(1391 Dambno, 1421 Dampno, 1430 Dambno Minus, 1446 Dambno Vtroque, 1508 Dambno nobilium, 1510 Minor Dambno, 1551 Minor Dąmbno) osada nie istniejąca położona w pobliżu Stęszewa i Dębna zapewne k. jez. Dębno, na NE od Stęszewa.

1. 1493 n. pow. pozn. (PG 10, 192); 1508, 1510 n. par. Stęszew (ASK I 3, 21; LBP 103).

2. 1430 [granica D.M. z dobrami Stęszew] → Dębno p. 2 (WR 1 nr 1358); 1446 jez. wielkie [→ Dębno] i jez. Bocheńce leżą w podwójnej wsi D. → Dębno (BR 176, 102v); 1551 jez. wielkie [→ Dębno] w M.D. → Dębno (PG 13, 652v).

3. Własn. szlach. 1391-96 Józef (Osep) s. Wydzierza z D. (Sdabenszky!; WR 1 nr 205, 276); 1391 tenże w imieniu ojca Wydzierza w sporze z Tomisławem i Jarosławem braćmi z Przecławia o 1/2 D., którą kupił od Przedpełka, kaszt. międz. (Lek. 1 nr 926); Tomisław Dębiński [poprzednio z Przecławia?] wygrywa spór z Dobrogostem Ludomskim o 20 grz. dla swego syna; sędziowie zdecydowali, że suma ta będzie zastawiona, a Tomisław otrzyma co roku 4 grz. czynszu (Lek. 1 nr 1228); 1406 śwd. Wydzierz Dębiński (WR 1 nr 602); 1408-30 Jan Dębiński (WR 1 nr 642; WR 3 nr 470, 534, 590, 805, 806a; PZ 3 k. 50v, 179; KR 8, 22 cytowanego aktu z 1430 r. nie znaleziono); 1430 Jan i Wojciech z D. → p. 2.

1446, 1462-77 Bartosz (Bartłomiej) Dębieński z D. h. Samson (Koz. Nieznane nr 56; PG 9, 70); 1462 tenże występuje jako zastępca w sądzie Jana Słupka, Dzietrzycha i Bartosza z Chojnicy (PZ 17, 311v); tenże z braćmi Wierzbiętą, Wincentym i Piotrem nabywają od Katarzyny wd. po Andrzeju z Jarosławca jej oprawę, po 50 grz. posagu i wiana, zapisaną na 1/4 Jarosławca (PG 6, 120v); 1465 tenże nabywa od Katarzyny z Jarosławca, ż. Dobrogosta z Brodek, części wsi Jarosławiec za 100 grz. i 60 zł węg. (PG 7, 202); 1477 tenże nabywa od Anny ż. Jana Słupka z Chojnicy 1/2 Jarosławca za 100 grz. (PG 9, 84).

1462 Dorota ż. Piotra Dębieńskiego z Chojnicy (PZ 17, 311v); 1477 taż otrzymuje dożywotnio od Słupka i Bartosza z Chojnicy 7 grz. czynszu na Chojnicy tytułem posagu (PG 8, 64v).

1493-1509 Jan Dębieński¹Prawdop. tenże Jan jako małoletni wysyłał w r. 1474? pieszego w swym zastępstwie na wyprawę wojenną (ExpBel. nr 690) zapisuje ż. Jadwidze, c. zm. Mik. Kokalewskiego po 50 grz. posagu i wiana na 1/2 części w D., w Jarosławcu i Złotnikach (PG 10, 192); 1495 tenże nabywa od Mik. Kokalewskiego 1/2 Kokalewa [obecnie Kąkolewo], tenże sprzedaje z zastrz. pr. wykupu Sędziwojowi Głupońskiemu za 160 zł węg. 1/2 D. i 1/2 Jarosławca (PG 7, 60v); tenże zapisuje ż. Jadwidze c. zm. Mik. Kokalewskiego po 50 grz. posagu i wiana na 1/2 swych części w Kokalewie (PG 7, 62v); 1506 Jadwiga Kokalewska, ż. Jana Dębieńskiego nabywa z zastrz. pr. odkupu od sióstr z Będlewa: Anny Kołudzkiej i Zofii Bylęckiej 2 ł. roli we wsi [król.] Modrze (PG 13, 97v); 1509 Jan Dębieński z Kokalewa zwolniony z obowiązku posp. ruszenia z powodu choroby; obowiązek posp. ruszenia ma za niego dopełnić s. Jan (MH 9, 96).

1508 wiard. wojenne z 2 ł. w D.n. (ASK I 3, 21); 1510 21. Tomasza Skórzewskiego i 2 ł. pani Głupońskiej, jezioro w połowie należy do p. Mosińskiego [tzn. Bninskiego z Dębna], a w połowie do dziedziców M.D. (LBP 103); 1577 w D.M. części Zofii Dębieńskiej i Stan. Broskiego [Brodzkiego] (ASK I 5, 717v; por. k. 236 formularz nie wypełniony z r. 1563); 1580 Zofia Dębińska płaci od 1/4 ł., 1/4 ł. opust., 2 zagr. a Stan. Brodzki od 1 ł. opust. i 1 zagr. (ŹD 36).

5. 1510 pleb. ze Stęszewa otrzymuje z 4 ł. os. w M.D. po 2 korce (chorus) żyta i 2 korce owsa (LBP 103).

Uwaga: Nie można identyfikować D. M. z dzisiejszym Dębienkiem (2 km na NEE od Stęszewa), gdyż na mapach z przełomu XVIII/XIX w. nie ma tej osady, co świadczy że średniowieczne D.M. z czasem zaginęło lub połączyło się z Dębnem, a Dębienko powstało w ciągu XIX w. (przed 1918 r. Dembno-Kolonie).

Dębno Małe zamieszkałe przez drobną szlachtę powstało być może na skutek sprzedaży 1/2 Dębna Wydzierzowi przez Przedpełka kaszt. międz.; → Dębno.