(1398 Lubomirz, 1426 Lubomirza, 1479 Lubomirzs, 1481 Lubomirss, 1509 Lubomyerz) 12 km na SE od Dobczyc.

1. 1489 n., 1581 pow. szczyrz. (RP k. 141v; ŹD s. 54); 1470-80, 1597 par. Łapanów (DLb. 3 s. 278; WR k. 62v).

2. 1398 L. graniczy z → Gruszowem, par. własna, p. 2; 1428 granice między Grabiem i L. a Gruszowem, Żyrosławicami i Kępanowem → Grabie p. 2 i Lasocice p. 3a; 1480 Jan z Łapanowa oraz Jakub i Piotr z L. i Grabia, poręczający za br. Stanisława, Dzietrzycha i Feliksa, zobowiązują się pod zakładem 60 grz. wyznaczyć w ciągu roku granice między L., Grabiem, Wolicą i Łapanowem; Prokop z Kępanowa i Żyrosławic oraz Jakub i Piotr z L. i Grabia, ręcząc pod zakładem 60 grz. za młodszych braci Stanisława, Dzietrzycha i Feliksa, którzy nie osiągnęli jeszcze lat sprawnych, odnawiają granice między ww. wsiami i sypią kopce wg znaków poczynając od nowych granic Mik. Kaweckiego i ww. Jakuba do wiązu rosnącego między łąką Prokopa a rolą Jakuba, dalej do potoku płynącego pod dworem L., gdzie rośnie płonka [dzikie nie szczepione drzewo] i wierzba. Stąd granice nie przekraczając potoku idą do stawu i do rz. zw. Stradomia [dziś Stradomka], następnie miedzy dwoma narożnikami i Stradomką do brodu (ad vadum alias dobrodu) a przekroczywszy go do młyna i od tego młyna do L. Od ww. brodu granice biegną do brzegu i od tego brzegu do miejsca, które wskażą szl. Piotr Słupski, Jan Łapanowski i Mik. Kawecki, a dalej do narożnika Jasiek w Kępanowie i od Jaśka brzegiem rzeki „ad abissum alias do viru”, gdzie moczą konopie. Stąd idą dalej do przekopy młyńskiej i omijając jaz do potoku zw. Okrzesiński i dalej. Gdyby Jakub i jego bracia nie wierzyli Prokopowi, to winien on zaprzysiąc swój dok. graniczny i sam sypać kopce do kopca na debrzy zw. Koszówka. Termin rozgraniczenia wynosi 3 lata pod zakładem 60 grz. (ZK 20 s. 16, 21-2) i → Grabie, par. Łapanów p. 2; 1496 Jakub z L. oskarża Stan. Kaweckiego z Gruszowa i Wieży o to, że nie chce z nim wyznaczyć granic i usypać kopców między Gruszowem i Wieżą a L., w związku z czym szacuje tę sprawę na 150 grz. i tyleż szkody (ZK 21 s. 359); 1532 L. graniczy z → Kępanowem p. 2; 1535 z L. płynie Potok w kierunku → Gruszowa, par. własna p. 2; 1544 L. graniczy z Kępanowem i → Grabiem, par. Łapanów p. 2; 1577 granica między L. a Wolicą → Grąbie Ciszowe (pod błędną datą 1583).

3. Własn. szlach. 3a. Sprawy własnościowe. 1398 Michał, Michałek Grabski, Laska h. Drużyna, [dz. L.], → Grabia, par. Łapanów 1386-1411, Wieruszyc 1389-99, → Grzybowej 1394-1400, Boczowa od 1398 (SP 8, 7736).

1418-28 Spytek Grabski z → Grabia od 1417, → Chodenic od 1428 i L., ż. Dorota c. Mikołaja z Racławic (ZCz. 2 s. 244; ZK 146 s. 119); 1418, 1421, 1426 → Grabie p. 3; 1427 Mikołaj z Wilkowiska ręczy Ściborowi z Kępanowa za Spytka z Grabia, że ten zastawi mu siedlisko z rolami w L., na których siedzą kmiecie Grzegorz Kunczakowic i Piotr pod gwarancją zapłaty 10 grz. - zp.; tenże Spytek zastawia za 6 grz. i 1 wiard. ww. Ściborowi ww. siedlisko z tymi kmieciami (ZK 8 s. 276, 284-5).

1428-44 Jakub, Jakusz Lasocki z → Lasocic 1406-46, → Lipia 1407-17, → Chodenic 1420-8, → Góry Wałowej od 1423 i L. [h. Drużyna], s. Stanisława z Lipia i Lasocic (ZCz. 3 s. 36-8; GK 8 s. 1113); 1428 → Grabie p. 3 i Lasocice p. 3a.

1451-80, zm. 1487 Piotr Lasocki, Lubomirski z L., → Lasocic od 1442, → Góry Walowej od 1445, → Grabia od 1452, s. Jakuba, brat Jana, Stanisława, Małgorzaty i Zofii, h. Drużyna, ż. Dorota c. Przecsława z Gnojnika 1456, przodek Lubomirskich (GK 11 s. 325; ZK 15 s. 97; 16 s. 31, 48, 64, 242, 506, 555, 574, 644; 147 s. 304; ZCz. 5 s. 264; Bon. 15 s. 57); 1451 Piotr Lasocki zastawia za 20 grz. Stan. Świdrowi ongiś z Pękowic wieś L. Gdyby coś brakowało do 3 grz. rocznego czynszu, to Lasocki dopłaci brakującą kwotę, a jeśli nie wykupi zastawu w terminie, to wraz z zasiewami przejdzie on na własność Świdra. Wykupiony → 1457; [br.] Stan. i Jan Lasoccy składają protest, ponieważ złożyli pieniądze dla Piotra Lasockiego, chcąc go wykupić z L., a on położył wyższą sumę (GK 11 s. 325 zp., 651); 1453 Piotr Lasocki z L. zobowiązuje się zapłacić pod karą XV Pawłowi Otłuczonemu 11 grz. długu (GK 12 s. 59); 1456 tenże Piotr z L. winien zwrócić temuż Pawłowi Otłuczonemu z Grabia ww. pieniądze., w przeciwnym razie dług wzrośnie do 12 grz., które winny być zwrócone w ciągu roku, lub zapłaci tyleż wadium, a suma ta zostanie dopisana do głównego długu alias nagysczyną (GK 13 s. 340 zp.); Dorota [c. Przecsława i] siostra Jana z Gnojnika, ż. Piotra Lasockiego [Lubomirskiego] → Gnojnik p. 3; 1457 Stan. Świder z Modlnicy kwituje Piotra Lasockiego i Stan. Kaweckiego [jego poręczyciela] z sumy 20 grz., w której trzymał w zastawie L. Obecnie zwraca L. i umarza zapis (GK 13 s. 537 zp.); 1458 Piotr z Lasocic oprawia ż. Dorocie c. Przecsława z Gnojnika po 60 grz. posagu i wiana na połowie swych dóbr dziedz. w L., Górze Walowej i Łososinie; tenże Piotr z Lasocic alias z L. skazany na karę XV stronie i sądowi, gdyż nie zapłacił [siostrze] Zofii ż. Marcina z Damic zapisanych jej pieniędzy. Dorota otrzymuje woźnego do ciążenia dóbr Piotra (ZK 15 s. 285, 302).

Przed 1465 Stanisław Lasocki z Lasocic dziedzicem w L. → 1465 w wyniku podziału dóbr między br. Piotrem z Lasocic i L. i Stanisławem z Lasocic, starszemu Piotrowi przypadają: L., → Grabie, Pasierbiec i → Góra Walowa z młynem. Obaj zachowują pr. wypasu bydła w lasach przynależnych do Lasocic i Grabia → Lasocice p. 3; 1465-6 Piotr Lasocki z L. i Piotr Słupski ze Słupi kupują za 18 grz. od Jana opata sieciech. wszystkie należące do tego klasztoru dzies. w pow. szczyrz.; tenże Piotr z L. płaci za te dzies. 12 grz. Stanisławowi z Boturzyna br. opata Jana (OK 12 s. 530, 604); 1470-80 Piotr Lubomirski h. Drużyna dz. L. (DLb. 3 s. 278); 1476 Stanisław z Lasocic dz. L., s. Elżbiety wd. po Jakubie z Lasocic, ma zapłacić matce po 3 grz. rocznie, licząc od czasu, kiedy zamieszkała u Piotra Lubomirskiego zgodnie z zapisem w księdze ziemskiej, a to w ten sposób, że do ś. Michała zapłaci 3 grz. za ubiegły rok a do Bożego Narodzenia za lata poprzednie (OK 13 s. 778); Jakub Czuryło sługa Piotra Lubomirskiego z L. (SP 2, 4152); → Krosna p. 3; 1477 Zbig. Stadnicki, Stanisław z Lipia, Prokop z Kępanowa, Mikołaj ze Zręczyc alias Skarbek i Piotr z L. kolatorzy i prowizorzy kościoła par. w Gdowie (OK 3 s. 90).

