/393a/. Osada powstała przed 28 VI 1568 r. W dniu tym Mikołaj Firlej, właściciel dóbr lewartowskich wystawił dokument, którym nadał sołectwo w nowo założonej wsi Zaiączkow Abramowi Dunerowi, z pochodzenia Francuzowi. Motywem tego nadania były zasługi Dunera przy organizacji wsi, osadzonej „na surowym korzeniu, na gruntach wsi naszej Łuczka, przy drodze z Lublina do Lewartowa, koło Babiej Wody, około kopców granicznych z dobrami Dłotlice i Pliszczyn” (KmLub 2 16-19). Zapis ten lokalizuje dokładnie Zajączków na południowym skraju gruntów należących do Łucki. Był on wówczas niewielką wsią, liczącą 10 gospodarstw kmiecych. Jako samodzielną wieś odnotowano Z. w 1585 r. (MK 133 91) oraz w 1593, w akcie podziału dóbr lewartowskich (Ł 399 5). Nie występuje zaś w rejestrach podatkowych i wizytacjach kościelnych, co należy chyba tłumaczyć łącznym spisywaniem tej osady z Łucką. Później zapewne został z tą wsią połączony, nazwa zaś zaginęła. Zlokalizowany.