PALĘDZIE

1387 or. Palandze (Lek. 1 nr 1140), 1388 Palendze (Lek. 1 nr 360), 1390 Palandza (Lek. 1 nr 885), 1391 Maior Palandze (Lek. 1 nr 942), 1394 Palanza (Lek. I nr 1819), 1396 de Palandze Magnis (Lek. 1 nr 2236), 1397 Paløze, Magnum Paløze (WR l nr 328), 1398 Mayor Palødze (Lek. 1 nr 2747), 1400 Magnum Palandze (KP nr 425), 1401 Palandz Maius (WR 1 nr 503); 1404, 1413 Palandze Mayus, Maius Palandze (KP nr 1774; WR 3 nr 503), 1419 Paladze (WR 1 nr 1035), 1427 Polandze (Wp. 5 nr 460), 1437 Pallandze (WR 1 nr 1582), 1447 Palyandzc (RH 4, 129-130), 1464Polandzye (PG7, 269v), 1500 Paledzye (CP 11, 14v), 1500 Palyedze (CP 111, 15), 1510 Palladze (LBP 100), 1563 Paliandzie (ASK I 5, 236), 14 km na SW od Starego Rynku w Poznaniu.

1. 1447 n. pow. pozn. (RH 4, 129-130); 1508 n. par. Skórzewo (ASK I 3, 20v).

2. 1406 zapowiedź → p. 3.

1500 mieszkańcy wsi kapitulnej Gołuski skarżą się, że pan Dąbrowski nie pozwala im korzystać z ich części lasu, chociaż w lesie na gran. z dobrami pana Dąbrowskiego [tzn. na gran. Gołusek i P.?] są kopce i znaki (CP 111, 14v); 1509 trzeba odnowić kopce na gran. Gołusek i P., zaorane przez ludzi z P. (CP 111, 30v); 1529 mieszkańcy z Gołusek proszą o odnowienie gran. z P., bo znaki gran. zostały zniszczone i od strony P. worano się na [szerokość] 10 zagonów (sulcus) w role nal. do Gołusek (CP 111, 126); 1574 pr. użytkowania lasów i zarośli w P. należy m. in. do mieszkańców wsi Sobiesiernie (PG 21, 461).

3. Własn. szlach. 1387-1401 Jakub (Jakusz, Jakubek) Kruk z P. [w 1400 również z → Dąbrowy, par. Skórzewo] brat Andrzeja, bratanek Jakuba Dąbrowskiego vel Palędzkiego z → Palędzia Małego (Lek. 1 nr 136, 1295, 3040, 3041; KP nr 388): 1387 tenże zP. oraz brat jego Andrzej przegrywają proces z Mac. Jadem [z Bądlina?] (Lek. 1 nr 114); 1388 ciż pozwani przez Wojc. Górskiego [albo Dymoczewskiego z Góry i Dymoczewa k. Stęszewa] o 2 ł. w P.: jeden [kmiecia] Bartłomieja, a drugi [kmiecia] Wawrzyńca (Lek. nr 477); 1389-92 tenże Jakub Kruk przegrywa procesy z Wojc. Dymoczewskim [z Dymoczewa i Góry]: 1389 o zajazd dokonany przez wspomn. Wojciecha razem z 16 kmieciami i 16 sługami (famuli) oraz o rzekome zabranie 30 kóp zboża (Lek. 1 nr 599, 610), 1392 o 2 ł., żyto i łąki (Lek. 1 nr 1294); 1390, 1400 tenże pozwany przez [stryja] Jakuba z Palędzia Małego i jego ss. Staszka [Słapa] i Wojsława o 100 grz. [szkody] z powodu pożarów (Lek. 1 nr 885; KP nr 396); 1391-92 tenże w sporach ze wspomn. stryjem Jakubem: 1391 wygrywa proces o 4 grz. i 1 wiard. i za tę sumę trzyma cz. w M.P, (Lek. 1 nr 942), 1392 przegrywa proces o 20 grz. zakładu (Lek. 1 nr 1268); 1393 tenże → Palędzie Małe, p. 3: Jakub; 1394 tenże odpiera roszczenia Jakuba z Dupiewca o 1/2 grz. (Lek. 1 nr 1819); 1395 tenże w sporze ze wspomn. stryjem Jakubem o zboże zabrane na drodze król. (Lek. 1 nr 1988); 1400 tenże w sporze ze wspomn. Stan. Słapem oraz jego ojcem [Jakubem z Palędzia Małego] o 100 grz. za broń (pro armacione; KP nr 466); 1401 woźny wwiązuje Stan. [Słapa] z Palędzia Małego w 1/2 cz. M.P., którą [zm.?] Jakub Kruk trzymał w sumie 30 grz. (KP nr 569).

