1428 or. Obricze, niegdyś folw., obecnie ulica w Poznaniu na Os. Piastowskim, 3 km na S od Starego Rynku w Poznaniu.

1. [Pow. pozn.; par. Święty Jan (tak jak Rataje) lub Głuszyna (tak jak Starołęka Mała).]

3. Własn. król., potem klaszt. 1428 król Władysław nadaje klasztorowi Bożego Ciała poza murami m. Poznania 2 ł. folw. O., położone przy folw. klaszt. Starołęka [Mała] oraz przy drodze łączącej wieś Zegrze z jez. Pietrowo; folw. ten, wymierzony już przed 14 l., trzeba wykarczować (Wp. 9 nr 1171).

1443 przeor kl. Bożego Ciała z konwentem pozywa Dziersława Leszczyńskiego [zw. też Chełkowskim] o to, że wraz z innymi najechał dobra klaszt., m. in. O., zniszczył zasiewy i bezprawnie polecił zebrać zboże (ACC 26, 73v).

1446 ugoda między kl. Bożego Ciała a Januszem niegdyś Zieleńskim dzierżawcą wsi Starołęka [Mała] i Czapury; m. in. postanawia się, że zagrodnik z O. ma być sądzony przez klasztor wg pr. niem. (ACC 29, 47).

Uwaga: Nazwa O. ma postać charakterystyczną dla nazw rzecznych. Na planach miasta Poznania z połowy XX w. nazwą O. określa się również ciek wodny płynący od strony Zegrza do rz. Warty, nieopodal zabudowań ul. O.; obecnie ciek ten płynie pod ziemią. Nazwa tego cieku nie występuje we wcześniejszych źródłach ani na mapach z XIX w. Możliwe, że O. od dawna było potoczną nazwą tego strumienia i od niej pochodzi nazwa roli i folwarku.