/101/, część m. Lublina. Pod nazwą Sidowskiye występuje w 1409 r. (TA 251). Podobnie pisano tę osadę w 1459 r. Żidowskie (KzL 4 278v). W 1463 r. występuje „folwark Żydowskie iuxta fluvium Bystrzyca” (KzL 5 368), w 1474 r. zapisano „praedium zw. Zydowskie Kramy” (KzL 9 11, 24v). W 1484 r. Szydowskie należało do Piotra Konińskiego (KzL 9 419). W 1529 r. Zydowskie notowane było w parafii Św. Mikołaja na Czwartku (LR 430). W 1563 r. było własnością Barbary Osmólskiej (jeden łan ziemi; KsP 33 410), zaś w 1570 r. występują „role które zowią Żydowskiem albo Heydowe” (Bucz 260). W 1626 r. występuje po raz pierwszy wieś Heydow (RL 10), chociaż w następnych spisach z XVII-XVIII w. dalej pisano Żydowskie alias Heydow. W drugiej połowie XVII w. występuje również Heydow Dominikański (BJ 9, 1663 r.; RPodm 161, 183, 1668 r. i 1673 r.). Od 1738 r. powrócono do nazwy Heydow // Cheydow (Vis. DL 102 3; Vis. DL 105 153). Tak pisano tę wieś w XIX w., zaś od 1870 r. zmieniono ją na Hajdów (Cat 44), która to nazwa funkcjonowała do momentu włączenia osady w granice miasta Lublina w 1959 r. (DL 22). Obecnie H. jest dzielnicą w pn.-wsch. części Lublina (L plan 1978; WU I 570).