SOBOTA

1367 or. Sobotha (Wp. 3 nr 1579), 1392 Szobotha (Wp. 3 nr 1925; Lek. 1 nr 1233), 1394 de Sobot! (Lek. 1 nr 1728), 1395 [dopełniacz:] Sobotki (Lek. 1 nr 2035) [recte: Sobothi (PZ 1, 148v, dawniej k. 137v)], 1408 [dopełniacz:] Sobothe (ZSW nr 1228), 1413 kop. 1784 Sobota (CP 14, 614), 1419 Sobotka, Szobothka (ACC 4 k. 19v, 59v), 1426 in Sobothi (SBP s. 157 nr 455), 1441 kop. 1500 Schobotha (Wp. 10 nr 1571), 1445 Sobbotha (PG 2, 123v), 1464 Sobothta! (AR nr 995), 16 km na NW od Poznania.

1. 1388 S. w opolu chojnickim (Lek. 1 nr 392); 1467 n. pow. pozn. (PG 6, 243); 1367 n. par. własna (Wp. 3 nr 1579 – pleban); 1510 dek. Oborniki (LBP 87).

2. 1436 zapowiedź S. i Nieczajny → p. 3: Dobrogost.

3. Własn. szlach. Przosnowie w S.:

1387-97 Jasiek z S., Sobocki h. Przosna (Lek. 1 nr 292): 1387-88 tenże w sporach z Żydami pozn.: 1387 z Jordanową o 7 grz. i odsetki z tytułu poręki za Jakusza Stopirka [z → Pawłowic k. Poznania], 1388 z Muszkiem (Lek. 1 nr 223, 348); 1388-96 tenże śwd. (Lek. 1 nr 462; WR 1 nr 39, 49, 118 – tu błędny odczyt: Saszko, 166, 174, 181, 211, 237, 239, 266, 277, 283); 1389 tenże niegdyś wicesędzia pozn. (Lek. 1 nr 581); 1390 tenże jest pełnomocnikiem sąd. Macieja sołtysa w Piątkowie [k. Poznania] (Lek. 1 nr 830); 1392 tenże i Mala Golęczewski ręczą za Andrzeja z Bytkowa (Wp. 3 nr 1925; Lek. 1 nr 1233); 1392 tenże pozywa Mac. Paruszewskiego [z Paruszewa w pow. pyzdr.] (Lek. 1 nr 1289); 1393 Mirosław ze Skrzynek [k. Kórnika, pow. pyzdr.] twierdzi, że jest h. Przosna, tego samego (de ista postacz) co tenże Jasiek i [prawdop. Sędziwój] Knyszyński (Lek. 2 nr nr 288, 283: Boboczski!, Koz. Nieznane nr 80, poprawia na: Soboczki, i tak PyZ 1, 17); 1393-95 tenże w sporach z Pełką z Golęczewa: 1393 o 16 grz., które Piotrek [?] winien był Pełce i jego ojcu, a które Pełka „dobył” na Przybysławie [z S.?] (WR 1 nr 164), 1395 o zboże w Golęczewie (Lek. 1 nr 2003); 1395 tenże w sporze z sędzią pozn. Janem [Czarnkowskim] o 18 grz. i 2 [grz.?] z tytułu czynszów od czasu wojny w Polsce [chodzi o wojnę domową 1383-84] (Lek. 1 nr 2035); 1397 tenże w sporze z Jakubem Góreckim [z Górki Miejskiej] (WR 2 nr 53); 1399 tenże dz. w S. wspomn. jako zm.; wd. po nim Hanka zobowiązuje się, że stawi w sądzie swego syna oraz Iwana dz. w S. (Lek. 1 nr 3050); 1399 wspomn. Hankę wd. po tymże Jaśku kwituje Cherubin de Gorzeszevicz [z Gorszewic?, → tamże, przyp. 1] z zapłaty 1/2 grz. (Lek. 1 nr 3051); 1400 [wspomn. Hanka?] Sobocka w sporze z Marcinem Bardzeją o dziedzinę [S.?] (KP nr 58); 1401 wspomn. Hanka Sobocka dz. z Konarzewa posiadająca 1/5 cz. w S., w sporze z Iwanem z S.; w sądzie Hankę zastępuje Mik. Żydowski; sąd przyznaje Hance dożywotnie pr. posiadania tej 1/5 S., oddalając roszczenia do tej cz. Iwana i jego braci rodz. [brak imion] (KP nr 517, 544).

1394 pani Hanka [ż. Jaśka?] i jej siostra [brak imienia] z S. w sporze z Baworem [Wyskotą] o zabójstwo ich matki (Lek. 1 nr 1728).

Wieniawici w S.:

1393?, 1399-1408 Przybysław z S. i Złotkowa1SzPozn. 379, wywodzi naszego Przybysława także z Rozwarowa, jednak materiały zebrane przez nas w haśle → Rozwarowo nie pozwalają na potwierdzenie tej informacji; w → Rozwarowie natomiast potwierdzony jest najpewniej brat Przybysława, Iwan (→ przyp. 3), brat Iwana, Dziersława, Mikołaja [i Wincentego z → Pawłowic k. Poznania]2→ przyp. 3: 1393 [tenże?] → wyżej: Jasiek; 1399 tenże z S., śwd. (WR 1 nr 411); 1408 tenże z S. i Złotkowa → niżej.

1399-1426 Iwan (Iwanek, Iwon) z S. (1422 niegdyś z S.) i Złotkowa, Sobocki3Tenże Iwan i jego bracia są identyczni (tak KR 5, 16) najpewniej z występującymi 1388 Mikołajem, Wincentym i Iwanem braćmi niedz., dziedzicami w → Pawłowicach k. Poznania; Wincenty i Iwan potwierdzeni tam także 1389 (Lek. 1 nr 277, 617, 627); Wincenty w znanych nam źródłach nie pisze się z S. Iwan jest także być może ident. (tak przypuszcza też KR 5, 13) z Iwanem z → Knyszyna, poświadczonym tam tylko raz, w 1404 – wraz z (nie wymienionymi z imienia) braćmi i przyrodnimi siostrami (KP nr 1839; → Knyszyn, przyp. 5). Dziersław z kolei być może posiadał jakąś cz. w → Rozwarowie: prawdop. bowiem to właśnie ze swoim bratem Dziersławem Iwan spierał się 1402 o rąbanie w części wspólnej, a 1413 o pr. bliższości do 1/4 S. (→ niżej). O prawach Wieniawitów do cz. w Rozwarowie świadczyć może wspomn. jako zm. 1388 Iwo z → Rozwarowa (znany tam tylko z tej jednej wzm.). W haśle → Rozwarowo znamy tylko jednego Dziersława: syna Niemierzy z Żydowa, 1406-08 wicesędzia w Poznaniu (GUrz. nr C 975), brat Przybysława, Dziersława, Mikołaja [i Wincentego z → Pawłowic k. Poznania] (WR 2 nr 113): 1399 tenże dz. w S. → wyżej: Jasiek; 1399-1400 tenże w sporze z Włodzimierzem ze → Sławna; 1400 23 I tenże obiecuje dać Włodzimierzowi swą siostrę za żonę przed mięsopustem [tj. przed 28 II], jak to jest w zwyczaju (Lek. 1 nr 3123; KP nr 6); 1400 tenże Iwanek pozwany przez Janusza Fafkę [mieszcz. pozn.] o 4 gr i 1 grz. długu swego ojca [brak imienia] (Lek. 2 nr 2468); 1400-08 [tenże?] → Solec, Uwaga 1; 1401 tenże Iwan → wyżej: Jasiek; 1401-21 tenże śwd. (KP nr 575, 882, 1216, 1256, 1274, 2163, 2892; WR 1 nr 497, 533 556, 605, 716, 758, 815, 1009; WR 3 nr 226); 1402 tenże w sporze z Bartłomiejem kmieciem z S. dowodzi, że rany, które wspomn. Bartek okazał woźnym [sąd.], nie zostały mu zadane przez Dzierżka [prawdop. z → Rozwarowa], a z kolei Dziersław z Rozwarowa [prawdop. chodzi tu o brata tegoż Iwana, → niżej i przyp. 3] dowodzi w sporze z tymże Iwanem, że jego parobcy „rąbili” w części wspólnej, a nie w osobnym dziale Iwana [w S.?, w lesie w S.?] (KP nr 1007, 1008; WR 1 nr 540, 541); 1403 tenże pozwany przez Stan. Koleńskiego o uwięzienie w kłodzie Mirka człowieka [kmiecia?] wspomn. Koleńskiego (KP nr 1380, 1467; WR 1 nr 726); 1405 tenże w sporze z sędzią pozn. Mik. [Czarnkowskim] o 100 grz. z tytułu poręki [za kogo?]; 1406 wspomn. Mikołaj ma w sprawie tej poręki przypozywać Pełkę i jego ż. z Gościejewa (KP nr 2441, 2661); 1405 tenże nosi herb, w którym znajduje się głowa łosia z kółkiem w nozdrzach i ma zawołanie Wieniawa (KP nr 2481; MHP nr 70 – z drobnymi różnicami odczytu); 1407 tenże w sporze ze swym bratem Mikołajem o 3 wiard. (PZ 3, 35); 1408 tenże Iwon (Iwan) i jego bracia Dziersław, Przybysław i Mikołaj, dziedzice w S. i Złotkowie, w sporze ze star. kujawskim Iwanem z Obiechowa i Karmina o 1/3 S. i Złotkowa dowodzą przy pomocy świadków, że posiadają te dobra w pokoju od 33 l. (ZSW nr 1228; Wp. 7 nr 602; WR 1 nr 639; PZ 3 k. 41, 50, 61); 1410 tenże zastępuje w sądzie Andrzeja i jego ż. Dobrochnę z Golęczewa w ich sporze z Adamem z Niemieczkowa (PZ 3, 126v); 1412-13 tenże w sporze z Dziersławem Rozwarowskim [swoim bratem czy synem Niemierzy z → Rozwarowa?], który dowodzi, że dał gotówką i w koniach 20 grz. ponad [należne?] 50 [grz.] (WR 1 nr 801, 889; w haśle → Rozwarowo błędnie: „po 25 grz.”); 1413 tenże w sporze ze [swoim bratem?] Dziersławem z Rozwarowa o pr. bliższości do 1/4 S. (PZ 3, 208); 1413 tenże w sporze z [prawdop. swoim bratem] Mik. Złotkowskim o 80 grz. szkody (PZ 3, 208); 1413-14 tenże (1414 szl. Iwan sołtys w Ocieszynie alias Sobocki) zapisuje wikariuszom [kat.] pozn. czynsze roczne: 1413 2 grz. szer. gr od sumy głównej 20 grz. na S., 1414 1 grz. od sumy głównej 10 grz. szer. gr na sołectwie w Ocieszynie (Wp. 7 nr 719, 744); 1422 tenże niegdyś z S. (PZ 7, 17v; WR 1 nr 1108); 1426 temuż Iwanowi dziedzicowi w S. Jan Kliza i Mik. Strosberg Senior [mieszczanie pozn.] zobowiązują się zapłacić 53 grz. za Jana Ryszka kleryka [diec.] pozn. (SBP s. 157 nr 455); 1433 Klimka wd. po tymże Iwanie z S.; sąd – wobec roszczeń Mikołaja z Wargowa – utrzymuje ją w prawach do posiadanych dóbr, zgodnie z dok. nabycia (litera resignatoria); jednocześnie sąd oddala roszczenia tejże Iwanowej niegdyś Sobockiej do dóbr oprawnych Hanki ż. wspomn. Mikołaja z Wargowa (PZ 12, 97).