1479 - zm. 1519 Jakub Lubomirski z L., dz. → Grabia od 1479, → cz. Gruszowa, par. własna od 1500, → Bigorzówki 1500-3, Wieży, i cz. Kawca → od 1500, → Krzesławic od 1507, Nieprześni, Zbyszkówki i Sierakowa od 1507, → Dziekanowic w pow. szczyrz., par. własna, → Jodłownika i Kwasowic od 1510, sędzia grodzki krak. 1491-5, 1499-1519, pstar. krak. 1491, 1493-5, jeden z rotmistrzów pospólstwa z pow. krak., czchow. i szczyrz. (ductores seu magistri plebium, qui condam dicebantur aliquando tribuni plebis, aliquando centuriones) 1503, pisarz grodzki krak. 1505, sędzia krak. 1506-19, administrator star. krak. 1515, doradca król. 1518, s. Piotra, br. Piotra, Stanisława, Dzietrzycha, Feliksa i Elżbiety, h. Drużyna, ż. Anna c. Mikołaja z Wieruszyc h. Szreniawa, s. Joachim (SP 2, 4213, s. 901; GK 21 s. 509; 23 s. 231, 270, 357, 579, 627, 675, 741, 837, 839, 975-6, 983, 995 - błędnie Stanisław, 997, 1006, 1017, 1050; 24 s. 20a, 66, 78, 115, 137, 140, 157, 161, 179, 206, 234, 320, 322, 364, 402, 568, 593, 648, 665-6, 883, 903, 932; 25 s. 1, 28, 254, 385b, 724, 726, 820, 842, 861-2; 26 s. 40, 299, 741, 752, 764-5; 29 s. 763, 1405; ZK 19 s. 357, 399; 21 s. 12; 22 s. 31; 23 s. 296, 340; 26 s. 204; 203 s. 410; 204 s. 525; 264 s. 239; 266 s. 60; 416a s. 110; ZCz. 5 s. 323; AS 5, 88, 180; Teut. 6 s. 377; MS 3, 1942, 2878; 4, 111-2, 134, 2649, 2702, 2727, 2738, 2843, 3049, 3079, 3799, 3825, 8400, 8500, 9020, 9546, 9650, 9667, 10156, 10158, 10300, 10306, 10468, 10475, 10478, 10696, 10994, 11386, 11907, 23129, 23163; AA, 180; SP 2, 4568; 6, 23, 30, 93; AKP 8/2, 5-8; MBiecza, 137; AG or. 6055; UK; BCzart.Katalog 2, 806; BPAN Katalog 1, 137; Fastnacht, Katalog 1, 18; Katalog UJ, 326, 366, 406; Katalog Archiwum Aktów Dawnych Miasta Krakowa, I: Dyplomy pergaminowe, Kr. 1907, 413, 435; Katalog Niewodniczańskiego, A 114-5, 123, 125, 127, 131-3, 137, 140 → p. 7; Bon. 15 s. 57; Żychl. 5 s. 100; Fed. s. 124, 141-2, 144; Przyboś, Awans → p. 7, s. 17-8).

1479-97, zm. 1498 Piotr Lubomirski z L., Grabia, s. Piotra, br. Jakuba, Stanisława, Dzietrzycha, Feliksa i Elżbiety, ż. Dorota c. Bartosza ze Starego Rybia i Przegini (SP 2, 4213; Żychl. 5, s. 101; Bon. 15 s. 57; Przyboś, Awans → p. 7, s. 18 i tabl. 3)¹Żychl. przypuszczał, że Piotr z L. żonaty był z Małgorzatą c. Piotra Błędowskiego z Lednicy, a to na podstawie zapiski z 1485 r. o oprawie przez Piotra z Wolicy posagu i wiana ww. żonie Małgorzacie (ZK 20 s. 150-1). Jako pewnik przejął tę identyfikację Bon. a za nim Przyboś, Awans → p. 7. W rzeczywistości zapiska ta dotyczy Piotra Słupskiego h. Drużyna z → Krasnego, Słupi, Ilmanowej Nowej i Starej oraz Wolicy, który w 1495 r. ponownie oprawił Małgorzacie Błędowskiej posag i wiano (ZK 368 s. 329); 1479 → Góra Walowa p. 2; 1479-80 Jakub z Dębna kaszt. i star. krak. ustanawia wadium 100 grz. w sprawie między Piotrem z L. i jego synami Jakubem i Piotrem a Prokopem z Kępanowa i Piotrem Laskowskim, że będą żyć w pokoju, a spory o wszelkie krzywdy rozstrzygać będą jedynie przed sądem (SP 2, 4213); Prokop z Kępanowa pozywa ww. Piotra z L. i Grabia oraz jego ss. Jakuba i Piotra br. niepodzielonych, Piotr zaś zobowiązuje się stawić w sądzie Stan. Sitkę karczmarza, Piotra młynarza i Jana Smolenia (Smolika) kmieci z Grabia. Jednocześnie Piotr poręcza pod zakładem 60 grz. za swego domownika (curiator, familiaris) Stan. [Sitkę], że będzie żył w pokoju z Prokopem (GK 20 s. 1015, 1038, 1043; 21 s. 50, 123).

1480 - zm. 1536 Stanisław Lubomirski, dz. L., Łysokań i → Krzyworzeki od 1504, Zborczyc od 1505, Sieborowic, Jodłówki, Sławkowic od 1517, pstar. krak. 1513, s. Piotra, br. Jakuba, Piotra, Dzietrzycha, Feliksa i Elżbiety, ż. Anna c. Piotra Secygniowskiego z Pacanowa sędziego sand. 1499, dzieci Stanisław, Seweryn, Konstancja i Dorota (ZK 20 s. 18; 26 s. 29, 70, 178, 223, 591; 28 s. 87; 30 s. 314; GK 24 s. 972; AKP 8/2, 6; Bon. 15 s. 58; Żychl. 5 s.101; Przyboś, Awans → p. 7, s. 22 i tabl. 3).

1480-1501, zm. po 1518 - przed 1521 Mikołaj Dzietrzych, Dymitr Lubomirski dz. L. i Jawczyc od 1502, pisał się niekiedy do 1518 z L., gdzie zapewne nic już nie posiadał, s. Piotra, br. Jakuba, Piotra, Stanisława, Feliksa i Elżbiety, ż. Elżbieta c. Mik. Czarnego z Jawczyc, dzieci Mikołaj, Piotr, Jakub, Hieronim i Elżbieta²Podana przez Kossakowskiego s. 25 i Żychl. s. 101, informacja, że Elżbieta była c. Dzietrzycha i w 1540 r. ż. nieznanego z imienia Siedlickiego h. Wąż, wymaga weryfikacji. Nie potwierdza tej filiacji Bon. s. 59. Wszyscy natomiast odnotowują z ksiąg wiśl. Elżbietę c. Feliksa, w 1525 r. ż. Jana Minora z Przybysławic w pow. wiśl. (i Sławęcina w pow. biec.) h. Półkozic. Możliwe zatem, że nazwiskiem Siedlicki (bądź Siedliski) określono właśnie Jana Minora, który jednocześnie był dziedzicem cz. Siedlisk w par. Sławęcin, faktor Dziersława Wilczka z Boczowa i Lubienia pkom. lwowskiego 1499 (ZK 20 s. 18; 26 s. 360: wd. po Dymitrze z Jawczyc; 27 s. 69: 1524, 119, 172; 28 s. 23, 256; 261 s. 392, 396-7, 399-401, 408, 412; 264 s. 84, 154; AGZ 15, 2827; Żychl. 5 s. 101: zm. 1521; Bon. 15 s. 59: zm. 1529; Przyboś, Awans → p. 7, s. 22 i tabl. 3: zm. 1516/20).

1480-99, zm. 1533 Feliks Lubomirski, dz. L. do 1499, Grabia, Góry Walowej, Pasierbca, Woli Grabskiej, Sławkowic, Pierzchowca, Grajowa, cz. Chorągwicy, Sułowa, Woli Grzymałowskiej, Zabłocia, Trąbek i Jawczyc, od 1506 pisał się ze Sławkowic a także z L., gdzie jednak nic już nie posiadał, s. Piotra, br. Jakuba, Piotra, Stanisława i Dzietrzycha, ż. Beata c. Mik. Czarnego z Podola i Jawczyc, dzieci: Jakub, Stanisław, Sebastian, Wawrzyniec, Elżbieta ż. Jana Minora z Przybysławic³Zob. przyp. poprzedni, Anna ż. Jana Marszowskiego, Katarzyna ż. Jana Gabańskiego ze Zbydniowa i Rybia Nowego, przodek książęcej linii jawczyckiej Lubomirskich (ZK 20 s. 18; 27 s. 255; 28 s. 87; Żychl. 5 s. 102 - dodaje mu drugą ż. Annę; Bon. 15 s. 60; AS 5, 180, 199; Przyboś, Awans → p. 7, s. 23 i tabl. 4); 1480 Piotr dz. Pasierbca i Walowej Góry, dzierż. L., ż. Dorota ze Starego Rybia (Żychl. 5 s. 100); → p. 2; → Grabie p. 3; 1486 Jakub z L., poręczając za młodszych braci, zastawia za 20 grz. Janowi z Rupniowa s. Andrzeja młyn w Łososinie (GK 22 s. 257-8 zp.); 1487 Elżbieta ż. szl. Jana Siemiechowskiego [sołtysa w Siemiechowie] zrzeka się na rzecz br. Jakuba, Piotra, Stanisława, Dzietrzycha i Feliksa z L. praw do dóbr ojczystych i macierzystych (ZCz. 7 s. 111); 1487-91 Jan Buczyński z Olszyn i Jan z Wielkiej Wsi zobowiązują się pod karą XV zapłacić Jakubowi z L. 10 grz.; tenże Jakub z L. pozywa ww. Jana Buczyńskiego o karę XV, gdyż nie zapłacił pieniędzy; Jan Buczyński jako opiekun nieletnich br. Stanisława i Jana składa protest przed sądem grodzkim w obecności Jakuba z L., że ten przypozwał go przez woźnego w dobrach macierzystych ww. braci w Olszynach, gdzie Jan nic nie ma, bracia zaś nie chcą ponieść szkody z powodu długu ich ojca Jana; woźny sądowy zeznaje, że z polecenia Jakuba Lubomirskiego złożył pozew o niezapłacone pieniądze przeciwko br. niepodzielonym Janowi i Stanisławowi ss. zm. Jana Buczyńskiego w Olszynach u kmiecia Mikołaja. Jakub otrzymuje woźnego do ciążenia Olszyn; tenże Jakub zeznaje, że Spytek z Melsztyna kaszt. zawich., Jan opat tyn. i inni opiekunowie ww. braci spłacili go z 19 grz. długu ich ojca i 1 1/2 grz. kosztów i umarza kary (GK 22 s. 728-9, 827, 859, 869, 880; 23 s. 159, 238, 278, 286, 302, 317-18, 356, 386, 391, 404, 408, 420, 441-2, 466-7); 1492 Dorota wd. po Piotrze z L. dzierż. L. z s. Jakubem → Gruszów par. własna p. 3; 1493 Wacław z Jodłownika zobowiązuje się pod karą XV zapłacić Jakubowi Lubomirskiemu, sędziemu grodzkiemu krak. 24 fl. węg.; Stan. Masłowski z Wierzbna zobowiązuje się zwrócić temuż Jakubowi 175 fl. węg. pod gwarancją wwiązania do całej cz. w Górce w pow. prosz.; tenże Jakub z L. składa protest, ponieważ gotów był odebrać te pieniądze od Stan. Masłowskiego, lecz ich nie otrzymał (GK 24 s. 138, 279-80, 391); Piotr Lubomirski sługa (servitor) Piotra z Kurozwęk [star. krak.] (GK 24 s. 221); → Krasne p. 3; → Górka, par. własna p. 3; 1494 Jan Ossoliński z Balic i Szczyglic oraz Mikołaj z Sancygniowa i Biedrzychowic zobowiązuje się zapłacić 160 fl. węg. ww. Jakubowi z L. pod gwarancją wwiązania w Szczyglice i Biedrzychowice; Mik. Czarny z Lubiertowa zobowiązuje się zapłacić 60 fl. węg. Annie, ż. Jakuba z L. pod gwarancją wwiązania w Lubiertów - zp.; Raszka alias Mojżeszowa Żydówka z Krakowa, odstępując od swego pr. miej. żyd., zobowiązuje się zapłacić 250 fl. węg. Jakubowi z L. pstar. i sędziemu grodzkiemu krak. pod gwarancją wwiązania do kamienicy w Krakowie oraz w inne dobra ruchome i nieruchome (GK 24 s. 550-2, 629-30, 846-7); → Gnojnik p. 6.

