(1366 de Klessczoua z kop., 1404 Olesczowa, 1419 Clesczow, 1442 Cleszczow, 1468 Clesczowa, 1489, 1493 Clesczowicze) 14 km na NW od centrum Krakowa.

1. 1475, 1581 pow. krak. (GK 20 s. 67-8; ŹD s. 37); 1470-80, 1598 par. Morawica (DLb. 2 s. 44; WR k. 413v).

2. 1430 cz. lasu w dziedzinie kleszczowskiej należy do Andrzeja z Brzoskwini (ZK 9 s. 198); 1435 gaje Łęgi, las → Chełm i łąki w K. należą do wsi Niegoszowice Andrzeja z → Brzoskwini; 1443 gaje → p. 3; 1459 sąd ziemski krak. odsyła do urzędu podkomorskiego krak. sprawę Elżbiety c. zm. Leksandrowskiego z Aleksandrowic z kl. zwierzyn. o granice między K. i Aleksandrowicami a Zabierzowem (ZK 147 s. 281); 1468 łan zw. Kossowski → p. 3; 1476 łany: Nabiałkowski, Młoszowski, Kossowski, Jakubowski i Gwizdaliński, karczma z rolami pod Grabem, Wsbok Staw, gaje, lasy i łęgi → p. 3; 1480 sąd ziemski krak. wciąga do księgi wiecowej mandat Kazimierza Jag. z 1475 r., którym nakazywał kl. zwierzyn. jako dziedzicowi Zabierzowa, pozwanemu przez br. nie podzielonych Jana, Marcisza i Andrzeja z Aleksandrowic o uchylanie się od odnowienia granic i usypania kopców między K. a Zabierzowem. Klasztor uzurpuje sobie prawo do cz. K. wart. 200 grz. twierdząc, że przynależy ona do Zabierzowa (ZK 147 s. 446); 1483 br. Jan, Andrzej i Marcisz z Aleksandrowic sprzedają za 610 grz. i za las Chełm wydzielony z dziedziny K. i za stawy alias łęgi k. rz. Rudawy oraz za łąkę na Gronoszczu Janowi s. zm. Andrzeja z Zawady wieś Niegoszowice, którą miał w zastawie tenże Andrzej (ZK 20 s. 198-9, 240); 1494 bp pozn. Uriel pod zakładem 300 grz. zobowiązuje się wydzielić Janowi Ossolińskiemu z Balic cz. gajów w dziedzinie K., poczynając od końca jamy zw. Głęboką do skałki zw. Muszą[?] Skałką (rupella Mwshą), na długość na 5 stajań, a na szerokość na 2 stajania łanowe (GK 24 s. 503-4); 1498-9 stara droga, czyli ścieżka z Morawicy do K., → Aleksandrowice.

1551 K. graniczy z Burowem, lasy, → Burów p. 2; 1557 Jan Boner z Balic kaszt. biec., wielkorządca krak., star. spiski i rabsztyński zezwala Stanisławowi Iwanowi z Aleksandrowic pobierać wodę z rz. Rudawy [k. Niegoszowic] i w razie potrzeby zbudować jaz, a także przeprowadzić wodę z tej rzeki przez jego łąki do swych stawów w K. Przekopany przez łąki rów nie może być szerszy od 2 i 1/2 łokcia, a woda nie może ich zalewać. Gdyby Iwan wyrządził jakieś szkody w Rudawie należącej do kap. krak., musi je sam wyrównać (ZK 35 s. 254-6); granica między Niegoszowicami ww. Bonera a K. Stanisława Iwana zaczyna się przy granicy Nielepic Stan. Tęczyńskiego wwdy krak., star. lub. i bełskiego od 3 kopców narożnych k. Wielkiego Lasu [Chełmu] i w końcu ról K. Stąd biegnie „per rubetum alias zaroszli” i jamy do wierzchołka góry leżącej między tym lasem zw. Chełmem a zaroślami, z góry zaś przez tenże las do wielkiej drogi z Krakowa do Chrzanowa, przez tę drogę i łąki do rz. Rudawy. Tu granica przekracza Rudawę i dochodzi do niezbyt odległych kopców, usypanych między rolami Niegoszowic a stawami kleszczowskimi, dalej do starego koryta Rudawy i do ściany Brzezinki i Kobylan, należących do beneficjum dziekana krak. i podkanclerzego Królestwa Jana Przerembskiego. Tu usypano kopce narożne Niegoszowic i K. (ZK 35 s. 376-9).

