(1285! recte 1286 albo 1287 Kalko, 1296 Kalek) niezident. osada przyległa niegdyś do wsi Górczyn na SW od centrum Poznania.
1. [Pow. pozn.; par. Ś. Marcina k. Poznania?1Prawdop. K. miał taką samą przynależność par. jak sąsiadujący z nim Górczyn]
3. Własn. książęca, a później duchowna. 1285 (recte 1286 albo 1287: Matuszewski Imm. 345; Now. 1, 91) Przemysł II nadaje altarii Ś. Trójcy i ŚŚ. Jadwigi, Albana i Eustachego w kat. pozn. rolę (aratura) K., o powierzchni 8 wielkich pługów (aratrum), przyległą do wsi Górczyn, wraz z inwentarzem żywym, domem, sprzętami gospodarczymi, pszczołami i in. dochodami (annona) oraz 20 ł. we wsi Górczyn osadzonej na pr. niem.; posiadłości te otrzymują imm. ekon. na wzór wsi nal. do kapituły kat. pozn. (Wp. 1 nr 559; MS 4/3 suppl. 67 reg.).
1485, 1524 potwierdzenia król. wspomn. dok. Przemysła II dokonane na prośbę wikariuszy kat. pozn.2Now. 1, 238, informuje, że altaria wspomn. w dok. Przemysła II z czasem została inkorporowana do kolegium wikariuszy kat. pozn. Musiało to nastąpić między 1405 r., kiedy to Władysław Jag. przekazał pr. patronatu tej altarii bpom pozn., a 1445 r., kiedy to w → Górczynie występował już Piotr włodarz wikariuszy katedralnych (AR nr 296, 303) (A 176; MS 4/3 suppl. 1109 reg.; MS 4/1 nr 4468 reg.).
1609 wikariusze kat. pozn. zastawiają wieczyście miastu Poznaniowi swoje dobra Górczyn i K. za 5000 zł i za tę sumę nabywają czynsz roczny 300 zł z tej cz. Górczyna, która już wcześniej należała do m. Poznania (CP 4 nr 389; Now. 1, 238).
Uwaga: Nie można utożsamiać K. k. Górczyna z Kałkiem k. Głuszyny.
1 Prawdop. K. miał taką samą przynależność par. jak sąsiadujący z nim Górczyn.
2 Now. 1, 238, informuje, że altaria wspomn. w dok. Przemysła II z czasem została inkorporowana do kolegium wikariuszy kat. pozn. Musiało to nastąpić między 1405 r., kiedy to Władysław Jag. przekazał pr. patronatu tej altarii bpom pozn., a 1445 r., kiedy to w → Górczynie występował już Piotr włodarz wikariuszy katedralnych (AR nr 296, 303).