1387-1405, 1411 Andrzej Palędzki z P. [zwany też Dąbrowskim z → Dąbrowy1Nie wiadomo, czy był on identyczny z Andrzejem wymienionym w związku z rozgraniczeniem wsi → Dąbrowa i → Palędzie Małe, przyp. 1 i 2, brat Jakuba Kruka] (Lek. 1 nr 1295, 2236, 2562; WR 1 nr 88, 178, 401, 564, 629; KP nr 1774): 1387 tenże→ wyżej; 1388 tenże pozwany przez Pomiana z Lubonia o należne mu korzyści (utilitates) z łanu w P., który Pomian ma w zastawie za 2 grz. (Lek. 1 nr 360); 1396 tenże w sporze z Wierzbiętą [z] Grabowca [wieś k. Kórnika w pow. pyzdr., obecnie nie istnieje] (Lek. 1 nr 2236); 1398 tenże wykupuje z zastawu 1 ł. [w P.?], a drugi łan pozostaje w zastawie u Jakusza z Palędzia Małego (Lek. 1 nr 2606); 1398 tenże w sporze ze Stan. [Słapem] z Palędzia Małego o wygnane przemocą bydło (Lek. 1 nr 2747); 1400 tenże odpiera roszczenia Stan. [Słapa] z Palędzia Małego, który go pozwał w imieniu swego brata Wojsława o zabrane drzewa wartości 20 grz. (KP nr 425, 460); 1401 tenże pozywa tegoż Stan. [Słapa] o pooranie roli i dowodzi, że Stanisław w 5 pługów orał role Andrzeja (WR 1 nr 503; KP nr 710); 1404-05 tenże pozwany przez Hinczę wójta z Mosiny i jego rodzeństwo o 24 grz. posagu należnego ich matce (KP nr 1934, 1962, 2193, 2195); 1411 [zapewne] tenże niegdyś dz. z P., sołtys w → Gołuskach (PZ 3, 135).

1399-1412 Dorota ż. Piotra złotnika [z Poznania?] i 1412 Machną młynarka [siostry z P., zapewne cc. Jakuba z → Palędzia Małego]: 1399 taż Dorota zeznaje, że jej bracia [Stanisław i Piotr Słapowie oraz Wojsław], dziedzice P., wydzielili jej jako posag 1/7 P. (Lek. 1 nr 2875); 1412 tejże Dorocie jej brat Stan. Słap w imieniu swoim i w imieniu brata Piotra [Słapa] spłaca posag i majątek należny po matce; 1412 taż Machną młynarka [skąd?]; o spłacie posagu i majątku po matce dla niej ma się wypowiedzieć sąd polubowny, a Stan. Słap ma się jego wyrokowi podporządkować (PZ 3, 169).

