SERNIKI,

gm. loco, woj. lubelskie. W 1317 r. wraz z wieloma innymi wsiami braci Dzierżka i Ostasza (Firlejów) Sirnice otrzymały prawo średzkie (DM IV 895), w 1330 r. jako Syrnicze przeniesione zostały na prawo magdeburskie (KDMp II 602). W 1428 r. pisano je Scherniki (KzL 2 58v), zaś w 1429 r. Schirnykii (ibid. 230v). W 1430 r. Syrniki posiadał Nicolaus de Bechow (Koz z.lub. 20688 233). W 1447 r. występował Stanisław de Zirniki i de Syrniki (LKP 15 22). Długosz zanotował również Zyrniki przy opisie parafii Bystrzyca (D II 576). W 1529 r. widnieją Sierniki (LR 34), w 1531 r. Szirniki (ZD XIV 354). Jako Serniki notowane w 1563 r. (KsP 33 485v) oraz w 1565 r. (L 37) i w 1626 r. (RL 151), zaś w 1603 r. zapisano Serniki Stare (Vis.DL 96 339). W XVIII i XIX w. utrwaliła się forma Syrniki. Po raz ostatni w ten sposób zapisano je w 1921 r. (Spis 58). Od 1933 r. są to już Serniki (Sk 1518) i tak do dzisiaj.