(1413 Iwancze, 1427 Ywanczepole, 1434 Iwanecz, 1436 Iwancziepole, 1443 Iwanyecz, 1459 Iwanyeczkepole, 1461 Iwaniecz, 1464 Ywanyeczpole, 1479 Gywancze) 11 km na S od Krosna.

1. 1449 terra san. (XI 2702); 1492 terra san. (XVI 2057); 1508, 1515 z. san. (ŹD XVIII s. 118, 123, 151); 1523, 1526, 1530 z. san. (AS I 21 k. 102, 419, 517); 1427 należy do parafii w Miejscu (XI 213); 1468 n. parafia łac. własna → p. 5.

2. 1427 łąka Cornslag na granicy z Miejscem (XI 213); 1465-70 granica z dobrami biskupa przem. (XVI 210, 435, 485, 693); 1518 gran. z wsiami Klimkówka i Wróblik Królewski, potok wypływający z pól między I. a Klimkówką (XIX 3117).

3. Własn. szlach. 1413 dominus Morawa de I. (ZDM I 299 błędnie Thorawa); 1427-38 szl. Benesz, Benasch, Benasius, Byenasch, Benessius de I. (XI wg indeksu); 1427-49 Boczko, Boczek de I. Morawa z Otosławic (XI wg indeksu; Arch. Sang. II 150); 1427 Jakub Kosel skarży szl. Benesza z I. o siodło i 12 kłód owsa, a Boczka z I. o 3 grz. (XI 206, 207); spór między Grzymałą [z Miejsca] a Boczkiem i Benaszem z I. o łąkę Cornslag, zakończony arbitrażem przyznającym połowę jej Boczkowi i Benaszowi, którzy z racji tej połowy łąki winni corocznie dawać 12 gr kościołowi parafialnemu w Miejscu (XI 213); 1428 Piotr Smolicki pozywa Bieniasza z I. o 7 grz. z racji poręki za brata Bieniasza (XI 272, 274); 1429 Benasz i Boczko z I. są winni 100 grz. „dla posagu” [ich siostry Jagienki] i dają w zastaw Piotrowi Burzyńskiemu 10 grz. czynszu od kmieci w I. aż do spłaty wym. sumy (XI 314); 1429-31 Boczko i Benesz z I. pozwani o gwałt i 4 grz. przez Mikołaja Pelwelskiego albo Burzyńskiego w imieniu jego syna Piotra Burzyńskiego (XI 318, 372-375, 383, 388, 394, 395, 462); 1434 Jagienka zw. Morawka, c. Morawy, z mężem Piotrem Burzyńskim skarży braci Benasza i Boczka o część macierzyzny: srebro, perły, pierze, szaty, płótno lniane, nici jedwabne i inne rzeczy domowe, jak ręczniki, modlitewniki (? paternostris) za 10 grz. i wszystko wartości 200 grz., oraz Arnoltowice sprzedane za 300 grz i skarb groszy w garnku wartości 60 grz., do czego miała prawo bliższości Jagienka jak i bracia (XI 602, 607, 619, 629); Piotr Burzyński winien jest 30 grz. Boczkowi z I. (XI 626); 1435 szl. Mikołaj z Miroszowej dworzanin Benasza [z I.] obwiniony przez Mikołaja z Wrocanki o kłamstwo podczas wyprawy (XI 704, 705); 1438-86 Marcin, Marcisz z I., Iwaniecki, s. Benesza (XI, XVI wg indeksów); 1438 Mikołaj Czarnocki pozywa Barbarę wd. po Bieniaszu z I. i jej synów Mikołaja i Marcina (XI 1074); 1442 Barbara wd. po Beneszu z I. ręczy Jerzemu Czeszykowiczowi za swego syna Marcisza na 36 grz. z gwarancją dania 3 1/2 grz. czynszu od kmieci w I. tu zwoim wyenie. Winna zapłacić tę sumę z dóbr syna (XI 1475); 1443 Barbara z