1495 Jakub z L. otrzymuje wwiązanie do wsi Szczyglice Jana Ossolińskiego, któremu ją zaraz wydzierżawia do ś. Michała, a w tym czasie Ossoliński winien mu spłacić dług, w przeciwnym razie wieś przejdzie na własność Jakuba. Tytułem arendy Ossoliński winien pod karą XV zapłacić Jakubowi 16 fl. na najbliższego ś. Michała. Zapłacił 10 fl. - nadpisane (GK 25 s. 157); Mikołaj z Kamieńca star. krak. i san. oraz jego poręczyciel Leonard Czarnocki pisarz grodzki krak. zobowiązują się zapłacić Jakubowi z L. 60 fl. węg. w półgr (GK 25 s. 225); Stanisław z Bojańczyc domownik Jakuba z L. (GK 25 s. 305); 1495-6 Jan Jordan z Zakliczyna zobowiązuje się zapłacić 110 fl. Jakubowi z L. pstar. i sędziemu grodzkiemu krak. pod gwarancją wwiązania do Łysokań i Zborczyc, które trzyma w dzierżawie od br. Mik. i Stan. [Lanckorońskich] z Brzezia; tenże Jakub wydzierżawia do Bożego Narodzenia temuż Jordanowi części w ww. wsiach, które ma od niego w dzierżawie (GK 24 s. 1054; 25 s. 611); Mikołaj z Brzezia podczaszy sand. zobowiązuje się zapłacić 40 fl. węg. w złocie i 30 fl. w półgr temuż Jakubowi z L. pod gwarancją wwiązania w połowę Słopnicy; Jakub z L. wydzierżawia temuż Mikołajowi z Brzezia do Bożego Narodzenia ww. wieś Słopnicę, którą ma od niego w dzierżawie (GK 25 s. 74, 438); tenże Jakub z L. wydzierżawia Mikołajowi z Sancygniowa wieś Biedrzychowice, którą trzyma od niego w dzierżawie, za 17 fl. monety pol.; tenże Jakub z L. pozywa Mik. Secygniowskiego o karę XV, gdyż nie zapłacił 17 fl. z tytułu dzierżawy Biedrzychowic (GK 25 s. 175-6, 459, 500); Andrzej Piechmon ongiś mieszcz. krak. dzierżawca Bogucic zobowiązuje się zapłacić Jakubowi z L. 850 fl. węg. długu pod gwarancją wwiązania w połowę Bogucic z dworem i rolami folwarcznymi oraz w dochód z żupy bocheńskiej czyli 1/2 grz. szer. gr pras. tygodniowo, które ma od zm. ż. Katarzyny dz. Bogucic w sumie 950 fl. [winno być 850]; tenże Piechmon daje temuż Jakubowi wwiązanie w połowę Bogucic za 450 fl. węg. i w dochód z żupy wiel. za 400 fl.; Jakub z L. dzierż. Bogucic procesuje się Janem, Melcherem, Stanisławem i Barbarą ż. sław. Mik. Stanowica, dziećmi zm. Kat. Swinczarowej, dziedzicami Bogucic o ww. zapis po ich matce, gdyż nie chcą one przenieść zapisu na dochodzie z żupy do ksiąg żupnych wielickich i żądają odesłania do sądu ziemskiego. Star. krak. i inni panowie odsyłają sprawę do króla. Wyznaczeni przez króla jego doradcy decydują, że sprawa winna toczyć się przed sądem grodzkim. Pozywany wobec tego na wniosek ww. Jana i Barbary przez star. krak., jako nieposesjonat, ww. Piechmon, który nie stawił się przed sądem, zostaje skazany na karę król. 14 grz. Ostatecznie ww. strony tj. Jakub z L. z Andrzejem Piechmonem z jednej strony oraz Barbara i Jan dzieci zm. Bartosza Raycha mieszcz. krak. [i Katarzyny], dz. Bogucic z drugiej, zawierają ugodę. Obie strony pod zakładem 500 fl. mają umorzyć wszystkie pozwy, wzajemne zaś długi winni spłacić zgodnie z dowodami tzn. nie będą się oskarżać o zabór rzeczy z czynszami i o szkody w dobrach. Jakub poręcza za Piechmona, że dotrzyma ugody. Barbara i Jan zgadzają się więc na dokonany przez Piechmona i zm. Katarzynę zapis 450 fl. dla Jakuba z L. na połowie Bogucic i dopisują sumę 50 fl., ponadto zobowiązują się wykupić tę wieś za 500 fl., w przeciwnym razie sprawa zostanie wniesiona do sądu ziemskiego pod zakładem 500 fl. Pozew zaś Jakuba przeciwko br. Melcherowi i Stanisławowi ss. Piechmona i Katarzyny sąd odracza do czasu uzyskania przez nich pełnoletności. Jan i Barbara wykupują od Jakuba 34 złote pierścienie tj. 31 z kamieniami i 3 bez kamieni oraz złoty naszyjnik alias zaponye, które miał on w zastawie od ich matki Katarzyny za 145 fl., zaś toczenicę z perłami za ich zgodą Jakub zostawia sobie z tytułu procentu (redditus) od tej sumy. Na koniec Barbara i Jan Reych wykupują od Jakuba z zastawu za 500 fl. połowę Bogucic z dworem i rolami folw., chcąc go zaś wynagrodzić za wielkie fatygi i koszty przez pozywanie do sądów, ww. i Piechmon umarzają i ustępują mu dochód z żup wielickich za ostatnie pół roku trwania ugody, jak i dopisane 50 fl. (GK 25 s. 289-91 zp., 329, 430, 488, 561-2, 567, 620, 629-30, 631 zp., 631-2, 633 zp., 669-70; 26 s. 5-6, 11-2).

1496 Bogdał z Jodłownika zobowiązuje się zapłacić Jakubowi z L. 20 fl. w półgr pod gwarancją wwiązania w role 2 kmieci w Jodłowniku, Jana Kruszela i Pawła (GK 25 s. 440-1); kmiecie Doroty dziedziczki ze Starego Rybia [pow. szczyrz.], ż. [zm.] Piotra z L. procesują się z Mikołajem z Wieruszyc. Piotr z L. i Wieruski zobowiązują się ustanowić pod zakładem 30 grz. rozjemców, Zbig. Łapkę z Gruszowa i Jakuba z L.; Piotr z L. zaskarża tegoż Wieruskiego o karę XV za niezapłacenie 3 grz. (GK 25 s. 1009, 1023-4, 1045-7, 1058-60); Feliks dz. L. zeznaje, że sprzedał za 600 fl. węg. br. Jakubowi z L. cz. ojczystą i macierzystą w L., Grabiu, Woli Grabskiej, Górze Walowej, Pasierbcu i Łososinie i daje mu wwiązanie oraz zobowiązuje się wnieść zapis do ksiąg ziemskich [→ 1499] pod zakładem 600 fl. (GK: 25 S. 1054-5).

