1310 kop. 1608 Lubinow (Wp. 2 nr 930), 1391 or. Lubone (Lek. 2 nr 1383), 1393 Lubona (Lek. 1 nr 1600), 1404 Lubonya (KoścZ 2, 86v), 1414 Luboncz (MHP nr 112), 1444 Lyubonya (KoścZ 12, 489), 6 km na N od Ponieca.

1. 1310 Henryk pan Głogowa i Poznania [potem ks. żagański] dz. Królestwa Pol. ustanawia dystr. w Poniecu: w jego gran. ma się znaleźć m.in. L. (Wp. 2 nr 930).

1434 n. pow. kośc. (PG 1, 52v); 1410 n. par. Poniec (Wp. 5 nr 169).

2. 1401, 1404 zapowiedzi → p. 3.

1415 Kat. Lubońska z s. Bernardem pozywa Jana Rydzyńskiego o to, że jego ludzie zniszczyli w L. kopce gran. oraz 30 barci (KoścZ 4 k. 166v, 185v, dawniej 63v, 82v); 1415-16 ciż rozgraniczają L. z Robczyskiem przy pomocy instytucji opole (KoścZ 4 k. 166v, 170, 185v, 220v).

1429 młyn w L. [prawdop. wiatrak → p. 3 r. 1563] → p. 3; 1430 miary ziemi → p. 3E.

1444 droga do L. w Poniecu (AE X, 231v).

1519 kopiec narożny Krzyżan dzieli wsie Janiszewo, Police, Robczysko i L. (KoścZ 23, 54v); 1568 droga lubońska w Tworzanicach (K 3, 506).

3. Własn. szlach. 1391 Zofka z L. → niżej.

3A. 1391-1413 Posiadacze L. używający miana Żyra¹Adam Żyra [bez podania miejscowości] był zapewne identyczny z Adamem Żyrą Lubońskim, natomiast nie wiemy, czy Żyra występujący l. 1391-99 był z nim tożsamy, czy był jego ojcem. Równocześnie w sąsiednim Mierzejewie (→ Mirzewo) występuje inny Adam zw. Tader Mirzewski: 1391-99 Żyra (Szyra, Zira) Luboński dz. L. (Lek. 2 nr 1646, 2319); 1391 tenże w sporze z Zofką z L., która płaci 1 grz. kary (Lek. 2 nr 1383); 1394 tenże w sporze z Henrykiem z Gościejewic o 60 grz. (Lek. 2 nr 1625, 1645, 1671).

1393 Mik. Przeblut s. Żyry → p. 3B.

1395-1401 Adam Luboński [zapewne identyczny z Adamem Żyra → niżej] (WR 3 nr 76; Lek. 2 nr 2378); 1401 tenże w imieniu swego brata Mikołaja, duchownego (discretus) [prawdop. tenże był potem pleb. w Szubinie, → niżej: r. 1413] zapowiada Daleszyn (ZSW nr 232).

1402-06 Adam Żyra [z L.?; → wyżej; w l. 1406-07 tenże w → Tworzymirkach] (WR 3 nr 314); 1402 temuż Mik. Lubiatowski dowodzi, że nie miał [obowiązku] wymierzyć mu sprawiedliwości i że nie obiecywał wymóc na mnichach [bened. lub.], aby mu [pozwolili] wysiać 3 małdry żyta we wsi [klaszt.] Święciec [obecnie Świniec] (WR 3 nr 192, 193); 1404 tenże w sporze z Henrykiem Wyskotą z Kociug (KoścZ 2, 90v); 1405 tenże w sporze ze Stroszynem z Mirzewa o 20 grz. szkody z powodu złożonej poręki (KoścZ 2, 101v); 1404-06 tenże w sporach ze Stan. Żydówką z Rogaczewa [Wielkiego]: 1404 o służącą; Żydówka ma w tej sprawie odpowiadać z Pasierbic, a nie z Rogaczewa, [gdyż na tej wsi ciąży darowizna dla żony Adama (bez imienia) → niżej] (ZSW nr 788), 1406 tenże dowodzi, że 10 kmieci Żydówki na jego rozkaz napadło na dziedzinę Adama i zabrali mu kmiecia (WR 3 nr 314); 1405 tenże w sporze ze Stroszynem z Mirzewa o 20 grz. szkody z powodu poręki (KoścZ 2, 101v); 1405 tenże w sporze z Marcinem Choryńskim o 20 grz. szkody; Choryński ma mu uwolnić od roszczeń in. osób 2 ł. soł. w Kleszczewie [k. Krzywinia] (KoścZ 2 k. 101, 101v, 103, 103v, 104).