1400 Palędzki śwd. [imienia brak, tekst w księdze uszkodzony] (WR 1 nr 417).

1400-29 Stan. Słap Palędzki lub Dąbrowski h. Drogosławicz2Wg KR 2, 158, Stan. Słap pisał się też „de Polne”; ta informacja powstała wskutek błędnego odczytania zwrotu „Slap debet solvere” (PZ4, 1)[od 1398 w → Palędziu Małym, w l. 1401-12 w → Dąbrówce] syn Jakuba z → Palędzia [Małego] i Dąbrowy, brat Wojsława i Piotra Słapa z Dąbrowy i Dąbrówki oraz wspomn. wyżej sióstr Machny i Doroty, burgrabia w Kościanie 1415, wicesędzia w Kościanie 1414-15, 1419, wicewojewoda w Poznaniu i w Kościanie 1416-19 (KP nr 805, 998, 1103, 1201, 1214, 1236, 1273, 2028, 2099, 2286; WR 1 nr 1035, 1138, 1222, 1273; WR 2 nr 779, 815; WR 3 nr 760; MHP nr 101, s. 319, 334, 336-338; Wp. 5 nr 354, 374, 460; RH 9 s. 114, 115; BR 628 nr 45, 47, 72, 85; PZ 5, 85; PZ 8, 7; PZ 9, 8; KoścZ 4, 47v; CP 381, 57; GUrz. nr C 733, 764, 790, 792, 948, 951 – tu błędna data 1416-39 [Stan. Słap żył tylko do 1429]): 1400 tenże z P. w sporach z Przybysławem z Sierosławia m. in. o 4 grz. (KP nr 300, 301); 1401 tenże wygrywa proces o cz. M.P., którą trzymał Jakub Kruk i zostaje wwiązany przez woźnego w 1/2 P. wartości 30 grz. (KP nr 569, 714); 1404 tenże z ojcem [Jakubem] pozwany przez Dziersława z M.P. i jego braci o to, że wwiązał się w swoją dziedzinę [w P.?], zanim mu to przysługiwało z prawa, a ojciec Dziersława nie wyraził na to zgody (KP nr 1704, 1830); 1404 tenże w sporach z Bartoszem Palędzkim z M.P. (KP nr 1720, 1815); 1405 tenże ma postawić jako świadków wójta i 2 ławników z Poznania, aby zeznali, że Hanek ustąpił z młyna Wojtka (molendinum Woytkonis) na rzecz krewnych (nepotes) Stanisława [niezident.] (KP nr 2114); 1409 tenże okazuje dok. nabycia 1/2 P. (PZ 3, 120); 1412 tenże → wyżej: Dorota i Machną; 1412 tenże zawiera ugodę z bratem Piotrem: oddaje mu swoją cz. w Dąbrówce, a w zamian ma otrzymać od Piotra jego części w P. i w Konarzewie oraz 30 grz.; jeżeli Piotr nie zapłaci lub nie zabezpieczy spłaty tych 30 grz., ugoda straci moc i [bracia] powrócą do swoich dawnych działów (PZ 3, k. 174, 184); 1412 tenże oraz Winc. Trzcieliński mają objąć części Konarzewa proporcjonalnie do przysądzonych im sum na tej wsi; tenże Stanisław ma wymierzyć Winc. Trzcielińskiemu cz. w Konarzewie, odpowiadającą sumie 44 grz. (PZ 3 k. 185v, 192); 1413 tenże ma otrzymać 5 grz. od Dziersława Palędzkiego za zastaw 1/2 M.P.; tenże zgłasza roszczenia do dalszych 18 1/2 grz., jakie wydał na zastaw 1/2 P., tzn. części po Andrzeju; jeżeli tych pieniędzy nie otrzyma, będzie trzymał w zastawie 1/2 M.P., dopóki suma nie zostanie spłacona; jeżeli Dziersław pozostanie w posiadaniu 1/2 M.P., którą na mocy pr. bliższości wygrał od Stanisława, to będzie musiał mu płacić czynsz 2 grz. rocznie (WR 3 nr 503); 1414 tenże ma wwiązać Mik. Gądkowskiego, Jaśka Dupiewskiego, Kusza Rosnowskiego i Dzierżka Ceradzkiego w taką cz. Konarzewa, jaką sam posiada (PZ 4, 37); 1416 tenże zapisuje wikariuszom kat. pozn. 20 grz. na M.P. (CP 14, 613); 1416 tenże żeni się z Dorotą c. Mścigniewa ze wsi Sędzino, wd. po Januszu z Dupiewa (KR 2, 156, cytowanego aktu nie udało się odnaleźć); 1416 tenże przedstawia w sądzie dok. kupna (litera resignatoria) dziedziny Rinolthowicze [może to obecne Umultowo w granicach m. Poznania?] 1418 tenże stryjem Potencjana i Mikołaja ss. Wojsława [z P. (→ wyżej: 1401, 1403) i z → Dąbrówki]; wspomn. bratankowie zeznają, że nie mają żadnych pretensji do majątku posiadanego przez ich stryja Stan. Słapa [z P.] oraz ich [stryja i] opiekuna Piotra Słapa [z Dąbrowy i z Dąbrówki], lecz posiadają tylko to, co przypadło z podziału ich ojcu, tzn. 1/3 Dąbrówki (PZ 5 k. 95, 126v); 1418 tenże z ż. Dorotą otrzymują w dożywocie od teścia Mścigniewa z Sędzina siedlisko (area), 1/2 folw., 1/2 lasu i 1/2 łąk oraz 1/2 młyna wodnego w Sędzinku (PZ 5, 85v); 1420 tenże posiada [cz.] Rosnowa [na podstawie zwrotu: Stanislaus de Rosnowo, który można tak interpretować] (KR 8, 22, z powołaniem się na PZ 6, 36); 1420 tenże dz. M. P. ręczy za kmieci z Oborzysk w ich sporze z bpem pozn. (KoścZ 6, 58v); 1424 tenże z P. (PZ 7, 165v; PZ 8, 14v); 1425 tenże w sporze z Andrzejem dz. → Palędzia Małego o 100 grz. (PZ 8, 42); 1428 temuż oraz Mik. Chomęckiemu Mik. [Górka] kanclerz kap. kat. pozn. zapisuje 42 grz. (23 grz. Słapowi a 19 grz. Chomęckiemu), które jest mu winna Aleja z Jasienia [k. Swarzędza] (PZ 10, 125v); 1429 tenże pozwany przez Bogusza z Koszut [w pow. pyzdr.] o 29 grz. szkody, którą poniósł Bogusz, ponieważ Stan. Słap nie zapłacił poręki (WR 1 nr 1321; por. Wp. 5 nr 480); 1429 tenże jest pełnomocnikiem swego brata Piotra [Słapa z Dąbrowy] w sporze o → Nieproszewo (PZ 10, 194v); 1429 tenże jest pełnomocnikiem kapituły kat. pozn. w jej sporze o granice między wsią kapitulną Bienkowo a wsią → Łęg (KoścZ 9, 168v);

