TARKAWICA,

gm. Ostrówek, woj. lubelskie. Wieś Tharhowice notowana jest w źródłach od 1317 r., kiedy to jej połowa należała do przodków Firlejów Ostasza i Dzierzka, którzy uzyskali prawo przeniesienia jej na prawo średzkie (DM IV 895). Reszta wsi należała już zapewne do biskupstwa płockiego. W 1330 r. wieś Firlejów zwana Tharcawicze przeniesiono na prawo magdeburskie (KDMp II 602). Tharchawicza występuje w 1447 r. (KDMp IV 1488). Długosz zanotował iż połowa wsi Tharchawycze pisanej też Tharkawycza należała do biskupstwa płockiego, druga zaś do króla (D II 566-567). Część królewska zwana była w XV w. Tharchawka (MK 98 267) i jak wynika z zapisów w MK i KzL stanowiła jeden kompleks majątkowy z wsią Dębica. W pierwszej połowie XVI w. Firlejowie najprawdopodobniej weszli ponownie w posiadanie Tarkawicy, gdyż brakuje jej w lustracjach. Zapis z 1626 r. potwierdza, iż byli oni jedynymi właścicielami wsi, która w tym czasie nosiła nazwę Tarkawica (RL 23), a od 1674 r. Tarchawica (RPogł.L 47). Tarkawica znów w XVIII w., zaś w XIX w. Turkowice i Tarkawica. Od 1921 r. ciągle Tarkawica (Spis 54), tak też w 1969 r. (UN 113 18). Po 1944 r. na miejscu notowanego w XIX w. folwarku pojawiła się kolonia Tarkawka (Mpr.; Spis 1967 1150). W 1969 r. stanowiła część wsi Dębica (UN 113 17).