ŁĘGNOWSKI MŁYN

1529 Lagnowski Młyn, 1530 molendinum Lagnoviense, 1531 scultecia aut molendinum Langnoviense, obecnie nie istniejący mł. w → Łęgnowie.

1. 1529 pow. wsch, 1530-31 dystr. Góra → p. 3.

3. Własn. klasztoru w Lubiążu w ręku szlacheckich posiadaczy. 1528 mł. w Łęgnowie, wójtostwo czyli sołectwo w Łęgnowie, → Łęgnowo, p. 2 i 4; 1529 Nanker Dłuski kupuje od Krystyny ż. Mac. Kotwicza z Kłody i jej cc. Doroty i Jadwigi ich części w Siedlnicy, Olbrachcicach, Dębowej Łęce i Ogrodach oraz cz. L. M. w pow. wsch. za 200 grz. (WsG 2, 66v-67); 1530 Arnest Strawald „de Szaszyno” [niezident.] dz. w Olbrachcicach kupuje od Piotra i Macieja z Moraczewa i ich sióstr Anny i Doroty ich części wspomn. dóbr, m. in. cz. M. L. w dystr. Góra za 200 zł węg. (WsG 2, 74); 1531 w sporze Nankera Dłuskiego z Arnestem Strawaldem Sasińskim z Olbrachcie o sołectwo czyli mł. L. w dystr. Góry arbitrzy wyrokują, że Arnest ma powzdać te dobra Nankerowi przed sądem w Górze lub przed opatem z Lubiąża [a więc Ł.M. jest własnością klasztoru]; pr. do tych dóbr, które Nanker kupił od Szymona, Jana, Abrahama Bukowieckich, Kaspra Schenkendorfa, Katarzyny, Anny i Brygidy i in. zainteresowanych, Arnest odziedziczył po zm. wuju Krzysztofie Olbrachcickim (WsG 2, 92v-93v).

Uwaga: Z zestawionych przekazów wynika, że jeszcze w XVI w. Ł.M. leżał po śląskiej stronie granicy. Uwzględniamy go jednak w Słowniku województwa pozn., gdyż posiadanie Ł.M. przez polską szlachtę stało się zapewne jedną z przyczyn przejścia cz. wsi Łęgnowo w granice Polski. MŁ. stał zresztą najpewniej na Polskim Rowie i on również znalazł się w Polsce (→ Łęgnowo, uwaga).