SIEDLEC

1417 or. Sedlecz (PyZ 3, 190v), 1465 reg. 1784 Sielec (CP 14, 636), 1501 Siedlecz (ACC 80, 16), przekazy o nieokreślonej lokalizacji.

1394 Świętomir Siedlecki [zapewne z Siedlca k. Krobi lub z Siedlca k. Jutrosina, które obydwa leżą blisko Ochli] śwd. Wawrzyńca z Ochli [w pow. pyzdr. oraz z → Łęki Wielkiej] (WR 3 nr 10).

1414 Jan Siedlecki toczy proces z Maciejem wójtem w Obornikach o 12 grz. (PZ 4, 56).

1417 Mikołaj z S. [zapewne z Siedlca k. Krobi lub Siedlca k. Jutrosina, ze względu na położenie Kopaszewa] wygrywa proces z Piotrem z Kopaszewa o 5 grz. (PyZ 3, 190v).

1465 erekcja altarii ŚŚ. Andrzeja, Szymona i Judy w kat. pozn., uposażonej czynszem 12 fl. z Bieczyn i S.1Być może chodzi tu w istocie o inną miejscowość, może Srocko albo Sierniki (które dzieliły wtedy losy majątkowe z → Bieczynami). Dok. znany obecnie tylko z reg. z 1784 (CP 14, 636).

1473 wspomn. dom Siedleckiego na Chwaliszewie (CP 3 nr 39).

1550 Mac. Siedlecki prezentowany na pleb. w Kiebłowie; dok. prezenty w imieniu kolatorów Jana Krotoskiego i Rafała Leszczyńskiego opieczętowali zarządcy kolatorów: Kasper Siedlecki i Sebastian Głoskowski (ACC 118, 279).

1560-65 Serafin Siedlecki h. Nałęcz podstarości w Rogoźnie2Star. był tam 1557-63 Mik. Trzebuchowski (z Trzebuchowa, pow. kon.), czynny też wcześniej w kancelarii król. i piastujący różne urzędy w Małopolsce i na Rusi (G.Star. 82) (W. Wittyg, Nieznana szlachta polska i jej herby, Kraków 1908, s. 287).

Uwaga: W Wielkopolsce istnieje kilka szlach. wsi o nazwie Siedlec. Oprócz → Siedlca k. Krobi (pow. kośc.) są to: Siedlec (obecnie Sielec Stary) k. Jutrosina w pow. pyzdr. (od połowy XV w. poświadczony w dobrach Jutrosin), Siedlec k. Kostrzyna w pow. pyzdr. (par. własna, posiadłość Grzymalitów, → SzwedaGrzym s. 189 n., tabl. XIII-XIV), Siedlec (obecnie Sielec) k. Żnina w pow. kcyn. oraz Siedlec (obecnie nie istnieje) k. Kleczewa w pow. kon. (od drugiej połowy XV w. w posiadaniu dziedziców z in. rodzin).

Nie uwzględniamy tu różnych wzmianek o plebanach z Siedlca, w których brak bliższych wskazówek pozwalających na łączenie ich z Wielkopolską (np. AC 2 nr 412, 612).

1 Być może chodzi tu w istocie o inną miejscowość, może Srocko albo Sierniki (które dzieliły wtedy losy majątkowe z → Bieczynami). Dok. znany obecnie tylko z reg. z 1784.

2 Star. był tam 1557-63 Mik. Trzebuchowski (z Trzebuchowa, pow. kon.), czynny też wcześniej w kancelarii król. i piastujący różne urzędy w Małopolsce i na Rusi (G.Star. 82).