1401, 1403 Wojsław Palędzki z P. vel Dąbrowski śwd. [syn Jakuba z → Palędzia Małego i Dąbrowy, brat Piotra i Stanisława Słapów oraz sióstr Machny i Doroty, w l. 1404-06 z → Dąbrówki] (WR 1 nr 523; KP nr 1306).

1404-13 Dziersław z M.P.3Dziersław Dąbrowski i Bartosz Dąbrowski z czasem stracili swój majątek w Dąbrowie, Dąbrówce i obu wsiach Palędzie; byli oni być może braćmi stryjecznymi Słapów (Stanisława, Piotra i Wojsława). Ojciec ich, o niezn. imieniu, wymieniony był w 1404 jako żyjący (KP nr 1830, → niżej w tekście, p. 3: Stan. Słap). Może był nim Andrzej, który stracił swój majątek we wspomn. wyżej wsiach i w 1411 był sołtysem w Gołuskach, a może mniej znany Świętosław (→ Palędzie Małe, p. 2 i 3, przyp. 1). Dziersław używał najczęściej nazwiska Dąbrowski, posiadał przejściowo części w → Gorzyczkach i w → Kobylnikach k. Kościana, mieszkał w → Kościanie (p. 3A i przyp. 22, 23), natomiast Bartosz również jako Dąbrowski przebywał 1420-26 we → Lwówku (p. 3Aa). Informacje o Sędziwoju urywają się na 1405 [brat Bartosza i Sędziwoja] (KP nr 1704); 1404 tenże z braćmi w sporze ze Stanisławem [zw. później Słapem] z Dąbrówki, jego ojcem i braćmi o M.P.; przed terminem sądowym strony mogą [same] się pogodzić (KP nr 1830); 1405 sąd ziemski w sporze tegoż Dziersława ze wspomn. Stanisławem uznaje 2 dok. Stanisława z Dąbrówki, [tym samym] roszczenia [braci] Dziersława, Bartosza i Sędziwoja, niegdyś dziedziców z Dąbrowy zostały przez Stan. Dąbrowskiego odparte (KP nr 2159); 1405 tenże z bratem Bartoszem w sporze ze Stanisławem [Słapem] Dąbrowskim o 14 grz., które im ukradł, zadając im rany (KP nr 2231); 1413 tenże w sporze o P. → wyżej: Stan. Słap.