I. ż. Skorkowskiego otrzymuje czwartą część na Korytnicy i I. tytułem oprawy i wiana (XIII 7284); starosta doprowadza do zgody między niepełnoletnim Marciszem s. Benasza a jego stryjenką Jagienką ż. Jana Krzywieckiego, która ma być opiekunką dóbr w I. i Korytnikach przez 4 lata z obowiązkiem składania w ratuszu krośnieńskim corocznie całego czynszu dla Marcisza, z czego po 10 grz. ma dawać na tegoż potrzeby na ręce Jana Czeszyka. Po 4 latach Jagienka winna zwrócić te dobra Marciszowi z wyjątkiem 10 łanów w I., które zatrzyma dla siebie. Jeśli nie zwróci tych dóbr, wówczas poręczyciel Jan Kmita da Marciszowi intromisję w 5 wsi koło zamku → Sobień. Przy przekazaniu dóbr obie strony ustanowią po 3 rozjemców, a jeśli ci nie doprowadzą do porozumienia, wówczas Marcisz i Jagienka winni udać się do zjazdu krakowskiego, wiślickiego lub przemyskiego i zastosować się do wydanego tam postanowienia. Barbara Skorczewska winna pozostać przy swej oprawie. Jagienka podczas przekazania dóbr winna zwrócić bydło otrzymane obecnie a zachować dla siebie przychówek (prziplod) (XI 1677, 1768); 1445 Jan Krzywiecki pozwany o to, że pojmał na wolnej drodze królewskiej szl. Rzemienowskiego, doprowadził go do swego dworu i domu w I. i zabił (XI 2047-2049); 1447 ugoda między Marciszem a jego stryjenką Jagienką ż. Jana Krzywieckiego, mocą której Marcisz ma posiadać wsie I. i Korytniki, a Jagienka ustępuje z ojcowizny i macierzyzny na tych wsiach i kwituje bratanka (XI 2360); Marcisz gwarantuje Jagience spłatę 50 grz. zastawem 5 grz. czynszu kmiecego w I. (XI 2361); Jagienka zobowiązuje się ustąpić Marciszowi Iwanieckiemu za 100 grz. 10 łanów, wniesionych jako posag pierwszemu jej mężowi Burzyńskiemu (XI 2362, 2363); Marcisz Iwaniecki kwituje Jana Kmitę z racji poręki za Jana Krzywieckiego (XI 2364); Jagienka jako opiekunka swego bratanka Marcisza już pełnoletniego, wprowadza go w posiadanie wsi I. i Korytniki i sołectw w tych wsiach oraz wyrzeka się praw do nich (XI 2366, 2367, 2370, 2371, XIII 3736); 1448 Jagienka kwituje Marcisza ze 100 grz., odstępuje mu 10 łanów w I. i unieważnia zapisy (XI 2515); Boczka z Otosławic albo z Korytnik sprzedaje Janowi Kmicie kaszt. przem. za 600 grz. połowę wsi Korytniki, którą pozyskał prawnie od Marcisza z I. swego bratanka (XIII 3710); Marcisz z I. zapisuje ż. swej Annie 300 grz. na połowie swych dóbr w I. i Korytnikach i na ich sołectwach (XI 2535, 2537); Mikołaj Pobiedzeński zobowiązuje się zapłacić 3 grz. Andrzejowi pisarzowi z. san. za Boczka Otosławskiego (XI 2588); Marcisz z I. zastawia Jurkowi Czeszykowiczowi z Bukowa za 50 grz. czynsz 5 grz. w I. od kmieci, których poprzednio posiadał Lakwa (XI 2623); Jan Jacimierski s. [Fryderyka] miecznika san. zastawia rycerzowi Boczkowi z Otosławic wieś → Wielopole z sołectwem i młynem za 30 zł w złocie (XI 2624); 1448-49 spór między Mikołajem Skorczowskim i tegoż synem Stanisławem a Marciszem, zakończony ugodą, mocą której Skorczowski z synem mają mieszkać we dworze w I. i Korytnikach, wybierać czynsze, dochody i stare należności od kmieci aż do zapłaty 50 grz. przez Marcisza (XI 2558, 2649-2651, 2689, 2695, 2701); 1448-49 spór między Boczkiem z Otosławic a jego synowcem Marciszem z I. z powołaniem rozjemców w sprawie I. i Korytnik (XI 2613, 2665, 2697, 2698); 1449 Marcisz z I. zapisuje Piotrowi Czeszykowiczowi z Rytarowiec za dług 140 grz. czynsz 14 grz. w swym dziale wsi I. począwszy od części niższej w górę (XI 2692); Boczek z Otosławic sprzedaje Janowi Kmicicowi [Kmicie] kaszt. lw. połowę wsi I. za 150 grz. zgodnie z darowizną króla i treścią pism królewskich oraz połowę sołectwa tamże za 500 grz. i kwituje go z 650 grz. (XI 2702); Dobiesław z Żyrawicy kwituje Jana Kmitę kaszt. lw. z 50 grz. i 50 zł węg. za Boczka alias Morawa z Otosławic (Arch. Sang. II 150); Marcisz Iwaniecki „przipowyedalsze” przeciw Boczkowi z I. z powodu wym. sprzedaży (XI 2708, 2713); tenże pozywa swego stryja Boczka, że po śmierci Benesza jako opiekun Marcisza trzyma połowę jego dóbr na Morawach: zamek i wieś Otosławice, miasto Brodek, wsie Snyehoczicze, Doloplasy, Lhodki, Wranowice, Luczki, wieś położoną powyżej zamku nad tą samą rzeką i inne dobra doń należące, nie chce z nich ustąpić, choć Marcisz doszedł do pełnoletności, pobierał z nich dochody w ciągu 12 lat wartości 1200 grz. groszy polskich, i wreszcie nie przejął zwyczajem ziemskim opieki nad dobrami w Polsce, wsiami I. i Korytniki, dopuszczając do ich zniszczenia i straty 1000 grz. (XI 2716, 2724); 1450 Marcisz z I. zastawia Piotrowi Czeszykowiczowi z Rytarowiec za 30 grz. 3 łany z 3 grz. czynszu w I. w swym dziale od końca wsi od strony Krosna (XI 2809, 2811, 2855); tenże zastawia Maciejowi Charzowskiemu z Charzowic za 10 grz. 2 kmieci w I. posiadających po 1 łanie i płacących po 1 grz. czynszu (XI 2827, 2879, 2896); sprawa między Janem Kmitą a Marciszem z I. (XI 2862, 2863); Jan Kmita pozywa Marcisza z I. o sadzawkę w I., którą Marcisz przecopal i vilowil wartości 60 grz. (XI 2893-2895); 1451 Marcisz z I. zapisuje swej ż. Annie 300 grz. na całym swym dziale w I., na wsi i sołectwie, zachowując dla siebie swój dział w Korytnikach (XI 2926, 2941?); 1453 Marcisz Iwaniecki pozywa Jurę z Lubatowej i tegoż dworzanina z powodu gwałtu. Marcisza zastępuje dworzanin Niemiec (XI 3184, 3185, 3188); 1459 Marcisz z I. i Katarzyna c. Boczka kwitują Dobiesława [Kmitę] z Wiśnicza kaszt. bieckiego ze 150 grz. za połowy wsi I. i Korytnica. Marcisz ręczy za nieobecnych Hynka swego brata i Annę siostrę Katarzyny (XI 3479); 1461-62 