1404, 1406 Elżbieta ż. Adama Żyry: przedstawia [dwukrotnie] dok. dot. darowizny na jej rzecz [zapewne oprawy?] (litera donacionis) sumy 100 grz. na Rogaczewie Wielkim (ZSW nr 788; KoścZ 3, 20).

1413 Adam s. zm. Adama Lubońskiego; w związku z procesem, jaki się toczy z Tomkiem Lubońskim sąd ziemski potwierdza dok., którym Adam Luboński przeniósł na swego [małol.] s. Adama pr. własności do wsi Tworzymirki; sąd zastrzega, aby nie pozywać z Tworzymirek Mik. Żyry pleb. w Szubinie [pow. kcyn.; Mikołaj duchowny brat Adama Lubońskiego? → wyżej] (KoścZ 4 k. 70, dawniej 146).

1414 Gethna z L.²Nie mamy pewności, czy Gethna „de Luboncz” był krewnym Żyrów czy Oderwolfów z L i Hinczka Szkapa z Ujazdu, obaj zawołania Tader (proclamacione Tadrow), zeznali, że Szyban Tader [z Górki k. Stęszewa?] należy do ich rodu (MHP nr 112, por. nr 108; KObceRyc. 103).

3B. 1393 Piotr Gerlachsheim [od 1396 znany w Ostrowie k. Śremu] wygrywa proces o 1/2 L. ze Szczepanem, Przecławem i Czewlejem z L. (→ p. 3C; Lek. 1 nr 1600; por. też Lek. 1 nr 1518; WR 3 nr 53); 1393 tenże pozwany przez Mik. Przebluta s. Żyry, który dowodzi, że matka wspomn. wyżej braci trzyma obecnie L. jako swoje wiano, a po niej on (Przeblut) ma pr. do tej 1/2 L., gdyż jest to jego ojcowizna (Lek. 1 nr 600, 1670).

3C. Posiadacze L. [może z rodu Wyskotów?³Mogą na to wskazywać powiązania z Wyskotami z Żytowiecka i Łęki Małej oraz imiona Czewlej i Tomisław charakterystyczne dla rodu Wyskotów] (1393-1404):

1393 Szczepan (Stephanus), Przecław i Czewlej [bracia?] dziedzice z L. → p. 3B; 1393 ich matka [bez imienia] panią wienną w L. → p. 3B; 1393 śwd. Przecław z L. (WR 3 nr 53); [1414?, 1415?] Małgorzata mieszczka pozn. c. zm. Czewleja z L. → p. 3D.

1404-13 (1419, 1422 poza L.) Tomisław (Tomek) Luboński [zapewne identyczny z Tomisławem s. Czewleja posiadaczem sołectwa w → Łęce Małej]: 1404 tenże w sporze z Hanką Marcinową z Żytowiecka o sołectwo w Łęce Małej (KoścZ 2, 49); 1413 tenże → wyżej: Adam s. Adama Żyry; 1413 wzm. o wcześniejszym [ok. 1404 r.?] akcie rezygnacji dot. L., jaki miał miejsce między nim a zm. Szybanem → p. 3D; 1419 Tomek niegdyś Luboński, 1422 Tomisław Sieriski niegdyś Luboński (WR 3 nr 732, 966).

3D. Oderwolfowie, spadkobiercy Szybana w L. (1404-30): 1404-29 Kat. Szybanowa Lubońska [prawdop. już w 1404 r. wd. po Szybanie⁴KObceRyc. 103, niesłusznie uważa tego Szybana za Tadera z Górki k. Stęszewa]: 1404 taż wraz ze swym szwagrem (levir) [osoba niezident.] zapowiada drogi (vie indirecte), pastwiska i in. użytki w L. (ZSW nr 766).

