GÓRKA

(1231 or. i kop. 1646 oraz 1238 or. i kop. XVI w. Gorca) niezident. osada z okolic Kopanicy lub Wolsztyna.

1. [Pow. kośc.]

3. Własn. rycerska, od 1231 kl. cyst. w Obrze. 1231 ks. Władysław Od. oznajmia, że Sędziwój kantor kat. gn. nadaje cystersom w Łeknie swoje dobra dziedziczne, m. in. dziedzinę (hereditas, locus) → Obra wraz z okolicznymi źrebiami i dziedzinami, w tym G., w celu założenia klasztoru cyst. (Krasoń 167-168; Wp. i nr 130, 131); 1238 tenże Sędziwój nadaje kl. w Obrze wszystkie swoje posiadłości, m. in. G. i Krotle [obecnie Krutla k. Wolsztyna] wraz z całym dobytkiem po swej śmierci (Krasoń 168; Wp. 1 nr 215).

Uwaga: Krasoń (s. 33 i 178, mapa) identyfikował G. z Powodowem k. Wolsztyna; przypuszczenie swe opierał jedynie na śladach grodziska w tej wsi, nazywanego zwykle przez miejscową ludność kopcem lub górką (!). Autor przyznaje jednocześnie, że wieś Powodowo [szlachecka, znana dopiero od 1398 r.] nigdy nie była w posiadaniu kl. w Obrze.