1181 [fals. ok. 1230] Pegzino (DBL nr 1), 1258 or. Peczino (Wp. 1 nr 368), 1426 Pyegzyno (ACC 9, 102), 1426 Pygzino (KoścZ 8, 235), 1427 Pyegxyno (KoścZ 8, 333), 1448 Pyezygno (KoścZ 13, 291), 1462 Piegczyno (KoścZ 14, 309), 1469 Pyexyno (PG 8, 10v), 1472 Pyegzino (KoścZ 15, 632), 1487 Pyegszyn (MS 1 nr 1854), 1509 Pyekzyno (PG 14, 84), 1509 Pixino (ACC 86, 85v), osada zaginiona, leżała prawdop. nad zaginionym obecnie jez. → Piegzino, na N od Osiecznej.

1. [Pow. kośc.]; 1426 par. Witosław? → p. 5.

2. 1448 Nikiel Drzeczkowski [jako posiadacz P.] oraz Piotr Popowski [zw. też Witosławskim], jako posiadacz Popowa (obecnie Popowo Wonieskie) i Witosławia] wyznaczają sędziów polubownych, którzy mają rozgraniczyć wspomn. wyżej wsie (KoścZ 13, 291).

1426 zapowiedź → p. 3.

3. Własn. klaszt: → Lubiń – opactwo, później własn. szlach. 11817-1294? wieś P., która podlega setnikowi w Kuszkowie, wymieniona wśród posiadłości bened. lub.; wymieniają ją: 1181 [fals. ok. 1230] ks. Władysław [Lask.] (DBL nr 1); 1258 ks. Bolesław [Pob.] (Wp. . 1 nr 368; DBL nr 23 reg.); 1294 [fals. 1302] ks. Przemysł II (Wp. 2 nr 719; DBL nr 41 z obszernym komentarzem).

1426 woźny sąd. z upoważnienia Wojciecha opata lub. zapowiada wszystkim sąsiadom i ludziom obcym drogi (vie indirecte), łąki, pastwiska, lasy i zarośla w dziedzinie P. (KoścZ 8, 235, dawniej k. 10).

1447 król Kazimierz zatwierdza transakcje dokonane przez Stefana opata lub.: opat sprzedaje dziedzinę P. Mikołajowi (Niklowi) z Drzeczkowa za 200 grz., ponieważ jej posiadanie było dla kl. niewygodne, z powodu jej spustoszenia oraz z powodu krzywd i szkód wyrządzanych przez licznych sąsiadów; uzyskane pieniądze opat przeznacza na wykup wójtostwa w Święciechowie (DBL nr 217).

1448, 1462 Mik. Drzeczkowski z P.: 1448 → p. 2; 1462 → Drzeczkowo (KoścZ 14, 30).

1469 Małgorzata c. Mik. Drzeczkowskiego i Bieniaszki sprzedaje Kasprowi z Leszna podkom. kal. 1/2 → Drzeczkowa. 1/2 Wolikowa [obecnie Wolkowo k. Osiecznej], 1/2 → Piotrowic i 1/3 P. za 550 grz. (PG 8, 10v); 1470 taż Małgorzata z siostrami Elżbietą i Anną pozwane przez Jana Gryżyńskiego o 200 zł węg.; jeżeli nie zapłacą, będą musiały wwiązać Jana Gryżyńskiego w swoje dobra (za każde 15 zł węg. – 1 łan; KoścZ 15, 493).

1469-72 Kasper Leszczyński: 1469 tenże → wyżej; 1472 tenże zeznaje, że jest winien Piotrowi Witosławskiemu [identyczny z Piotrem Popowskim?, → p.2] 130 zł węg. (KoścZ 15, 632); 1473-76 tenże z Drzeczkowa, Wolikowa, Piotrowic i P. jest winien 20 zł węg. Szymonowi altaryście z → Osiecznej; 1476 tenże nie dopuszcza do wwiązania altarysty we wspomn. swoje dobra (KoścZ 16 k. 25v, 131); 1481 tenże kupuje części we wspomn. wsiach [→ wyżej pod 1462] od Katarzyny ż. Pawła Wilkowskiego [z Wilkowa Niemieckiego w pow. wsch., obecnie Wilkowo Leszczyńskie]; Katarzyna nabyła je od Elżbiety [c. Mik. Drzeczkowskiego] ż. Mik. Węgierskiego [ze wsi Węgry w pow. kal.] (PG 9, 130v, 131); 1487 tenże zapisuje ż. Zofii [z Oporowa w ziemi łęcz.] po 1000 zł węg. posagu i wiana na wsiach Drzeczkowo, Wolikowo i P. (MS 1 nr 1854).

1509 Małg. Osiecka [c. Mik. Borka z Osiecznej] sprzedaje swą cz. dóbr → Osieczna, w tym m. in. cz. P., małol. Andrzejowi z Górki synowi Łukasza (PG 14, 166; PG 66, 251v).

4. 1426 sołtys z P. → p. 5; 1427 Stanisław sołtys z P.; Hanczel z Górzna zeznaje, że jest mu winien 21 1/2 grz. szer. gr (KoścZ 8, 333, dawniej k. 100).

5. 1426 Piotr wikariusz z Wonieścia pozywa Jana pleb. z Witosławia o porcję kanoniczną należną mu za pochówek zm. sołtysa z P.; pleb. Jan dowodzi, że od dawna P. należy do par. Witosław; oficjał poleca wikariuszowi z Wonieścia, aby udowodnił, że w czasie, gdy zmarł wspomn. sołtys, wieś P. należała do par. Wonieść (ACC 9, 102).

6. 1432 śwd. Jan Piegziński [osoba niezident.; może faktor opata?] (WR 3 nr 1440).