WIENKOWIE

(1523 Wyenkowye, 1565 z Wienkowczow, 1629 scultetia dicta Wienki) prawdop. późniejszy folwark w Dąbrówce Polskiej, między D. Polską a D. Ruską, 2 km na W od Sanoka.

Własn. król., osada podległa wójtowi san. 1380 8 II Neko, wójt san., nadaje za zasługi Todurowi i Nystkowi (Nestkowi), braciom rodzonym, 3 wolne łany niemieckie w obrębie swego wójtostwa, z pr. wybudowania młyna, z zastrzeżeniem sądownictwa dla wójta, dawaniem im 4 łokci sukna rocznie, i obowiązkiem służby obu na koniach z łukiem lub kuszą (ZDM I 157; MK 115 k. 280-281); 1523 Dambrowka… Wyenkowye ibidem Artimi, Anthosz, Iwan, Szyenko po 1 ćwierci, płacą po 12 gr (AS I 21 k. 217v); 1548 w inwentarzu stwa san. w opisie wsi Dąbrówki Ruskiej: item ibidem sunt 4 coloni dicti Vienkowye, Wienkowie płacą czynsz po 12 gr, dają po 1/2 korca owsa i 2 koguty (AS LVI S. 8 k. 39-40); Wienkowie 4 gosp., 2 łany (AS LVI S. 8 k. 73); 1558 4 gosp., 2 łany (AS LVI S. 8 k. 172); 1565 Wienkowie wyesz, w nyey łanow wymiernich yest dwa, na ktorich kmieczi sziedzączich yest czterzei… Czynsz powynni we zniwa zwozicz do gumna…, zasziacz na folwarku woytowskym…” (Żereła II s. 236-237).