1402?, 1405-21 Dziersław (Dzierżek) i 1406-13 Mik. Soboccy, z S. i Złotkowa, bracia Iwana, Przybysława [i Wincentego z → Pawłowic k. Poznania (→ przyp. 3)]: 1402? [tenże?] Dziersław z Rozwarowa → wyżej; 1405-21 tenże Dziersław śwd. (WR 1 nr 611, 675, 776, 1009); 1406-12 tenże Mikołaj śwd. (WR 1 nr 584, 585, 671, 683, 798); 1407, 1408 ciż Dziersław i Mikołaj → wyżej: Iwan; 1412-13 [tenże?] Dziersław z Rozwarowa → wyżej: Iwan [i przyp. 3]; 1413 [prawdop. tenże] Mik. Złotkowski → wyżej: Iwan; 1415 [tenże? (tak KR 5, 16)] Dziersław z Rozwarowa w sporze z Dziersławem ze Złotkowa (PZ 4, 108).

1421 Rafał z S. czyli z Obiechowa [i z Gołuchowa (WSB 615), syn Iwana z Karmina, który 1408 procesował się o cz. S. → wyżej: Iwan] potwierdza ugodę między m. Lwów a Stanisławem i Wojc. Sulimowskimi oraz Grzymkiem z Bogusławic; do dok. przywiesza swą pieczęć z h. Wieniawa i napisem w otoku: s. ra+chval. de + sobotha + (AGZ 4 nr 56).

1434 panny Katarzyna i druga Katarzyna niegdyś z S., cc. zm. Iwona z S., oraz Anna [ż.?, c.?] Przybka niegdyś (olim) ze Złotkowa na żądanie Mościca ze Stęszewa i Piotra Słapa [z Dąbrowy i → Palędzia] umarzają wszystkie dokumenty i przywileje dot. posagu i wiana oprawionych na Konarzewku (PZ 12, 134).

Nałęcze w S.:

1416-40 Dobrogost z S. i → Nieczajny, Sobocki [h. Nałęcz; przypuszczalnie mąż Anny z S., szwagier Juty i Jana Zielątkowskiego4Bardzo mało prawdop. jest, by Anna i Juta były siostrami Dobrogosta] (PZ 7, 80): 1416 tenże z S. trzykrotnie przedstawia w sądzie dok. nabycia S. [być może kupił ją od Iwana]; nikt nie zgłasza roszczeń z tytułu pr. bliższości (PZ 4, 141); 1420 tenże z S. (WR 1 nr 1077; PZ 7, 35v); 1426 tenże → p. 5: Jan; 1426 tenże uwalnia spod swej władzy rodzicielskiej (emancipavit) swego syna Mikołaja, który obrał stan duchowny i wybrał na swego opiekuna Wojciecha pleb. w Mącznikach [k. Środy, pow. pyzdr.]; od wspomn. Wojciecha odebrano przysięgę właściwego sprawowania opieki; tenże Dobrogost zapisuje swemu synowi 7 grz., które jest mu winien Wojc. Suczka [z → Psarskiego k. Poznania i] ze Źrenicy [wieś nal. do tenuty średzkiej, którą dzierżył wówczas Wojciech (G.Star. 65)] (ACC 9, 32); 1430 tenże i Wierzbięta Smogulecki pozwani przez Dobrogosta Szymankowskiego o 10 grz. szkody z tytułu niezapłacenia przez nich pieniędzy [poręki?] za Jana Jezierskiego (WR 1 nr 1343); 1436 tenże zapowiada dziedziny S. i Nieczajna; przysądne płaci jego syn Jan (PZ 13, 132); [1436, jesień?] tenże zaprzysięga pokój brzeski z 1435 (A. Szweda, Wielkopolscy gwaranci pokoju brzeskiego 1435 roku, RH 67, 2001, s. 204); 1436 tenże i jego ss. → niżej; 1437 tenże z S. wraz z ss. Mikołajem, Janem, Michałem zw. Sopoth5Aktu ekscerpowanego w Wp. 5 nie udało się odnaleźć, a jest to jedyna znana nam wzm. o Michale synu Dobrogosta. Prawdop. w Wp. mamy do czynienia z pomyłką (pisarza?, wydawcy?) i w rzeczywistości chodzi o Macieja, Wincentym i Sędziwojem → p. 5; 1440 tenże z S. w sporze z Wincentym z Golęczewa (PZ 14, 67).

1426-28 panie [a więc mężatki] Anna z S. [przypuszczalnie ż. Dobrogosta] i Juta czyli Jutka [ż. Nasiła] z Kierzkowa [k. Barcina, w pow. kcyń.] w sporze ze swym starszym bratem rodz. Janem Zielątkowskim o Nieczajnę, Sepno [k. Obornik] i Rokietnicę oraz posag siostry, panny Małgorzaty; 1428 strony zawierają ugodę, wspomn. Zielątkowski odstępuje od roszczeń do tych wsi (PZ 8, 125v; PZ 10, 140v); 1446? taż Juta wspomn. jako zm. ciotka ss. Dobrogosta → niżej.

1426 – zm. 18 IX 1479 Mikołaj (duchowny, → p. 6), 1428-76 Jan (Sobocki, Knyszyński), 1436-63 Maciej, 1436-64 Wincenty, 1436 – zm. a. 7 III 1476 Sędziwój (duchowny, → p. 6) i 1437 Michał? zw. Sopoth [→ przyp. 5] Soboccy, z S. i Nieczajny, ss. Dobrogosta: 1426 tenże Mikołaj → wyżej: Dobrogost; 1431 tenże Mikołaj student w Krakowie → p. 6; 1433-34 tenże Mikołaj śwd. w dokumentach starosty gen. Wlkp. Sędziwoja z Ostroroga (Wp. 9 nr 1323 i 1358 – wraz z [bratem] Janem, 1329, 1356); 1436 ciż Mikołaj, Jan, Sędziwój, Maciej i Wincenty z S. w sporach: z Andrzejem Słomowskim i Stan. [Słomowskim?] oraz z Zachariaszem z Piaskowa; terminy sąd. w imieniu swoich ss. przekłada Dobrogost z S. (PZ 13, 197v); 1437 ciż bracia (bez Macieja [?, → przyp. 5]) ss. Dobrogosta → wyżej: Dobrogost; 1437-39 tenże Mikołaj pleb. w S. → p. 5; 1443 ciż Mikołaj kustosz, Sędziwój kan. pozn., Jan, Maciej i Wincenty bracia rodz. niedzielni z S. zapisują Elżbiecie [h. Przosna6W 1508, przy przyjęciu w poczet kapituły kat. pozn., jej wnuk Jan (→ niżej) zeznał, że ze strony ojca jest h. Nałęcz i [po babce ojczystej, czyli Elżbiecie] Przosna] ż. tegoż Wincentego po 100 grz. posagu i wiana na 2 częściach S. (PG 2, 63v); 1443 ciż Jan i Wincenty bracia rodz. z S. zobowiązują się, że będą płacić, począwszy od 1445, swemu bratu Sędziwojowi 1 grz. rocznie, dopóki ten nie otrzyma beneficjum kościelnego; układ ma zatwierdzić ich brat Maciej7Zobowiązanie to prawdop. nie weszło w życie, gdyż już w 10 VII 1443 Sędziwój otrzymał papieską prowizję na kanonikat pozn. (PSB 39, 552); bracia dają temuż Sędziwojowi także 5 fl. węg. i konia wartości 5 grz. (Wp. 5 nr 699); 1444 ciż kustosz Mikołaj i kan. pozn. Sędziwój z S. → p. 5; 1445 ciż Maciej dz. w Nieczajnie i Jan Sobocki (PG 2, 82v); 1446? działy braterskie: ciż Maciej i Wincenty dają temuż Janowi cały Knyszyn; ciż Jan i Wincenty dają bratu Maciejowi 1/2 Nieczajny przypadłą im po ciotce Jucie [prawdop. siostrze ich matki, → wyżej], a tenże Maciej na dwóch częściach z tej 1/2 zapisuje po 150 grz. posagu i wiana swej ż. Katarzynie (PG 2, 189-189v); 1450 ciż Mac. Sobocki dz. w Nieczajnie i jego brat Jan (PG 4, 117); 1452 ciż Jan i Maciej bracia rodz. z S. dają w działach bratu Wincentemu S. wraz z pr. patronatu [kościoła par. w S.] (PG 56, 39v); 1460-62 ciż Jan z Knyszyna i Maciej z Nieczajny oraz Jan, Marcin i Sędziwój z Sadów w sporze z Katarzyną c. Orza z Rogalina; 1462 wymienieni i tenże Wincenty z S. winni są wspomn. Katarzynie 22 grz. szer. gr (PZ 17 k. 276, 314); 1473 tenże Sędziwój → niżej: Dobrogost; 1476 tenże Sędziwój wspomn. jako zm. dziedzic w Nieczajnie → niżej: Jan Knyszyński; 1478 tenże Mikołaj występuje jako wuj Elżbiety [z Janów Młyna, obecnie Janowiec Wlkp.] ż. Aleksandra z Gaju (PG 9, 96);

