DUPIN – gród i kasztelania.

1. [pow. kośc.; par. własna].

6. 1267 Bolesław Pob. buduje castrum D. we wsi komesa Szczedrzyka, za czasów Długosza (ok. poł. XV w.) już w ruinie (MPHn. 6, 47; MPHn. 8, 122; DH 2, 409).

Kasztelanowie: 1271 Ziemięta (Wp. 1 nr 444, 611-613), 1278 Jan (Wp. 1 nr 474).

8. Od ok. V w. do średniowiecza, grodzisko na lewym brzegu Orli (Kowalenko 199-200; Hensel 1, 195- 196 pod hasłem Dubin 2; Münch tabl. VIII).