1409-15 taż Katarzyna z s. Bernardem toczą spory o różne dobra: 1409 taż z dziećmi w sporze z Hanką (Anną) ż. Cybka [Pradla z Kuranowa] o Kociugi; równocześnie Hanka toczy spór z Bernardem o Mirzewo (KoścZ 3, 118); 1411 Anna [Cybkowa] ustępuje z Kociug na rzecz Bernarda Lubońskiego i jego braci, a Bernard nie pozwala jej pozywać jego matki o L., gdyż ta dziedz. należy do niego i jego braci (KoścZ 3 k. 159v, 163); 1413 tejże Katarzynie oraz jej dzieciom sąd przysądza 1/2 L. k. folwarku i placu na którym mieszka (circa allodium et aream, in qua residet) zgodnie z aktem rezygnacji zawartym między jej zm. mężem Szybanem a Tomisławem niegdyś z L. [transakcja ta miała miejsce zapewne ok. 1404 r. lub wcześniej] (KoścZ 4, 51v); [1414?, 1415?] sąd ziemski przysądza 1/2 L. Katarzynie [matce], Bernardowi i in. dzieciom w sporze z Małgorzatą mieszczką pozn., c. zm. Czewleja Lubońskiego, który trzymał w zastawie 1/2 L. (KoścZ 4, 184v, dawniej 81v); 1415-16 taż z s. Bernardem w L. → p. 2.

1404 Bernard Oderwolf [już z L.?] oraz Mik. Jerecki [z Jerki] i Janusz Korzbok z Zawady dowodzą, że Jakusz Rimar [nazwisko? czy zawód: rymarz?] z Wrocławia jest winien każdemu z nich po 1/4 ze 100 grz. (KoścZ 2, 77).

1409-23 [tenże] Bernard Oderwolf (Odornik) Luboński s. Szybana, także z → Mirzewa⁵Trzeba odróżnić Bernarda Oderwolfa Lubońskiego tożsamego z Bernardem Mirzewskim z Mirzewa [obecnie Mierzejewo] od Burharda Mirzewskiego występującego w Mirzewie w l. 1416-30: 1409 tenże w sporach: a) z Adamem z Mirzewa o rany i 20 grz. (KoścZ 3 k. 118v, 129), b) z Materną Osieckim [z Osieka k. Kościana] i Baworem Wyskotą [z Krzemieniewa i in. wsi] (KoścZ 3, 118), c) ze Stroszynem Wyskotą, Materną Osieckim i Tomaszem Kromnow o wyclenie dziedziny Kociugi (KoścZ 3 k. 118v, 129); 1419 za tegoż poręczyciele Stefan Wilkowski [z Wilkowa Niemieckiego], Janusz Korzbok z Zawad, Tomasz Parzęczewski, Jędrzych Kotwicz i Burhard Mirzewski ręczą [Sędziwojowi z Ostroroga] star. gen. wlkp. na sumę 1000 grz. (PZ 6, 7); 1419 śwd. Bernard niegdyś Luboński (wg brulionu: Mirzewski; WR 3 nr 749); 1421 śwd. Bernard Luboński (WR 3 nr 888); 1423 tenże śwd. wspomn. [prawdop. błędnie] jako brat Janusza Tworzyjańskiego (WR 3 nr 1003); 1429 Katarzyna pani wienna w L. [wd.? po Bernardzie?] → niżej: Janusz Oderwolf Luboński.

1421-24 Szyban Luboński [s. Bernarda?] (WR 3 nr 1006): 1421 tenże śwd. (WR 3 nr 1006), 1421 świadkowie zeznają, że Szyban nie napadł na Sowinę trzymaną w zastawie przez Henryka Gościejewskiego (WR 3 nr 916, 917); 1424 bracia Szyban, Michał i Jurga [ss. Bernarda?] z L. są winni pewną sumę Mikołajowi [Krowinie?] rektorowi szkoły w Poniecu → p. 6; ręczy za nich Tomasz Parzęczewski (KoścZ 5, 456).

1424, 1430 Michał Luboński [brat Szybana; s. Bernarda?; w l. 1427-32 również Kociuski z Kociug]: 1424 → wyżej, 1428 → niżej, 1430 tenże pozbywa się L. → p. 3E.

