BIELEWKO

(1467 Bielewko, Bielawy Minor) nie istniejąca osada w pobliżu Bielewa oraz błoto i bór na NE od Bielewa, na E od Krzywinia.

1. 1467 pow. kośc. (PG 6, 241 v); [par. Lubiń?].

3. Własn. szlach. 1467 Uniesław niegdyś Kokorzyński sprzedaje Franciszkowi Kąkolewskiemu [→ Kąkolewo k. Osiecznej] 1/3 swej połowy dóbr Bielewo i B. za 250 grz. (PG 6, 241 v); Franciszek Kąkolewski sprzedaje za 100 grz. Januszowi Strzeleckiemu [→ Strzelce Wielkie k. Gostynia] 1/2! Bielewa i 1/2! B., nabyte od Uniesława Kokorzyńskiego (PG 6, 243); Stefan s. Franciszka z Kąkolewa sprzedaje Januszowi Strzeleckiemu swoje części macierzyste w Bielewie i w B. za 320 grz. (PG 6, 242v); 1479 Leonard, Mikołaj i Wojciech ze Strzelec Wielkich, dziedzice Bielewa, otrzymują od opata lub. [południowy] brzeg błota od strony wsi Szczodrochowo, Stężyca i Osowo i mają pr. na tym błocie zw. B. zbudować groblę i staw; bór B. znajduje się przy narożniku wsi [Bielewo, Łagowo i Szczodrochowo] (KoścZ 2, 59).

Uwaga: Wydaje się, że karczma Bylywko położona w XVIII w. 2 km na N od Bielewa na skrzyżowaniu dróg Bielewo-Bieżyn i Lubiń-Łagowo (Perthées) jest obiektem nowszym i nie należy jej utożsamiać z dziedziną B. z r. 1467.