Marcisz Iwaniecki zastawia Adamowi Olszowcowi z Lubatowej za 50 zł węg. 3 łany we wsi I. (XI 3626, 3716); 1462 zjazd ziemian san. wydaje orzeczenie w sprawie między Dobiesławem Kmitą kaszt. wojnickim a Marciszem z I. o dobra kupione przez Dobiesława od Boczka, że Marcin ma dopuścić Dobiesława do intromisji w posiadłość, którą miał Boczko w I., że jeden nie powinien zajmować dóbr drugiego i że starosta wyśle swego sługę z woźnym do I. celem zbadania u kmieci i podwójciego, jaką sumę czynszów wybrał Marcin, którego Dobiesław obwinia o wybieranie ich od wielu lat z tej posiadłości, Marcin zaś po ustaleniu tej sumy zwróci ją Dobiesławowi (XI 3686); Jan Kmita z racji uwolnienia dóbr w I., kupionych przez Dobiesława od Boczka, winien jest Marcinowi z I. 150 grz., których terminowy zwrot gwarantuje zastawem wsi Postołów, Huzele i Wola Postołowa (XI 3687, XVI 7); Stanisław Dubiecki [Kmita] z Nienadowej sprzedaje Marcinowi Iwanieckiemu za 220 grz. czwartą część posiadłości w I. (XI 3711, 3715); Jan Dubiecki [Kmita] sprzedaje Marcinowi Iwanieckiemu za 170 grz. i konia część swego działu w I. i otrzymuje najpierw 65 zł i konia, resztę zaś 50 grz. i 5 zł oraz 70 grz. Marcin zabezpiecza intromisją w połowę swych dóbr w I. (XI 3713, 3714); Marcisz Iwaniecki zastawia Adamowi Olszowcowi za 210 zł i 50 grz. 17 łanów w I. z zastrzeżeniem, że w razie wojny kmiecie winni płacić wojenne Marciszowi (XI 3717); 1463 [Marcin] Iwaniecki zastawia Janowi Tarnawskiemu za 150 grz. wsie Postołów, Huzele i Wolę Postołowa trzymane zastawem [od Jana Kmity]. Gdyby Tarnawski zrezygnował z tych wsi, Iwaniecki winien dać 15 grz. [czynszu] od kmieci w I. (XVI 8, 43); tenże gwarantuje Stanisławowi Dubieckiemu zwrot 70 grz. intromisją w 7 grz. czynszu (XVI 42); tenże zapisuje ż. Zofii 800 grz. na połowie wsi I., którą posiadał jego zm. stryj [Boczko], oraz na połowie karczmy, młyna i folwarku (XVI 45); 1464 Stanisław Dubiecki z bratem Janem kwitują Marcina Iwanieckiego z pełnej należności za połowę wsi I., którą ich stryj Jan [Kmita] kaszt. lw. kupił od stryja Marcina a ten ostatni odkupił z racji bliższości (XVI 76); Marcisz z I. zapisuje ż. Zofii 500 grz. na połowie wsi I., należącej kiedyś do jego stryja, z dworem czyli domem, który wyda jej się lepszy (XVI 80); Pełka z Zahutynia gwarantuje Marcinowi Iwanieckiemu zwrot 70 grz. intromisją w połowę dóbr w → Zahutyniu, którą Marcin posiadał wraz ze zm. ż. Zofią (XVI 104, 155); 1464-65 Marcin z I. gwarantuje Jakubowi i Mikołajowi Herburtom terminowy zwrot 100 grz. intromisją w 10 łanów z 10 grz. czynszu [w I.] (XVI 171, 246); 1465 tenże gwarantuje porękę intromisją w 6 kmieci z 6 grz. czynszu w I. (XVI 178, 179); 1466 Pełka z Zahutynia pozywa Marcisza Iwanieckiego (XVI 287, 288, 1785); 1467 