3. Własn. szlach. 1366 Spytek dz. K. (KK 1, 241); 1404 Jadwiga wd. po wwdzie sand. Ocie z Pilczy [dziś Pilica] wyznacza wnuczce rodzonej Jadwidze c. Wincentego z Granowa [woj. pozn.] jako posag kupione za 500 grz. wójtostwo w Łańcucie [ziemia przem.], 100 grz. na wsi Granów, 75 na Sławniowie, 125 na Strzegowej, 10 na Ciągowicach, 8 1/2 na Niwkach, 90 na Dobrej. Gdyby nie wyszła za mąż za Jana s. Marcisza Rupelnego z Tochołowa [dziś Tuchołów, h. Topór], Jan przejmie ten zapis w dożywocie. Tenże Jan wyznacza tejże Jadwidze [Granowskiej] 1000 grz. posagu [kontraktem przedmałżeńskim] na połowie wsi Aleksandrowice i O. (SP 2, 1063); 1404-29 Jan Leksandrowski dz. K. i → Aleksandrowic; 1404 tenże Jan poręcza Wrochnie wd. po Jakuszu z Ujazdu dług Spytka z Siedlca wsią K. (ZK 4 s. 168); 1408, 1476 karczma → Grąb między Aleksandrowicami i K.; 1419 Jan z Aleksandrowic i Zaklika z Balic za 160 grz. półgr z tytułu poręki długu Nawoja z Tęczyna dają w zastaw wwdzie krak. Janowi z Tarnowa [pow. pilzn.]: Jan 4 kmieci w K. z czynszem 8 grz., Zaklika 4 kmieci w Balicach z czynszem 8 grz. (SP 2, 1626); 1423 Stanisław i Maciej kmiecie z K. (GK 2 s. 74, 143, 155, 190); 1428 Jan z Aleksandrowic wyznacza w dożywocie za 20 grz. gr krak. z tytułu wysługi domownikowi Święszkowi Nielewicowi łan narożny w K. z kmieciem Michalcem. Po jego śmierci Jan lub jego spadkobiercy mogą odzyskać ten łan, jeśli dadzą 20 grz. najbliższym zm. Święszka (ZK 8 s. 390); 1441 Ota z Plechowa zastawia za 120 grz. gr pol. Maciejowi zw. Kapustą włodarzowi z Balic wieś K., który każdego roku odliczy od tej sumy 7 i 1/2 grz., dopóki będzie miał tę wieś w zastawie (ZK 365 s. 661-2); 1442 Katarzyna ż. Miecsława z Nowej Wsi c. zm. Imrama z Łopuszna [pow. chęc.] zeznaje przed sądem, że Ota z Plechowa wykupił od niej za 85 grz. dziedzinę K., którą trzymała w zastawie z tytułu posagu i wiana (ZK 150 s. 220); 1443 tenże Ota wydzierżawia na 6 lat za 90 grz. Maciejowi Kapuście [włodarzowi] z Balic wieś K. Maciej może w gajach ścinać i sprzedawać drewno. Jeśli zbuduje w tym czasie w K. jakiś budynek wart. powyżej 12 grz., Ota zwróci mu nadwyżkę (ZK 12 s. 49); 1448 Maciej s. Macieja Kapusty z Balic ustępuje Ocie z Plechowa [dzierżawioną] wieś K. z zasiewami ozimymi (ZK 13 s. 161).

