CZERWOWA GÓRA

(1563 or. mons Czerwowey, 1577 Gora Cerwony, Gora Czerwony!, 1580 Góra Czerwona)1Nazwa wzgórza, zw. też Łysą Górą, pochodzi od rodziny Czerwów-Bukwiczow, mieszcz. pozn. (Opisy i ilustracje Poznania z XVI-XVIII wieku, wyd. M. J. Mika, Poznań 1960, s. 9, 10, 12 przyp. 3, 23-24, 27 przyp. 6. Autor nie wyjaśnia, skąd pochodzą nazwy: Łysa Góra i Czerwowska Góra). Zniekształcenie nazwy Czerwowa na Czerwona (jak u Miki na s. 24 i w rejestrze poborowym z 1580) jest wynikiem błędnego odczytania litery u (= w) jako n niezident. wzgórze w okolicy nie istniejącej obecnie wsi Winiary, na N od Poznania.

[Pow. pozn.]

1563 z mł. mniszek Ś. Katarzyny [→ Dominikanek Młyn k. Poznania] o 1 kole korzecznym pod górą Cz.; młyn → Helta (Helthonis) pod górą [wsi] Winiary i [górą] Cz. (ASK I 5, 242); 1577 pobór z mł. z w. Helt, należącego do kaszt. śrem. [Jakuba Rokossowskiego] o 1 kole, pod G. C. (ASK I 5, 732); 1580 mł. Helt należący do Grzegorza z Kościana, pisarza komory celnej pozn., o 1 kole, pod G. Cz. (ASK I 6, 170v).

Uwaga: W l. 1594-96 pleb. kościoła Ś. Wojciecha k. Poznania procesował się o czynsz należny mu z winnicy położonej przy kościele Ś. Jerzego, na gruncie zw. Vineus Mons, inaczej Czerwona Góra, na którym protestanci zbudowali swój zbór (Now. 2, 44). Tego samego terenu najpewniej dot. też wzmianka z 1376 o winnicy (orti vinee) mieszcz. pozn. Fryczka Sarwochtera k. kościoła Ś. Jerzego, położonej z lewej strony drogi prowadzącej do Obornik, na rolach podlegających iure parochiali kościołowi Ś. Jerzego (Wp. 3 nr 1728). Wynika stąd, że Cz. G. należy lokalizować pomiędzy nie istniejącą wsią Winiary (tereny późniejszej cytadeli pozn.), a nie istniejącym również kościołem S. Jerzego.

1 Nazwa wzgórza, zw. też Łysą Górą, pochodzi od rodziny Czerwów-Bukwiczow, mieszcz. pozn. (Opisy i ilustracje Poznania z XVI-XVIII wieku, wyd. M. J. Mika, Poznań 1960, s. 9, 10, 12 przyp. 3, 23-24, 27 przyp. 6. Autor nie wyjaśnia, skąd pochodzą nazwy: Łysa Góra i Czerwowska Góra). Zniekształcenie nazwy Czerwowa na Czerwona (jak u Miki na s. 24 i w rejestrze poborowym z 1580) jest wynikiem błędnego odczytania litery u (= w) jako n.