1424 woźny sąd. w imieniu Nankera z Radomicka zapowiada pieniądze, jakie ma Hincza z Osowej Sieni z bratem na L. i na Mirzewie u Burharda [sic] z Mirzewa (KoścZ 8, 30).

1426-29 Jerzy (Jurga) Oderwolf Luboński [brat Szybana i Janusza; s. Bernarda?] (KoścZ 9 k. 37, 46v, 88, 144v): 1426 tenże z bratem Januszem ręczy za Mik. Gila [z Goliny k. Ponieca], że stawi się on na sąd star. gen. wlkp. (KoścZ 8 k. 245v, dawniej 20); 1428 tenże posiada cz. L., która przypadła mu w działach (KoścZ 9, 131v); 1429 za tegoż jego bracia Michał i Janusz ręczą Krystynowi z Szelewa [obecnie Szelejewo] na sumę 10 grz. (KoścZ 9, 146).

1426-32 Janusz Oderwolf Luboński w L. [brat Szybana i Jerzego; s. Bernarda?] (KoścZ 9 k. 1, 1v, 4v, 52v, 98v, 146v, 149, 158, 226): 1426 tenże? śwd. Jan [recte Janusz?] Luboński (WR 3 nr 1175); 1428 tenże w sporze z Mik. Krowiną [altarystą we Wschowie, CE p. 6] (KoścZ 9 k. 28v, 79).

1428-30 tenże Janusz Oderwolf jako poręczyciel Oswalda z → Łęgu nie wywiązał się ze swych zobowiązań wobec Mik. Sepieńskiego sędziego pozn. i nie uwolnił wsi Łęg od ciążącego na niej czynszu 6 grz. od sumy 60 grz. dla Adama altarysty w Śremie, przez co Sepieński poniósł szkodę 100 grz.; Sepieński pozywa go o 160 grz. i 50 grz. szkody; 1429 woźny sąd. wwiązuje Mik. Sepieńskiego sędziego pozn. w czynsz roczny 10 grz. z tej cz. L., która należy do Janusza, oraz w czynsz 6 grz. od sumy 60 grz. a także w miarę (1 quartuale [= ćwiertnia?]) mąki żytniej z mł. [w L.; czynsz i mąka dla wspomn. altarii mają być odtąd dawane z L.]; Katarzyna z L., matka Janusza [pani wienna w L.; prawdop. wd. po Bernardzie] nie protestuje przeciw temu wwiązaniu; Janusz z L. z poręczycielami Szybanem i Michałem z Kociug [swymi braćmi] oraz Tomaszem i Mikołajem z Parzęczewa zobowiązują się zapłacić czynsz i dać mąkę [za r. 1430] altaryście Adamowi oraz do Wielkanocy [1430] zapłacić Sepieńskiemu 100 grz., aby mógł wykupić się od czynszu dla wspomn. altarii; jeżeli nie zapłacą, to wwiążą Mik. Sepieńskiego w L. z folw. i mł. wg uprzedniego wyroku sądu ziemskiego na tak długo, dopóki wspomn. suma nie zostanie spłacona; 1430 c. d. tej sprawy o 60 grz. szkody i o 5 grz. za niewyclony łan w Miechininie [pow. pyzdr.; obecnie Mechlin] (WR 3 nr 1333, 1334; KoścZ 9 k. 21v, 37, 48, 84v, 147, 148, 170, 175, 190, 224v, 231, 241, 243v, 266v).