1456 → Aleksandrowice; 1459 → p. 2; 1462 Korda [kmieć] z K. (ZK 152 s. 54); 1464-92 Marcisz, Marcin Aleksandrowski, Leksandrowski h. Topór dz. K., Morawicy i → Aleksandrowic (i ZK 21 s. 168); 1468 Elżbieta wd. po Janie Wielkanockim daje Marciszowi z Aleksandrowic cz. w Książu Małym, Przegrzebie i Krzeszówce z pr. patr. kościoła w Książu Małym w zamian za łan osiadły w K. zw. Kossowskim z kmieciem Gwizdałką i za 400 grz. gr pol. (GK 18 s. 496-7; ZK 152 s. 157); 1470-80 cz. K. należy do Frykacza [z Mnikowa] h. Jastrzębiec, cz. do [Marcisza, Andrzeja i Jana] Aleksandrowskich h. Topór, we wsi łany kmiece i 2 karczmy z rolami (DLb. 2 s. 44)¹Długosz podał, że dz. cz. K. jest „Aleksandrowsky prefatus”, zamiast „Aleksandrowscy prefati”, jak to wynika z opisu Aleksandrowic i Morawicy (DLb. 2 s. 43); 1475 Marcisz i Andrzej z Aleksandrowic zastawiają za 100 kop gr pol. [przyrodniej siostrze po matce] Annie c. zm. Piotruszy z Budziszowic [pow. wiśl.j i Jana Aleksandrowskich h. Topór, we wsi łany dają w K. w pow. krak. Ww. bracia dają Czelatyckiemu wwiązanie w dziedzinę w K. i poręczają za starszego br. Jana, że nie zaneguje tego zapisu i będzie go przestrzegał (GK 20 s. 67-8); 1476 Jan, Marcisz i Andrzej z Aleksandrowic dzielą się dobrami. Janowi i Andrzejowi przypada cz. w → Aleksandrowicach, a w K. 4 ł.: Nabiałkowski, Młoszowski, Kossowski, Jakubowski, karczma z rolami pod Grąbem i zagrody. Jeśli Ota z Plechowa uczyni im szkodę w K., wtedy Janowi i Andrzejowi przypadnie 2/3 dóbr w K. i tyleż zagród, wszystkich gajów, zarośli, łąk i pastwisk oraz wolny dostęp do wodopoju w stawach należących do Marcisza, a temuż 1/3 dóbr w K. i tyleż zagród oraz ww. przynależności. Po obu stronach dóbr pastwiska będą wolne dla wszystkich. W Moczydle [dziś pola i pastwisko o tej nazwie w sąsiednim Zabierzowie – UN 1 s. 93] są 2 ł., które zostaną podzielone z sędzią sand. Otą. Z uzyskanego w ten sposób działu przez braci Aleksandrowskich Janowi i Andrzejowi przypadną 2/3, a Marciszowi 1/3, który dostaje ponadto 1/3 ról dworskich, inne obiekty i łany w → Aleksandrowicach, 3 ł. w K. – dwa z kmieciami Stantką i Szewczykiem, a trzeci Gwizdaliński, 1/2 karczmy pod Chełmem, 1/3 ról, zarośli i łąk oraz wolne używanie pastwisk i wodopoju w stawach, staw zw. Wsbok Stawem, 1/3 lasów, czyli łęgów i 1/3 wyrębu w lasach w K., czyli w Moczydle. Jan i Andrzej pod karą XV zapłacą Marciszowi 3 grz. i pozwolą mu w swej cz. lasów wycinać drzewa na budowę (ZK 18 s. 277-8); Jakub z Dębna wwda sand. i star. krak. poręcza br. Janowi, Marciszowi i Andrzejowi z Aleksandrowic, którzy zapisali 100 kop gr pannie Annie c. zm. Piotruszy z Budziszowic i Jana Czelatyckiego na dziedzinie w K., że kiedy Anna osiągnie lata sprawne zezna, iż ww. bracia [przyrodni] spłacili jej tę sumę i uwolni ich od tego zapisu (GK 20 s. 384-5); Jan Czelatycki jako opiekun i ojciec Anny zastawia Mik. Mleczce z Jedlicz [pow. pilzn.] jej zapis 100 kop gr, dokonany przez br. Marcisza, Jana i Andrzeja z Aleksandrowic na wsi K. z tytułu jej macierzyzny (SP 2, 4178); 1477 Andrzej z Aleksandrowic zastawia za 200 fl. węg. br. Janowi 2/3 swego działu w Aleksandrowicach i K., rezerwując dla siebie 1/3 dóbr (GK 20 s. 525-6); tenże Jan, poręczając za br. Andrzeja, zobowiązuje się oddać 20 grz. Rafałowi z Morawicy pod warunkiem wwiązania go do całej ich cz. w K. w pow. krak. (GK 20 s. 548); Marcisz z Aleksandrowic zwróci 20 grz. gr pol. Rafałowi z Morawicy albo zastawi mu cz. w K. w pow. krak. (GK 20 s. 548-9); br. Jan i Andrzej z Aleksandrowic zastawiają za 40 fl. węg. Mik. Nosowi z Modlnicy całą cz. dziedz. w K. z karczmą zw. Grabską [pod → Grąbem] i innymi przynależnościami (GK 20 s. 641-2).