1404-05 Bartosz Palędzki z M.P. [prawdop. późniejszy Dąbrowski mieszcz. ze Lwówka (tamże p. 3Aa), brat Dziersława i Sędziwoja4Trzeba go odróżnić od Bartosza niegdyś Palędzkięgo → Palędzie Małe, przyp. 3]: 1404 tenże w sporze ze Stan. [Słapem] z Dąbrówki, który go uwięził i któremu zarzucił kradzież (KP nr 1720); 1405 tenże → wyżej.

1405 Sędziwój, niegdyś z Dąbrowy [brat wspomn. wyżej Dziersława i Bartosza] → wyżej.

1430-37 Dorota wd. po Stan. Słapie: 1430 taż posiada dom na ul. Sukienniczej [obecnie ul. Żydowska] w Poznaniu (SBP s. 242, nr 122); 1436 taż z cc. Agnieszką i Dorotą i opiekunem Piotrem Słapem [z Dąbrowy, bratem zm. Stan. Słapa] toczy spory z Wojc. Jarogniewskim [zięciem] i Małgorzatą [jego żoną, c. Doroty]: 1436 sąd polubowny przyznaje wd. Dorocie wyłączne pr. dożywotnie do oprawy zapisanej na 1/4 Sędzina, 1/4 Rosnowa i 1/4 P.; Małgorzata z mężem muszą z Sędzina ustąpić (PZ 13 k. 202v, 205); 1437 tejże Dorocie Wojc. Jarogniewski dowodzi, że nie zabrał 6 źrebaków oraz klaczy ani w P., ani w Rosnowie, nie sprzedał żyta za 5 grz. i nie wymłócił zboża w stodołach i brogach, a żona jego Małgorzata nie wzięła 5 grz. za sołectwo w Sędzinie (WR 1 nr 1581, 1582).

1432-44 Agnieszka, 1432-44 Małgorzata, 1432-44 Dorota, cc. Stan. Słapa z P.: 1432 te siostry wysuwają roszczenia do trzech cz. Sędzina, [całego] P.M., 1/2 Palędzia Małego i 1/2 Rosnowa (PZ 11, 124v); 1432 te same proszą, aby poręczyciele, którzy ręczyli za ich ojca, uwolnili je od obowiązku zapłacenia 150 grz. Potencjanowi z Dąbrówki (PZ 11, 152v); 1432 taż Małgorzata z Rosnowa i P., wd. po Gerwardzie [z → Łopuchowa] w sporze z Barbarą i Dobroszką [z → Łopuchowa i] Posadowa (PZ 11, 95v); 1434 te same Małgorzata i Agnieszka w sporze z Tomaszem Gądkowskim; Agnieszka jest winna Tomkowi 3 grz. (PZ 12 k. 219, 234v); 1434 taż Małgorzata ż. Wojc. Jarogniewskiego z Orla Wielkiego w sporze z Barbarą i Dobroszką cc. zm. Mroczka z Łopuchowa (PZ 12, 220); 1435 te same Agnieszka z P.M. i Małgorzata ż. Wojc. Jarogniewskiego mają otrzymywać po 1 grz. czynszu z P. od Zawiszy z P. (PG 1, 105v; PZ 13, 53v); 1436-37 te same siostry → wyżej: Dorota wd.; 1444 te same siostry dokonują podziału dóbr: Dorota ż. Andrzeja z Rosnowa otrzymuje 1/2 wsi zw. Rosnowska Wieś [Rosnowo?, czy Rosnówko?], Agnieszka ż. Piotra Mieczewskiego otrzymuje cz. Sędzina i 1/2 P” a Małgorzata 1/2 P. oraz czynsz 2 grz. z części nal. niegdyś do Zawiszy; Małgorzata wspomn. dobra po ojcu wraz z czynszem sprzedaje Potencjanowi z Dąbrówki [później też z Dąbrowy] za 200 zł węg. (PG 2, 45v-46).