1428-76 tenże Jan Sobocki, z S., → Nieczajny i → Knyszyna, Knyszyński, syn Dobrogosta, burgr. pozn. 1445, 1450-51, 1461-73 (GUrz. nr C 932, 932a, 936, 937, tu błędnie jako dwie osoby; PG 2 k. 82v, 202; PZ 17, 331v; AC 1 nr 620; AC 2 nr 1383), pisarz pozn. 1467-76 (GUrz. A 252; UDR I/1 s. 144): 1428 tenże z S. w sporze z Jakuszem z Bytkowa (PZ 10, 6); 1433-34 tenże wraz z [bratem] Mikołajem śwd. w dokumentach starosty gen. Wlkp. Sędziwoja z Ostroroga (Wp. 9 nr 1323, 1358); 1436-62 tenże → wyżej; 1443 tenże przegrywa spór o 6 grz. szer. gr ze szl. Mirosławem niegdyś dz. w Skrzetuszu, obecnie mieszcz. w Obornikach (PZ 14, 221); 1443-45 tenże Sobocki z Knyszyna (PZ 14, 260; PZ 15, 79; ACC 28, 3); 1445 tenże z S. śwd. w dok. starosty gen. Wlkp. prezentującego [jego brata] Mikołaja z S. na plebana w Śremie (M Poznań, D 712; → p. 6: Mikołaj); 1445 tenże w sporach z Baszem z Przyborowa i Sędziwojem z Długiej Gośliny (PZ 15, 78v-79); 1446 tenże zapisuje swej ż. Katarzynie po 100 grz. posagu i wiana na Knyszynie (PG 2, 147); 1447 Jan i Mikołaj z Morawska płacą karę, gdyż nie uwolnili od roszczeń osób trzecich Knyszyna tegoż Jana (PZ 16, 14v); 1447 tenże Sobocki reprezentuje w sądzie Dorotę ż. [prawdop. swego wuja] Jana Zielątkowskiego (PZ 16, 16); 1450 tenże Jan burgr. pozn., Mikołaj z Brudzewa podkom. kal. i Dobrogost z Ostroroga kaszt. kam. sprzedają z zastrz. pr. wykupu Gotardowi z Przyborowa czynsz 7 fl. węg. od sumy głównej 25 grz. (PG 4, 17v); 1452 tenże zastępuje w sądzie kaszt. kam. Dobrogosta z Ostroroga (PZ 17, 104v); 1456 tenże Sobocki kupuje od Jana Rogali z Kołodziejewa [pow. nak.] Świniary w pow. pozn. za 120 grz. (PG 5, 32); 1458 tenże Jan śwd. (ACC 126, 281v; Pot. 304, 98v); 1459 tenże Sobocki z Knyszyna przekłada termin sąd. w imieniu Stanisława z Ostroroga (PZ 17, 268); 1462 tenże Sobocki z Knyszyna poręcza Bartoszowi Chomęckiemu za kan. pozn. Stanisława i Wojciecha braci z Wargowa na sumę 60 grz. i 2 kóp półgr (PZ 17, 287v); 1473 tenże z Knyszyna sprzedaje [z zastrz. pr. odkupu?] Drogocin z folw. oraz 4 ł. w Knyszynie za 200 grz. [tekst uszkodzony, brak nazwiska nabywcy] (PG 7, 218); 1475 tenże Knyszyński dz. w Knyszynie i Drogocinie w sporze z Potencjanem z Dąbrowy podsędkiem pozn. (KoścZ 16, 91; w KR 5, 12, błędnie pod 1473); 1476 tenże zapisuje z zastrz. pr. wykupu swej ż. Katarzynie na Drogocinie 100 szer. półgr z tytułu pieniędzy, które otrzymał jako majątek po ojcu swej ż. Katarzyny oraz z tytułu swoich długów [wobec Katarzyny?; czy to jest zapis oprawy? (→ niżej, ugoda Katarzyny z cc. Jana)] (PG 9, 42); 1476 tenże Knyszyński sprzedaje za 200 grz. półgr swoim bratankom (nepotes) Dobrogostowi z S. [synowi Wincentego] i Mikołajowi z Golęczewa [synowi Macieja], wobec siebie braciom stryj., cz. w Nieczajnie, która przypadła mu po śmierci jego [brata] kan. pozn. Sędziwoja z Nieczajny; wspomn. bratankowie zaś zapisują na tej części 3 fl. węg. od sumy głównej 36 fl. węg. Ambrożemu plebanowi w Romiejkach na erygowanie preb. w kolegiacie Ś. Marii Magdaleny w Poznaniu (PG 58 k. 37v8Na podstawie tej zapiski KR 5, 15 (a za nim SzPozn. 379), błędnie pisze o notariuszu (recte: pisarz!) pozn. Dobrogoście z S. bracie stryj. kanonika pozn. Dobrogosta z S.; nie znamy w S. kan. Dobrogosta, chodzi najpewniej o któregoś ze stryjów Dobrogosta: Sędziwoja albo Mikołaja. , 51v); 1476 tenże Knyszyński wspomn. jako zm.; ugoda między Katarzyną wd. po nim a jego cc.: Anną ż. Parysa z Lubowa, Barbarą ż. Marcina ze Studzieńca, Katarzyną ż. Jana Łężeckiego, Ofką ż. Andrzeja Przecławskiego, Dorotą ż. Jana Konińskiego [z Konina k. Lwówka]; wspomn. wd. Katarzyna [w zapisce nigdzie nie została nazwana matką wymienionych sióstr] ma zrezygnować ze swej oprawy 100 kóp gr na Drogocinie i opuścić Drogocin, a w zamian otrzyma dożywocie w Knyszynie; wd. Katarzyna ma też skwitować Dobrogosta z S. [bratanka swego męża] z sumy 37 grz. (PG 58, 47); 1478 tenże wspomn. jako zm.; jego cc. Anna, Barbara, Katarzyna [w TD błędnie: Ewa Kana ż. Jana Lasockiego!], Ofka i Dorota, dziedziczki w Nieczajnie, sprzedają pisarzowi ziemskiemu pozn. Dobrogostowi Sobockiemu [swemu bratu stryj.] połowy ich części w Nieczajnie za 50 grz. (PG 9, 94v); 1481 wspomn. Ofka wd. po Andrzeju Przecławskim (PZ 20, 152); 1481 wspomn. Kat. Knyszyńska → niżej: Dobrogost; 1485 wspomniane Anna ż. Parysa z Lubowa, Katarzyna ż. Jana Łężeckiego dz. w Izdebnie, Dorota ż. Jana z Konina sprzedają swoje cz. w Knyszynie i Drogocinie (PG 10, 12);

1436-63 tenże Maciej z S. i → Nieczajny (tu w l. 1443-64), Sobocki, Nieczajeński, syn Dobrogosta [także → przyp. 5]: 1436-62 tenże → wyżej; 1443 tenże z S. pozywa spadkobierców Piotra Polaka z Wierzenicy, Kobylnicy, → Rakowni i Pławna o dług 100 grz. (PZ 14, 248v-249 – 5 pozwów); 1445 tenże Sobocki dz. w Nieczajnie zapisuje swej ż. Katarzynie po 150 grz. posagu i wiana na 1/2 Nieczajny (PG 2, 115); 1446 tenże otrzymuje od swej ż. Katarzyny jej części po rodzicach w Golęczewie (PG 2, 147v); 1448 tenże z synem Mikołajem [potem Golęczewskim z → Nieczajny], 1463 tenże Nieczajeński z synem Mikołajem (PZ 16 k. 120, 129; PG 7, 187; → Nieczajna); 1450 tenże Sobocki dz. w Nieczajnie → wyżej;

1436-64 tenże Wincenty z S., syn Dobrogosta, burgr. w Poznaniu 1456 (GUrz. nr C 934); 1436-62 tenże → wyżej; 1446 tenże → p. 5; 1464 tenże kupuje od Bartosza niegdyś Pakoskiego [z Pakości na gran. powiatów gnieźn. i pow. inowrocł.] jego pr. do Złotkowa nabyte przez Bartosza od Mik. Morawskiego za 600 fl. węg. (PG 7, 193v; w haśle → Morawsko błędnie jako transakcja bez daty wzmiankowana w 1564).

1464-1506 Dobrogost z S. i → Nieczajny, Sobocki [syn Wincentego] i Elżbiety, pisarz ziemski pozn. 1475-15069U P. Stróżyka, O potrzebie (→ p. 7), s. 216, błędna informacja (zaczerpnięta z przygotowywanego do druku artykułu Igora Kraszewskiego o genealogii Sobockich), że Dobrogost był sędzią pozn. ok. 1492; Dobrogost nigdy tego urzędu nie sprawował (PSB 39, 553; GUrz. A 253; UDR I/1 s. 144; MS 3 supl. nr 261; AR nr 1750, 1757; DK 41; PG 7, 20; PG 62 k. 230, 247v; PG 64 k. 20, 95, 160v; PZ 20, 10: r. 1475): 1464 tenże notariusz publiczny nominacji cesarskiej otrzymuje admisję w diec. pozn.; w stopce znaku notarialnego ma inskrypcję Santa Barbara [czy był już wtedy żonaty?] (Not. nr 118); 1464 tenże not. publiczny w Poznaniu, śwd. (AR nr 995); 1467 tenże dz. w S. w sporze z Mikołajem pleb. w S. → p. 5; 1467 tenże zapisuje swej matce Elżbiecie po 250 grz. posagu i wiana na 1/2 S., a swej ż. Barbarze [c. Włodka Ramsza ze Śmigla] po 400 grz. posagu i wiana na 1/2 S. wolnej od oprawy wspomn. Elżbiety oraz na Złotkowie i folw. tamże (PG 6, 243-243v); 1470 tenże kupuje od [swego brata stryj.] Mik. Golęczewskiego dz. w Nieczajnie [syna Macieja] 1/2 Nieczajny za 500 grz. (PG 8, 69v); 1470 Barbara c. zm. Władysława Ramsza ze Śmigla i Klary z Lubosiny [i Grąbkowa; h. Awdaniec], a ż. tegoż Dobrogosta, w towarzystwie m. in. wuja Andrzeja [z Bnina] bpa pozn., sprzedaje swemu bratu rodz. Mikołajowi swoje cz. po ojcu i matce w Grąbkowie, Śląskowie i Golejewie oraz 1/4 Stwolna za 400 grz. (PG 8, 54v); 1473 tenże dz. w Nieczajnie zapisuje [swemu stryjowi] Sędziwojowi Sobockiemu kan. pozn. i prep. Ś. Marii Magdaleny w Poznaniu 3 grz. czynszu rocznego na 1/2 Nieczajny (PG 8, 174v); 1476 tenże jest bratem stryj. Mikołaja z Golęczewa, 1478 tenże kupuje cz. Nieczajny → wyżej: Jan Sobocki Knyszyński; 1476 temuż mieszcz. pozn. Kasper Welczel winien jest 4 grz. (AR nr 1266); 1481 tenże z S. w sporze z Kat. Knyszyńską [wd. po stryju Janie] (PZ 20, 133v); 1484 tenże i Jan Ręcski sprzedają Jakubowi Zakrzewskiemu cz. wsi Rataje w pow. kośc. za 120 grz. (PG 8 k. 1, 2v niepaginowana); 1486?, 1493 tenże w sporach z Mac. Zielątkowskim (PZ 21, 67; PZ 22, 132v); 1487 tenże z S. zobowiązuje się zapłacić Jakubowi Lutomskiemu 100 kóp szer. półgr z tytułu posagu (dos) swojej c. Anny (PG 58, 186v); 1491 tenże zapisuje swej ż. Barbarze po 100 grz. posagu i wiana na S. i Złotkowie (PG 10, 136); 1491 tenże występuje jako stryj Jadwigi Pawłowskiej [z Pawłowic k. Poznania] (PZ 21, 214v); 1503-04 tenże wwiązany w dobra w Objezierzu nal. do Jana, Wawrzyńca, Andrzeja i Stanisława ss. zm. Stan. Imbira z Objezierza na sumę 100 grz. (PG 64 k. 20, 160v); 1503 tenże jest bratem stryj. rodz. Kat. Izdbieńskiej ż. Jana Łężeckiego [a c. Jana Knyszyńskiego] (PG 64, 43v-44); 1505 tenże zapisuje czynsze Janowi Grochowskiemu kanonikowi kat. pozn. i prep. Ś. Marii Magdaleny w Poznaniu: 3 grz. od sumy głównej 50 grz. na 3 ł. Objezierzu oraz [ile?, 3 grz.?] od sumy głównej 42 grz. na 1/2 Nieczajny (PG 13, 59v).

1487 Anna c. Dobrogosta Sobockiego ż. [czy jeszcze narzeczona?] Jakuba Lutomskiego → wyżej: Dobrogost.

1497 Elżbieta c. Dobrogosta Sobockiego; mąż Michał Kierski zapisuje jej po 100 kóp gr posagu i wiana na 1/2 Kiekrza i Swadzimia (PG 7, 152); 1511 taż Elżbieta wspomn. jako [zm.] → niżej: Wincenty.

1502-47 Klara c. Dobrogosta Sobockiego: 1502, 1504, 1528 mąż Wojc. Bylęcki [z → Kosiczyna, syn Dobrogosta Kosickiego] zapisuje jej po 100 kóp szer. półgr posagu i wiana (PG 12 k. 232, 289v; PG 16, 251v); 1528 taż c. zm. Dobrogosta Kosickiego!10Być może ojciec Klary kupił jakąś cz. w Kosiczynie. Bardziej prawdop. wydaje się jednak pomyłka pisarza: Wojc. Bylęcki, mąż Klary, był synem Dobrogosta Kosickiego (→ Kosiczyn); pisarz mógł tę informację omyłkowo, ze względu na identyczność imion ojców, przypisać Klarze zamiast jej mężowi, ż. Wojc. Bylęckiego, siostra rodz. Mikołaja i Andrzeja Sobockich (KoścG 8, 141v); 1547 taż wd. po Wojc. Bylęckim (PG 18, 363v); 1550 taż wspomn. jako zmarła (PG 93, 11).