1497-8 cz. Lubomirskiego w → Gruszowie, par. własna p. 3; 1497 Stanisław z Brzezia zobowiązuje się zapłacić Jakubowi z L. 70 fl. węg. i 201 fl. w półgr pod gwarancją wwiązania w Winiary, Rudnik i Skrzynkę; Piotr Nosal z L. woźny sądowy zeznaje, że dał Annie ż. Jakuba z L. wwiązanie w wieś [zostawione miejsce] zgodnie z zapisem w aktach (GK 26 s. 71-2); Jakub z L. ustępuje br. Więcławowi i Mikołajowi z Jodłownika, Janowi Jordanowi z Zakliczyna i Mik. Słaboszowi , opiekunom dzieci zm. Jana Kostrzeckiego, 2 kmieci Pawła Wrzeszczka i Mik. Ruska z ich rolami w Jodłowniku, których miał w zastawie od Bogdała [z Jodłownika] za 23 fl. w półgr (GK 26 s. 303); Maciej alias Machnic dz. Bojańczyc sprzedaje za 12 grz. Jakubowi z L. całą swą cz. w Bojańczycach i zobowiązuje się wraz z żoną Dorotą wpisać transakcję do ksiąg ziemskich. Nadpisane w 1499: Jakub zrzeka się tej cz. na rzecz Macieja w zamian [nie wymieniono] (GK 26 s. 364-5 zp.); Mikołaj z Kamieńca star. krak. wysłuchawszy zażalenia Druzjanny ż. Mikołaja z Wieruszyc przeciwko Jakubowi z L. i Dorocie ż. Piotra Lubomirskiego w sprawie o wszystkie rzeczy i spory wyznacza termin wyroku, a do tego czasu strony winny żyć w pokoju bez żadnych gwałtów i zajazdów (GK 26 s. 622); Feliks z L. składa protest, ponieważ gotów był odebrać 14 1/2 fl. od Piotra z Lipia zgodnie z zapisem, lecz ich nie otrzymał (GK 26 s. 686); → Lipie p. 3a.

1498-9 Jan Olbr. nadaje Stan. Lubomirskiemu [zagrożone konfiskatą za nie obesłanie wyprawy wojennej] dobra w ziemi krak.: Sieborowice Radwańskiego oraz sołectwo w Jodłówce Jana Świerczewskiego [błędnie zamiast Święcińskiego ze Święcan w pow. biec. → Jodłówka, pow. szczyrz. p. 4], które ten zastawił mieszcz. z Brzeska [Nowego]; ww. Lubomirski pozywa przez swego zachodźcę [br.] Jakuba Lubomirskiego przed król. sąd komisarski Mik. Podłęskiego, sołtysa w Jodłówce, zarzucając mu, że uporczywie trzyma to sołectwo, które zostało skonfiskowane za nie obesłanie przez niego wyprawy wojennej do Wołoszy, a następnie nadane przez króla Stan. Lubomirskiemu. Pozywający oblicza straty na 30 grz. rocznie i tyleż szkody. Zachodźca Podłęskiego, Łukasz Zebrzydowski odpowiada, że tenże Podłęski od 40 lat nie był w posiadaniu dóbr, o które jest pozywany, i dopiero na Boże Narodzenie ub. roku [1497] pozywał o te [swoje] dziedz. dobra [Święcińskiego], będące dotąd w zastawie i je wykupił, na co przedkłada dok. pozwu i wykupu. Stąd, nie będąc jeszcze ich właścicielem, nie był zobowiązany do wyprawy wojennej. Jakub z L. zaś położył zaraz pamiętne, że to Podłęski powiedział, iż nie odbył z tych dóbr wyprawy, gdyż ich nie posiadał. A ponieważ nikt nie obesłał z nich wyprawy, sprawiedliwie przypadły one królowi, który z kolei nadał je Stan. Lubomirskiemu, dopiero zaś po tej donacji Podłęski je wykupił. Z tego powodu domaga się od sądu orzeczenia, że Podłęski nie mógł wykupić dóbr należących już do króla, i żąda przysądzenia ich Stanisławowi. Komisarze mają rozstrzygnąć sprawę do dn. 30 IV tr. W r.n. [1499] Podłęski odrzuca pozew (MS 2, 1145; AKH 9, 406, 544); 1498 Dorota z Rybia c. zm. Bartosza, wd. po Piotrze Lubomirskim, odstąpiwszy od swego pow. [szczyrz.], zastawia za 200 grz. matce Katarzynie swe wsie dziedz. Stare Rybie, Przeginię i Zbigniew z dworem i rolami folw. zw. Staszkowska i Sopuszowska [?] oraz z bydłem i świniami (GK 26 s. 871); Jan Olbr. nadaje dworzaninowi Mik. Lanckorońskiemu z Brzezia, Janowi i Mik. [Jordanom] z Zakliczyna, Jakubowi z L. i Piotrowi Lipskiemu pr. poszukiwania metali w ziemi i pow. krak. (MS 2, 1208); 1498 → Lipie p. 6; 1499 Dorota dzierżawczyni L. wd. po Piotrze z L. zezwala ss. Jakubowi, Stanisławowi, Dymitrowi alias Dzietrzychowi i Feliksowi dokonać działu jej dóbr oprawnych, ponadto zapisuje Feliksowi dobra macierzyste, które odziedziczy on po jej śmierci (SP 2, 4515); Feliks z L. sprzedaje za 600 fl. węg. br. Jakubowi całą cz. swych dóbr w L., → Grabiu, Walowej Górze, Pasierbcu i Woli Grabskiej oraz młyn w Łososinie i łan kmiecy pod Górą Walową (ZK 21 s. 459-60) i wyżej → 1496; Stanisław z L. oprawia ż. Annie c. zm. Piotra z Pacanowa [pow. wiśl.] po 500 grz. posagu i wiana na połowie swych dóbr (in Lubomyrz przekreślone - ZK 21 s. 470); Dorota ż. Piotra z L., c. zm. Katarzyny c. Marcina z Sarbi zeznaje, że ustąpiła Leonardowi z Łąki z połowy łanu w Marcinkowicach i Łące, które trzymała od niego w zastawie 15 grz. (ZK 203 s. 215); Dorota wd. po Piotrze z L., c. zm. Bartosza ze Zbigniewa [dziś Zbydniów] → Gruszów, par. Brzesko Stare p. 3 i Gruszów par. własna, p. 3.

1500 Feliks dz. z L. ustępuje za 30 grz. br. Dzietrzychowi sołectwo w Jodłówce, które trzyma w zastawie [od Jana Święcińskiego ze Święcian, tamtejszego sołtysa] (GK 27 s. 1281); Jakub Lubomirski z L. składa protest przeciwko Ściborowi Zębockiemu i jego ż. Katarzynie Kaweckiej, gdyż gotów był przyjąć od nich zapis na dobrach Kawec, Gruszów, Wieża, Bigorzówka i Granicznik (ZK 21 s. 490); → Gruszów, par. własna p. 3; → Kawec p. 3; 1501 Mik. Dzietrzych z L. sprzedaje za 450 fl. w półgr i 2 konie wart. 50 fl. br. Stanisławowi z L. cz. dziedz. w L., Walowej Górze, młyn w Łososinie, kmiecia Czapkę osiadłego na roli w Popowym Potoku pod Górą Walową (ZK 23 s. 21-2); Anna ż. Stanisława z L. wyraża zgodę na korzystanie przez męża do jego śmierci z dóbr, na których ma oprawione posag i wiano (ZK 23 s. 33); → Gnojnik p. 3; 1502 Jakub z L. sędzia grodzki krak. oprawia ż. Annie c. zm. Mik. Wieruskiego 200 grz. wiana na → Grabiu, par. Łapanów, Woli Grabskiej i Pasierbcu. Jednocześnie Anna umarza i kasuje pierwszy zapis oprawy (ZK 23 s. 43); Aleksander Jag. powierzywszy Janowi Włodkowi z Ciborowic pstar. krak., Jakubowi Lubomirskiemu sędziemu grodzkiemu krak. i Mik. Strzale straż nad zamkiem krak., uwalnia ich na jeden rok od wyprawy wojennej, do której są obowiązani z tytułu posiadania dóbr (MS 3, 336); → Krzesławice p. 3a; Elżbieta ż. Dzietrzycha Lubomirskiego → Jawczyce p. 3; → Jodłówka p. 4.