1481 br. kantor wiślicki Jan, Mikołaj, Ota, Stanisław i Marcin dziedzice Plechowa zeznają podział dóbr, który przeprowadzili między nimi Żegota z Rytra, Mikołaj z Tęczyna, Rafał z Rytra, Jan z Jakubowic i Piotr Kot z Przybysławic. Mikołajowi przypadły Łętowice i Biadoliny w pow. pilzn., 4 ł. w Plechowie z kmieciami: Piotrkiem sługą, czyli dawnym włodarzem, Staszkiem i Marcinem, Jakubem Zenką i Wawrzyńcem, Rejem i Jantełkiem (Rey et Janthelek), cała cz. w Rachwałowicach z gajami Guzówką, Pożarem i Wysoką, cała cz. wsi K. w pow. krak. i cała cz. w Szczebrzuszu w pow. wiśl. Janowi pieniądze po ojcu w gotówce i w zapisach, dom w Wiślicy oraz 2-letnie używanie dóbr Trunowice [dziś Turnowiec], Szeszelów [dziś Seselów] i Ciuślice w pow. wiśl. Młodszym br. Ocie, Stanisławowi i Marcinowi przypadł Plechów z wyłączeniem 4 ł. Mikołaja, pozostałe gaje w Rachwałowicach, Trunowice, Ciuślice, Szeszelów, Książnice, Słupiec Wielki i Słupiec Mały w pow. wiśl. Owe 4 ł. w Plechowie młodsi bracia będą posiadać przez 4 lata, później przejmie je Mikołaj, który zapłaci Czelatyckiemu 50 grz. długu ojca. Młodsi bracia poręczają za siostrę Annę, Barbarę i Świętochnę, że zrzekną się pr. do ojcowizny na rzecz starszych braci (ZK 201 s. 402-4).

1483 Piotr Frykacz z Mnikowa wyznacza ż. Katarzynie c. Żegoty z Rytra po 400 fl. węg. posagu i wiana na połowie dóbr w Mnikowie, Okleśnej i K., a Katarzyna rezygnuje z dóbr dziedz. na rzecz ojca (ZK 20 s. 240); 1483 → p. 2; 1489-9 pobór z K.: 1489 z 4 ł., 1490-3 z 3 ł., 1494 z 2 ł., 1496 [włodarz] Maciej Młosz zapłacił z 2 ł., 1497 [włodarz] Mik. Susz zapłacił z 2 ł., 1498 pobór z 2 ł., 1499 z 2 ł., 10 ł. opust. (ŹD s. 432; RP s. 1, 31, 63, 102, 131, 145, 157, 171, 187, 201); 1490 Katarzyna Laczkowa wd. po Więcesławie zw. Laczkiem zapisuje Annie ż. uczc. Jana ongiś wójta krośnieńskiego i dzieciom zm. Katarzyny alias swym wnuczętom (wnanczathom) całą cz. w Aleksandrowicach i K. wraz z wszystkimi prawami. Anna z mężem ,,et pueris alias wnączatha” mają jej zapewnić dożywocie (ZK 21 s. 45); 1491 Mikołaj z Plechowa sprzedaje za 220 fl. węg. Janowi Ossolińskiemu z Balic połowę K. (ZK 21 s. 128-9)²Akt sprzedaży-kupna zmieniono w 1492 r. na akt symbolicznej zamiany dóbr, aby w ten sposób wyeliminować spory o pr. bliższości, które mimo to miały miejsce, → niżej; 1492 tenże Mikołaj daje temuż Janowi całą cz. w K. w zamian za łan w Borowie z kmieciem Chanucholem w pow. sand. i dopłatę 300 grz. (ZK 21 s. 164-5); 2 X 1492 Mik. Laskowski wójt dziedz. z Mościsk [ziemia przemyska] zeznaje, że uzyskał od swych wujów bezdzietnych Andrzeja i Marcina z Aleksandrowic pełną spłatę z tytułu pr. bliższości i sukcesji po nich jako krewnych nie posiadających żadnego potomstwa, dlatego rezygnuje na ich rzecz z dóbr Aleksandrowice i K. których wujowie mogą się pozbyć lub dowolnie nimi dysponować, choć nie mają swego potomstwa. Ur. Stanisław z Młodziejowic poręcza za Mikołaja, że jego