1514-38 Judyta (Jutka, Judka) c. Dobrogosta Sobockiego: 1514 mąż Mik. Bobolecki zapisuje jej po 100 kóp gr posagu i wiana (PG 15, 20; PG 69, 112); 1527 taż ż. Mikołaja (PG 16, 178v); 1538 taż Judyta wd. (PG 17, 172v).

1514-42 Katarzyna c. Dobrogosta Sobockiego, ż. Stan. Mylińskiego: 1514 taż kwituje swoich braci rodz. Jana pleb. w S., Mikołaja, Wincentego i Andrzeja z części po ojcu i matce w S., Nieczajnie i Złotkowie (PG 69, 112v); 1514 mąż zapisuje jej po 100 kóp [gr] posagu i wiana (PG 15, 20); 1542 taż Sobocka czyli Mylińska wd. [po Stanisławie] w towarzystwie brata Mik. Sobockiego kwituje swego syna Jana Mylińskiego ze swej oprawy (PG 84, 254v-255).

1497-1514 Winc. Sobocki [h. Nałęcz], syn Dobrogosta: 1497 tenże; w jego poczcie Maciej, Katarzyna i Anna, małol. dzieci zm. Mik. Golęczewskiego [syna Macieja z S. i Nieczajny], wysyłają zastępcę na wyprawę wołoską (ExpBel. 314); 1504-07 tenże występuje jako stryj: 1504 Zofii Budzisławskiej [z Budzisławia w pow. gnieźn.] ż. Zygmunta Sosnkowskiego, 1507 Małg. Mrowińskiej ż. opatrznego Bernarda mieszcz. w Obornikach, jako wuj występuje Mac. Golęczewski (PG 65 k. 5v, 227); 1508 tenże śwd. wywodu szlachectwa [swego brata] kan. pozn. Jana Sobockiego → niżej; 1509 tenże zwolniony w Trzemesznie przez wdę [pozn.?] od osobistego obowiązku udziału w posp. ruszeniu, wysyła na wyprawę wojenną sługę Macieja z dóbr wiennych (ex dotalicio) swojej matki Barbary (MH 9, 1930, s. 97); 1510 tenże w imieniu swoim i swoich braci Jana plebana oraz Mikołaja i Andrzeja dziedziców w S. i Nieczajnie oraz ich kmiecie z Nieczajny w sporze z Mac. Zielątkowskim (PG 66, 263); 1511 tenże z braćmi Janem, Mikołajem i Andrzejem wzywają [swego szwagra] Michała Kierskiego do zwrotu posagu po ich [zm. bezpotomnie] siostrze rodz. Elżbiecie; w sądzie reprezentuje ich Mac. Golęczewski [ich brat stryj.-stryjeczny, syn Mikołaja] (PG 68, 18v); 1514 tenże → wyżej: Katarzyna.

1499-1514 Jan Sobocki h. Nałęcz syn Dobrogosta, pleb. w S.: 1499 tenże → p. 5; 1503 tenże, duchowny, jest bratankiem (nepos) [stryj.] Kat. Izdbieńskiej ż. Jana Łężeckiego11Ojciec Katarzyny, Jan Knyszyński, i dziad Jana, Winc. Sobocki, byli rodz. braćmi (PG 64, 43v); 1508 tenże przeprowadza wywód szlachectwa przy recepcji do kapituły kat. pozn.: po ojcu Dobrogoście z S. jest h. Nałęcz i Przosna [po Elżbiecie matce Dobrogosta], po matce [Barbarze] h. Ramsz [po dziadku macierzystym Włodku ze Śmigla] i h. Łodzia [po matce Włodka, Katarzynie z Bnina]12Wywód szlachectwa Jana jest dość nietypowy; zazwyczaj bowiem w drugiej parze podawano herby dziada macierzystego i babki macierzystej, zatem zamiast h. Łodzia w wywodzie Jana powinien był pojawić się h. Awdaniec – po Klarze z Lubosiny i → Grąbkowa, żonie Włodka. Czyżby Jan uznał, że bardziej dostojny – ze względu na pokrewieństwo z bpem pozn. Andrzejem Bnińskim (przez matkę bpa? [PSB 39, 551]) – jest h. Łodzia?; świadkami są [brat rodz.] Winc. Sobocki, Mac. Golęczewski [brat stryj.-stryjeczny]13Ojciec Jana i Maciej, ojciec Mikołaja, byli braćmi stryj, Stan. Turkowski, Mac. Gwiazdowski (MHP nr 231 – tu błędny odczyt: Rauisz zamiast Ramsz); 1511 tenże → wyżej: Wincenty; 1514 tenże pleb. w S. → wyżej: Katarzyna.

1509?, 1510-59, zm. 18 [8?] V 1564 (ur. 1477) Mik. Sobocki h. Nałęcz, syn Dobrogosta (PG 74, 506; PG 79 k. 156, 194; PG 97, 892; PG 98, 260v): 1509 [tenże?] → p. 6; 1510 tenże → wyżej: Wincenty; 1514 tenże → wyżej: Katarzyna; 1514 tenże mąż Kat. Spławskiej [c. Mikołaja ze Spławia k. Poznania] wd. po Michale Kierskim → p. 8 (wg napisu na płycie nagrobnej był jej mężem przez 50 l.); 1520, 1522 tenże → niżej: Andrzej; 1520, 1525, 1530 tenże daje w dożywocie swej ż. Kat. Spławskiej całe wsie S. i Złotkowo; 1530 tenże zeznaje, że przyjął od wspomn. ż. 240 grz. w dożywocie (PG 15, 363; PG 16 k. 92, 382v); 1528 tenże → wyżej: Klara; 1532 tenże kupuje z zastrz. pr. wykupu od Wojc. Ludomskiego 1/2 wsi Ludomie za 500 grz., a następnie odsprzedaje te dobra za tę samą sumę swej ż. Kat. Spławskiej wd. po Michale Kierskim [pierwszą ż. Michała była siostra Mikołaja, Elżbieta] (PG 16, 542-542v); 1537 tenże jest opiekunem dzieci Jerzego Naramowskiego i jego ż. Anny Bylęckiej (PG 17, 150v-151); 1537 tenże → niżej: Andrzej; 1537-38 tenże kupuje części wsi Wielkie i Złotniki: 1537 od Wojc. Słopanowskiego za 200 grz., 1538 od Doroty Rozwarowskiej, wd. po Dziersławie Wielickim, a obecnie ż. Marcina Bielejewskiego, za 300 grz. i 40 fl. jej oprawę na wspomn. wsiach; 1538 tenże odsprzedaje wspomn. części obu wsi Jakubowi i Wojc. Sadowskim [Wojciech to mąż jego bratanicy Barbary, c. Andrzeja] za (odpowiednio) 250 grz. oraz 300 grz. i 40 fl. (PG 17 k. 100, 170, 186v); 1538-41 tenże kupuje z zastrz. pr. wykupu: 1538 od Wojc. Mrowińskiego 1/2 Popowa Wielkiego w pow. pozn. za 600 grz. oraz od Wawrzyńca i Marcina Przyborowskich części Witkowic i Rościęgniewic za 260 grz., a 1541 od Jakuba Ostroroga Pamiątkowo za 50 grz. (PG 17 k. 181v, 214v, 487); 1538 tenże jest wujem rodz. Melchiora, Dobrogosta i Wojc. Boboleckich, dzieci [jego siostry] Judyty i zm. Mik. Boboleckiego (PG 17, 172v); 1539 tenże sprzedaje za 500 grz. Marcinowi Zielątkowskiemu części wsi Czartki, Jarosławiec i Strzeszki w pow. pyzdr., które wcześniej nabył od Agnieszki Czartkowskiej ż. wspomn. Zielątkowskiego (PG 17, 245v); 1539 temuż Marcin Zielątkowski spłaca dług 200 grz., a tenże spłaca Agnieszce Czartkowskiej ż. Zielątkowskiego również 200 grz. (PG 81 k. 14, 14v, 25, 31); 1542 temuż Jakub Ostroróg jest winien 200 fl. (PG 84, 77v); 1543 tenże dz. wsi Stare [pow. gnieźn.] (GnZ 15, 115); 1546 tenże mąż Kat. [Spławskiej] (PG 18, 296v; PG 88, 522v); 1546 tenże kupuje od Łukasza Pawłowickiego i jego ż. Doroty Kąkolewskiej 1/2 Pawłowic za 300 grz. (PG 18, 301); 1549 tenże otrzymuje od swego siostrzeńca rodz. Wojc. Bzowskiego [syna Judyty] 1/4 w Golęczewie i Starem oraz w Nieczajnie, które to dobra Wojciech otrzymał od swych ciotek: panny Kat. Golęczewskiej, podeszłej w latach, od dziecka mieszkającej w domu ojcowskim w Golęczewie ze swym bratem rodz., już zm., Maciejem podsędkiem pozn., oraz Anny wd. po Dobrogoście Sławieńskim; tenże zapisuje wspomn. Katarzynie i Annie, siostrom rodz. Golęczewskim [swoim siostrom stryj.-stryjecznym]14Ojciec Anny i Katarzyny, Mik. Golęczewski, i ojciec Mikołaja byli braćmi stryj, po 15 grz. dożywotniej pensji na wspomn. dobrach Golęczewo i Stare (PG 18 k. 449v, 469, 475; PG 91, 199v); 1553 tenże występuje jako wuj Elżbiety Mylińskiej ż. Jana Wielżyńskiego [c. jego siostry Katarzyny] (PG 97, 892); 1557 tenże kupuje od Anny Rusieckiej ż. Dobrogosta Bzowskiego jej części w Bylinie (PG 19, 422); 1559 tenże kupuje od Stan. Pawłowickiego 1/2 Pawłowic za 6000 zł (PG 19, 711v); 1564 18 [8?] V tenże zm. bezpotomnie w wieku 87 l.; jego płyta nagrobna w kościele w S., z herbami Nałęcz [Sobockich], Przosna [babki ojczystej Elżbiety], Awdaniec [babki macierzystej Klary] i Łodzia [zapewne chodzi tu o h. Katarzyny z Bnina, matki Włodka ze Śmigla macierzystego dziada tegoż Mikołaja] (wystawiona po jego śmierci przez jego bratanków Jana i Dobrogosta), oraz płyta jego ż. Kat. Spławskiej, zm. 30 V 1564 w wieku 83 l., z herbami Leliwa, Łodzia, Odrowąż i Topór w narożach (→ p. 8; analiza wyobrażeń herbowych P. Stróżyk, O badaniach [→ p. 7], s. 214).

1510-38 Andrzej Sobocki [h. Nałęcz], syn Dobrogosta (PG 15, 489v): 1514 tenże → wyżej: Katarzyna; 1520, 1522 tenże zapisuje swej ż. Zofii, c. kaszt. śremskiego Stan. Imbira Objezierskiego po 440 fl. posagu i wiana na 1/2 swych częściach należnych z działu z bratem Mikołajem we wsiach S., Złotkowo i Nieczajna (PG 15 k. 337v, 488v); 1524 tenże sprzedaje z zastrz. pr. wykupu za 100 grz. Wincentemu i Wawrz. Kierskim dziedzicom w Swadzimiu, ss. zm. Michała Kierskiego [pasierbom Mik. Sobockiego, → wyżej] 5 grz. czynszu rocznego na 1/2 Nieczajny (PG 16, 26v); 1528 tenże kupuje z zastrz. pr. wykupu od Jana i Jakuba Morawskiego 1/2 Chojnicy oraz części młynów Walnik i Łysy za 100 kóp gr (PG 16, 213v); 1528 tenże → wyżej: Klara; 1531 tenże kupuje od Wojc. Trąmpczyńskiego oraz od jego cc. panien Małgorzaty i Anny połowy [te same czy dwa razy po połowie?] Łukowa i Siernik w pow. pozn. za 950 grz. (PG 16 k. 398v, 479v); 1533, 1534, 1540, 1545 tegoż ż. Zofia, c. zm. Stan. Imbira z Objezierza i Agnieszki Niepartskiej, a ż. tegoż Andrzeja (KoścG 8 k. 271v, 278v, 652v; KoścZ 25, 172v; PG 17, 344); 1537 tenże brat Mikołaja (PG 79, 194); 1538 tenże zapisuje swej ż. Zofii po 400 fl. posagu i wiana na Nieczajnie (PG 17, 239); 1554-64 tenże wspomn. jako zm., wd. po nim Zofia Objezierska (PG 98, 295v; PG 108, 350).