Marcin z I. ręczy Annie wdowie po Radwanie na 60 grz. pod gwarancją intromisji w 6 grz. czynszu w I. (XVI 370); 1468 tenże zapisuje ż. Zuzannie 400 grz. na wsi I. na obu częściach począwszy od kmieci Matysa Newgebawra i Szczepana Gernata aż do końca wsi w kierunku Krosna, na połowie dworu i ról dworskich, na połowie młyna i karczmy, na całej sadzawce powyżej karczmy i drugiej powyżej sadzawek plebana (XVI 430); 1486 Wacław z Pobiedną otrzymuje za ż. swą Urszulę trzecią część I. wartości 400 grz. i zapisuje jej oprawę na połowie dóbr → Pobiedno i in. (XVI 1759); Urszula z I. stwierdza, że wuj jej Piotr Kruszyna wywiązał się z opieki (XVI 1760); 1492 Katarzyna ż. Jana Kolanowskiego, Urszula ż. Wacława z Pobiedna i Anna ż. Drusiana, córki Marcisza z I., dokonują podziału wsi I. w następujący sposób: Katarzynie przypadają kmiecie z łanami i rolami: Jan Kelar 20 prętów roli, Mikołaj Barolth 11 1/2, Andrzej Rigel 13, Michał Paczolt 6 1/2, Maciej Sidlar 9, krawiec 3, Andrzej Mleczko 10, Jan Paczolth 7, Jan Dermek 5, Gredig 4, Longus [Długi?] Michał 9 pustych, Marcin Crokar 14, Stanisław Kellar 10 1/2, Jakub Rigel 9, Jakub Vilusch 9, Marcin Vilusch 6, Maciej Vylusch 3 1/2, Andrzej Sigmuth 4, Hampel Bitner 6, Jerzy Progar 6 1/2, Stefan Kolar 9, ogród, na którym p. Kolanowski ma folwark oraz łan na uprawę i wybudowanie dworu, w którym to domu p. Boczek mieszkał i miał dwór, obszar za wsią za rolą Jana Kyelara z sadzawką na polu zw. Bythnarowszky, którą to sadzawkę będzie posiadała nie wyżej jak ojciec p. Marcisz posiadał. Katarzyna ma prawo naprzeciw swego dworu i swych kmieci na nawsiu osadzić zagrodników i urządzić sadzawkę bez szkody innych sióstr, kierować potok lub potoki do sadzawek przez pole, gdzie zajdzie konieczność. Urszuli przypadają kmiecie z łanami i rolami: Klosz Kynner na łanie, Michał s. Zygmunta 7 prętów, Maciej Nagybaur 14, Piotr Climek 7, Closz Hartel 7, Jan Kaymedfel 10 1/2, Kasper Kynel 7, Michał Kyndler 10, Mikołaj Kielar 16, Maciej Kyelnar 8, Jan Felsten 9, Jan Samsch 9, Andrzej Fidlar 6, obok (inter) Mikołaja Longusa (Długiego?) 2 pręty puste, Jerzy Hanusz 7 1/2, Maciej Syermer 13 1/2 prt., liczony za 2 kmieci ma 2 zabudowania i 2 role, Maciej Salnar 6, Piotr Galthmon 6 1/2, Jan Mosz 5, Maciej Vyernusz 11, dwaj zagrodnicy pierwszy Jakub Vylusch z czynszem 8 gr z zagrody i 8 gr z 2 prt., kowal z 2 prt., Jakub Axlar również z 2 prt. Na wybudowanie dworu i uprawę 1 1/2 łanu i ogród, który teraz Jakub Axlar zajmuje, oraz miejsce naprzeciw karczmy, które sobie wybierze. Urszula ma prawo naprzeciw swego dworu i swych kmieci na nawsiu osadzić zagrodników i urządzić sadzawkę. Jeśli zechce ją urządzić między dworem a karczmą, a słodownia albo ogród karczmy będą przeszkadzać, wówczas wszystkie 3 siostry wybudują słodownię w innym miejscu. Wolno sadzawkę urządzić na krańcach ogrodu karczmy, a jeśli karczmarz będzie miał szkodę, otrzyma inne miejsce. Annie przypadają kmiecie z łanami i rolami: Maciej Helnar 8 prętów, Mikołaj Raychel 9, Mikołaj Dermek 12 1/2, Mikołaj Iacub 6 1/2, Jakub Antiquus [Stary ?] 