynszu Janowi Wielopolskiemu ww. dobra (GK 25 s. 386); 1497 tenże Osiecki oddaje ż. Katarzynie, c. Łazańskiego w zastaw za 100 grz. całą wieś G. i cz. w Zborczycach jako zabezpieczenie jej posagu (GK 26 s. 202).
1522 ur. Mik. Wielopolski dz. Gdowa i G. zastawia za 100 fl. szl. Jadwidze Helmanowej wieś G. (ZK 26 s. 542); 1525 Mik. Gdowski z Gdowa, G. i Falkowic zastawia za 200 fl. Dorocie Helmanowej całą wieś G. i cz. w Falkowicach; taż Dorota wydzierżawia te dobra na rok za 17 fl. Mik. Gdowskiemu; ur. br. rodzeni nie podzieleni Jan i Mikołaj zw. Bochnarowie, czyli Wielopolscy dz. Gdowa i G. zeznają, że oddali w dożywocie ur. Mik. Wielopolskiemu „paterno isporum ex patruelibus germanis germano” całe wsie Gdów i G.; ciż bracia zeznają, że zobowiązali się zastawić i zapisać za 1000 fl. Mik. Wielopolskiemu „patruo paterno ipsorum ex patruelibus germanis” dobra Gdów i G. na wypadek ożenku, aby mógł zabezpieczyć żonie posag i wiano na ww. dobrach; tenże Mikołaj daje synowcom (schynowczom) dobra Gdów i G. Jeżeli jednak będzie miał potomka męskiego z obecną żoną, oddadzą te dobra jemu lub potomkowi. Siostra Mikołaja Anna może mieszkać w Gdowie i być tam utrzymywaną aż do śmierci, w przeciwnym wypadku Bochnarowie wypłacą jej odpowiednie sumy pieniędzy na dożywocie; Wincenty Wieruski z Wieruszyc w imieniu Doroty Helmanowej wydzierżawia na rok Mik. Wielopolskiemu wieś G. (ZK 27 s. 38-9, 55-6, 82-3, 97-8); 1525-34 Mik. Gdowski, Wielopolski dożywotni posesor dóbr Gdów i G. (ZK 27 s. 82; 48 s. 524, 578-83; 49 s. 66); 1530 w G. pobór z 1 ł. i karczmy dorocznej (RP k. 28); 1537 → Gdów p. 3.
5. 1470-80 dzies. snop. z folwarku w G. wart. do 1 grz. plebanowi w Gdowie (DLb. 2 s. 118); 1529 dzies. snop. z całej wsi G. wart. 1 grz. bpowi krak., z 1 pola wart. kopy gr plebanowi w Gdowie (LR s. 6, 123).
6. 1398 Jakusz z G. w sporze z Paszkiem domownikiem Mikołaja z Wieży [nie zid.] o spoliczkowanie Paszka ma przedłożyć dok. król., że nie był obecny na wiecu z powodu załatwiania spraw króla (SP 8, 7387); 1442 Libuń z Zalesia [nie zid.] alias ongiś z G., jego ż. Brygida, c. Klemensa z Zasowa [pow. pilzn.] (ZK 12 s. 4).
1 Za identyfikacją tej wiadomości z G. przemawia zarówno forma nazwy, pojawiająca się jeszcze po r. 1400, imię Czcibor u Drużynów (np. w Kępanowie), dziedziczenie tego rodu również w pow. prosz.
2 Jeśli byłby on identyczny z Janem, Małgorzata byłaby jego drugą żoną.
3 Na tożsamość Forstka z Kechnikiem wskazują zapiski z SP 2, 773 i 866, a także zebrany materiał do osoby Jakusza z G. Tenże Jakusz raz pisze się z Grabia (SP 8 uw. 312/40-1). Nie wiadomo, czy jest to pomyłka pisarza, czy też miał on jakąś cz. w Grabiu, podobnie jak Michał z Grabia w G., → przyp. 4.
4 Są to tylko dwie, ale odległe od siebie chronologicznie i z różnych ksiąg, wzmianki o Michale z G., nie wyglądają więc na pomyłki pisarzy. Dziedzice Grabia i Grzybowej byli z sobą blisko spokrewnieni.
5 W r. 1430 taż „Kynuska” ż. Jakusza zastawiła tę wieś br. Śmiłowi z Markuszowej (ZK 9 s. 177).
6 W haśle Gdów błędny reg. i błędnie umieszczony w p. 3.