Było to osiedle w okolicy Łęcznej, na wschód od rzeki Wieprz. Figuruje Seulod w 1252 r. (KK I 34) jako wieś benedyktynów sieciechowskich. Wymieniony jest po Szpicy a przed Ostwiszem (zob.). Żadna miejscowość o zbliżonym brzmieniu nazwy nie była notowana wśród wsi benedyktyńskich w czasach późniejszych. Długosz, chociaż opisuje zaginiony Ostwisz, nie wspomina o Sewlodzie. Niezlokalizowany.