4, Lossel łan, Szczepan Kyelar 10 1/2, Wawrzyniec Salnar 10, Jan Kyndlar 14, Maciej Kyndlar 10, Bernard Rigel 9, Michał Kyndlar stary 9, Michał Galthmon 7 pustych, Michał Croker 9, Piotr Grobsteter 9, Szczepan Nekar 6, Wawrzyniec Mleczko 10 1/2, Jerzy Raydinia 4, Bechnar 6 1/2, Piotr Gyerlath 6 1/2, wdowa Kyeblarowa 3, między Maciejem a Marcinem Vyluschem 7 prętów pustych. Dwór z wszystkimi zabudowaniami z 1 1/2 łanu, zaś łan wpośród innych potoków położony na równi z inną siostrą sąsiadującą, przez pastewnik aż do nawsia, sadzawki koło dworu oraz sadzawka idąc ku karczmie. Z tytułu posiadania dworu i zabudowań Anna winna dać obu siostrom 20 grz. Ma ona prawo naprzeciw swego dworu i swych kmieci na nawsiu osadzić zagrodników i urządzić sadzawkę. Każda z sióstr otrzymuje trzecią część dochodów z karczmy i młyna, do których naprawy i budowy mają się wspólnie przyczyniać, wszystkie mogą korzystać z lasów, również i ich kmiecie na domową potrzebę bez prawa sprzedawania drzewa, dużą łąkę za wsią, za Janem Kyelarem podzielą porą wiosenną na 3 części. Podwójciego mają wybierać kolejno na rok, pierwszego roku Katarzyna, drugiego Urszula i trzeciego Anna, podobnie mają sprawować prawo patronatu kościoła parafialnego (XVI 2052-2054); Anna ż. Drusiana kwituje Piotra Kruszynę swego wuja z opieki nad dobrami ojczystymi i macierzystymi w I. (XVI 2056); Anna ż. Drusiana z Kożuchowa dokonuje zamiany dóbr z Janem Amorem z Tarnowa kaszt. krak., ustępując mu swój dział przypadły jej w I., tj. trzecią część, cały dwór z fortalicją cum fortalicio alias sz thuyerdza, trzecią część młyna i karczmy, pastwiska, „przekopy” położone obok fortalicji, sadzawkę, otrzymując za to 3 łany w Ządzynie w pow. pilzneńskim oraz 333 grz. i 16 gr. (XVI 2057); Urszula przekazuje swemu mężowi Wacławowi z Pobiedna jako posag swoje dziedzictwo przypadłe jej w I. wartości 400 grz. (XVI 2058); Wacław z Pobiedna, otrzymawszy 400 grz. jako posag ż. Urszuli, zapisuje jej 800 grz. na połowie → Pobiedna i in. (XVI 2059); Jan Amor z Tarnowa kaszt. krak. daje swemu synowi Janowi młodszemu dobra → Jaćmierz i trzecią część I. nabytą od Anny (XVI 2065); 1493 Wacław z ż. Urszulą zastawia Piotrowi Kruszynie z Tarnawy za 500 zł węg. trzecią część w I. (XVI 2160); 1496 Jan Amor z Tarnowa kaszt. krak. sprzedaje Wacławowi z Pobiedna za 400 grz. część swą w I., którą kupił od Anny ż. Drusiana Trzecieskiego (XVI 2292); 1508 Katarzyna Kolanowska z dóbr