(1423 Schedliska, 1425 Syedliska) 6 km na W od Tyczyna.

1. 1423 districtus [klucz] Tyczyn (Kw. Hist. X 1896 s. 311-312; ZDM VII 1946); 1450 in terris Rusie (XIII 4276); 1458 klucz (districtus) tyczyński [w tym wieś S.] należy od dawna do pow. san. (XI 3437); 1515 z. przem. (ŹD XVIII s. 138); 1530 z. przem. (AS I 21 k. 379).

3. Własn. szlach.; 1423 król Władysław nadaje Janowi z Jičina (Gyczyn) swoje dożywocie na mieście → Tyczyn z całym kluczem (districtus) i wsiami m.in. Lutoryż, Lubenia, S. i Zarzecze z tym, że po śmierci króla wrócą one do dzieci zm. królowej Elżbiety (ZDM VII 1946); 1450 Wacław książę opolski kwituje Jana z Pilczy, swego wuja a brata zm. Elżbiety księżny opolskiej, matki Wacława, z należności za dobra łańcuckie, kańczudzkie i tyczyńskie, w tym wsie Lubenia, S., Zarzecze, pozostające nadal własnością Jana Pileckiego (XIII 4276-4278); 1458 → Tyczyn; 1478 Stanisław, pkom. lubelski, Jan, kaszt. biecki, i Ota, dziedzice z Pilczy, ss. Jana z Pilczy, kaszt. krak., dokonują podziału dóbr. Janowi przypadają miasto → Tyczyn z wsiami Budziwój, Lubenia, S., Lutoryż i in. (XIX 172); 1515 wieś S. należy do dóbr tyczyńskich, 10 ł., młyn walnik 1 wiard., karczma z browarem 1 wiard. (ŹD XVIII s. 138); 1530 10 1/2 ł., 1 komornik 3 gr, 2 młyny po 6 gr, karczma z browarem 6 gr (AS I 21 k. 379); 1547 Piotr Kmita, marsz. kor., przenosi korzyści, jakie ma na dobrach Rafała Pileckiego z Zalesia na mieście → Tyczyn i wsiach Zalesie, S. i in., na wsie Rafała Przybyszówka i in. (MRPS IV 1, 7835).

4. 1425 przez. Jan Biberstin z S. sołtys zasiadający w sądzie leńskim w Tyczynie (XI 173a).