br. Andrzej, Jan i Gabriel oraz siostry Anna ż. Biedrzycha z Trzcieńca i Zofia ż. Bernarda z Krzywczy [Podole], uznając zapis najstarszego brata, nie wystąpią pr. bliższości przeciw wujom o ww. dobra, jak również przeciw osobom, które kupią od nich te dobra lub uzyskają je tytułem zamiany. Gdyby rodzeństwo to wystąpiło przeciw wujom lub innym osobom, Młodziejowski będzie ich zachodźcą i uwolni ich od pretensji tegoż rodzeństwa. Laskowski zobowiązuje się, że do 2 II 1493 doprowadzi do sądu braci i siostry celem udzielenia przez nich konsensu na jego zapis na rzecz wujów. Jeśli Laskowski lub ktoś z jego rodzeństwa nie wezmą w określonym czasie 100 fl. z rąk Młodziejowskiego, zwróci on do 2 II 1493 te pieniądze Andrzejowi i Marcinowi z Aleksandrowic i w ten sposób zostanie on uwolniony z poręki oraz ochrony dóbr Aleksandrowice i K. (ZK 21 s. 166-9); Andrzej i Marcin Leksandrowscy dają bpowi pozn. Urielowi z Górki [woj. pozn., pow. kościański] swoje wsie Aleksandrowice i K. [czyli cz. w tych wsiach] w zamian za połowę jego wsi Kozarzów „in terra Maiorispolonie” w pow. konińskim i dopłatę 2000 fl. węg. (ZK 21 s. 168- 71)³Nieco inaczej sformułowano tę transakcją w Księgach poznańskich grodzkich 10 s. 176: Uriel kupuje Aleksandrowice, K. i łąkę Pałubów Łęg (Palubow Lang), za połowę Kozarzewa i 1800 fl. węg. Nie da się ustalić, do której z tych wsi należała łąka o tak ciekawej nazwie.

1493 Jan z Plechowa pleb. w Więcławicach pozywa Jana Ossolińskiego z Ossolina i Balic o połowę K., którą kupił od jego br. Mikołaja, a on ma do niej pr. bliższości po swym bracie. Ossoliński nie chce mu odstąpić tych dóbr i wziąć od niego pieniędzy i z tego powodu ma on 56 grz. szkody rocznie. Pozwany przez swego prokuratora przedłożył sądowi minutę sprzedaży⁴Terminu minuta użyto w znaczeniu wstępnego aktu sprzedaży, a nie dok. już z mocą prawną i zaznaczył, że w pozwie nie podano sumy, za którą sporne dobra zostały kupione, wykładając pamiętne. Prokurator Piechowskiego zeznał, iż ten chciał dać taką sumę, która jest podana albo w minucie, albo w księdze. Strona pozwana odwołuje się do laski sędziowskiej. Sąd odsyła sprawę do zbadania; Andrzej Leksandrowski pozywa Jana Ossolińskiego z Balic tytułem pr. bliższości o połowę K. kupioną przezeń od Mik. Plechowskiego (SP 2, 4398-9); sąd ziemski oddala pozew szl. Stan. Plechowskiego przeciw ur. Janowi z Ossolina i Balic o bliższość do cz. w K., sprzedaną Ossolińskiemu przez jego br. Mikołaja z Plechowa. Stanisław nie ma praw do tej części, Ossoliński uzyskał ją bowiem drogą zamiany dóbr (ZK 21 s. 203); 1494 ur. Jan Ossoliński z Balic sprzedaje za 300 grz. gr posp. bpowi pozn. Urielowi i jego bratankowi ur. Łukaszowi z Górki całą połowę K. Ossoliński i Piotr z Kurozwęk [pow. wiśl.] podskarbi Królestwa i star. krak. pod zakładem 300 grz. zobowiązują się bronić ich przed przeszkodami w posiadaniu tych dóbr, a sam Ossoliński pod zakładem 300 