PŁOCK

([1065-1155] Ploczch, Plozcz, Plocensis urbs, Plocensis civitas, Plozics, Ploczech, Ploc, Plocsk, Ploczk, Plotsk, Plocz, Plocko, Ploczsko) miasto nad rz. Wisłą.

[1065-1155] n. gród P. (K nr 22); 1075 n. P. stolica biskupstwa (MPH I, 367; Żebr. 14); 1079-1138 P. jedna ze stolic Polski (DH II, 295, 516-517); 1237 n. miasto P. (ZDP nr 8); przed 1370 stolica distr. płoc. (WS 11); 1374-1495 stolica księstwa płoc. o zmieniającym się terenie, jednocześnie stolica ziemi płoc. i pow. płoc. (ZDP passim); 1495 stolica województwa płoc., które zostaje inkorporowane do Korony (WS passim).

W miejsce opracowania hasła P. dajemy tylko ten orientacyjny zestaw najważniejszych danych o charakterze miasta. P. jako jedno z głównych miast w Polsce średniowiecznej posiada bogatą literaturę, co samo przez się stanowi dostateczny powód, by nie przedstawiać hasła P. według przyjętego w Słowniku schematu. Z literatury tej podajemy wybrane pozycje, wśród których są przede wszystkim edycje źródeł:

– Księga ławnicza miasta Płocka, 1489-1517, opracowała Danuta Poppe, Płock 1995.

– Księga ziemska płońska, 1400-1417, wydał Marceli Handelsmann, Warszawa 1920.

– Lustracje województwa płockiego 1565-1780, wydały Anna Sucheni-Grabowska, Stella Maria Szacherska, Warszawa 1965.

– Zbiór dokumentów i listów miasta Płocka, wydała Stella Maria Szacherska, t. I 1065-1495, Warszawa 1975, t. II 1495-1586, Warszawa 1987.

– Dzieje Płocka. Praca zbiorowa pod red. Aleksandra Gieysztora, I wyd. Płock 1973, II wyd. Płock 1978.

– Stefan Krzysztof Kuczyński, Pieczęcie i herby Płocka oraz herby województwa płockiego, Płock 1979.

– Ks. Tadeusz Żebrowski, Zarys dziejów diecezji płockiej, Płock 1976.

– A. J. Nowowiejski, Płock. Monografia historyczna. Wyd. II, Płock 1930.