RAWSZYCE

/265/. Leżały w parafii Zemborzyce pod Lublinem. Zachowały się o nich bardzo skąpe wiadomości, stąd trudności przy ich lokalizacji. Osada notowana w 1425 r. jako Rawschicze (BPAN Kr 8644 174v). W 1437 r. jakiś Zamborza de Rawszicze obligavit nobili Petro de Smylow in Rawszicze incipiendo a graniciebus Wrotkowiensibus ad granicies Zamborzicze (Koz z. lub. 20689 227). W 1562 r. burgrabią zamku w Kazimierzu był Stanislaus Kostka de Rawszyce (ibid. 20692 37). W drugiej połowie XV w. Raphycze należały do parafii zemborzyckiej, miały role kmiece, 2 folwarki szlacheckie i młyn (D II 543). W 1529 r. Rawczicze i Rawsycze były w parafii krężnickiej (LR 34, 434). W 1531 r. Rafsicze miały 3 łany ziemi (ZD XIV 334). W l. 1533, 1534 oraz 1537-1538 notowane pośród wsi królewskich, obciążone zapisem 672 złotych (Sucheni 105 - autorka błędnie odczytała nazwę wsi jako Rapsicze i błędnie zidentyfikowała ją jako obecny Krępieel). Mogła więc część wsi należeć do dóbr królewskich, część zaś była w rękach szlacheckich. W 1540 r. Stanisław i Paweł Rawsyczcy płacili pobór od 2 łanów, które „dominus capitaneus Lublinensis accepit sub curiam” (KsP 33 217v). W 1565 r. zanotowano wiadomość o sporze właściciela Abramowic dotyczącym łąki nazywanej Rawczycza (L 47). Jeżeli Rawczyce mogły należeć tak do parafii zemborzyckiej, jak i do krężnickiej, wolno przypuszczać, że leżały między Zemborzycami i Krężnicą, nieco na wschód od obu wsi. Przeczą temu jednak inne dane. Pola Rawszyc graniczyły w 1437 r. z polami Wrotkowa i Zemborzyc, dwóch wsi królewskich (D I 199; II 543; L 1565 passim), łąki zaś leżały nad Bystrzycą (KzL 1 119; KzL 8 183), a w pierwszej połowie XVI w. część Rawszyc była również własnością królewską. Oddanie w 1437 r. części Rawszyc w użytkowanie właścicielowi Ćmiłowa wskazuje, że pola rawszyckie ciągnęły się od granic wrotkowskich i zemborzyckich w kierunku wschodnim. Skoro zaś w 1540 r. role szlacheckie w Rawszycach zostały zagarnięte pod folwark przez starostę lubelskiego, to raczej pod folwark zemborzycki, gdyż Rawszyce nie mogły leżeć zbyt daleko na północy pod Lublinem (należały i do parafii krężnickiej). Leżały zatem na północny wschód od Zemborzyc i na południe od Wrotkowa nad Bystrzycą, skoro miały także młyn. Zniknęły w połowie XVI w., gdyż żaden z rejestrów poborowych już o nich nie wspomina, a lustracja z 1565 r. zanotowała już tylko nazwę łąki wciśniętej między pola zemborzyckie i wrotkowskie, należącej do właściciela Abramowic. Obecnie w pobliżu Zemborzyc znajduje się parów zwany Rasice, co można uważać za kontynuację nazwy wsi (Kosyl III 335).