1503 Stanisław z Paczołtowic zobowiązuje się pod karą XV zapłacić 5 fl. w półgr Jakubowi z L. sędziemu grodzkiemu krak. (ZK 23 s. 115); Jakub z L. sprzedaje za 50 grz. Stanisławowi z Mierzenia wieś Bigorzówkę (ZK 23 s. 123); tenże Jakub występuje o dobra Jana Jodłowskiego, zwłaszcza o cz. Gruszowa, zagrożone konfiskatą z powodu nieobesłania wyprawy wojennej (MS 3, 843; → Gruszów, par. własna p. 3: błędnie Stan. Lubomirski); → Gnojnik p. 3; tenże Jakub, w sporze z Janem pleb. w Gruszowie, ustanawia plenipotentem swoim i swoich kmieci z Gruszowa mgra Jana z Pilzna. Jednocześnie gwarantuje temuż plebanowi bezpieczeństwo życia i spokój w jego kaplicy ze strony swojej i swoich kmieci (Ep. 4 k. 174v); 1504 tenże Jakub oprawia ż. Annie c. zm. Mik. Wieruskiego 300 grz. wiana na połowie swych dóbr dziedz. z tym warunkiem, że zapis ten będzie ważny, jeśli uzna ona, iż jest dla niej korzystniejszy od pierwszego zapisu [z 1502] (ZK 23 s. 207-8); Aleksander Jag. zezwala Janowi Jordanowi [z Zakliczyna] kaszt. biec. i wielkorządcy krak., ze względu na jego potrzeby, zastawić Jakubowi Lubomirskiemu m. Tymbark z wsiami Słopnicą i Zawadką (MS 3, 1158); tenże król daje temuż Jakubowi kwit na 15 grz. za wydatki poniesione na sejmie (TPaw. 1, s. 81); → Gruszów, par. własna p. 3; → Gostwica, par. Podegrodzie p. 4; 1505-6 Jakub z L. składa protest przeciwko Świętosławowi Sawskiemu (Schawski) alias Picza, ponieważ gotów był przyjąć od niego zapis na pewne dobra w Sawie, lecz on tego nie uczynił (ZK 23 s. 259, 297); 1505 Aleksander Jag. daje Jakubowi kwit na 55 grz. i 11 łokci aksamitu z cła 3-letniego, poboru i z żup krak. (TPaw. 1, s. 161, 164, 170); → Gruszów, par. własna p. 3; → Gostwica, par. Podegrodzie p. 4; 1506 Adam Błędowski z Lednicy sprzedaje za 500 fl. półgr Feliksowi z L. wieś Sławkowice (ZK 23 s. 284-6); → Góra Walowa p. 3; → Jurków, par. Dobra p. 3; 1507-8 → Krzesławice pow. szczyrz. p. 3a; 1508 Dorota [c. Przecsława z Gnojnika] wd. po Piotrze Lasockim z L. kwituje br. Jana, Przecsława i Mikołaja z Gnojnika ze spłaty [należnej jej po podziale cz.] dóbr [Probołowice], pozostałych po jej zm. [bezpotomnie] br. Piotrze Gnojeńskim, o które pozywała [ich] zm. [ojca] Jana (ZCz. 7 s. 295); 1508 → Kobylec p. 6; → Ilmanowa Nowa p. 3; 1509 Jakub Lubomirski sędzia [ziemski] krak. z powodu stróży i ochrony zamku krak. zostaje uwolniony od wyprawy wojennej (MS 4, 9122); Paweł Czarny z Witowic star. brzeski sprzedaje za 286 zł węg. z pr. wykupu alias na widerkawff Jakubowi z L. całą cz. dziedz. w Trzemeśni i Porębę [którą?] (ZK 154 s. 518-20); 1510 Jakub z L. sędzia ziemski i grodzki krak. sprzedaje za 550 zł węg. Mik. Jordanowi z Zakliczyna kaszt. biec. Porębę i połowę Trzemeśni (ZK 154 s. 42-3); Stan. Lanckoroński z Brzezia i Nieprześni sprzedaje za 500 zł temuż Jakubowi cz. w Nieprześni, którą kupił od Mik. Nieprzeskiego (ZK 155 s. 56-8); tenże Jakub zamienia się posiadłościami z Janem Nieprzeskim i jego ż. Małgorzatą [c. Mik. Wieruskiego] Jakub zapisuje im całą budowę dworu w Nieprześni z połową ról wzorowych (folw.) i mniejszą łąkę wzorową z sadzawkami, zgodnie z podziałem dokonanym przez br. Jana i Mikołaja i poprawiając zapis dla tejże Małgorzaty, uczyniony jej ongiś przez teścia alias świekra, w zamian za rolę z kmieciem Kuligiem tamże (ZCz. 7 s. 371); Jakub z L. posiada folw. Schawę [= Sawę] czyli Skawę [błędna identyfikacja] (Żychl. 5 s. 100); Stanisław z L. zapisuje ż. Annie w dożywocie dobra w L. (ZK 24 s. 193); → Krzesławice, pow. szczyrz. p. 2 i Kwasowice p. 3a; → Chorągwica p. 3; 1512 → Kowalowa p. 3; 1513 → Chorągwica p. 3.

1514 Zygmunt I zezwala Piotrowi Kmicie z Wiśnicza star. przem. zastawić Jakubowi Lubomirskiemu sędziemu ziemskiemu krak. Rajbrot w ziemi krak. (MS 4, 2358); → Kończyska p. 3; 1515 → Ilmanowa Nowa p. 3; → Gruszów, par. własna p. 3; 1516 Jakub z L. sędzia ziemski i grodzki krak. otrzymuje pozwolenie król. na wykupienie z rąk M[ikołaja] pleb. w Gruszowie sołectwa w Siemiechowie w pow. biec.; tenże Jakub z L. z powodu wyznaczenia do stróży zamku krak. uwolniony zostaje od wyprawy przeciwko Tatarom, czyli od pospolitego ruszenia (MS 4, 10993, 11016); → Krzywarzeka p. 2; 1517 Jakub z L. sędzia grodzki i ziemski krak. kwituje Jana Laskowskiego z 90 grz. z sumy 105 grz. zapisanej mu przez tegoż Jana na jego dobrach macierzystych (ZK 26 s. 3-4); → Gruszów, par. własna p. 3; → Kobylec p. 3; 1518 Dymitr alias Dzietrzych Lubomirski z L. ustanawia Jana Mężyka z Cichawy, Stan. Lubomirskiego i Jana Łodzińskiego z Chorągwicy opiekunami ż. Elżbiety i dzieci oraz dóbr dziedz. i zastawnych; Jerzy Wierzbięta Raciborzeński z Raciborzan zeznaje, że Jakub z L. sędzia ziemski i grodzki krak. spłacił go ze wszystkich sum, jakie miał zapisane przez Mik. Ścibora na Dobrej; tenże Jakub dz. Porąbki sprzedaje za 22 grz. temuż Jerzemu 2 role w Porąbce, jedną z kmieciem Janem Ogrzyzkiem a drugą opustoszałą zw. Chochołowska; tenże Jakub kwituje Stan. i Marcina Lasockich z sumy 53 grz. (ZK 26 s. 29, 35-6, 67); Zygmunt I zapisuje Jakubowi z L. 990 grz. na sołectwie w Siemiechowie w pow. biec., które wykupił on za tę sumę od Mikołaja pleb. w Gruszowie (MS 4, 2862); 1519 Jakub z L. kwituje Stan. Lasockiego z 20 fl. od sumy 100 fl. (ZK 26 s. 165).

1521 - zm. 1570 Joachim Lubomirski dz. L., → Grabia, → Gruszowa 1535, → Kwasowic, → Krzesławic, Sawy, Wieży, dworzanin król. 1524-54, star. jasielski od 1550, s. Jakuba (ZK 26 s. 587; 27 s. 121; 29 s. 175, 181, 494, 496, 664, 606, 820; 30 s. 79, 135, 152, 244, 246, 329, 487, 737, 745, 860-1, 867; 31 s. IV, 71, 123, 188, 272, 308-9, 418, 660, 747, 753-4, 877, 881, 1542; 187 s. 651; 188 s. 177, 322, 577; 189 s. 233; 190 s. 1128; Żychl. 5 s. 101; Bon. 5 s. 58; Przyboś, Awans → p. 7, s. 23-5; M. Ferenc, Dwór Zygmunta Augusta, Kr. 1998, s. 183; Studia z dziejów Jasła i powiatu jasielskiego, Kr. 1964); 1521 br. Stan. i Feliks Lubomirscy z L. skazani na karę XV, czyli 3 grz. na rzecz Zbig. Łapki z → Kobylca i Rybia i tyleż na rzecz sądu, ponieważ pozwali go o to, że wraz z Mik. Jordanem z Zakliczyna i Baltazarem Skarbkiem bezprawnie okupowali dobra L. zm. Jakuba z L., nie posiadając prawnego tytułu do opieki [nad jego s. Joachimem], ponadto w pozwie zgłosili pretensje do 10 tys. fl. [od ww.], nie wyszczególniając pretensji wobec samego Łapki, przez co ten oddalił pozew jako błędny; ww. Jordan kaszt. wojn., star. spiski, ośw. i zator, oraz wielkorządca krak., dz. Wilkowisk, jako strona pozwana winien oddać Joachima Lubomirskiego s. zm. Jakuba sędziego ziemskiego i grodzkiego krak. jego stryjom br. Stan. i Feliksowi Lubomirskim do najbliższego terminu posiedzenia sądu; w ww. sprawie król ponownie zapoznając się z zapisem opieki nad Joachimem Lubomirskim i jego dobrami [→ 1508], przysądzają ww. Jordanowi i Łapce, a Stan. i Feliksowi Lubomirskim nakazuje wieczyste milczenie w tej sprawie; ww. Jordan i Łapka, wyznaczeni przez zm. Jakuba Lubomirskiego jako opiekunowie jego s. Joachima, teraz już dorosłego, zwracają mu dobra i zrzekają się opieki (SP 6, 204-5; MS 4, 3928); → Krzywarzeka p. 3a; 1522 Achacy Jordan z Zakliczyna i Stróżnej poręcza 800 fl. długu za Joachima s. zm. Jakuba z L. Janowi Pieniążkowi z Krużlowej sędziemu ziemskiemu i grodzkiemu krak. w ten sposób, że Joachim ożeni się z Anną c. Pieniążka w ciągu tygodnia po jego powrocie z sejmu piotrkowskiego. Jeśli Joachim nie zrealizuje tej umowy oraz nie zwróci pieniędzy, to Jordan zabezpieczy mu tę sumę na Stróżnej w pow. bieckim - zp. bo w t.r. Pieniążek unieważnia zapis⁴Układ nie doszedł do skutku. Od ok. 1527 r. Anna była ż. Jakuba Szaszowskiego z Giertłowic i Wilamowic (H. Kowalska, Pieniążek Jan z Krużlowej h. Odrowąż, PSB, 26, 1981, s. 93); tenże Joachim zobowiązuje się zapłacić w określonym terminie 175 fl. Achacemu Jordanowi pod gwarancją wwiązania do całej cz. dziedz. w Sawie; tenże Joachim za zgodą stryja Stan. Lubomirskiego aprobuje i potwierdza szl. Mik. Pierzchale Siemiechowskiemu fakt przekazania mu przez swoich opiekunów, zm. Mik. Jordana z Zakliczyna i Zbig. Łapkę z Kobylca, dwóch sołectw w Siemiechowie wraz z dokumentami; tenże Joachim dz. Sierakowa za zgodą stryja Stanisława zobowiązuje się zapłacić w określonym terminie Janowi Pieniążkowi sędziemu ziemskiemu krak. 200 fl. pod gwarancją wwiązania go do Sierakowa (ZK 26 s. 410, 455-6, 482-5); 1523 → Grabie par. Łapanów p. 3; 1524 ww. Joachim, pozywany przez br. Walentego Sokoła i Jerzego Sławickich ss. zm. Andrzeja o 60 grz., które jego zm. ojciec Jakub przyjął do kancelarii ziemskiej i nie oddał, teraz zwraca im 100 fl.; tenże Joachim z Grabia ustępuje Mik. Taszyckiemu podsędkowi ziemskiemu krak. dom czyli dwór w Krakowie stojący miedzy dworami Stadnickiego i Morskiego. Stan. Lubomirski z L. jego stryj i Marcin Kępanowski br. stryjeczny wyrażają zgodę (ZK 26 s. 589, 608-9)⁵Marcin Kępanowski h. Drużyna był potomkiem Jana Lipskiego z Lipia i Szyku, wnukiem Prokopa Lipskiego, Szykowskiego i s. Mikołaja, dziedziców cz. Kępanowa. Określenie Marcina jako brata stryjecznego Joachima Lubomirskiego zostało tu użyte niepoprawnie i należy go rozumieć jako współherbownika lub kuzyna; Anna ż. Stan. Lubomirskiego dz. z L. (ZK 27 s. 13); Joachim Lubomirski dz. z Grabia i → Dobrej [par. własna] sprzedaje za 1400 fl. pol. Janowi Pieniążkowi z Krużlowej sędziemu ziemskiemu i grodzkiemu krak. całe wsie → Jurków [par. Dobra] i Dobra, zastrzegając sobie pr. ich wykupienia w ciągu 3 lat. Stan. Lubomirski stryj Joachima i Marcin Kępanowski jego br. stryjeczny wyrażają zgodę na tę transakcję; w ww. sprawie Joachim umarza transakcję w części dot. rezerwacji pr. wykupu i zrzeka się tych dóbr (ZK 27 s. 40: w hasłach Jurków i Dobra błędnie pod r. 1525, 83-4 zp.); Mik. Pierzchała uzyskuje zgodę król. na wykupienie z rąk pasierba Stanisława i jego siostry Małgorzaty, dzieci Jana sołtysa w Siemiechowie i Elżbiety oraz od Joachima i Stan. Lubomirskich sołectwa w Siemiechowie (MS 4, 13874); → Grajów p. 3; → Grabie, par. Łapanów p. 3: tu 1 zapiska z ZK 27 s. 47-8 błędnie pod r. 1525; → Krzesławice p. 3a; → Krzywarzeka p. 3a; → Jodłownik p. 3.