1539-43 Barbara, 1549-72 Jan15P. Stróżyk, O potrzebie [→ p. 7], s. 216, datuje – za I. Kraszewskim – zgon Jana na „1564/1579” i 1552 – 6/7 II 1576 (ur. 1530) Dobrogost (stolnik pozn. 1575 [UDR I/2 nr 971]) Soboccy, dzieci Andrzeja Sobockiego (GnG 28, 47); 1539-43 taż Barbara ż. Wojc. Sadowskiego, który zapisuje jej po 900 zł posagu i wiana (PG 17, 252v, 472; PG 18, 3v); 1549 tenże Jan występuje jako wuj Reginy Rosnowskiej ż. Wawrz. Przyborowskiego (PG 91, 329); 1552, 1562 ciż Jan i Dobrogost kupują od Andrzeja Mylińskiego części Żernik w pow. pozn. (PG 19, 43; PG 95, 204v; PG 96, 156v; PG 105, 156v-157); 1554 tenże Dobrogost, mąż Anny c. Winc. Kierskiego i Kat. Ludomskiej (PG 98, 967); 1555 tenże Jan jest narzeczonym Anny c. Łukasza Gołutowskiego (PG 19, 269; PG 99, 366); 1562 tenże Dobrogost jest bratem ciotecznym panny Zofii Kiszewskiej (PG 106, 512v); 1564 ciż Jan i Dobrogost otrzymują wwiązanie w wieś Stare, którą odziedziczyli po [bezpotomnej] śmierci swego stryja rodz. Mikołaja (GnG 35, 186); 1564 ciż bracia dokonują działów: Jan otrzymuje Nieczajnę, Stare, Żerniki w pow. pozn. wraz z 1/2 mł. w Łukowie, a Dobrogost – S., Złotkowo, Golęczewo, części Łukowa i Pawłowic oraz 1/2 mł. w Łukowie; tenże Dobrogost jest winien temuż Janowi 900 zł [przyszłych rozliczeń] po śmierci ich matki Zofii Objezierskiej (PG 108 k. 225v, 336v); 1564 tenże Dobrogost zapisuje swej ż. Annie Kierskiej po 1500 zł posagu i wiana na S. i Złotkowie, a swej matce Zofii daje w dożywocie 1/2 Łukowa i 1/2 mł. wodnego tamże (PG 20, 329-329v); 1572 ciż Jan i Dobrogost Soboccy dz. w Łukowie (PG 122, 68v-76);

1576 6/7 II tenże Dobrogost stolnik pozn. w wieku 46 l. zamordowany nocą w gospodzie, gdy przybył na sejmik do Środy, przez Mac. Kosickiego sługę [podkom. rawskiego] Hieronima Gostomskiego; pogrzeb 14 II w kościele w S., obwołanie głowy zabitego Dobrogosta odbywa się z woli ss. zmarłego: Mikołaja, Dobrogosta i Jana (PG 129, 145v-146v); nagrobek Dobrogosta (tu data śmierci 6 II) w kościele w S.16W Aktach sejmikowych województwa poznańskiego i kaliskiego, wyd. W. Dworzaczek, t. I, cz. 1, Poznań 1957, s. 27, błędna data śmierci Dobrogosta: 6/7 I; błąd powtórzony w UDR I/2 nr 971; → p. 8, w zwieńczeniu kartusz z herbami Nałęcz, Przosna, Awdaniec i Łodzia17P. Stróżyk, O potrzebie [→ p. 7], s. 212, przypuszczał, że nagrobek Dobrogosta mógł być pierwotnie przygotowany dla jego ojca Andrzeja, którego nagrobka nie znamy; miałoby to wyjaśniać układ herbów ident. z układem na płycie nagrobnej stryja Dobrogosta, Mikołaja. Interpretacja tego zestawu herbów → p. 3: Mikołaj; warto jednak dodać, że dla Dobrogosta h. Nałęcz może mieć podwójne znaczenie, z Nałęczów wywodziła się bowiem jego matka, Zofia z → Objezierza, a na cokole z herbami: Jastrzębiec, Nałęcz, Leliwa i Pobóg (→ p. 8; analiza wyobrażeń herbowych także u P. Stróżyka, O badaniach [→ p. 7], s. 214); 1577-80 Anna Sobocka [wd. po tymże Dobrogoście] płaci pobór, 1580 z S., Golęczewa i Złotkowa → niżej; 1579 tenże Jan wspomn. jako zm.; wd. po nim Anna Gołutowska, 1580 ich syn Andrzej Sobocki (PG 135, 501v; PG 137, 580); 1601 17 VII w wieku 64 l. zm. Anna z Kiekrza Sobocka stolnikowa pozn., jej nagrobek w kościele w S. (→ p. 8).

1591 Bonawentura [Dobrogost] Sobocki pleb. w S. → p. 5.

1508 pobór od 4 półł., od karczmy 6 gr (ASK I 3, 21); 1510 w S. jest 6 półł. i 1 półł. opust. → p. 5; 1563 pobór od 3 1/2 ł., od 1 karczmy dor. (ASK I 5, 236); 1577 pobór płaci Anna Sobocka (ASK I 5, 717v); 1580 pobór płaci Anna z Kiekrza Sobocka od 6 półł., 7 zagr., 2 rzem. (artifex), od roli karczm. 7 1/2 gr (ŹD 36).

1402 Bartłomiej (Bartek) kmieć z S. → wyżej: Iwan; 1426 Wojc. Czerzuchouicz (Czerzuchonicz?) z S. → p. 5.

5. 1367 Szczepan (Stephanus) pleb. w S., śwd. w wystawionym w Poznaniu dok. bpa pozn. i abpa gnieźn., w którym ustanowili oni rozjemców do rozgraniczenia swych diecezji (Wp. 3 nr 1579).

1397 pleban [brak imienia] w S., śwd. (Lek. 1 nr 2507).

1408 Marcin pleb. w S. w sporze z kmieciami z Wierzbicy (SzPozn. 379).

1408-18 Andrzej pleb. w S. (SzPozn. 379).

1419-23 Jan pleb. w S. (1426 pleb. w → Kiszkowie): 1419-20 tenże w sporze z Bartłomiejem pleb. w Chojnicy o dzies. snop. z Golęczewa, zwłaszcza z folw. Szymunowstwo tamże18Prawdop. spór rozwiązano (być może na korzyść plebanów z S.); w 1444 Winc. Ramsz dz. w Golęczewie dał plebanowi w Chojnicy m. in. 1/2 kopy [gr] z folw. w Golęczewie tytułem dzies. (ACC 27, 144); w 1445 Jan pleb. w Chojnicy pozywał dziedziców z Golęczewa o dzies. nal. mu od 9 kmieci uprawiających role w → Golęczewie, zaznaczył jednak, że pomija tu sprawę dzies. z folw. i pola (campus) zw. Szymunowstwo (ACC 28, 88); 1419 tenże pozywa w tej sprawie także szl. Ramszów dziedziców z Golęczewa (ACC 4 k. 7, 35v, 42, 49v, 52v, 55v, 59v, 60v, 71, 78); 1419 tenże pozwany przez Małgorzatę kobietę z Poznania o 5 grz. należnych jej z tytułu służb u poprzedniego plebana; tenże Jan twierdzi, że kobieta po śmierci jego poprzednika zabrała wiele rzeczy, co wyczerpuje jej roszczenie do 5 grz. (ACC 4, 19v); 1420 tenże w sporze z Piotrem piwowarem i mieszcz. z Poznania (ACC 4 k. 30, 30v, 35v, 39, 44); 1421, 1423 tenże → niżej; 1426 tenże niegdyś pleb. w S., a obecnie pleb. w Kiszkowie, pozwany przez Dobrogosta dz. w S.: Jan po śmierci swego poprzednika zastał [na plebanii w S.] 2 tuniki wartości 5 grz., 4 konie wartości 8 grz., bydło i trzodę wartości 10 grz., po zamianie beneficjów chce to zabrać, na co nie zgadza się dziedzic, który prosi także o 6 grz. na cele budowlane kościoła i o zwrot zabranej z kościoła skrzyni; wspomniani oraz Marcin [obecny] pleb. w S. [dawniej w Kiszkowie] zawierają ugodę: tenże Jan da 4 grz. monety obiegowej na cele budowlane kościoła w S. i zwróci skrzynię oraz 30 grz.: po 10 grz. na rzecz pozywającego, na cele budowlane kościoła w S. i cele budowlane kolegiaty NMPanny in Summo w Poznaniu (ACC 9 k. 31, 90, 150v).

1421-36 spór o należne plebanom z S. 3 wiard. czynszu rocznego z położonego za murami Poznania działu czyli pola (sors seu campum) zw. Wierzbica: 1421 oficjał pozn. postanawia, że Bogusław prep. szpitala Ś. Ducha za murami Poznania i jego poprzednicy powinni płacić plebanom w S. (w tym obecnemu pleb. Janowi) 3 wiard. obiegowej monety [czynszu], a nie czynią tego od 2 l. (ACC 5 k. 25, 149v); 1429 (obl. 1434) wspomn. Bogusław nadal nie płaci, o zaległe od 10 l. należności pozywa go Marcin pleb. z S.; sędziowie polubowni nakazują Bogusławowi uregulowanie zaległości i obciążają go kosztami procesu (Wp. 9 nr 1205); 1436 30 III oficjał gnieźn. Benedykt [z Modły] uchyla zaskarżony przez wspomn. Bogusława prepozyta wyrok przedstanowczy oficjała pozn. Klemensa z Drzewicy [1433-35]; Benedykt orzeka, że od 4 l. pole zw. Wierzbica jest opust. i nie uprawiane, zatem za te 4 l. Marcin pleb. w S. nie ma żądać czynszu; dok. publikuje [między 15 IX 1441 a 29 VII 1442] następca Benedykta, oficjał gnieźn. Przedwój z Grądów (Wp. 10 nr 1591) [także → niżej, pod 1510].

1423 mieszczanie z Bnina zeznają, że są winni 10 grz. monety obiegowej z tytułu dzies. snop. z Jezior kupionej u Jana pleb. w S. (ACC 6, 124, dawniej k. 142).

1426 Wojc. Czerzuchouicz (Czerzuchonicz?) z S. zapisuje w testamencie 3 grz. bez 7 gr na cele budowlane (pro fabrica) kościoła w S. (ACC 9, 250v).

1426 nową świątynię w S., „zapewne drewnianą” budował młynarz Szymost ze Starczynowa (Now. 2, 375 – podane tu źródła dotyczą jednak sporu Jana pleb. w S. z plebanem w Chojnicy).

1429-36 Marcin pleb. w S. → wyżej.

