1396 or. Petrowo (Lek. 2 nr 1940; WR 3 nr 32), 1399 Potrowo (Lek. 1 nr 2969), 1399 Potrowicze, Petrowicz (Lek. 2 nr 2299, 2337), 1400 Pytrkowicze, Pyotrkovicze (Lek. 2 nr 2701, 2756), 1400 Potrouice (KP nr 336), 1401 Poytrowicze (ZSW nr 239), 1402 Poytrowice (KoścZ2, 16v), 1408Pyotrowo (WR 3 nr 391), 1424 Pyotrowicze (WR 3 nr 1077), wieś obecnie nie istnieje; leżała w sąsiedztwie Goniębic, które znajdują się 4, 5 km na NW od Osiecznej.

1. 1481 n. pow. kośc. (PG 9, 130v); 1423 n. par. Goniębice (ACC 6, 12v).

2. 1399 Szymon Gronowski rozgranicza swoje wsie Goniębice i P. z wsiami Klonowiec i Żakowo nal. do Michała [Stosza] (Lek. 1 nr 2969); 1408 Jakusz Wyciążkowski rozgranicza przy pomocy ujazdu Goniębice i P. z wsiami Klonowiec i Żakowo Dziersława Klonowieckiego (ZSW nr 1263; WR 3 nr 382).

1401 las, młyn i staw młyński → p. 3: Jakusz Grunowski; 1408 staw → p. 3: Wojc. Piotrowski; 1510 w P. wiatrak, młyn wodny → p. 3.

3. Własn. szlach. 1396 Wawrz. Łódzki [z → Będlewa] dowodzi przy pomocy świadków, że zastawił Szymonowi z Grunowa 1/2 P. za 5 grz. (Lek. 2 nr 1940; WR 3 nr 32 – tu błędnie odczytano Wolframie zamiast Wafrinnicz = Wawrzyniec); 1399 tenże stara się, aby sąd powtórnie dopuścił jego świadków, bo chce odzyskać P., ale Szymon Grunowski nie dopuszcza do tego, ponieważ twierdzi, że posiada akt kupna wieczystego i żąda wyznaczenia terminu [apelacyjnego?] „ad dominos” (Lek. 2 nr 2406).

1399, 1404 Marcin: 1399 tenże „de Petrowicz”¹Nie wiadomo, czy występujący w 1408 Marcin de Pyotrowo był z nim identyczny (WR 3 nr 391) z siostrą Dobiesławą (zw. też Sobiesławą) uzyskuje od stryja Bronisława z Jeligowa 1/2 Jeligowa oraz P. (Lek. 2 nr 2299, 2337, 2338); 1404 tenże wygrywa proces z Bronisławem Jeligowskim, który (w ciągu 3 lat.?) musi uwolnić P. od roszczeń in. osób; Marcin z żoną [bez imienia] płaci przysądne (KoścZ 2 k. 68v, 89v).

1399-1400 Szymon Grunowski i 1400-08 Jakusz Grunowski (zw. też Wyciążkowskim): 1399 tenże Szymon → p. 2, → wyżej: Wawrz. Łódzki; 1400 tenże Jakusz pozywa Wawrz. Będlewskiego o to, że nie wnosząc przeciw niemu pozwu, sprowadził do P. woźnego i 2 paniczów (domicelli; Lek. 2 nr 2701); 1400 tenże rezygnuje na rzecz [brata] Szymona Grunowskiego z 1/2 P., a Szymon rezygnuje z tej 1/2 P. na rzecz Wawrz. Będlewskiego; Jakusz zobowiązuje się nie szkodzić Będlewskiemu w P. (Lek. 2 nr 2756); 1400 tenże Szymon przegrywa proces o 1/2 P. z Wawrz. Łódzkim [vel Będlewskim] (KP nr 336); 1401 tenże Jakusz, gdy woźny wwiązy wał Marcina i Sobiesławę z Jeligowa w 1/2 P., nie dopuścił do wwiązania ich w las, młyn i staw młyński w P., tłumacząc, że te obiekty nie należały do Jeligowskiego (ZSW nr 239); 1402 tenże Jakusz pozywa Wawrz. Będlewskiego o to, że wtargnął samotrzeć do P. (KoścZ 2, 16v); 1408 tenże Jakusz w P. → p. 2; → niżej.

1408-12 Wojc. Piotrowski²Współcześnie z nim występuje inny Wojc. Piotrowski z → Piotrowa k. Czempinia, par. Brodnica: 1408 tenże w sporze z Jakuszem Grunowskim dowodzi, że nie łowił ryb w stawie Jakusza w P. (WR 3 nr 377); 1412 tenże w sporze z Mik. Baworowskim i jego siostrzeńcem Bodzętą Niewierskim o pieniądze uzyskane ze sprzedaży Jeligowa (WR 1 nr 880; WR 3 nr 472).