1428 tenże Janusz Oderwolf ma zapłacić 8 grz. Maciejowi mieszcz. kośc. (KoścZ 9, 78); 1428-29 tenże z bratem Michałem z Kociug toczą spór z Krystynem z Szelewa, a 1429 ręczą Krystynowi za brata Jerzego → wyżej (KoścZ 9 k. 123, 144v); 1429 ciż toczą spór z Dziersławem z Gościejewic (KoścZ 9, 228v); 1429 tenże pozwany przez Jachnę Żydówkę z Poznania o zwrot sumy głównej wraz z karami dla powódki i sądu (PZ 11, 20); 1429 tenże zgłasza pr. bliższości do wsi Mirzewo, którą nabyli Dziersław i Pietrasz zw. Koski [liczba mnoga od: Koska] z Łęki [Wielkiej] od Bernarda [Oderwolfa] niegdyś Mirzewskiego; sąd postanawia, że Janusz z L. ma pr. wykupić Mirzewo od jego nabywców, jeżeli zapłaci im 265 grz. szer. gr oraz 1 kopę gr i ponadto spłaci 110 grz. Mik. Krowinie [altaryście we Wschowie, który prawdop. pobierał czynsz z Mirzewa]; Janusz nie uczynił tego w ciągu 8 tygodni, więc Mirzewo przypadło wspomn. wyżej nabywcom (KoścZ 9 k. 149v, 184); 1429 [recte 1430] tenże niegdyś Luboński (WR 3 nr 1402; KoścZ 9, 282v); 1429-30 tenże w sporze z Ludwikiem złotnikiem z Kościana (KoścZ 9 k. 228, 247, 256v, 267); 1430 za tegoż poręczyciele ręczą Januszowi Korzbokowi z Zawady na sumę 140 grz. bez 2 kóp gr poręki (KoścZ 9 k. 252, 278v); 1430-32 tenże → p. 3E.

1432 Bernard Hederwolf [bez miejscowości] toczy spory z Mik. Kąkolewskim i z Mik. Grunowskim; w sądzie zastępuje go Michał z Kociug, → wyżej: l. 1424, 1430 (KoścZ 10, 98v).

1432 stren. Wojc. Luboński [Oderwolf?, z L.?] (PZ 12, 58).

3E. Różni Krakwicze w L. (1430-1502):

1430 Janusz Krakwicz z Czerwonego Kościoła zeznaje, że zrezygnował 1/2 Grunowa w zamian za L. na rzecz Michała Lubońskiego; sąd ziemski tę zamianę potwierdza; Janusz [Oderwolf] Luboński pozywa Janusza Krakwicza o to, żeby zgodnie z obietnicą wwiązał go również we wspomn. 1/2 Grunowa, lecz Krakwicz odpowiada, że nic o takiej sprawie [obietnicy] nie wie (KoścZ 9, 268); 1430 Janusz Krakwicz z L. (KoścZ 9 k. 268, 271v, 272v, 277v); 1430 tenże pozwany przez Mik. Sepieńskiego o to, że zajął na folw. w L. 600 zagonów (suleus) po 8 skib (lira) w każdym zagonie; role te zostały sądownie przysądzone Sepieńskiemu [w sporze z Januszem Oderwolfem Lubońskim]; Janusz Krakwicz zeznaje, że [jako nabywca L.] nic o tej sprawie nie wiedział (KoścZ 9, 268v); 1430 tenże jest winien 140 grz. Januszowi Korzbokowi z Zawady k. Ponieca; sumę tę mają zapłacić jego poręczyciele (KoścZ 9 k. 252, 278v); 1432 tenże zawiera ugodę z Januszem Oderwolfem niegdyś Lubońskim⁶W akcie ugody pisarz przedstawiając strony procesu błędnie wymienił jako 2 różne osoby Janusza Lubońskiego i Janusza Oderwolfa. Tak też przyjęliśmy w haśle → Grunowo p. 3Af. Z treści zapiski wynika jednak, że stronami byli tylko Janusz Oderwolf Luboński i Janusz [Krakwicz] Czerwonokościelski, który zobowiązuje się zapłacić mu 117 grz. oraz uwolnić L. od roszczeń in. osób, w tym zwrócić dług Bernardowi Mirzewskiemu (KoścZ 10, 30v); 1434 Janusz z L. [Krakwicz?] wygrywa proces o 10 grz. długu [i] 10 grz. szkody z Teodorykiem Siekowskim [s. Mroczka z Iwna] (WR 3 nr 1474); 1434 tenże sprzedaje L. za 600 grz. Szczepanowi Kąkolewskiemu (PG 1, 52v).

