(1378 Lyssowecz Parvus - kop. z XIX w.; 1421 Lyszowecz, 1428 Lyszowiecz, 1444 Minor Lissow, 1460 Parwus Lissow, Lissowek, 1463 Minor Lissowecz, 1464 Lissowek Minor, 1494 Parvus Lissowek) dziś przysiółek wsi Skołyszyn (UN 58 s. 199) 4 km na NE od Biecza.

1. 1508 pow. biec. (RP s. 427); 1596 par. Sławęcin (WR k. 93).

2. 1444 → Lisów Wielki.

3. Własn. kl. Bened. w Tyńcu, następnie od 1378 szlach. 1378 opat kl. tyn. Wojciech oddaje Dobkowi dz. Bączala wieś L. w zamian za połowę Bączala, → Bączal Dolny Opata (Tyn. 103); 1421 kmiecie z L. winni przysięgać przed sędzią Jakuszem (GB 2 s. 118); 1426-8, 1428 → Lisów Wielki.

1428-70 Jan Lisowski lub Lisowiecki s. Bronisąda, [h. Bończa], br. Paszka, Jakuba i Piotra, dz. L., 1458 tenut. Rakowic (ZB 1 s. 22, 28, 116-7, 140, 149-50, 192, 198, 202, 204, 206, 219, 226-7, 234-5, 244; ZCz. 3 s. 212; 4 s. 43, 433; GB 3 s. 558; ZK 378 s. 32). 1444, 1450 → Lisów Wielki; 1458 Jan z L. M. poręcza Piotrowi Rozemberskiemu [dz. Lisowca Wielkiego] za bratanicę Małgorzatę [c. Jakuba], że jeśli wystąpi ona przeciw Piotrowi o 20 grz. ojcowizny i macierzyzny w Lisowie Wielkim, Jan wróci mu te 20 grz. pod warunkiem zastawienia mu za tę sumę kmieci Brodę i Kosiarza oraz karczmy w L. (ZB 1 s. 273-4).

1477-1513 Stanisław Lisowski z L. [s. Jana?], od 1507 dz. → Lisowa Wielkiego (ZB 2 s. 8, 213, 242, 270; 3 s. 71, 84, 87, 90, 94; 4 s. 152-3, 158-9, 305; GB 4 s. 25, 42; MS 3, 656, 2753, 2760); 1477 tenże zaspakaja pretensje siostry Jadwigi ż. Stanisława „de Galaszky” [Gałązki - niezid.] do dóbr ojczystych i macierzystych w L. (ZB 2 s. 8); Stan. Lisowski z L. wyznacza ż. Barbarze c. zm. Stan. Staszkowskiego 100 kop gr posagu i 100 kop gr wiana na połowie L. M. (ZB 2 s. 213); 1507 → Lisów Wielki; 1508 L. wymieniony bez danych o poborze (RP s. 427).

Uw. W latach 1456-57 (zm. między 12 V a 7 IX 1458) Jan Lisowski „de Lissowiecz”, [tenut.] Rakowic stanął przed sądem grodzkim krak. pozwany o zbrojne najście z 16 towarzyszami na dom Stan. Młodziejowskiego w Młodziejowicach, zniszczenie domu i zajęcie go siłą, a w r. 1458 był pozwany przez Mik. Skarbka w Osieku o najście z 8 towarzyszami domu Skarbka, rabunek kosztowności, broni, koni i innych rzeczy wart. 500 grz. W r. 1457 był „de terra proscriptus et proclamatus alias vivolan” za niestawienie się w sądzie i objęty zakazem kasztelana udzielenia mu schronienia przez mieszkańców ziemi krak. W latach 1458-9 występuje wd. po nim Anna Lisowska z Rakowic i jej ss. Andrzej i Mikołaj. Prawdopodobnie nie posiadał już L. (z L. pisze się tylko raz, częściej pisze się z Rakowic), czyim był synem nie jest wiadomo, może ww. Jana? (SP 2, 3590; 7, 992-1000; GK 14 s. 12-3, 84, 120).