1437 Dobrogost z S. wraz z ss. Mikołajem, Janem, Michałem zw. Sopoth [recte: Maciejem?, → przyp. 5], Wincentym i Sędziwojem zapisuje kościołowi par. w S. czynsz roczny 2 grz. monety obiegowej z S.z zastrz. pr. wykupu za 24 grz. (Wp. 5 nr 601).

1437-39 Mik. Sobocki pleban w S.: 1437 tenże w sporze z Andrzejem wikariuszem w Opatowie [tj. Opatówku k. Kalisza?]; tenże przyjmuje wspomn. Andrzeja na wikariusza w S. za określone wynagrodzenie, na które Andrzej jednak nie zgadza się (ACC 21 k. 109v, 111v, 119, 168); 1439 tenże sprzedaje Niemierzy z Jezior i jego matce Beacie dzies. z Jezior Wielkich [nal. kościołowi w S.] za 10 grz. dobrych półgr (AE Ia 7).

1440 Klemens z Drzewicy pleb. w S.; Stanisław z Glinna i Złotkowa zobowiązuje się płacić temuż Klemensowi i jego następcom w S. dzies. snop. z ról soł. w Złotkowie dopóki sam będzie uprawiał te role; jeśli je sprzeda sołtysowi lub przekaże kmieciom, to wówczas role te będą wolne od dzies. snop. dla kościoła w S., nadal jednak będzie płacone meszne i inne świadczenia, jakie sołtysi w innych wsiach zwykli ponosić (AC 2 nr 1093).

1444 kustosz [pozn.] Mikołaj i kan. pozn. Sędziwój z S. [jako kolatorzy]; ich pełnomocnik kan. średzki Paweł Peszel ma odzyskać pieniądze należne kościołowi par. w S.: 6 grz. półgr od Niemierzy dz. w Jeziorach Wielkich, 6 [grz. półgr] od Kat. Zalasowskiej, 2 grz. od kmieci z Nochowa, 1 1/2 grz. dzies. od kmieci z Zielątkowa, 1 1/2 grz. od kmieci z Pawłowic, z Winnej 2 grz., a od kmieci z S. 7 wiard. (z każdego łanu po 14 gr; ACC 27, 128v).

1446 kan. pozn. Sędziwój z S. pozywa Augustyna malarza (pictor) z Piasków [k. Poznania], któremu powierzył naprawę starych obrazów (ymagines veteres) w kościele w S., a ten je sprzedał (jak sam miał powiedzieć wobec świadków) i oddał inne, gorsze, nie naprawione dobrze, nie wykonał też koron dla wizerunków; malarz zaprzecza (AC 2 nr 1216).

1446 2 V Szczepan (Stephanus) Chybski kan. pozn. i pleb. w S. [o nim: PSB 43, 158-160] wydzierżawia na 2 l., poczynając od Wielkanocy [17 IV], kapłanowi Janowi, niegdyś wikariuszowi w Chojnicy, wszystkie dochody kościoła w S. za roczny czynsz 22 grz. płatny w 3 ratach (16 + 3 + 3); w br. wspomn. Jan ma ogrodzić działkę, a Szczepan – ma zapowiedzieć [? (condicere)] zarośla; Jan ma zbudować k. izby robotników domek, na który drewno da Szczepan (ACC 29, 51); 1446 wspomn. Janowi dzierżawcy dochodów (conventor) kościoła w S. Wincenty dz. w S. winien jest 1 grz. (ACC 29, 37); 1449 wspomn. Jan Łysy dzierżawca dochodów (commendator) kościoła w S. → niżej: Sędziwój.

1447 Bartłomiej dzierżawca dochodów (conventor) kościoła w S. (AC 2 nr 1228).

1449 Jan pleb. w S.: kolatorzy zarzucają mu, że w kościele w S. nie odprawił żadnej mszy między Niedzielą Palmową [6 IV] a Zesłaniem Ducha Ś. [1 VI] t.r. (ACC 31, 83v).

1449 Michał kleryk z S. w sporze z Wojciechem ministrem [kościoła] w Czarnkowie (ACC 31, 126).

1449 kleryk Wojciech nadzorca żniw [żniwiarz?] (frumentor) z S. pozywa Mikołaja plebana z Tarnowa o 1/2 kopy i 4 gr z tytułu prac wykonanych w b.r. w czasie żniw (ACC 31, 102).

1449 Bartłomiej wikariusz w S.: 1449 pozywa kapłana Michała z Czeszewa o 3 ćw. (mensura) owsa o wartości 1/2 grz., zaległe od 10 l., gdy za korzec płacono 2 gr (ACC 31, 102); 1449 tenże pozwany przez Jakuba kleryka z S. o 20 gr za zabrane sobie rzeczy i o nazwanie go złodziejem i złym człowiekiem, za co domaga się 10 grz. odszkodowania, oraz o oskarżenie Jakuba, że spał z bratanicą [siostrzenicą? (neptis)] tegoż kapłana Bartłomieja; Bartłomiej z kolei domaga się zabranych przez Jakuba 4 ćw. (mensura) żyta i owsa ponad ustalone wynagrodzenie za służbę (salarium deservitum), 3 grz. z tytułu wydatków, które poniósł na Jakuba przez 3 kwartały roku; Bartłomiej zeznaje, że wywiązał się z umowy, tj. dał Jakubowi z tytułu pełnienia przez niego obowiązków wikariusza (super vicario) 2 gr, 8 kwart., 2 spalia [?] po 3 gr (w sumie za 6 gr), co do reszty zarzutów zaprzecza; Jakub przyznaje, że otrzymał 4 ćw. [zboża] z tytułu służby w domu (ACC 31, 104v).

1449-57 Sędziwój dz. w S. (→ p. 3, → p. 6), kan. pozn., pleb. w S.: 1449 tenże pozywa Szczepana Chybskiego o 20 grz. szer. gr pobranych od Jana Łysego dzierżawcy dochodów (commendarius) kościoła w S., które to pieniądze powinny przypaść Sędziwojowi z tytułu dzierżawy jego kościoła w S. (ACC 31 k. 58, 64); 1449-50 tenże w sporze z Kasprem pleb. ze Śniecisk o dzies. pien. z 7 ł. kmiecych w Winnej k. Śniecisk; 1450 oficjał pozn. jako sędzia polubowny wybrany przez obie strony decyduje, że dzies. ta, po 10 gr monety obiegowej z łanu, nal. do kościoła w S., dzies. z pozostałych łanów, tak kmiecych, jak i folw., do kościoła par. w Śnieciskach (ACC 31 k. 48v, 54v, 59v, 64, 67, 83v, 91v; ACC 32, 56); 1457 tenże pleb. w S. (Pot. 304, 98).

1454 Pawłowice w par. S. (CP 14, 622).

1463 Mikołaj wikariusz w S. pozwany przez Jana pleb. w Rogoźnie o wiatyk [brewiarz] wartości 2 kóp [gr], zabrany przez tegoż Mikołaja (ACC 43, 16).

1467-68 Mikołaj pleb. w S.: 1467 tenże w sporze z Dobrogostem dz. w S. o 2 grz. czynszu rocznego sprzedanego na S. plebanom: sędziowie polubowni wyrokują, że przez 3 l. dziedzic jest wolny od płacenia czynszu i ma otrzymywać przynależne plebanom w S. dzies. [snop.], meszne i wiardunki [dzies.] ze Złotkowa; w tym okresie Dobrogost może wykupić czynsz za 24 grz., jeśli tego nie uczyni, po upływie 3 l. ma płacić plebanowi wspomn. czynsz 2 grz. (ACC 46, 14v-15); 1468 tenże sprzedaje kmieciom z → Kokorzyna dzies. snopową [nal. kościołowi w S.] z Jezior Wielkich za 14 grz. (ACC 47, 22).

1477 kleryk Jakub minister szkoły w S. w sporze z Jakubem chłopem (laicus) z Wargowa o zadane wzajemnie uderzenia i rany; oficjał i wikariusz gen. Mikołaj z S. jako sędzia polubowny nakazuje im zgodę pod karą 20 grz., płatną w połowie na rzecz kościoła w Cerekwicy, przed którym w najbliższy poniedziałek mają się ukorzyć i pojednać (AC 2 nr 1395).

1485 – zm. 1495 Piotr syn Mikołaja z Kobylnik pleb. w S.: 1485 tenże pleb. w S., zastępuje go w sądzie Jan Ćmachowski (PZ 21, 11v); [zm. 1495] Piotr syn Mikołaja z Kobylnik, pleb. w S. notariusz publiczny, pisarz kap. pozn. i kustosz kolegiaty NMPanny [1465-95], kan. włocławski [1494-95] (SŹ 3, 157, przyp. 16; Not. nr 563; A. Gąsiorowski, Kanonicy włocławscy w najstarszej metryce kapitulnej 1435-1500, w: Duchowieństwo kapitulne w Polsce średniowiecznej i wczesnonowożytnej, Toruń 2000, s. 46).

1499-1514 Jan Sobocki syn Dobrogosta, pleb. w S.: 1499, 1505, 1514 tenże pleb. w S. → p. 6, → p. 3; 1499 temu Wojc. Byliński dz. w Bylinie jest winien 8 1/2 grz. z tytułu dzies. z Jezior Wielkich sprzedanych mu [przez tegoż plebana] (ACC 76, 150).

[Ok. 1510-17] budowa murowanego kościoła w S. przez Jana Sobockiego pleb. w S.: [1510 brak w LBP 87, informacji o budowie kościoła w S.]; 1516 zapis na budowę zakrystii → niżej; 1517 [?] na szczycie ściany zakrystii kościoła w S., powyżej okna, wyryty w cegle, widoczny do dziś napis: „MARIA AN(n)O [D(omini)] 1517 [?] SOBOTA” (możliwy też odczyt: AN(no) D(omini); autopsja w lipcu 2005 w S.)19W KZSz V z. 20 s. 43 (→ p. 8), informacja (nie podano, skąd zaczerpnięta), że „na murze zakrystii podobno data 1517 (nie odnaleziona)”.

1510 w S. kościół Narodzenia NMPanny, kolatorzy dziedzice z S.; do par. nal. S., Bytkowo, Golęczewo, Pawłowice i Złotkowo panów z S.; do uposażenia pleb. nal. 2 grz. czynszu z S., 3 wiard. czynszu [z pola zw. Wierzbica (→ wyżej) nal. do] prepozytury Ś. Ducha za murami Poznania, dzies. z folw. w Bytkowie, meszne z Golęczewa, dzies. snop. z Pawłowic – od kmieci z 5 ł. os. (wymierzonych z folwarku), z 2 ł. opust. oraz z folw. (predium) nal. do Jana i Mikołaja dziedziców cz. Pawłowic, wiard. dzies. z 5 półł. w Złotkowie oraz wiard. dzies. z Winnej i dzies. snop. od kmieci z Jezior [Wielkich]; pleb. posiada też w S. własny folw. (allodium); w S. jest 6 półł., z których płacą po 14 gr [z łanu] wiardunków dzies. plebanowi w S., oraz 1 [półł.] opust, który uprawiają dla pana [dziedzica]; jest 1 karczma, w której szynkują (LBP s. 37, 87)20M. in. na podstawie wyciągu z LBP został odnowiony 11 XII 1613 przyw. erekcyjny parafii w S., → niżej.

1516 Maciej i Wawrzyniec egzekutorzy testamentu zm. Michała kapłana z Szamotuł zobowiązują się zapłacić 40 grz. zapisanych w tym testamencie na budowę zakrystii w S. (ACC 92, 3).

