(1436 Syedlyska, 1445 Szedliska, 1446 Sedliska, 1467 Siedlyszka, 1487 Szyedlyszka) 6 km na S od Dynowa.

1. 1436 in distr. san. (XIII 87); 1498 distr. san. (XVI 2256); 1515 z. san. (ŹD XVIII s. 149); 1523, 1526, 1530 z. san. (AS I 21 k. 102, 420, 519).

2. 1570 rozgraniczenie między wsiami S. Andrzeja Wapowskiego a Dąbrówka Stadnickich: począwszy od brzegu rz. San, gdzie potok zw. Swięthe wpada do Sanu, tym potokiem w górę, a pozostawiając na prawo ten potok, spływający z ieziora, granica biegnie między 2 górami, jedną zw. Chorodisce należącą do Siedlisk i drugą Zakruze, starą miedzą dzielącą od dawna wym. dobra, przez pole do lasu bukowego w kierunku wsi Dąbrówki i potoku Kruszelnica, przydzielając pola położone na prawo do S., a pola na lewo do Dąbrówki. Od wym. lasu przez pola lub krajem pól nowo wykarczowanych, alias podlie porąb, w górę aż do pola nowo wykarczowanego, alias na porębę Szienkową poddanego z Dąbrówki aż do lasu bukowego koło potoku Kruszelnicy. Wchodząc w ten las ścieżką w górę i w poprzek potoków, a wychodząc z lasu od potoku zw. Lukowy pothok na pole wsi Siedliska alias na lasz [łaz] Michalowski i pozostawiając to pole po prawej stronie, a las bukowy po lewej. Idąc od tego lasu w kierunku potoku Kruszelnica aż do wierzchowiny potoku zw. Lukowy Potok przez poręby do góry i pola zw. Walkowa i podlie porąb oraz lasu należącego do posiadłości Jawornik [dziś J. Ruski] aż do drogi prowadzącej z Siedlisk do wsi Jawornik i do końca góry Walkowka, tam przy drodze z Siedlisk do Jawornika w kierunku potoku Gdyczyna i wsi Wołodź Stadniccy zatrzymują podkomorzego, oznajmiając, że za górą Walkowa i wym. drogą są ich posiadłości należące od dawna do wsi Wołodź (Wolosz; CS 317 s. 646-648).