swych I. płaci 3 1/2 grz. 4 1/2 gr (ŹD XVIII s. 118); karczma z browarem płaci 24 gr (ŹD XVIII s. 123); 1515 36 ł., młyn 24 gr, karczma z browarem płaci 12 gr (ŹD XVIII s. 151); 1518 właśc. Jan z Pobiedna podsędek san., Wacław i Urszula Pobiedzieńscy (XIX DCCCLXXI); 1519 Wacław de Iwanyecz et Baworow (MRPS IV 12139, 12350); 1520 król Zygmunt pozwala Katarzynie ż. Wacława Biassoskiego sprzedać czynsz 10 grz. z wsi I. za 400 zł na rzecz proboszcza i bractwa kapłańskiego san. (Oss. dok. 2790; Dod. Tyg. Gaz. Lw. 1856 nr 25; MRPS IV 3332; Fastnacht, Katalog I 52); 1523 podymne 2 grz. 6 gr (AS I 21 k. 102); król Zygmunt potwierdza zapis 2 grz. czynszu na wsi I. przez Katarzynę ż. Wacława z Baworowa prepozytowi kościoła i szpitala ubogich poza miastem Sanok (MRPS IV 13586); 1525 Andrzej Krzycki bp przem. potwierdza bractwu P Marii w Sanoku kupno czynszu 12 grz. ze wsi I. (Straty bibliotek III 256); 1526 34 ł., młyn (AS I 21 k. 419); 1530 33 1/2 ł., 2 komornicy, młyn, karczma (AS I 21 k. 517); 1536 33 1/2 ł., młyn (AS I 21 k. 565); 1552 54 gosp., karczma, 2 młyny po 1 kole (AS 121 k. 1013); 1557 król Zygmunt August przenosi przysługujące mu prawo odkupu wsi Ivaneczpolie w pow. san. na Zbigniewa z Sienna kaszt. san. (MRPS V 7818).

Mieszkańcy: 1434 Mathias s. Jana kmieć (XI 657); 1435 szl. Mikołaj de Miroschowa dworzanin Bieniasza (XI 704, 705); 1459 Hampel Krokir i Iorg Pragir kmiecie (XI 2827, 2879); 1462 Iohannes Hanus kmieć (XI 3729); 1468 Mathis Newgebawr, Szczepan Gernalth kmiecie (XVI 430); 1469 prac. Staphan Raychel i jego stryj Maciej Maygbur (SPPP XI 2445); 1479 prac. Mathis Pyeszko (SPPP XI 2598); 1492 → p. 3.

4. 1447 sołectwo w posiadaniu właścicieli wsi (XI 2366, 2367); 1448 sołectwo w posiadaniu właścicieli wsi (XI 2535, 2537, XIII 3736); 1449 sprzedaż połowy sołectwa za 500 grz. (XI 2702, 2713); 1451 sołectwo (XI 2926); 1462 podwójci (XI 2686); 1492 przy podziale całej wsi I. pomiędzy 3 siostry [→ p. 3] postanowiono, że po kolei co roku każda ma wybierać podwójciego, który ma sądzić przez rok, a kmiecie winni mu być posłuszni (XVI 2052-2054).

5. 1468 sadzawki plebana (XVI 430); 1492 przy podziale wsi między 3 siostry [→ p. 3] postanowiono, że po kolei przez rok każda ma sprawować prawo patronatu i prezenty kościoła parafialnego (XVI 2052-2054); 1539 Hieronim z Weszmuntowa [dziś Wyszmontów], kanonik bobowski, prezentowany do kościoła paraf. we wsi I. (MRPS IV 19549).

6. 1511 wpisany do metryki Uniwersytetu Krak. Michael Petri de I., solvit 2 gr (A. stud. II s. 131).

7. Kościół drewniany wzniesiony w 1464 r. (napis na tęczy), okucia drzwi z XV/XVI w., ślady polichromii z XV/XVI w. (Kat. zab. Seria nowa, Krosno, Dukla i okolice; R. Brykowski, Drewniana architektura kościelna w Małopolsce XV w.).