gm. Zbuczyn Poduchowny, woj. siedleckie. W 1409 r. notowany jest Micosius Krzeszky (TA 121). W sporze granicznym między właścicielami Wierzejek oraz Wysokina w 1418 r. wśród świadków występuje Stanislaus de Czyrzk (DM I 331), którą to miejscowość wydawca błędnie zidentyfikował jako Czerśl. Mógł to być jednak tylko Krzesk, gdyż leży blisko obu wymienionych poprzednio miejscowości i tylko osoba pochodząca z Krzeska mogła być dobrze zorientowana w sporze, nie zaś ktoś z daleko położonej Czerśli. W 1430 r. wieś królewska występuje jako Crzesco (KzL 2 270v), zaś w 1431 r. Crisko (ibid. 293), w 1448 r. zapisano ją Kozesko (KDMp IV 1498). Dalszy rozwój osadnictwa w tej wsi doprowadził do wydzielenia przed 1493 r. Woli Krzeskiej, zwanej ponadto Królowa Niwa (zob.; KkW 2 12). W 1529 r. odnotowano ją jako Krzesk (LR 417), zaś w l. 1531 i 1552 Crzesko (ZD XIV 378, 394). W 1564 r. zapisano tę wieś Krzesko Sthare (KsP 33 650), podobnie w 1603 r. (Vis.DL 96 192) i ciągle w XVII-XVIII w., z wyjątkiem 1620 r., kiedy to zapisano Krzesko (RL 179). Od 1827 r. (Tab I 247) w XIX w. występuje tylko Krzesk. Na przełomie stuleci, kiedy w pobliżu tej wsi założono folwark Krzesk, notowany w 1921 r. (Spis 93) zaczęto starszą wieś nazywać Krzeskiem Starym (ibid) i tak jest do dzisiaj (Spis 1967 555).