(1283 rps XV w. Gostynyno) niezident. jezioro w Wielkopolsce.

[Pow. pozn.?]

1282 [1283?] kop. XVII w. ks. Przemysł II jako fundator kl. dominikanek w Poznaniu nadaje im wsie Piątkowo, Rudnice i Zaparcice oraz całe jez. [G.?] położone k. Rościnna [pow. gnieźn.] (Wp. 6 nr 29 i przyp. 6; Dominikanki P-ń C 23, k. 33-34, tłumaczenie pol. z XVI w. z summariusza klaszt.); 1283? tenże ks. fundując kl. dominikanek pozn., nadaje im 3 wspomn. wsie oraz jez. G. (DH 2, 471; DA 7, 227).

Uwaga: Informacja Długosza o jez. G. podana w tym samym kontekście co wiadomość z dok. klaszt. o nadaniu dominikankom pozn. przez ks. Przemysła II jakiegoś jez. k. Rościnna (wsi również nadanej im w 1282 przez Mikołaja sędziego pozn., Wp. 1 nr 504), pozwala sądzić, że dotyczy ona tego samego obiektu. Można by wówczas przypuszczać, że chodzi tu o jez. → Radusz (obecnie zw. Budziszewskie), które wraz z → Budziszewem a. 1366 r. należało do króla (Wp. 6 nr 214); jest ono położone 1 km na W od Rościnna. In. możliwość, że było to równie blisko tej wsi leżące Jez. Skockie (średniowiecznej jego nazwy nie znamy), jest mniej prawdop.; w XIV w. należało ono zapewne do uposażenia plebana szlach. m. Skoki (pow. gnieźn.). Błędną jest identyfikacja jez. G. z pasmem jezior na Kujawach, położonych między Gostyninem a Kowalem, obecnie zw. Gostynińskie (DA 7, 371 przyp. 24 do s. 227 oraz DA 1, 362 przyp. 14 do s. 94); ani własność ks. Przemysła II, ani uposażenie dominikanek pozn. nie wykraczały poza Wielkopolskę.