1523 Maciej pleb. w S. w sporze z Jerzym Kębłowskim posiadaczem cz. Pawłowic [k. Poznania] o dzies.; oficjał pozn. wyrokuje, że Kębłowski ma płacić pleb. w S. dziesięcinę snop. z uprawianych przez siebie ról folw. w Pawłowicach (ACC 98, 96).

1544 Wawrz. Kierski ze Swadzimia, pleb. w S. (PG 86, 544).

1580 do par. nal.: S., Golęczewo, Złotkowo, Bytkowo i Pawłowice (ŹD 36).

1586 Sebastian rektor szkoły w S. w sporze z 4 kmieciami z Bytkowa o meszne z ról opust., które uprawiają (każdy po 1 ł.); kmiecie twierdzą, że uprawiają tylko po 1/2 ł. lub nawet po 1 stajaniu, a resztę uprawia dz. (ACC 126, 335).

1591 Bonawentura [Dobrogost] Sobocki, prezentowany przez Annę z Kiekrza Sobocką i Jana Sobockiego, otrzymuje kanoniczną instytucję na plebanię w S. wakującą po rezygnacji kantora pozn. Wawrz. Kierskiego (ACC 129, 117).

1599 Grzegorz Witanowski pleb. w Chludowie, prezentowany przez Dobrogosta Sobockiego, otrzymuje instytucję kanoniczną na wakującą od wielu lat plebanię w S. (ACC 132, 322); 1611 wspomn. Witanowski, prezentowany przez Jana i Dobrogosta Sobockich, otrzymuje instytucję na plebanię w S., pozbawioną od wielu lat właściwego plebana (AE XXI 261v).

1613 11 XII bp pozn. Andrzej z Bnina Opaliński z powodu wywołanego upływem czasu zniszczenia dokumentów odnawia na prośbę Jana Sobockiego dz. w S. przywilej erekcyjny kościoła par. w S.; wspomn. Jan potwierdza dotychczasowe uposażenie kościoła (przedstawia w tym celu wyciąg z Liber beneficiorum z 1510 [= LBP; → wyżej] oraz zapisuje z zastrz. pr. wykupu 36 fl. czynszu rocznego od sumy głównej 600 fl. na S.; z czynszu tego ma być płacone uposażenie (salarium) rektora szkoły [w S.]; pleb. jest zobowiązany do śpiewania w każdą środę jednej mszy za zmarłych fundatorów, a w soboty o Pannie Marii oraz do sprawowania służby Bożej tak jak w innych kościołach par. (ACC 137, 14v-16).

6. Studenci z S. w Krakowie: 1431 Mikołaj syn Dobrogosta i 1486 Jan syn Dobrogosta → niżej; 1509 Mikołaj syn Bonawentury [= Dobrogosta] z [naszej?] S. (AS 2, 116).

1414 szl. Iwan sołtys w Ocieszynie czyli (alias) Sobocki → p. 3: Iwan.

1419-31 Piotr z S., mieszcz. pozn.: 1419 tenże [mieszcz.] z Poznania czyli (alias) z S. w sporze z konwentem [jakim?] z Poznania (ACC 4, 59v); 1431 tenże uczc. Piotr Sobocki [mieszcz. pozn.] kupuje dom na ul. Wronieckiej [w Poznaniu] (SBP s. 258 nr 245).

1426 – zm. 18 IX 1479 Mikołaj z S., Sobocki, h. Nałęcz, syn Dobrogosta (→ p. 3), notariusz publiczny 1440, kanonik pozn. 1439-45, 1454-79, sekretarz bpa pozn. Andrzeja Bnińskiego 1439, kustosz kapituły kat. pozn. 1440-79, kan. kolegiaty NMPanny in Summo w Poznaniu 1452-56, kan. kapituły koleg. w Środzie 1457 (AE I 248), pleban w S. 1437-39, w Chojnicy 1439-42 (AC 2 nr 1099: 1440), w → Rogoźnie 1445-50, w Miłosławiu a. 1456 i Pyzdrach 1456, wik. gen. pozn. i oficjał gen. pozn. 16 XII 1457 – IX 1479 (PSB 39, 551-552; AAP, DK perg. 170, 176, dawniej A 169, 175; ACC 38-57 passim; ACC 130, 496-498; AE I-II passim; PG 3, 96; AC 1-2 wg indeksu; AR nr 851, 995, 1760; BR 176, 42; Wp. 5 nr 344, 671, 726; Wp. 10 nr 1504, 1553, 1571, 1620, 1621; LBP 275; DBL nr 237, 255; Now. 1, 732; Now. 2, 211 – tu błędnie jakoby był bratem kan. Dobrogosta, takowy nie istniał, 229 – błędna informacja jakoby był scholastykiem pozn.; SŹ 3, 1958, s. 156, 159 nr 24): 1426 tenże uwolniony spod władzy ojca → p. 3: Dobrogost; 1431 tenże student w Krakowie (Metryka Uniwersytetu Krakowskiego z lat 1400-1508, wyd. A. Gąsiorowski [i inni], Kraków 2004, nr 31h/094); 1433-78 tenże → p. 3; 1437-39 tenże pleb. w S. → p. 5; 1444 tenże kustosz pozn. i Stanisław z Sobótki [pow. kal.] świadkowie czynności bpa Andrzeja Bnińskiego (AE I 87v); 1445 tenże kustosz pozn. prezentowany przez namiestnika i starostę gen. Wlkp. Wojciecha z Małego na plebanię w Śremie, wakującą po śmierci Mik. Dobieszewskiego; jeśli [przyszły] król nie zatwierdzi tej prezenty, Mikołaj powinien ustąpić [sprawa nie doszła do skutku] (M Poznań D 712); 1446 tenże kustosz pozn. i zarządca (comendator) kościoła w Rogoźnie (ACC 29, 54); 1455 tenże kustosz pozn. jest fundatorem altarii patronatu cechu szewców w kościele par. w Kościanie [→ tamże, p. 5Bj] (ACC 36, 19); 1469, 1473 temuż w uznaniu zasług bp pozn. Andrzej [z Bnina] nadaje dożywotnio lub do osiągnięcia godności bpiej dziesięciny nal. bpom pozn. ze wsi: Kalinie (Kaleń), Paprotna, Lubanie i Regnów na Mazowszu oraz Biskupice k. Giecza w pow. pyzdr. i Lechnin w pow. gnieźn. (CP 3 nr 22, 45 – tu pod błędną datą 1479 zamiast 1473); 1475 temuż Agnieszka wd. po Filipie Miłosławskim zapisuje 6 1/2 grz. czynszu rocznego od sumy głównej 100 grz. na Chwałkowie, Bodzeporowicach i Podarzewie w pow. gnieźn. (PG 9, 20v); 1479 tenże wybrany przez kapitułę pozn. na administratora sede vacante diec. pozn. po śmierci bpa Andrzeja z Bnina (AC 1 nr 675); 1479 18 IX zmarł tenże kustosz pozn., przez 22 l. wikariusz in spiritualibus i oficjał gen. pozn. (AC 1 nr 681; CP 31, 35).

1450-75 Sędziwój z S., brat Mikołaja, notariusz publiczny nominacji cesarskiej 1442, kan. pozn. 1443-76, pleban w S. 1449-57 (→ p. 5), pleb. w → Rogoźnie 1451-65, kanonik Ś. Jerzego na zamku gnieźn. 1465, pleb. Ś. Marii Magdaleny w Poznaniu 1465-71 („Kronika Miasta Poznania” 2003, nr 3, s. 61-62), od 1471 prep. tej kolegiaty (AAP, DK perg. 170, 176, dawniej A 169, 175; AE I k. 83v, 126; AC 2 nr 1383; AR nr 995, 1154, 1156; LBP 275; DBL 255; Wp. 10 nr 1670; SŹ 3, 1958, s. 158; Now. 1, 724; Now. 2, 610 – tu błędnie jako Sędziwój zm. a. 5 I 1476; Not. nr 585; PSB 39, 552-553): 1436-73 tenże → p. 3; 1452 tenże kan. pozn., egzekutor testamentu Bartłomieja Kiełbasy pleb. w Objezierzu (ACC 33, 187); 1457 temuż Wincenty pleb. i dz. w Ludomach jest winien 7 grz. bez 6 gr (ACC 38, 47); 1465 tenże zamienia z prep. przemyskim Piotrem z Brzezin swoją plebanię w Rogoźnie na kanonikat w kolegiacie Ś. Jerzego na zamku gnieźn. (AAP, DK perg. 175, dawniej A 174); 1468 temuż w uznaniu zasług bp pozn. Andrzej [z Bnina] nadaje dożywotnio lub do osiągnięcia godności bpiej dziesięciny snopowe i pieniężne nal. bpom pozn. ze wsi Brodowo k. Środy (CP 3 nr 16); 1473 tenże → p. 3: Dobrogost; 1475 tenże kan. pozn. jest sędzią polubownym w sporze o testament po zm. Chwale z Wargowa (ACC 55, 84); 1476 16 II pogrzeb tegoż Sędziwoja (SŹ 3, 158), żył jeszcze 12 II (PSB 39, 553).

1499-1514 Jan Sobocki syn Dobrogosta; 1499-1514 tenże pleb. w S. → p. 5; 1499 tenże pleb. w S.; na jego rzecz Marcin Olbrycht z Poznania rezygnuje ze swojej altarii NMPanny w kościele par. w Kościanie (ACC 76, 121v); 1501 tenże altarysta u NMPanny in Summo w Poznaniu (PG 12, 166); 1505 tenże pleb. w S. prezentowany przez Marcina Sierosławskiego na altarię w kościele par. w → Łodzi (ACC 82, 88v); 1507 tenże przedstawia prowizję papieską na kanonikat pozn. wakujący po śmierci Klemensa z Piotrkowa (AC 1 nr 1014); 1508 tenże h. Nałęcz przyjęty jako kan. do kapituły pozn. → p. 3; 1512 tenże kan. pozn. posiada kanonię fundi „Glinka” (LutKap 73); 1513 4 IV tenże rezygnuje z kanonii pozn. (CP 34, 150v).

7. P. Stróżyk, O potrzebie i możliwościach badań nad herbami złożonymi. Uwagi na przykładzie ikonograficznych źródeł heraldycznych z Wielkopolski, w: Ad fontes. O naturze źródła historycznego, Wrocław 2004, s. 211-219: analiza wyobrażeń herbowych na płytach nagrobnych i nagrobku Sobockich w kościele par. w S. (na s. 213 i 215 zdjęcia herbów); s. 216: tablica genealogiczna „Soboccy h. Nałęcz w XV-XVI wieku (wybór)”, zaczerpnięta z przygotowywanej do druku pracy Igora Kraszewskiego o genealogii Sobockich – filiacje są poprawne, niekiedy u nas dokładniejsze daty występowania w źródłach (także → przyp. 15), Dobrogostowi pisarzowi ziemskiemu pozn. błędnie Kraszewski przypisuje urząd sędziego pozn. (→ przyp. 9).

W SHG dokumentacja fotograficzna nagrobków i płyt nagrobnych z kościoła w S. (z lipca 2005).

8. Ok. 1 km na SW od S. (na S od drogi z S. do Bytkowa), na wzniesieniu przy wschodnim brzegu strumienia (stan. 1) ślady osadnictwa z XI w. (Hensel 6, 189-190).

