(1396 rudnik, 1402 Ruda, 1410 villa Ruda, 1416 Minera dicta Ruda, Ruda Antiqua, 1480 ruda seu Rudny Staw) kuźnica i wieś nad Uszwią [dziś Uszewka] między Bratucicami, Dębowym Działem i Mokrzyską, opust. i przed 1480 włączona do Mokrzyski ok. 17 km na NE od Bochni.

1. [Pow. szczyrz.; par. Cerekiew]

3. Własn. szlach. 1396 Pełka z Mokrzyski przeciwko Krystynowi, Kerstanowi rudnikowi [z Rudy] k. Dębowego Działu o 300 dębów i 200 buków (ZK 2 s. 428, 431); 1402 Wilczek z Zakrzowa [par. Skalbmierz] godzi się z Paszkiem Złodziejem z Pilchowic [Śląsk] i [tenut.] Przyborowa w sprawie wykorzystania rz. Uszwi. M. in. Paszek nie może odwracać biegu tej rzeki, która będzie wieczyście płynąć głównym korytem do Rudy [kuźnicy] Wilczka → Dębowy Dział (SP 2, 913); 1409 → Bratucice p. 3; 1410 br. Paszek, Mikołaj i Wilczek z Zakrzowa zastawiają szwagrowi Klemensowi Uchaczowi wsie Dębowy Dział i R. (ZK 5 s. 206); podział dóbr → Dębowy Dział p. 3; 1411 → Bratucice p. 3; 1415 → Dębowy Dział p. 3; 1416 Konstanty z Mikluszowic wydzierżawia na 3 lata Świętosławowi Litwosowi wielkorządcy krak. połowę Mikluszowic, całą wieś Dębowy Dział i K. R. (ZK 194 s. 7; W. Bukowski, Salomonowie herbu Łabędź, w: Cracovia, Polonia, Europa, Kr. 1995, s. 122)¹W haśle Dębowy Dział błędna data 1415; 1416 z podziału dóbr dziedz. między br. rodz. Mikołajem i Wilczkiem z Zakrzowa, Mikołajowi przypada 1/2 Zakrzowa z siedliskiem i stawem oraz całe wsie Bratucice, Dębowy Dział i R. Stara, Wilczkowi 1/2 Zakrzowa, z siedliskiem między sadem i stawem i cała cz. Ilkowic (ZK 194 s. 11); 1423, 1426 → Bratucice p. 3; 1480 Kazimierz Jag. zatwierdza dokonane przez Spytka z Melsztyna wcielenie opust. wsi → Dębowy Dział do Bratucic, a Rudy czyli Rudnego Stawu z młynem do Mokrzyski (SP 6, 176).