1435, 1444 Zawisza z P. [osoba niezident.]: 1435 tenże posiada 1/2 P. → wyżej; 1444 cz. P. należała niegdyś do Zawiszy → wyżej.

1438 Andrzej, Jan i Jakub ss. Piotra Słapa z P. [nie wiadomo, na jakiej podstawie pisali się z P.] (KoścZ 12, 118).

1444-74 (w 1478 wspomn. jako zm. → niżej) Potencjan Dąbrowski zw. Słap, czasem Słapowski z → Dąbrówki i z → Dąbrowy, syn Wojsława [z Dąbrówki]: 1444 tenże → wyżej; 1464-66, 1474 tenże zapisuje różne czynsze dla kapituły i wikariuszy kat. pozn. na swych dobrach, m. in. na P. → Dąbrowa (PG 6, 234; PG 7, 269v; ACC 43, 109; CP 14 k. 616-617, 618, 624; CP 24, 46); 1470 tenże pozwany z P. o niezapłacone podatki (PG 57, 91).

1478 Katarzyna [c. Jana Mleczki] ż. Andrzeja Rosnowskiego5Należał on zapewne do młodszego pokolenia i był różny od Andrzeja Rosnowskiego żonatego z c. Stan. Słapa → wyżej daje c. Jadwidze 100 grz. swego majątku po ojcu; majątek ten był zabezpieczony przez [zm.?] Potencjana Dąbrowskiego na Dąbrowie, P. i Palędziu Małym (PG 9, 100v).

1500 pan Dąbrowski z P. [zapewne Jan syn Bartłomieja, wnuk Potencjana, → Dąbrowa] (LBP 100; CP 111 k. 14v, 15).

1501 wykup czynszu z P., Palędzia Małego i in. wsi dla altarysty w Dolsku, zapisanego w 1471 (PG 12, 161v; PG 14, 128); 1511, 1519 wykup czynszów dla wikariuszy kat. pozn. ciążących na P. (CP 14 k. 639, 642; CP 24, 43).

1512 w ugodzie dot. prawa patronatu kościoła par. w Skórzewie wyliczono 5 grup właścicieli, którzy kolejno mieli korzystać z pr. prezentowania nowych plebanów; wśród nich osobne grupy stanowili dziedzice P. oraz dziedzice Palędzia Małego [nie wymieniono osób wchodzących w skład tych 2 grup] (ACC 88, 210v).

1533 Mik. Dąbrowski [syn Jana] na 1/2 swych części w Dąbrowie, Dąbrówce, Skórzewie, Konarzewku, P. i we wsi Sobiesiernie zapisuje po 1000 zł posagu i wiana ż. Annie c. Piotra Budziszewskiego (PG 16, 576).

1574 Andrzej, Piotr i Sebastian bracia Dąbrowscy ss. Mik. Dąbrowskiego, zw. Szłap, posiadają P.6Andrzej Dąbrowski sprzedał części we wspomn. wsiach Piotrowi Czarnkowskiemu, a Czarnkowscy w 1595 sprzedali je Ujejskim z Granówka (TD) (PZ 21, 461).

1508 wiardunki wojenne z P. płacą od 10 1/2 ł., karczmy, wiatraka i młyna opust. (ASK I 3, 20v); 1510 w P. 11 ł. os., 1 ł. opust. oraz folw. (LBP 100); 1563 pobór od 6 ł. i karczmy (ASK I 5, 236); 1577 płatnik poboru: Orzelski (ASK I 5, 716v); 1580 Andrzej Dąbrowski płaci pobór od 4 ł., 4 zagr., krawca, kowala i roli karczmarskiej (ŹD 36).

