DASZEWICE

(1316 Dassevice, 1400 Daszewicze, Dasszewo, 1401 Daszewo, Dassewo, 1508 Daszyevycze) 12 km na S od Poznania.

1. 1471 n. pow. pozn. (PG 8, 101v); 1508, 1510 n. par. Głuszyna (ASK I 3, 7v; LBP 227).

2. 1401 Jan Daszewski w sporze z Pietraszem z Nagradowic w sprawie mającego nastąpić rozgraniczenia między D. a wsią Piotrowo (KP nr 589).

3. Własn. szlach. 1316 Władysław Łok. odnawia mistrzowi Mikołajowi, lekarzowi, utracone przywileje Przemysła [II] dotyczące jego wsi odziedziczonych po ojcu: D., Sweczke [niezident., Szewce?], Czołowo [pow. pyzdr.], Sławsko [niezident.]; → Benkowo (Wp. 2, 982; PSB 21, 87).

1390-1411 Jan Janek Daszewski, Dzeszefsky, Dafsky, Daszwski z D. h. Baran, zawołania Junosza (Lek. 1 nr 1499, 2081, 2912; WR 1 nr 79, 137, 148, 210, 260, 303, 305, 370, 389, 526, 567, 600, 619, 644, 744, 808, 829, 840; KP nr 227, 578, 2481; MHP 70); 1393 tenże wygrywa proces o bydło z Borzysławem ze Strzeszyna i Wszegniewem Sadowskim (Lek. 1 nr 1418); tenże wygrywa proces z kmieciem Mikołajem i sąd mu przysądza wszystkie dobra kmiecia, a nie tylko te, na których ciążyła poręka (Lek. 1 nr 1387); 1394 tenże w sporze z Mikołajem [mieszkańcem?] z Zegrza (Lek. 1 nr 1793); 1394 tenże zasądzony na zapłacenie [niezn. sumy] Paszkowi z Bylina; ponieważ schronił się u [Eufemii] wd. po Jakubie [Awdańcu] z Chromca, ona powinna zwrócić ten dług Paszkowi z Bylina (Lek. 2 nr 1582); 1395, 1399 tenże w sporze z Mirosławem Bytyńskim oraz z występującym w jego imieniu ojcem [Mikołajem z Bytynia, kaszt.] starogr. wygrywa proces o konie i in. rzeczy (Lek. 1 nr 1997, 3117, 3119); 1399-1400 tenże przegrywa proces z Wojtkiem mieszcz. pozn. o 1 kopę gr (Lek. 1 nr 3062; KP nr 262); 1400, 1404 tenże wraz z Winc. Mieczewskim toczą spór z Małgorzatą, ż. Szybana Tadera, z Górki k. Stęszewa o porękę za Jana Czepurskiego [z Czapur] i oddalają jej pretensje (Lek. 2 nr 2529, 2550; KP nr 1854, 1922); 1401 tenże oddala pretensje Jakuba sołtysa [z jakiej wsi?] (KP nr 523).

1413 śwd. Winc. Daszewski (Deszewski; WR 3 nr 501; BR 628 nr 53); 1416-17 Dorota z D. z mężem Mikołajem, zw. „Nicolaus latronis” prowadzi spory w sprawach majątkowych ze swym bratem Siemkiem, sługą Andrzeja z Błożejewa [pow. pyzdr.], oraz z Agnieszką ze Świekotek (WR 1 nr 912, 913, 921); 1418 Wojciech, dz. z D. w sporze z Janem Piotrowskim dowodzi, że na skutek poręki Piotrowskiego za Chwaliboga [ze Szczytnik?] poniósł 10 grz. szkody (WR 1 nr 936); tenże dowodzi przy pomocy świadków, że nie wygnał Mikołaja kmiecia z Piotrowic [recte z Piotrowa?] z jego domu wartości 2 grz. i nie zabrał mu 2 wołów wartości 5 grz. (WR 1 nr 1023, 1024); 1420 Mik. Wydzierzewski dowodzi, że upominał się u Święchy z D. tylko o 1/4 jej majątku (WR 1 nr 1057); 1423 Mik. niegdyś Daszewski z Czartek [pow. pyzdr.] (WR 2 nr 739; WR 4 nr 706); 1425 Chwalibóg ze Szczytnik zapisuje wikariuszom kat. pozn. czynsz 1 grz. od sumy 10 grz. na wsi Szczytniki, przeniesiony z D. (CP 14, 621); 1432 Przedpełk z D. dowodzi w sporze z Maciejem z Trzciela i Bodzętą z Niewierza, że z powodu niezapłacenia 1/2 sumy 70 grz. poniósł szkodę 10 grz. (WR 1 nr 1407); 1432 Falibóg [tenże Chwalibóg?] ojciec Jana [Szczytnickiego] z D. (KR 12, 8).

1471 Jan Szczytnicki zapisuje ż. Barbarze po 100 kop gr posagu i wiana na Szczytnikach, na 1/4 Kanina [obecnie Koninko] i na 1/4 D. (PG 8, 101y); 1478 wieś D. nie zapłaciła podatku (PG 58, 72v); 1487 Mik. Kaniński [z Kanina] daje z pr. odkupu Mac. Wyganowskiemu cz. D. wartości 70 grz. jako posag siostry swej Anny (PG 10, 67v); 1507 Jan, Feliks i Jerzy, ss. Mik. Kanińskiego, mają przeprowadzić działy rodzinne z ojcem i między sobą we wsiach D., Dupice i Kanino (PG 13, 128v); 1518 Jan i Feliks Kanińscy wydzierżawiają od Jana Kunowskiego, altarysty w kat. pozn., wieś Wojkowo należącą do uposażenia altarii za czynsz 2 grz. rocznie (ACC 93, 40); 1523 ciż zapisują Janowi Kunowskiemu altaryście ołtarza Ś. Jana Chrzc. w kat. pozn. czynsz 6 grz. z pr. odkupu za 72 grz. na wsiach D., Wojkowo, Dupice oraz na cz. wsi Nowiec (ACC 98, 106); 1555 wzm. ok. 1600-10 Jan Daszewski sprzedaje z zastrz. pr. odkupu Kamieniewskim z Kamionek części w D., Dupicach i Wojkowie (CP 18, 219v).

1508 wiard. woj. z 7 ł., karczma nic nie daje; 1509 pobór z 5 półł.; 1510 pobór z 6 półł. (ASK I 3 k. 7v, 44, 254); 1510 dz. Mikołaj; folw., 6 ł. os., 3 ł. opust. nie uprawne, 20 zagr., karczma szynkująca (LBP 227); 1563 Kamieniewski [z Kamionek] płaci pobór ze swej części 6 półł. (ASK I 5, 221v); 1580 Jan Kamieński płaci pobór z 3 ł. (ŹD 13).

5. 1510 pleb. z Głuszyny pobiera dzies. z folw. meszne po 6 gr z 1 półł. [z 6 ł. os.? → p. 3] oraz po 1 gr od 20 zagr. i od karczmy (LBP 227).