(1443 or. Damborzicze, Dobrzicze!) niezident. osada zapewne na S od Krzeszkowic, na SW od Szamotuł.

1. [Pow. pozn.]

2. 1444 granice D. → p. 3.

3. Własn. szlach. 1443 Sędziwój z Otorowa zeznaje przed sądem na rzecz Gotarda [z Przyborowa], że poręczył za Jana Wierzchaczewskiego, iż Wierzchaczewo, Szarokoźle i D. będą uwolnione od roszczeń osób trzecich; sąd postanawia, że obowiązek ten ciąży na Sędziwoju (PZ 14, 179v); 1443 tenże wraz z Kiełczem z Otorowa oraz Mikołaj z Buszewa pozwani przez Gotarda z Przyborowa, który poniósł szkody [ponieważ Sędziwój z Otorowa nie wywiązał się ze wspomn. wyżej obowiązku?], jak to wykazała wizja Wierzchaczewa, Szarokoźla i D. (PZ 14, 254); 1444 ciż pozwani o 10 grz. szkody przez Gotarda z Przyborowa, ponieważ nie bronili wspomn. wsi od roszczeń osób trzecich (PZ 14, 271 v); 1444 Pietrasz Wierzchaczewski z ż. Małgorzatą i cc. Heleną i Katarzyną mają dokonać podziału na połowę dziedzin Szarokoźle i D. oraz ostrowu należącego do karczmarza (insulam alias ostrow tabernatoris alias karczmarsky) z wyjątkiem zarośli; Małgorzata jako pani wienna oraz Helena i Katarzyna mają pod zakładem 100 grz. przestrzegać granic swych posiadłości z wsiami Sokolniki, Sarniewo, Pietrsko, Sękowo, Krzestkowice [obecnie Krzęszkowice], Otorowo oraz granic między Wierzchaczewem a Szarokoźlem i D.; granice te miał wytyczyć Gotard z Przyborowa (PZ 14, 271 v).