1423-25 Stefan Rydzyński w P.³Wg Ciepluchy 168, Stefan Rydzyński posiadał P. już w 1422: 1423 tenże → p. 5; 1424 tenże zeznaje, że ma lepsze pr. bliższości do P. niż Jan Grunowski i zobowiązuje się w ciągu 6 tygodni dać mu 200 grz.; jeżeli nie zapłaci w tym terminie, to na zawsze zrzeknie się na jego rzecz pr. bliższości do P.; Rydzyński przysięga, że jego ojciec [Jan z Czerniny na Śląsku i z Rydzyny] dał o 50 grz. więcej za P., niż to zeznał Jan Grunowski (WR 3 nr 1077, 1244); 1425 tenże przedstawia w sądzie dok. kupna 1/2 P., z którego wynika, że Jan (ojciec Stefana) [zm. w 1423 (GUrz. nr A 203)] kupił 1/2 P. od Mikołaja z P.⁴Prawdop. ten sam Mikołaj niegdyś Piotrowski lub niegdyś z P. procesował się w 1429 o dług 14 grz. i 6 gr, należny mu od Jakuba Sepieńskiego i jego poręczyciela Michała Ręcskiego; na poczet tej sumy Mikołaj otrzymał wwiązanie w cz. Chełkówka (KoścZ 9 k. 135v, 138, 167v, 178, 189v, 205v, 208, 239v; WR 3 nr 1376). Współcześnie z nim występuje inny Mik. Piotrowski, mąż Helszki z → Piotrowa k. Czempinia, par. Brodnica (KoścZ 8, 135).

1462 Mik. Drzeczkowski posiadam, in. P., → Drzeczkowo (KoścZ 14 k. 309, 309v).

1469-70 Małgorzata, 1470 Elżbieta, 1470-84 Anna, cc. Mik. Drzeczkowskiego i Bieniaszki: 1469 taż Małgorzata ż. Winc. Sobockiego z Wolicy, sprzedaje Kasprowi z Leszna podkomorzemu kal. 1/2 Drzeczkowa, 1/2 Wolikowa [obecnie Wolkowo koło Osiecznej], 1/2 P. oraz 1/3 Piegzina za 550 grz. (PG 8, 10v); 1470 te same siostry pozwane przez Jana Gryżyńskiego o 200 zł węg. posagu [czyjego?]; jeśli nie zapłacą Gryżyński otrzyma wwiązanie we wspomn. wsie w stosunku 15 zł węg. na 1 ł. (KoścZ 15 s. 493); 1481 Katarzyna ż. Pawła Wilkowskiego nabyła [wcześniej] droga zamiany części wspomn. wyżej wsi w zamian za części we wsiach Węgry i Zapłotkowo w pow. kal. od tejże Elżbiety ż. Mik. Węgierskiego [c. Mik. Drzeczkowskiego], a obecnie sprzedaje te części temuż Kasprowi z Leszna za 500 zł węg. (PG 9 k. 130, 130v); 1484 taż Anna Drzeczkowska [c. Mik. Drzeczkowskiego?], ż. Mik. Radomickiego, sprzedaje wspomn. Kasprowi z Leszna części we wsiach Drzeczkowo, Wolikowo i P. za 500 zł węg. (PG 10, k. 2v nieliczbowana).

1469-84 Kasper Leszczyński podkomorzy kal.: 1469-84 tenże nabywa części P. → wyżej; 1472 tenże posiada m. in. Drzeczkowo i P. (KoścZ 15, 632); 1473 tenże po śmierci Pietrzyka sołtysa w Kiełczewie ma zapłacić 20 zł węg. Szymonowi altaryście w Osiecznej [krewnemu wspomn. Pietrzyka] (KoścZ 16, 25v); 1476 tenże nie dopuszcza do wwiązania wspomn. Szymona na sumę 20 zł węg. w jego wsie Drzeczkowo, Wolikowo, Piegzino i P. (KoścZ 16, 131).

1510 P. należy do 2 panów z Leszna (LBP 131).

1527-31 Rafał Leszczyński kaszt. przem., syn Rafała marszałka nadwornego: 1527 temuż Małgorzata

(Marusza) [siostra Kaspra Leszczyńskiego] zapisuje w testamencie swoje części dóbr Leszno, w tym m. in. P. (ACC 103, 36v; MH 7, 30); 1531 tenże otrzymuje wsie [części wsi?] Drzeczkowo, Wolikowo, Wyciążkowo i P. od brata stryj. Jana Leszczyńskiego kaszt. brzeskiego i star. radziejowskiego (PG 16, 436).

Areał: 1510 w P. tylko opust. folw., młyn wodny i wiatrak (LBP 131); 1563 wieś opust. pana Leszczyńskiego (ASK I 4, 169v); 1566 pobór z młyna korzecznika o 1 kole i wiatraka dziedz. (ASK I 4, 256); 1581 pobór z młyna walnika o 2 kołach i wiatraka dziedz. (ŹD 67; ASK I 6, 496).

5. 1423 Marcin Siekierka pleb. z Goniębic w sporze z Janem Rydzyńskim prosi o przesłuchanie 3 świadków w sprawie o dzies. snop. z P.⁵Już w 1415 toczył się spór między Janem Rydzyńskim, ojcem Stefana, a pleb. z → Goniębic. Now. 2, 430, przypuszczał, że już wtedy przedmiotem sporu były dzies. z P., jednakże cytowane przez niego źródła na ten temat milczą (ACC 6, 12v); 1510 plebanowi z Goniębic należy się dzies. z folw. w Goniębicach oraz daniny w mące [z P.?]: 1 ćw. z młyna wodnego i 2 korce z wiatraka (LBP 131).

Uwaga: Wydaje się, że P. aż do ok. 1480 podzielone były na 2 części: jedna z nich była kolejno w posiadaniu Będlewskiego, Grunowskich (zw. też Wyciążkowskimi), a następnie w niewyjaśnionych okolicznościach przeszła w posiadanie Mik. Drzeczkowskiego i później jego córek. Druga część wsi była w posiadaniu właścicieli Jeligowa: Marcina z siostrą, Wojciecha i raz tylko wzmiankowanego Mikołaja, który sprzedał ją Rydzyńskiemu. Ta część przeszła potem w ręce Leszczyńskich, którzy wykupili też pozostałą połowę wsi od spadkobierców Drzeczkowskiego.