Po wydzieleniu na początku XIV w. archidiakonatu dobrzyńskiego, P.a. obejmuje znaczne obszary północnego Mazowsza; od połowy XIV w. do połowy XV w. zagęszcza się na tym obszarze sieć parafialna. Ponieważ archidiakon płoc. nie jest w stanie wypełnić swych obowiązków wizytacyjnych, bp płoc. Paweł Giżycki funduje w 1443 r. nowy archidiakonat pułtuski; kapituła płoc. godzi się przekazać pewne posiadłości a.P. w lasach za rz. Narew jako uposażenie archidiakonatu pułtuskiego (MD nr 150; Żebr. 19-20).