grz. zobowiązuje się wpisać tę transakcję do akt ziemskich krak. na najbliższych roczkach (GK 24 s. 501-3); → p. 2; 1498-9 Katarzyna wd. po Piotrze Frykaczu [dziedziczka cz. w K.] współpatronką kościoła par. w Morawicy → Aleksandrowice p. 2; 1499 kaszt. spicymierski Łukasz z Górki daje star. [bpiemu] lipowieckiemu Iwanowi [Karmińskiemu] wsie dziedz. Aleksandrowice i K. [tu cz.] w pow. krak. w zamian za Karmin i Chełkowo w pow. kościańskim [woj. pozn.] (ZK 15 s. 207)⁵W SHGK cz. 1, s. 6 błędnie podano nazwę wsi Karmin jako Karnin, którą w ten właśnie sposób zapisywano w źródłach małopolskich; 1516 → p. 6; 1524 ur. Jan Iwan z Aleksandrowic s. Jana Iwana zeznaje, że ojciec spłacił go z oprawy posagu i wiana jego zm. matki Elżbiety, którą miała zabezpieczoną na Aleksandrowicach. Jan poręcza za siostry, że zrezygnują na rzecz ojca z pr. do tej oprawy posagu i wiana. W zamian Jan Iwan zapisuje swym dzieciom zrodzonym z Elżbietą: Janowi, Justynie, Annie i Elżbiecie 500 fl. węg. ich macierzyzny na całej wsi K., a swej [drugiej] ż. Zofii c. zm. Andrzeja Kośmirzowskiego wyznacza po 800 fl. posagu i wiana na całych Aleksandrowicach (ZK 26 s. 583-4); 1530 w K. pobór z 2 ł. (RP k. 1); 1534 Elżbieta z K. ż. Stan. Rębieskiego c. Jana Iwana z Aleksandrowic (ZK 30 s. 167); 1535 Jan Iwan z. Aleksandrowic i K. daje [szwagrowi] Stan. Rębieskiemu połowę K., a sprzedaje mu za 1000 fl. pol. drugą połowę tej wsi (ZK 187 s. 355-8); Zygmunt Stary zezwala Stan. i Wawrzyńcowi Rębieskim sprzedać jakiemuś beneficjum kościelnemu za 400 fl. czynsz wykupny w K. w ziemi krak. (MS 4, 17 271; Katalog UJ 451); szl. Wawrzyniec i Stan. Rębiescy z Żelisławic sprzedają za 800 fl. altarii NMP w kaplicy Ś. Katarzyny w kat. krak. i doktorom kolegium jurydycznego Akademii Krakowskiej czynsz 22 i 1/2 grz. we wsiach Będusz i Żelisławice w ks. siew., w K. w pow. krak. i ,,in pannicidio alias na sukyenyczy” w Krakowie (ZK 29 s. 196-8); 1536 Stan. Rębieski dz. K. rezygnuje na rzecz br. Wawrzyńca z praw do wsi K., które ma z tytułu kupna tej wsi od Jana Iwana z Aleksandrowic (ZK 29 s. 263-4); Wawrzyniec Rębieski dz. K. zobowiązuje się zapłacić 595 fl. pol. br. Stanisławowi pod warunkiem wwiązania go do wsi K. (ZK 30 s. 544-5, 563); 1539 Elżbieta ż. Stan. Rębieskiego c. zm. Jana Iwana za zgodą męża i br. Jana Iwana z Aleksandrowic rezygnuje na rzecz [szwagra] Wawrzyńca Rębieskiego z dóbr po ojcu w K. (ZK 187 s. 640); 1557 → p. 2.

5. 1469 Piotr Zagórzeński pleb. w Morawicy sprzedaje Pielszowi z Brodeł dzies. z bieżącego roku, która mu przysługuje we wsi K. (GK 18 s. 853); 1470-80 dzies. snop. i kon. z całej wsi K. plebanowi w Morawicy (DLb. 2 s. 44); 1529 taż dzies. wart. 3 i 1/2 grz. temuż plebanowi (LR s. 265).

6. 1516 prac. Zofia, Anna i Barbara cc. zm. Jana Orła (Orzeł) kmiecia z K. przeciw Feliksowi Lang-Jurgowi dzierż. w Niegoszowicach o główszczyznę po br. Janie Orle zabitym przez jego karczmarza Jakuba (ZK 25 s. 327).