DRAWSKO

(1286 recte 1290 kop. Dravzk, 1291 kop. Draviczka, 1361 kop. Drawiczyk, Diawiczyk!, a. 1480 Drawsko, Drowsko!, 1251 fals. koniec XV w. Draitzig, Dratzk, Dratzke, 1564 Dratzig, 1591 Draszko, 1944 Dratzig See) jez. na W i NW od Czaplinka.

[Pow. wał.]

1286 [recte 1290] Przemysł II nadaje templariuszom puszczę (desertum) nad rz. Drawą i k. jez. D., z którego rz. Drawa wypływa!, → Czaplinek ziemia (Wp. 1 nr 570); 1291 ziemia Tempelborch [→ Czaplinek, ziemia i komandoria p. 3] k. jez. D. (Wp. 2 nr 679); 1361 Herman de Werberge preceptor joan. nadaje Ludekinowi i Jerzemu Golczom wieś Plumward [obecnie Piaseczno] oraz m. in. jazy na rz. Drawie między jez. D. a jez. Rzepowo1Nadanie to obejmuje ponadto: „insulam puta ein Werder, nomine die intbrolven (sic) Werder”, co wydawca Wp. zinterpretował jako wyspy! na jez. D. Zauważyć tu należy, że źródło mówi o jednej „wyspie” oraz że określenia insula i Werder odnoszą się w źródłach do ostrowów czyli miejsc wyniosłych najczęściej między mokradłami, a niekoniecznie do wysp otoczonych dookoła wodą. Dlatego interpretacja wydawcy Wp. nie wydaje się pewna (Wp. 3 nr 1457); a. 1480 jez. D. ma w obwodzie 7 mil niem., bogate w ryby, zasilane [w wodę] przez rz. Drawę, od tej rzeki bierze swą nazwę; nad brzegiem jez. znaczny zamek [→ Drahim]; rz. Drawa wypływa! [→ Drawa, przyp. 3] z jez. D. położonego między Drahimiem a Falkenburgiem [obecnie Złocieniec] (DA 1 s. 82, 93); 1251 fals. koniec XV w.: gran. → Wielkopolski i Nowej Marchii biegnie [na N od jez. D.] wzdłuż strugi wypływającej z jez. (stagnum!) Lipno (Lypen; to jez. należy do Pomorza) [1944 Liepen Fliess; na MTop. 1950 i MAd. struga bez nazwy] do zatoki (ramienia-brachium) jez. D. i idzie wzdłuż brzegu tego jeziora do żelaznego znaku albo kopca w pobliżu Gołej Góry, potem koło krańca mniejszej zatoki jez. D. i stąd w kierunku wzgórza Melum [obecnie Grabowa Góra, 1944 Gräwingsberg] (PU 1 nr 544; Wp. 1 nr 297 ten odcinek granicy opisany w dok. dwukrotnie); 1564 taż gran. biegnie od jez. Lipno wzdłuż strugi [zob. wyżej] do wielkiej [północnej] zatoki (grosse Langke) jez. D., wzdłuż brzegu jeziora D. do znaku gran. przy Gołej Górze, a następnie do znaku gran. przy małej zatoce (zendest der lütgen Langke) i stąd k. Gołej Góry do znaku gran. między Starym Worowem [w Nowej Marchii, 1944 Alt Wuhrow] a Bolegorzynem (Wrede 111-112); 1564/65 jez. D. w stwie drahimskim o wymiarach 177x18 sznurów, głębokie [zależnie od miejsca] 30, 20, 10, 7 sążni ma 100 toni niewodowych; są w nim sumy, sułwice [ = sielawy], mrzewki, leszcze, węgorze i in., brak karpi (LWK 1, 183); jez. D. w lecie wynajmują rybacy (rybitwy) i płacą do zamku [w Drahimiu] po 2 ćw. owsa; w tym roku [1564?] było ich 36, bywa mniej lub więcej (LWK 1, 179); 1565 zamek w Drahimiu leży między 2 jeziorami D. i Zarębie [obecnie Zerdno, 1944 Sareben See]; koło izby na przygródku płynie rzeka z jez. Zarębie do jez. D. (LWK 1 s. 17, 20); 1568 obl. 1591 role wójtostwa w Czaplinku sięgają do jez. D. (WG 4, 162-162v).

1 Nadanie to obejmuje ponadto: „insulam puta ein Werder, nomine die intbrolven (sic) Werder”, co wydawca Wp. zinterpretował jako wyspy! na jez. D. Zauważyć tu należy, że źródło mówi o jednej „wyspie” oraz że określenia insula i Werder odnoszą się w źródłach do ostrowów czyli miejsc wyniosłych najczęściej między mokradłami, a niekoniecznie do wysp otoczonych dookoła wodą. Dlatego interpretacja wydawcy Wp. nie wydaje się pewna.