1434-44 Szczepan (Stephanus) Kąkolewski [Krakwicz s. Piotra z → Kąkolewa k. Osiecznej]: 1434 tenże → wyżej, 1435 tenże wraz z [bratem] Andrzejem Kąkolewskim pozwani, każdy o 10 grz., przez Piotra Godurowskiego, który ręczył za nich, że wypłacą [komu?] należny posag (KoścZ 11, 84v); 1438 tenże zapisuje ż. Katarzynie po 300 grz. posagu i wiana na 2 cz. L. (PG 1, 37v); 1438-40 tenże w sporach z Januszem [Krakwiczem] Lubońskim oraz z dziećmi zm. Olbrachta [z Czerwonego Kościoła]: Kat. Kościelską i duchownym Piotrem (KoścZ 12 k. 58v, 89v, 148); 1442 na rzecz tegoż Katarzyna ż. Janusza Krakwicza odstępuje od swej oprawy w L. (KoścZ 12, 244); 1443 tenże w sporze z Dziersławem Bylętą ze wsi Trzebiec (KoścZ 12, 372); 1444 tenże oraz Winc. Korzbok z Kamieńca ręczą za Annę ż. Ścibora z Ponieca, że zapisze ona przed star. gen. wlkp. czynsz 22 grz. od sumy 220 grz. Agnieszce niegdyś z Koźmina ż. Stan. Wygłosza (KoścZ 12, 489).

1457-67 Wojciech, 1467-1502, 1509? Jan, bracia Kąkolewscy [ss. Szczepana] dziedzice w L.; 1457 pleban Hanek z Ponieca winien jest Wojciechowi 5 zł węg. (AE I 243); 1467 Jan i Wojciech z L. są patronami altarii w Kąkolewie [przeniesionej z L. → p. 5] (AC 2 nr 1312).

1467-72 Jan dz. L.: 1467 → wyżej; 1472 tenże zapisuje ż. Katarzynie po 200 grz. posagu i wiana na 1/2 L. (PG 8, 161); 1475 tenże pozwany przez Andrzeja altarystę z Kąkolewa o 5 grz. należnego mu czynszu wyjaśnia, że czynsz wstrzymał, bo altarysta poprzedniego roku niesłusznie go ekskomunikował; krzywdę ocenia na 1000 zł węg. (ACC 55 k. 81, 82); 1489 tenże kupuje z zastrz. pr. odkupu za 60 zł węg. od Mik. [Borka] Osieckiego [z Osiecznej] 1 1/2 ł. w Krzemieniewie i 1 1/2 ł. w opust. Drobninie (PG 10, 117v); 1501 tenże zapisuje ż. Kat. Kluczewskiej 70 grz. na tej 1/2 L., na której nie ciąży oprawa tejże żony, ponieważ żona wyraziła zgodę na zapisanie czynszów osobom duch. na obu połowach L. (PG 12, 164v); 1501 tenże z ż. Katarzyną zapisuje Mikołajowi altaryście w Dolsku czynsz 4 grz. z L. od sumy 50 grz.; czynsz został wykupiony w 1502 r. (PG 12 k. 161v, 210v); 1501 ciż zapisują wikariuszom kat. pozn. czynsz 6 grz. z L. od sumy 72 grz.; czynsz został wykupiony w 1502 r. (PG 12 k. 163, 203, 217v; CP 14, 636; inne wzm. na ten temat: CP 14 k. 636, 640, 641; ACC 89, 110v); 1501 ciż zapisują czynsz 6 grz. od sumy 72 grz. Maciejowi altaryście ołtarza NMP i Ś. Mikołaja w Krzywiniu; czynsz został wykupiony w 1502 r. (PG 12 k. 163v, 226, 231v); 1502 ciż zapisują czynsz 12 grz. od sumy 150 grz. na całej wsi L. szl. Janowi Miaskowskiemu (PG 12, 189); 1509 tenże Jan [czy jego s.?] toczy proces z Barbarą panną i Małg. ż. Lasoty Zaborowskiego, dziedziczkami z Osiecznej [cc. Mik. Borka Osieckiego], ponieważ one wypędziły go z części w Krzemieniewie i Drobninie, które Jan nabył z zastrz. pr odkupu od ich ojca Mikołaja [→ wyżej: r. 1489] (PG 66, 153v).

1496 Marta c. Szczepana Lubońskiego; Jan Gołaski zapisuje jej po 100 grz. posagu i wiana na Gołaszynie [k. Ponieca] (PG 7, 1278).

