(1317 Hoyenewaldt, 1326 Helwand, 1348 Henwald, 1430 Hynwald, 1441 Himwald, 1477 Hymwald, 1529 Hinwalth, Hynwalt, Huwalth). Dziś Inwałd, 7 km na SW od Wadowic.

1. 1581 pow. śl. (ŹD s. 104); 1326 n.¹Por. 1318 p. 5 par. własna; dek. Zator (MV 1 s. 128).

2. 1577 rozgraniczenie wsi: I., Wieprz, Andrzychów [dziś Andrychów] i Sułkowice rozpoczyna się przy narożniku wsi Frydrychowice między gruntem inwałdzkim a wieprzowskim. Następne kopce są usypane nad potoczkiem aż do potoczku zw. Blejarowski (Blearowszky) [nie notowany przez HW i UN]. Od tego potoczku granice idą do kopca usypanego nad potoczkiem na skraju folwarku pana Stan. Gniewka, ku potoczkowi tego Gniewka, płynącego z jego dąbrowy i dalej ku potoczkowi, przez rolę pleb. inwałdzkiego. Granice zwracają się tu na południe ku górce, przez potok do Pruszowej roli, od niej ku górze przez kraniec Czobakowej roli i stąd prosto przez zarośla do jabłoni, od niej w górę do miedzy Bobrowej roli, a dalej od górnego folwarku wieprzowskiego do potoku zw. Krakowica [nie notowany przez HW i UN, tę nazwę mają dziś części wsi, pola i las w I. i Wieprzu; UN 16 s. 28-9, 77-8]. Granica przechodzi przez ten potok na górkę, do andrzychowskiego gruntu i dochodzi do potoku zw. → Głęboki Potok i nim idzie ku górze, na jego wierzchowinę, a dalej k. góry zw. → Czeczkowa. Kopce sypane są następnie nad stawkami andrzychowskimi, naprzeciw Chrostownej góry [nie zid.], następnie około tej góry aż do rzeczki Świepietnik [nie notowana przez HW i UN]. Nad nią w miejscu, gdzie schodzi się ta rzeczka z potokiem Zagórnik [nie notowany przez HW i UN; dziś wieś o tej nazwie 4 km na SW od Inwałdu] usypano ostatni kopiec. Granica idzie teraz rzeczką Swiepietnik (ZK 406 s. 31-2).

3A. Własn. ks. ośw., od 1317 własn. szlach. 1317 Władysław ks. ośw. nadaje niejakiemu Schnokowi wieś swoją H. liczącą 70 ł. frank. i zwalnia ją od wszelkich ciężarów pr. książęcego (ZDM 4, 896); 1430 Jan z H. (ZDK 2, 303); 1441 Klozman z H. (GrünMark. 2 s. 586); 1560 Mik. Inwałdzki z I. (ZZ 12 s. 649); 1560-2 Jan Inwałdzki z I. s. tegoż Mikołaja (ZZ 12 s. 650, 653, 656).

3B. Własn. ks. zator. 1477 br. Kazimierz, Wacław, Jan i Włodek książęta ośw.-zator. dzielą ks. zatorskie na dwie części. Kazimierz i Wacław otrzymują m. in. folwark H. (GrünMark. 2 s. 615-6).

5. 1318 kościół erygował i uposażył Zawisza Ligęza (J. Łepkowski, Przegląd zabytków przeszłości w okolicach Krakowa, „Rocznik Towarzystwa Naukowego Krakowskiego”, 5 (1861), s. 234 wzm. wg kopii dok. przechowanej w archiwum par. w I.); 1326-7 pleb. Henryk. Par. oszacowana na 1 grz. 6 sk.²Oszacowanie par. w r. 1326 jest opatrzone notką: Deinceps nunquam solvit, quia deserta est, oszacowanie zaś z r. 1327 notką: Deserta est. W obu wypadkach wydawca nie określił ręki ani czasu sporządzenia notek (MV 1 s. 128, 199); 1354-6 świętop. 3 gr (MV 1 s. 128, 199; 2 s. 265, 272, 280); 1529 pleb. Świętosław. Dzies. pien. 16 gr bpowi w krak. kluczu dziesięcinnym, meszne wart. 3 grz. 6 gr oraz 10 gr klerykatury miejscowemu plebanowi (LR s. 9, 206- 7); 1598 par. pod wezw. Narodzenia NMP (WR k. 158).