1525 Joachim Lubomirski dz. Grabia, Sierakowa, Zbyszkówki i Dziekanowic pozywa Feliksa Lubomirskiego ze Sławkowic, dzierż, trzech ostatnich ww. wsi, o podjęcie pieniędzy, które miał na tych dobrach zapisane. Feliks twierdzi, okazując wyciąg z ksiąg grodzkich z ww. zapisem, że został źle pozwany, a sąd nakazuje Joachimowi pozwać go przed sąd grodzki (ZK 27 s. 90); → Grabie, par. Łapanów p. 3; → Krzesławice p. 3a; → Krzywarzeka p. 3a; Stanisław z L. i Feliks Lubomirski ze Sławkowic, wujowie (awunculi) Jana Minorada ze Sławęcina → Kunowa p. 6⁶Zgodnie z treścią tej zapiski należy przyjąć, że matką Jana Minorada była nieznana z imienia siostra ww. Lubomirskich, nie mogła nią być bowiem Elżbieta. Szerszych badań wymaga więc weryfikacja informacji z ksiąg wiśl., przytoczona przez Żychl. 5, s. 103 i Bon. 15, s. 60, że córka Feliksa Elżbieta była w 1525 r. ż. Jana Minora z Przybysławic w pow. wiśl; → Krzesławice p. 3a; 1527 Zofia, Katarzyna, Krzysztof i Jan dzieci zm. Marcina Janowskiego z Janowic zaskarżają Joachima Lubomirskiego o karę XV za niezapłacenie 8 fl. czynszu od 100 fl. pol., jak to było w zapisie; Andrzej s. Janusza z Mstowa jako plenipotent składa protest przeciwko temuż Joachimowi, gdyż gotów był odebrać pieniądze swego ojca, zapisane mu przez Lubomirskiego, lecz ich nie otrzymał (ZK 27 s. 246, 251); → Dziekanowice, par. własna p. 3; 1529 Joachim Lubomirski z Jodłownika zastawia za 1600 fl. Stan. Pieniążkowi z Iwanowic wsie Jodłownik, Dziekanowice, Sieraków i Zbyszkówkę (ZK 28 s. 95-6); tenże Joachim Lubomirski z Grabia i Nieprześni sprzedaje za 1000 fl. Jakubowi Wilamowskiemu Nieprześnię i Pasierbiec (ZK 28 s. 97-8, 122-3); → Dziekanowice, par. własna p. 3; 1531 Stan. Lubomirski z L. sprzedaje za 900 fl. Stan. Mierzeńskiemu Krzywaczkę; ww. Joachim sprzedaje za 2100 fl. Adamowi i Krzysztofowi Niewiarowskim dwór z rolami folw. i młynem w Jodłówce oraz cz. w Markuszowej, Dziekanowicach, Sierakowie i Zbyszkówce w pow. krak. (ZK 28 s. 418-9, 465-71); → Kwasowice p. 3a; → Krzywarzeka p. 3a; 1532 Stan. Lubomirski sprzedaje za 300 fl. Stan. Mierzeńskiemu Krzywaczkę. Jego ż. Anna za zgodą Jana Secygniowskiego i Jana Wielopolskiego br. ze strony ojca, zrzeka się oprawy posagu i wiana na tej wsi (ZK 28 s. 637); Stan. Stadnicki wziąwszy od Stan. Lubomirskiego 100 fl. posagu za jego c. Konstancję, zobowiązuje się oprawić jej tę sumę na swych dobrach; tenże Stadnicki oprawia tejże ż. Konstancji po 100 fl. posagu i wiana na połowie Stadnik, Kędzierzynki i Zegartowic (ZK 28 s. 686, 715); Stan. Lubomirski ustępuje Janowi Słaboszowi z Putniowic zapisy na dobrach Łysokanie i Zborczyce oraz karczmie zw. Maklcze przy wielkiej drodze publicznej, które otrzymał od zm. [br.] Feliksa Lubomirskiego, a ten miał je od 1501 r. w zastawie od Stan. Lanckorońskiego z Uścia (ZK 28 s. 695).

1533-zm. 1562 Seweryn alias Marcin Lubomirski z L., pstar. san. 1556-8, s. Stanisława, br. Stanisława, Piotra pleb. w Żabnie [pow. pilzn.], Konstancji i Doroty, ż. Anna Dembińska ze Szczekocin, dzieci Stanisław, Barbara, Zofia, Katarzyna (AS 5, 328; MS 4, 21543; 5, 1714; Żychl. 5 s. 102; Bon. 15 s. 58; Przyboś, Awans → p. 7, s. 26); 1533 Konstancja ż. Stan. Stadnickiego zrzeka się na rzecz ojca Stan. Lubomirskiego praw do dóbr ojczystych i macierzystych (ZK 29 s. 37); → Góra Walowa p. 3; 1535 Joachim Lubomirski z Gruszowa, Sawy i Wieży → Gruszów, par. własna p. 3; 1536 Anna Lubomirska wd. po Stanisławie z ss. Piotrem pleb. w Żabnie, Stanisławem oraz Sewerynem alias Marcinem sprzedają Achacemu Jordanowi z Zakliczyna kaszt. żarn. za 100 fl. młyn łososiński pod Górą Walową (ZK 187 s. 399-400)⁷Z zapiski tej wynika jednoznacznie, że Stanisław Lubomirski miał tylko trzech synów, z których Seweryn nosił drugie imię Marcin. Możliwe zatem, że występujący z tym imieniem w latach 1544, 1553 i 1556 r. Lubomirski to właśnie Seweryn (MS 4, 21543; 5, 1714 - tu zapewne błędnie jako Maciej Lubomirski de Luboniek; Bon. s. 60).

1537-zm. po 1546 Stanisław Lubomirski z L., h. Krzywaźń alias Szreniawa, s. Stanisława, br. Piotra pleb. w Żabnie, Seweryna, Konstancji, Doroty, br. stryj. Mik. Lubomirskiego z Jawczyc, ż. Agnieszka Przypkowska (AS 5, 328; MS 4, 6306; Żychl. 5 s. 101: błędnie jako s. Feliksa zm. Bezpot.; Bon. 15 s. 58; Przyboś, Awans → p. 7, s. 25-6); 1537 Zygmunt I pisze do Marka star. waradyńskiego, aby uwolnił z więzienia Joachima Lubomirskiego, ponieważ jego bracia [stryj.] i przyjaciele: Jan Mężyk burgr. i pstar. krak., Przecsław Gnojeński z Gnojna, Wincenty Wieruski, Jakub, Stanisław, Sebastian, Piotr i Wawrz. Lubomirscy, Adam Sierakowski i Stan. Stadnicki ze Stadnik nie będą go więcej napadać (MS 4, 18606); Stan. Lubomirski dz. w L. zobowiązuje się zapłacić 110 fl. Stan. Stadnickiemu ze Stadnik pod gwarancją wwiązania w L. i Górę Walową (ZK 30 s. 645); → Grajów p. 3; 1539 br. stryjeczni Mikołaj z Jawczyc i Stanisław z L. Lubomirscy h. Krzywaźń alias Szreniawa bez krzyża (MS 4, 6306).