1502 Anna c. Jana Lubońskiego, ż. Sędziwoja Brodnickiego; mąż zapisuje jej na swej cz. Brodnicy, która mu przypadnie w działach z bratem Wincentym, po 500 zł węg. posagu i wiana (PG 12, 187); [bez daty] przez nią cz. L. przeszła na Brodnickich; taż powtórnie zamężna za Rydzyńskim (Cieplucha 126).

1530-1580 pobór: 1530 7 ł. i karczma (ASK I 3, 132); 1563 1 wiatrak dor., 5 komor., 3 rzem., 2 karczmarze, którzy warzą piwo (ASK I 4, 188); 1564 11 ł. w L. → p. 5; 1580 12 3/4 ł., 8 zagr., 1 rzem., 30 owiec [w posiadaniu pastucha wiejskiego], 1 wiatrak dziedz. (ŹD 82; ASK I 6, 279v).

1440-8 pracowici Krowinowie kmiecie z L. → p. 6.

5. 1410 obl. 1555 Wojc. [Jastrzębiec] bp pozn. w sporze z Janem pleb. w Poniecu wymienia dochody pleb. w Poniecu, m.in. dzies. albo wiardunki dzies. i meszne z L. (ACC 120, 132v; Wp 5 nr 169 reg.).

1455 Jan Lubost altarysta w L. ma zapłacić 2 grz. witrykom kościoła par. w Oporowie (AE I 221v); 1461 Jan altarysta ołtarza przeniesionego z L. do Kąkolewa toczy spór z Janem i Szczepanem (Stephanus) braćmi z Mirzewa (ACC 41, 103).

1564 wiardunki dzies. po 12 gr z 11 ł. w L. należą do uposażenia klucza dóbr bpich w Krobi (IBP 308).

1619 dzies. folw. z L. należy do pleb. w Poniecu (AV 4, 207v).

6. 1419 – a. 1430 Mik. Krowina [rodem z L.?], rektor szkoły w Poniecu 1419 (KoścZ 4, 408v, 414; KoścZ 5, 154) i prawdop. także 1424 (Mikołaj bez nazwiska; WR 3 nr 1099; KoścZ 5, 456; KoścZ 8 k. 60, 88v), altarysta we Wschowie 1428 (KoścZ 8, 462v; KoścZ 9 k. lv, 79, 171v, 182v); 1426-36, zm. a. 1440 Maciej Krowina, bratanek Mikołaja, pleban w Poniecu 1426 (CoPr. II 8v), pleb. w → Gostyniu 1430-36; 1440 burmistrz i rajcy m. Gostyń stwierdzają, że prac. bracia Paweł i Mikołaj zw. Krowin[a] z L. są patronami altarii Wniebowzięcia NMP oraz ŚŚ. Mateusza, Michała, Mikołaja i Barbary w kościele Ś. Małgorzaty w Gostyniu, a po ich śmierci pr. prezenty przejmą władze m. Gostynia; altarię ufundował zm. Mac. Krowina pleb. w Gostyniu [→ wyżej] brat Pawła i Mikołaja (Wp. 5 nr 651); 1448 Andrzej Bniński bp pozn. uwalnia [od odpowiedzialności sądowej?] Dziersława Mirzewskiego [zapewne Koskę z Łęki Wielkiej, który w 1428 r. nabył Mirzewo] pozwanego przez Czarnisza pleb. w Pawłowicach [k. Rydzyny] w sprawie darowizny (donacio post manum mortuam) uczynionej przez [zm.] Pawła, Gotarda, Bartłomieja i Mikołaja kmieci z L. (AE I 164).

8. Na połowie drogi z L. do Oporówka [tzn. ok. 1 km na W od L.] wzgórze o nazwie Łysa Góra; nie ma pewności, czy to grodzisko o nieustalonej chronologii, czy wzgórze naturalne (Hensel 3, 234); XV-XVI w. grodzisko stożkowate we wsi na stawie [dotąd nie znane] oraz kurchan [= wspomn. wyżej Łysa Góra] (Fontes 32, 51).

Uwaga: Jan Błociszewski pleb. lub. (1491-1514), [współwłaściciel → Lubiatowa], wg tradycji lub. z XVII w. na koszta procesu z opatem lub. miał rzekomo sprzedać swą posiadłość L.; posiadane przez nas źródła tej wiadomości nie potwierdzają → Lubiń – wieś p. 5 i przyp. 4.