3. Własn. szlach., włość (districtus) dynowska. 1436 Jan Goligyan jako zastępca ż. swej Małgorzaty [c. Piotra Lunaka Kmity] występuje przed sądem z. przem. przeciw Mikołajowi [Kmicie], kaszt. przem., który zajął gwałtem i dokonał intromisji w dobra ojczyste Małgorzaty, przypadłe jej prawem bliższości po jej br. rodzonym zm. Janie Kmicie i dzieciach tegoż z Bachórza, w tym miasto → Dynów z wsiami przynależnymi Dąbrówka, S., Wołodź i in. (XIII 87); 1441 na podstawie podziału dóbr między Małgorzatą, ż. [Przedpełka] Mościca z Wielkiego Koźmina, a jej stryjem Mikołajem [Kmitą], kaszt. przem., Mikołaj odstępuje Małgorzacie Bachórz, miasto → Dynów, Dąbrówkę, S. i in. wsie (XI 1372); 1445 Małgorzata ż. Mościca zastawia szl. Krzystkowi ze Wzdowa wieś swą S., z której czynsz ma być uzupełnieniem czynszu z wsi → Wary zastawionej za 160 grz. (XI 2031); 1446 Krzystek z Wary zastawia szl. Leonardowi z Pobiedna za 80 grz. wieś S. i daje intromisję (XI 2111); 1447 Michno z S. obwinia ludzi z Łubna i in. o rabunek (XI 2502-2506); 1448 Leonard z Pobiedna daje w posiadanie Jurkowi Czeszykowiczowi z Bukowa, za dług wynikły z poręki 61 zł węg., 4 grz. i 1 wiard., wieś swą S. we włości dynowskiej (XI 2617); 1455 Leonard z Pobiedna oskarża [Dorotę], wdowę po Mikołaju Racławskim [z Wołodzi] i jej syna Stanisława o zabranie jego kmieciowi Dmitrowi z S. 3 baranów z pola należącego do S. (XI 3257-3260); 1457 Leonard z Pobiedna zastawia Mikołajowi Biernaszowskiemu za 80 grz. wieś S. i daje intromisję (XI 3353); 1461 Małgorzata Denowska z Dynowa zapisuje Mikołajowi Biernaszowskiemu dług 20 grz. na wsi S., którą Mikołaj trzyma od Leonarda z Pobiedna za 80 grz. Winna ona chronić Mikołaja w związku z tymi 20 grz. przed Krystynem ze Wzdowa i Leonardem. Mikołaj otrzymuje intromisję (XI 3608); 1464 Mikołaj Biernaszowski zapisuje ż. swej Katarzynie 400 grz. na połowie swych dóbr wsi S. i Bażanówka (XVI 98); 1477 tenże ręczy Leonardowi [z Pobiedna], wojskiemu san., za Stanisława Pieniążka, star. san., na 100 zł węg. z gwarancją intromisji w wieś S. (XVI 1258); 1481 tenże zapisuje ż. swej Katarzynie 400 grz. na połowie swych dóbr w Długiem, Nowosielcach i S. (XVI 1467); 1485 tenże oddaje Janowi z Dynowa wieś S., trzymaną od ojca tegoż, Stanisława Denowskiego, i kwituje odbiór wszystkich pieniędzy (XVI 1691); 1487 Jan Denowski zastawia szl. Klemensowi z Pakoszówki za pożyczone 170 zł węg. wieś swą S. (XVI 1825); 1489 tenże zastawia Klemensowi z Pakoszówki za dług 200 zł wieś S. (XVI 1934); 1495 tenże gwarantuje szl. Klemensowi Radwanowi terminowy zwrot 242 zł węg. intromisją w wieś swą S. (XVI 2256); 1496 Mikołaj i Piotr Rzeszowscy, bracia rodzeni niedzielni z Dynowa, sprzedają sposobem zamiany Janowi Amorowi z Tarnowa, kaszt. krak., miasto → Dynów z wsiami S., Dąbrówka, Wołodź i in. (XVI 2286; Arch. Sang. I 109); Jan Amor z Tarnowa, kaszt. krak., daje wieczyście swemu synowi z drugiego małżeństwa, Janowi Amorowi młodszemu, miasto → Dynów z wsiami S., Dąbrówka, Wołodź i in. (XVI 2293, 2294); 1515 S. należą do dóbr Dynów, 5 ł., młyn 6 gr, karczma z browarem 1 wiard. (ŹD XVIII s. 149); 1523 Jan Amor z Tarnowa, kaszt. wojnicki, sprzedaje Piotrowi i Hieronimowi, braciom rodzonym Wapowskim jedną, i Mikołajowi ich br. stryjecznemu drugą połowę dóbr: miasto → Dynów z wsiami Hartą, S. i in. za 11400 zł (MRPS IV 2, 13448); podymne 7 gr 14 den. (AS I 21 k. 102); 1526 5 ł., młyn, karczma (AS I 21 k. 420); 1530 5 ł., młyn, karczma (AS I 21 k. 519); 1536 5 ł., młyn, karczma (AS I 21 k. 565); 1552 13 gosp. (AS I 21 k. 1020).

Mieszkańcy: 1447 Michno, Sidor (XI 2503, 2505); 1455 Dmitr (XI 3257, 3258, 3260).

4. 1478 szl. Klemens i Jan, synowie zm. Andrzeja sołtysa z Nowosielec, oraz ich siostra stryjeczna Elżbieta [c.] zm. Stanisława sołtysa tamże, stwierdzają, że Stanisław Pieniążek, star. san., zapłacił im 100 grz., a siostrze Elżbiecie 50 grz. za sołectwo w S., które kupił od nich Mikołaj Pieniążek, niegdyś star. san. [w l. 1450-74], ojciec Stanisława obecnego starosty. Na sołectwie tym mieszka obecnie Mikołaj Biernaszowski (XVI 3292); 1481 Szymon kowal z Dukli kwituje Stanisława [Pieniążka], star. san., z 28 grz. za sołectwo w S., do którego przeniósł się Biernaszowski (XVI 3304).

8. 1570 inter duos montes dictos Chorodisce ad villam Siedliska pertinentem et montem Zakruze (CS 317 s. 647). W pobliżu był potok zw. Święte. Pole zw. Grodziska.