1540-zm. po 1560 Piotr Lubomirski dz. L., pleb. w Żabnie, br. Stanisława i Seweryna (ZK 29 s. 483-4; 31 s. 34); 1540 br. Piotr pleb. w Żabnie, Stan. i Seweryn Lubomirscy [ss. Stanisława] dz. Walowej Góry [i L.] dają Achacemu Jordanowi z Zakliczyna kaszt. żarn. i star. sądec. Walową Górę w pow. czch. (ZK 29 s. 483-4); Piotr Lubomirski pleb. w Żabnie i dz. L., br. Stan. i Seweryna Lubomirskich zgadza się na zapis Andrzejowi Rupniowskiemu przez ww. braci 300 fl. na Górze Walowej (ZK 31 s. 34); 1541 Benedykt Mierzeński z Merzenia [dziś Mierzeń] oprawia ż. Annie c. Stan. Lubomirskiego [z L.] po 200 fl. posagu i wiana na połowie dóbr dziedz. (ZK 29 s. 533-4)⁸Anna mogła być tylko c. Stanisława z L. zm. 1536, albo jego s. Stanisława zm. po 1546; 1543 br. nie podzieleni Stan. i Seweryn Lubomirscy dz. cz. w L., za zgodą br. Piotra pleb. w Żabnie i matki Anny, zastawiają za 120 fl. Janowi Słaboszowi z Putniowic podsędkowi krak. połowę L. (ZK 31 s. 673-5); 1544 tenże Jan Słabosz dzierż, połowy L. poddzierżawia te dobra Stan. i Sewerynowi Lubomirskim do Bożego Narodzenia (ZK 31 s. 708); 1544 → Krzesławice p. 3a; 1547 Stan. jako główny kredytor i Mik. Zabawscy, spadkobiercy zm. br. Rafała, jak mówią zabitego, w swoim imieniu a także dbając o zabezpieczenie Jana Zabawskiego i in. braci oraz tegoż Rafała, jeśli żyje, zwracają się do Joachima Lubomirskiego z Grabia, aby zapłacił im 1125 fl. zapisanych na dobrach Sieraków, Zbyszkówka i Dziekanowice (MS 4, 22824); 1546 Stan. Lubomirski z L. zastawia za 140 fl. br. Sewerynowi swą cz. w L. (ZK 31 s. 1056-7); 1550 → Gorajowice p. 3; 1558 Zygmunt August zapisuje dożywotnio Joachimowi Lubomirskiemu swemu dworzaninowi i tenut. jasielskiemu sumę od 200 do 300 grz., pobieranych corocznie z żup bocheńskich (MS 5, 2144); 1564 → Gorajowice p. 3; 1568 Sebastian Mielecki kaszt. wiśl. i jego ż. Zofia z Kościelca zastawiają za 20 tys. flor. Joachimowi Lubomirskiemu z L. dobra: Żurawice, Buszkowice, Wapowice, Łętownia i Ujkowice oraz całą cz. Batycz i łąkę zw. Trzebiesz [wszystkie w ziemi przem.] (AG Zbiór Czołowskiego, rps 565 Kopiarz Stan. Lubomirskiego, s. 93-105).

1571 br. stryjeczni Stanisław dz. Sławkowic [s. Feliksa], Mikołaj tenut. Tymbarku i Potoka [s. Dzietrzycha] oraz Stanisław dz. L. s. zm. Seweryna Lubomirskiego i nepos tychże Lubomirskich, spadkobiercy zm. bezpotomnie Joachima Lubomirskiego z L., dz. Grabia, Tarnowej, Sierakowa i in. wsi oraz dóbr Żurawice w ziemi i pow. przem., dzielą dobra. Stan. Lubomirski z L. i Sławkowic otrzymuje dobra żurawickie z wsiami: Żurawice, Buszkowice, Wapowice, Łętownia, Ujkowice, Batycze i Małkowice z sołectwem, które to dobra zm. Joachim trzymał w zastawie za 20 tys. fl. od Sebastiana Mieleckiego z Mielca wówczas kasztel. wiśl. a dziś krak. i jego ż. Zofii Kościeleckiej, ponadto 900 fl. długu u Zofii ze Sprowy kasztelanowej wojnickiej i Walentego Orzechowskiego sędziego ziemskiego przem. Stanisław z L. jego nepos bierze dobra Sieraków i dodatkowo otrzymuje od ww. Stanisława sumy 2000, a od Mikołaja 1000 fl. tytułem dopłaty do tej wsi, ponadto Dziekanowice, Zbyszkówkę, nowo założoną wieś Zawadę oraz Słupię, którą zm. Joachim trzymał w zastawie od Jana i Doroty Zębockich za 2500 fl. i las Dłużyce w Zagórzanach, z których ich kwituje. Mik. Lubomirskiemu tenut. tymbarskiemu przypadają wsie: Grabie z Wolą Grabską i Tarnowa z nowo osadzonymi zagrodnikami w Łęgu oraz cz. w Kawcu w ziemi krak. (ZK 43 s. 1969-74).

3b. Kmiecie. 1400 Klimek → Gruszów, par. własna p. 3; 1403 Stanisław kmieć z L. ze Ściborem z Kępanowa o 2 woły i konia (ZK 3b s. 125); 1421 2 kmieci Spytka z Grabia w L. → Grabie p. 3; 1426 Andrzej i Wojciech kmiecie z L. przysięgą oddalają roszczenia Ścibora z Kępanowa o poranienie zwierząt i wybicie oka źrebakowi (w zapisce: podleder = poleder, ZK 8 s. 160); 1427 tenże Ścibor i Andrzej Brosznia [kmieć] z L. godzą się o wpis (GK 2 s. 688); 1427 Grzegorz Czunczakowic; Piotr → p. 3a; 1429 Maciej → Gruszów, par. własna p. 3; 1430 Andrzej z Gruszowa przysięgą oddala dwóch kmieci z L. Grzegorza i Piotra i ich pana Spytka z Grabia o 2 siekiery, każda za 7 gr. Podobnie ww. Spytek i dwaj kmiecie pozywali o 2 siekiery Idziego z Gruszowa a teraz uwalniają go od pozwu (ZCz. 4 s. 61); 1433 Bodzęta z Modlnicy pozywa Mikołaja i Dominika kmieci z L. o to, że przybyli do jego dziedziny w Sawie i ukradli (furtive alias korzistną rzeczą, furtive et korzistnye) 18 korcy żyta i pszenicy wart. 4 1/2 grz.; tenże Bodzęta przeciwko Dominikowi, Andrzejowi, Mik. Sikorze i Mik. Staniszowi [kmieciom] z L. o to, że przywiesili żagiew [na jego domu w Sawie?] chcąc go spalić i grozili mu zemstą (GK 4 s. 977-8, 983, 989); 1444 Boguchna wd. z Bochni pozywa kmieci z L. Andrzeja i Marcina, których Jakusz z Lasocic zobowiązał się stawić przed sądem (GK 8 s. 1091, 1113); 1445 decyzją sądu Marcin kmieć z L., oskarżony przez tąże Bogunię, iż napadł na nią na drodze i zabrał jej rozbojem (szyndem) 5 grz., winien oczyścić się z zarzutu przysięgą sześciu świadków kmieci: Stanka, Mikołaja i Jana Partka z Grabia oraz Bernarda kowala, Andrzeja Szusza i Stańka z L. (GK 9 s. 9-10).

3c. Areał i pobór, folw. 1470-80 folw., łany km., zagrody, karczma (DLb. 3 s. 278); 1489 w L. pobór z 1 ł. i w Grabiu z 1 ł.; 1490-97 pobór z 1 ł.; 1498-1501, 1508-11, 1513-6 pobór łącznie z L. i Grabia z 2 ł.; 1512 pobór łącznie z L. i Brzozówki z 2 ł.; (ŹD s. 447; RP k. 24v, 52v, 89v, 125r, 141v, 168v, 183v, 198r, 216v, 235r, 262r, 290v, 352r, 374r, 553v, 581v, 607r, 638r, 651r, 668r, 718r, 743r, 799r, 838r, 860r); 1530 pobór z 1 ł. (RP k. 29); 1564 pobór z 1 ł. (LK 2, s. 87)⁹W l. 1489-92 i 1496-99 w rejestrach poborowych w par. Raciechowice wymieniano stale na końcu spisu dwie wsie: Ludymirz, Ludomirz, Ludomyrz oraz Craschowka, Crassowka, Krasowka bez danych o poborze. Obie te wsie umieszczono również w l. 1493-5 błędnie pod wpisywaną zawsze po Raciechowicach par. Wiśniowa. Na tej podstawie Craschowka została określona jako niezlokalizowana i nieistniejąca dziś wieś → Krasówka w tejże parafii, w nazwie której niesłusznie dopatrywano się zniekształconej nazwy wsi Krasne w par. Góra Świętego Jana. Są to jednak niewątpliwie wsie Lubomierz i → Brzozowa (Brzozowka, dziś Brzezowa) i uwaga tamże, należące do par. Łapanów i w rejestrach poborowych wpisane nawet dwukrotnie jedna pod drugą. Niewątpliwie w starszych rejestrach obie te wsie pomyłkowo wpisano pod par. Raciechowice i w następnych latach automatycznie je przepisywano, deformując nazwy Lubomierza na Ludomirz a Brzozówki na Krasówkę.

5. 1421 Mikołaj kmieć z Gruszowa oskarża Spytka z Grabia o wymłócenie dzies. z L. wart. 2 grz. i wiard. Spytek płaci sądowi karę 3 grz. (GK 1 s. 624-5 zp.); 1470-80 dzies. snop. i kon. z ł. km. o wart. [nie wypełnione] dla kl. w Sieciechowie, z folw. dzies. snop. dla kośc. w Łapanowie (DLb. 3 s. 278); 1529 dzies. snop. z 1 stajania ról folw. w L. wart. 4 gr dla kośc. w Łapanowie, dzies. pień. w wysok. 1 grz. od [Joachima] Lubomirskiego dla kl. w Sieciechowie (LR s. 166, 405).