Mieszkańcy: 1388 Bartłomiej, Wawrzyniec [kmiecie] → wyżej; 1397 Maciej kmieć z P. upomina się u Wojciecha z Radwankowa o wołu zabranego na drodze; świadkowie, kmiecie z P.: Michał Czacki, Dobrosz, Michał Kozak [również kmieć?] (Lek. 1 nr 2438; WR 1 nr 328); 1410 Magdalena kmiotka z P.; Bieniak Sadowski dowodzi, że jej nie bił i nie wiązał łańcuchem (WR 1 nr 675); 1423 Jan kmieć z P. dowodzi przy pomocy świadków, między którymi są Piotr, Jan i Ubysz, również kmiecie z P., że nie kradł żyta z wozu kmieciom z Junikowa (WR 1 nr 1148); 1428 Marcin kmieć z P. w sporze z Januszem Szołowskim [Wszołowskim] kan. pozn. [regensem] z [wsi kapitulnej] Gołuski (PZ 10, 28v).

4. 1397 śwd. Balich, sołtys z M.P. (WR 1 nr 328).

5. 1510 pleb. ze Skórzewa otrzymuje wiardunki [dzies.] po 6 gr z łanu oraz dzies. snop. z folw. (LBP 100); 1512 pr. patronatu → p. 3.

6. [XV w.] wzm. 1551 Adam z Dąbrowy [syn Dziersława niegdyś Dąbrowskiego, → przyp. 3] dziekan kap. kat. pozn. oraz Marcin Słap Dąbrowski [syn Potencjana] kan. pozn. wnieśli swój wkład w budowę nowego, murowanego kościoła par. w Skórzewie (ACC 118, 378).

Uwaga: Dąbrowscy h. Drogosław z Dąbrowy i Dąbrówki oraz z P. i z Palędzia Małego byli drobną szlachtą, dość licznie rozrodzoną. Przedstawiciele tej rodziny używali często dwóch lub nawet więcej nazwisk i pisali się zamiennie z różnych miejscowości, a w zapiskach dot. P. i Palędzia Małego pomijano nieraz człon Maior lub Minor przy nazwie, dlatego przypisanie poszczególnych osób do właściwej miejscowości budzi nieraz wątpliwości.

1 Nie wiadomo, czy był on identyczny z Andrzejem wymienionym w związku z rozgraniczeniem wsi → Dąbrowa i → Palędzie Małe, przyp. 1 i 2.

2 Wg KR 2, 158, Stan. Słap pisał się też „de Polne”; ta informacja powstała wskutek błędnego odczytania zwrotu „Slap debet solvere” (PZ4, 1).

3 Dziersław Dąbrowski i Bartosz Dąbrowski z czasem stracili swój majątek w Dąbrowie, Dąbrówce i obu wsiach Palędzie; byli oni być może braćmi stryjecznymi Słapów (Stanisława, Piotra i Wojsława). Ojciec ich, o niezn. imieniu, wymieniony był w 1404 jako żyjący (KP nr 1830, → niżej w tekście, p. 3: Stan. Słap). Może był nim Andrzej, który stracił swój majątek we wspomn. wyżej wsiach i w 1411 był sołtysem w Gołuskach, a może mniej znany Świętosław (→ Palędzie Małe, p. 2 i 3, przyp. 1). Dziersław używał najczęściej nazwiska Dąbrowski, posiadał przejściowo części w → Gorzyczkach i w → Kobylnikach k. Kościana, mieszkał w → Kościanie (p. 3A i przyp. 22, 23), natomiast Bartosz również jako Dąbrowski przebywał 1420-26 we → Lwówku (p. 3Aa). Informacje o Sędziwoju urywają się na 1405.

4 Trzeba go odróżnić od Bartosza niegdyś Palędzkięgo → Palędzie Małe, przyp. 3.

5 Należał on zapewne do młodszego pokolenia i był różny od Andrzeja Rosnowskiego żonatego z c. Stan. Słapa → wyżej.

6 Andrzej Dąbrowski sprzedał części we wspomn. wsiach Piotrowi Czarnkowskiemu, a Czarnkowscy w 1595 sprzedali je Ujejskim z Granówka (TD).