6. Woźni sądowi krak. z L.: 1496-1500 Piotr Nosal z L. (GK 25 s. 440, 564, 628, 655, 807, 962, 923, 949, 972, 1009, 1049; 26 s. 72, 148, 193, 195, 198, 245, 302, 359, 364, 696, 747; 27 s. 1036; AGZ 4, 122); 1496 Mik. Nosal z L. (GK 25 s. 412, 439); Jan s. Piotra Nosala woźnego (GK 25 s. 606); 1502 Nosal (ZK 23 s. 94); 1505-31 Jan Nosalowic, Nosal z L. i Grabia (ZK 23 s. 246, 250, 259, 284-5, 321, 330, 378; 26 s. 4, 28, 31, 273, 392 - z Grabia, 442, 453; 27 s. 130, 169-171; 28 s. 98, 257, 360, 435).

7. S. K. Kossakowski, Lubomirscy h. Srzeniawa, w: Monografie historyczno-genealogiczne niektórych rodzin polskich, t. 2, W. 1860, s. 17-51; W. Semkowicz, Drużyna i Szreniawa. Studium heraldyczne, KH, 14, 1900, s. 200-20; P. Galas, Średniowieczne nazwy terenowe ziemi bocheńskiej, Onomastica, 4, 1958, z. 2, s. 277-84; K. Przyboś, Awans społeczny Lubomirskich herbu Drużyna od XIV do początku XVII w., Genealogia, 4, 1994, s. 9-38. Praca oparta wyłącznie na literaturze i podstawowych źródłach drukowanych zawiera błędne ustalenia dotyczące początków tej rodziny; Katalog dokumentów pergaminowych w zbiorach Tomasza Niewodniczańskiego w Bittburgu, oprac. J. Tomaszewicz (mps w posiadaniu autorki).

8. Domniemane wczesnośredn. cmentarzysko ciałopalne (Żaki s. 527).

Uw. 1. L. i Lubomirscy wspomniani są w dwu falsyfikatach z 1088 i 1146 r., opublikowanych w regestach w RI s. 192-3 oraz 9 innych z l. 1182-1437, znajdujących się w zbiorach Tomasza Niewodniczańskiego w Bittburgu (Katalog Niewodniczańskiego, A 2-5, 14, 17, 41-2, 53). Stanowią one tylko część dużej grupy falsyfikatów, które dokumentować miały genealogię rodziny Wojeńskich. Zostały sporządzone w XVII w. przez ks. Stan. Wojeńskiego, który najstarsze z nich podrzucił do Archiwum Koronnego. Zob. Z. Lasocki, O falsyfikatach w Archiwum Skarbca Koronnego, MH, 9, 1930 s. 177-92.

Uw. 2. Objaśnienia do tablicy genealogicznej Lubomirskich herbu Drużyna. Przedstawiony na niej wywód przodków tej rodziny został oparty o dotychczasowe kwerendy do SHGKr. i może jeszcze ulec uściśleniom w trakcie opracowywania kolejnych haseł, a także szczegółowych badań nad rodem Drużynów.

Podstawowe fakty, wokół których można gromadzić dane o związkach rodzinnych przodków Lubomirskich, to dziedziczenie w linii męskiej przez Lipskich i Lasockich części wójtostwa bocheńskiego oraz dziedziczenia przez potomków Piotra Nieorzy, wojewody sand. wsi Dębno, pochodzącej ze spadku po dziedzicach Szczyrzyca. W związku z tym za najstarszego przedstawiciela rodu Drużynów należy uznać Idziego de Slup (= Słupia w pow. szczyrz., w tej Słupi dziedziczyli potem Drużynowie, por. np. Ilmanowa Nowa i Stara) s. Henryka, wymienionego w 1253 r. wśród zasadźców → Bochni (Mp. 2, 439). Za taką a nie inną identyfikacją wsi Slup (np. ze Słupią w Wielkopolsce lub na Śląsku) przemawia fakt dziedziczenia wójtostwa bocheńskiego w rodzie Drużynów, na co zwrócił już uwagę (ignorowaną w literaturze) S. Zakrzewski, Szczyrz. s. 70. W l. 1327-47 wójtem bocheńskim był komes Wojciech, tożsamy z ewidentnym Drużynitą komesem Wojciechem z → Lipia p. 3a (i tamże przypis), występującym na liście świadków fals. z 1335 r., przejętej jednak z autent. dokumentu. Część wójtostwa bocheńskiego dziedziczyli w linii męskiej na przełomie XIV/XV w. br. Miłota, Stanisław, Witek i Mikołaj dziedzice → Chodenic (należących do wójtostwa), → Lasocic i → Lipia, a następnie ich potomstwo. W 1402 r. Miłota stwierdził, że cz. Chodenic ma z sukcesji po ojcu (KSN 1151, 1195), którym był wzm. w l. 1368-70 dziedzic Lasocic Jan, żonaty z siostrą wójta bocheńskiego Gerarda Krystyną. Najpewniej zatem Jan Lasocki był synem komesa Wojciecha z Lipia wójta bocheńskiego.

W r. 1335 br. Jaszek Lesicki, Marcin, Jerzy i Piotr synowie Zbigniewa ze Szczyrzyca lokowali Dębno na pr. niem. Wśród świadków wystąpili Zbigniew kanclerz król. i Idzi cześnik krak. nazwani ich stryjami oraz Klemens miecznik krak. określony jako brat ww. dziedziców Dębna. W literaturze (Semkowicz, Drużyna i Śreniawa → p. 7; Przyboś, Awans → p. 4; A. Rybicka-Adamska, Zbigniew ze Szczyrzyca, kanclerz Władysława Łokietka i Kazimierza Wielkiego, NP., 78, 1992, s. 162) wspomniani Zbigniew kanclerz i Idzi są uznawani za rodzonych braci Zbigniewa, ojca dziedziców Dębna. Ze względu na nieprecyzyjność pojęcia patruus (np. stryj, ale i stryj stryjeczny) i frater (brat, ale i np. brat stryjeczny), jak również fakt wystąpienia Klemensa jedynie jako świadka dok. z r. 1335, w tab. genealogicznej zdecydowano się połączyć ww. osoby linią przerywaną.

W literaturze utożsamia się również Marcina s. Zbigniewa ze Szczyrzyca, znanego z dok. z r. 1335, z występującym w l. 1306-7 Marcinem, także s. Zbigniewa, zapewne tożsamego ze Zbigniewem s. Idziego, poświadczonym w l. 1244-72. Ów Idzi jest być może identyczny z Idzim s. Henryka, jednym z czterech wójtów bocheńskich z r. 1253. W r. 1224 (KK 1, 13, 14) wzięli udział w wiecu w Rozegrochu Idzi „Prisch” i Idzi s. Idziego. Kierując się kryterium imionowym, można by upatrywać w nich członków tego samego kręgu rodzinnego, sprawa ta wymaga jednak szczegółowych badań. Wspomniany wyżej Marcin już w r. 1306 otrzymał za zasługi od Władysława Łok. Wieruszyce. Jego późniejszą służbę nagrodził Łokietek już jako król, nadając jego wsiom pr. niem. (wzmianka o nie datowanym jego dok. → Boczów). O Marcinie wspominają pod r. 1307 Miracula sanctae Kingae: jego dziewięcioletnia córka Dobrosława spadła z wieży w Szczyrzycu i za wstawiennictwem ś. Kingi została przywrócona do życia (MPH 4 s. 732). Musiał się on zatem urodzić ok. r. 1270 a więc należał do pokolenia Zbigniewa, ojca dziedziców Dębna, Zbigniewa kanclerza i cześnika Idziego. Potomkowie Marcina dziedziczyli m.in. Wieruszyce i Boczów. W tej właśnie rodzinie przechowywany był dok. Władysława Łok. w sprawie pr. niem. nadanego Marcinowi. Natomiast o Marcinie poświadczonym w r. 1335 brak dalszych wiadomości.

Ramy chronologiczne działalności wspomnianego wyżej wójta bocheńskiego komesa Wojciecha z Lipia, pozwalają na łączenie go z pokoleniem Marcina, Zbigniewów i cześnika Idziego.

Spośród synów Zbigniewa ze Szczyrzca Jaszek Lesicki został poświadczony jeszcze w r. 1346 (Mog., 64: Ioannes filius Sbignei). Piotra s. Zbigniewa należy natomiast utożsamiać z późniejszym wwdą sand. Piotrem Nieorzą, ponieważ jego s. Śmił z Żeleźnikowej dziedziczył → Dębno. W tekście epitafium, znajdującego się niegdyś w kościele kl. szczyrz., odpisanym przez Paprockiego, jego samego określono jako dziedzica → Lipia (zapewne daw. Szczyrzyca ryc). Za przynależnością Piotra do rodu Drużynów przemawia fakt określenia przez Piechnę c. Śmiła najbliższym krewnym Ścibora z Kępanowa h. Drużyna i sporów innych Drużynów (→ Dębno, Kępanów, Golkowice i in.) o dobra z sukcesji po Nieorzy. W kontekście przytoczonych faktów odrzucić należy dywagacje A. Rybickiej-Adamskiej, Zbigniew ze Szczyrzyca, s. 162, kwestionujące ustalenia S. Zakrzewskiego, który utożsamił Piotra s. Zbigniewa ze Szczyrzyca z Piotrem Nieorzą. Błąd autorki wynika w pierwszym rzędzie z uznania kontraktu lokacyjnego dla zasadźcy za akt sprzedaży Dębna.