W S. kościół par. Narodzenia NMPanny, murowany z cegły, halowy, trzyprzęsłowy, z zakrystią od północy, wzniesiony ok. 1510-17 przez kan. pozn. Jana Sobockiego dz. i pleb. w S. [→ p. 5]; gruntownie odrestaurowany 1780; na belce w łuku tęczowym barokowy krucyfiks; portal do zakrystii późnogotycki, dwuuskokowy z drzwiami z I ćwierci XVI w. w kratownicę z żelaznych listew;

w prezbiterium21Wg Łop. 1 (1859), s. 294-295, w kościele w S. był jeden nagrobek z wyobrażeniami mężczyzny (tu zatarty napis z imieniem Mik. Sobockiego!) i kobiety, a także 5 blach, w tym ku czci stolnika pozn. Dobrogosta i jego ż. Anny Kierskiej (cytowane przez ŁOp. teksty napisów są ident. z inskrypcjami na nagrobku). Ani KZSz V, z. 20, s. 43-44, ani autopsja w kościele w S., ani informacje miejscowego proboszcza, ks. Krzysztofa Andrzejewskiego, nie potwierdzają istnienia obecnie tych blach. ŁOp. nie wspomina o płytach: 1) po prawej stronie późnorenesansowe, piaskowcowe płyty nagrobne z III ćwierci XVI w., ze stojącymi postaciami i łac. napisami w otokach: a) Mik. Sobockiego [syn Dobrogosta] zm. 18 [8?] V 1564 w wieku 87 l., z tarczą czwórdzielną z herbami Nałęcz, Przosna, Awdaniec i Łodzia [interpretacja tych herbów → p. 3: Mikołaj], płytę ufundowali Jan i Dobrogost Soboccy22Nie potrafimy jednoznacznie rozstrzygnąć, czy chodzi tu o rodz. bratanków – ss. Andrzeja, czy może jednak o ss. Dobrogosta stolnika pozn., czyli wnuków Andrzeja (→ przyp. 17). P. Stróżyk, O badaniach (→ p. 7), s. 219, przyp. 60, także podnosi tę wątpliwość, skłania się jednak ku ss. Andrzeja, „ze względu na różnice stylistyczne między ową płytą a później fundowanym podwójnym nagrobkiem Dobrogosta i Anny z Kierskich”. Na ss. Andrzeja może wskazywać także i to, że odziedziczyli oni po śmierci stryja jego dobra (→ p. 3) bratankowie (nepotes) Mikołaja, b) jego ż. Kat. Spławskiej zm. 30 V 1564 w wieku 83 l., Katarzyna najpierw przez 5 l. była ż. Michała Kierskiego, z którym miała trzech ss., a potem ż. Mikołaja przez 50 l. – nie mieli dzieci, płytę ufundowali jej ss. (napisy na płytach w pełni czytelne: autopsja w lipcu 2005 w kościele w S.);

2) po lewej stronie nagrobek stolnika pozn. Dobrogosta Sobockiego [syna Andrzeja], zamordowanego w Środzie przez Mac. Kosickiego 6 II 1576 w wieku 46 l., i jego ż. Anny z Kierskich zm. 17 VII 1601 w wieku 64 l., wystawiony przez Annę po 1576 i odnowiony (restaurare) przez jej synów Dobrogosta i Jana – piaskowcowy, późnorenesansowy, piętrowy, z leżącymi postaciami zmarłych, z bogatą dekoracją, z napisami po łac. (przy Dobrogoście) i polsku (przy Annie)23W inskrypcji dot. Anny czytamy, że jako wd. została z dwoma ss. i ośmioma cc.: 1 syna ożeniła, 5 córek wydała za mąż, a 3 pozostały w panieństwie. W TD znaleźliśmy natomiast sześć cc. stolnika pozn. Dobrogosta (Katarzyna, Anna, Agnieszka, Zofia, Barbara, Urszula) – wszystkie zamężne (jest bardzo prawdop., że wszystkie wychodziły za mąż już po śmierci ojca; ich mężów podajemy w załączonej do hasła tablicy genealogicznej), ale także trzech jego ss.: Jana, Dobrogosta i Mikołaja, który w 1589 wspomn. jest jako zm.; dwaj pierwsi stolnikowice byli żonaci (→ tablica genealogiczna). Tych trzech ss. Dobrogosta wymienił też woźny sąd. dokonujący obwołania głowy zamordowanego stolnika (→ p. 3: Barbara, Jan i Dobrogost), w zwieńczeniu kartusz z herbami Nałęcz, Przosna, Awdaniec i Łodzia [interpretacja herbów → p. 3: Dobrogost], a na cokole [odnoszący się do Anny] kartusz z herbami Jastrzębiec, Nałęcz, Leliwa i Pobóg; do wyposażenia kościoła nal. m. in. późnorenesansowy kielich z ok. 1600 z h. Jastrzębiec, z literami LKCP (odnoszącymi się do kantora pozn. [1579-93 (LutKap 49)] Wawrz. Kierskiego [i plebana w S. od 1544 do ok. 1591, → p. 5]) i cechą złotnika SP, oraz późnorenesansowy pacyfikał z IV ćwierci XVI w. (odnowiony 1874), na stopie znajdują się (zapewne późniejsze?) kartusze, na jednym z nich h. Nałęcz i litery SI [Sobocki Jan?], a na drugim napis: „fundator kościoła sobockiego” (KZSz V z. 20 s. 42-44; zdjęcia herbów z płyt i nagrobka także u P. Stróżyka → p. 7).

Uwaga: Nie wiemy, czy z naszego S. czy z Sobótki w pow. kal. pochodzili: szl. Mateusz Sobocki w 1547 sługa (servitor) Stan. Zbąskiego kaszt. żarnowskiego (PG 89, 314v) oraz Bartłomiej Sobocki w 1558 wzmiankowany jako zabity [kiedy?] przez Jana Ksiąskiego (KoścG 12, 140v).

1 SzPozn. 379, wywodzi naszego Przybysława także z Rozwarowa, jednak materiały zebrane przez nas w haśle → Rozwarowo nie pozwalają na potwierdzenie tej informacji; w → Rozwarowie natomiast potwierdzony jest najpewniej brat Przybysława, Iwan (→ przyp. 3).

2 → przyp. 3.

3 Tenże Iwan i jego bracia są identyczni (tak KR 5, 16) najpewniej z występującymi 1388 Mikołajem, Wincentym i Iwanem braćmi niedz., dziedzicami w → Pawłowicach k. Poznania; Wincenty i Iwan potwierdzeni tam także 1389 (Lek. 1 nr 277, 617, 627); Wincenty w znanych nam źródłach nie pisze się z S. Iwan jest także być może ident. (tak przypuszcza też KR 5, 13) z Iwanem z → Knyszyna, poświadczonym tam tylko raz, w 1404 – wraz z (nie wymienionymi z imienia) braćmi i przyrodnimi siostrami (KP nr 1839; → Knyszyn, przyp. 5). Dziersław z kolei być może posiadał jakąś cz. w → Rozwarowie: prawdop. bowiem to właśnie ze swoim bratem Dziersławem Iwan spierał się 1402 o rąbanie w części wspólnej, a 1413 o pr. bliższości do 1/4 S. (→ niżej). O prawach Wieniawitów do cz. w Rozwarowie świadczyć może wspomn. jako zm. 1388 Iwo z → Rozwarowa (znany tam tylko z tej jednej wzm.). W haśle → Rozwarowo znamy tylko jednego Dziersława: syna Niemierzy z Żydowa.

4 Bardzo mało prawdop. jest, by Anna i Juta były siostrami Dobrogosta.

5 Aktu ekscerpowanego w Wp. 5 nie udało się odnaleźć, a jest to jedyna znana nam wzm. o Michale synu Dobrogosta. Prawdop. w Wp. mamy do czynienia z pomyłką (pisarza?, wydawcy?) i w rzeczywistości chodzi o Macieja.

6 W 1508, przy przyjęciu w poczet kapituły kat. pozn., jej wnuk Jan (→ niżej) zeznał, że ze strony ojca jest h. Nałęcz i [po babce ojczystej, czyli Elżbiecie] Przosna.

7 Zobowiązanie to prawdop. nie weszło w życie, gdyż już w 10 VII 1443 Sędziwój otrzymał papieską prowizję na kanonikat pozn. (PSB 39, 552).

8 Na podstawie tej zapiski KR 5, 15 (a za nim SzPozn. 379), błędnie pisze o notariuszu (recte: pisarz!) pozn. Dobrogoście z S. bracie stryj. kanonika pozn. Dobrogosta z S.; nie znamy w S. kan. Dobrogosta, chodzi najpewniej o któregoś ze stryjów Dobrogosta: Sędziwoja albo Mikołaja.

9 U P. Stróżyka, O potrzebie (→ p. 7), s. 216, błędna informacja (zaczerpnięta z przygotowywanego do druku artykułu Igora Kraszewskiego o genealogii Sobockich), że Dobrogost był sędzią pozn. ok. 1492; Dobrogost nigdy tego urzędu nie sprawował.

10 Być może ojciec Klary kupił jakąś cz. w Kosiczynie. Bardziej prawdop. wydaje się jednak pomyłka pisarza: Wojc. Bylęcki, mąż Klary, był synem Dobrogosta Kosickiego (→ Kosiczyn); pisarz mógł tę informację omyłkowo, ze względu na identyczność imion ojców, przypisać Klarze zamiast jej mężowi.

11 Ojciec Katarzyny, Jan Knyszyński, i dziad Jana, Winc. Sobocki, byli rodz. braćmi.

12 Wywód szlachectwa Jana jest dość nietypowy; zazwyczaj bowiem w drugiej parze podawano herby dziada macierzystego i babki macierzystej, zatem zamiast h. Łodzia w wywodzie Jana powinien był pojawić się h. Awdaniec – po Klarze z Lubosiny i → Grąbkowa, żonie Włodka. Czyżby Jan uznał, że bardziej dostojny – ze względu na pokrewieństwo z bpem pozn. Andrzejem Bnińskim (przez matkę bpa? [PSB 39, 551]) – jest h. Łodzia?

13 Ojciec Jana i Maciej, ojciec Mikołaja, byli braćmi stryj.

14 Ojciec Anny i Katarzyny, Mik. Golęczewski, i ojciec Mikołaja byli braćmi stryj.

15 P. Stróżyk, O potrzebie [→ p. 7], s. 216, datuje – za I. Kraszewskim – zgon Jana na „1564/1579”.

16 W Aktach sejmikowych województwa poznańskiego i kaliskiego, wyd. W. Dworzaczek, t. I, cz. 1, Poznań 1957, s. 27, błędna data śmierci Dobrogosta: 6/7 I; błąd powtórzony w UDR I/2 nr 971; → p. 8.

17 P. Stróżyk, O potrzebie [→ p. 7], s. 212, przypuszczał, że nagrobek Dobrogosta mógł być pierwotnie przygotowany dla jego ojca Andrzeja, którego nagrobka nie znamy; miałoby to wyjaśniać układ herbów ident. z układem na płycie nagrobnej stryja Dobrogosta, Mikołaja. Interpretacja tego zestawu herbów → p. 3: Mikołaj; warto jednak dodać, że dla Dobrogosta h. Nałęcz może mieć podwójne znaczenie, z Nałęczów wywodziła się bowiem jego matka, Zofia z → Objezierza.

18 Prawdop. spór rozwiązano (być może na korzyść plebanów z S.); w 1444 Winc. Ramsz dz. w Golęczewie dał plebanowi w Chojnicy m. in. 1/2 kopy [gr] z folw. w Golęczewie tytułem dzies. (ACC 27, 144); w 1445 Jan pleb. w Chojnicy pozywał dziedziców z Golęczewa o dzies. nal. mu od 9 kmieci uprawiających role w → Golęczewie, zaznaczył jednak, że pomija tu sprawę dzies. z folw. i pola (campus) zw. Szymunowstwo (ACC 28, 88).

19 W KZSz V z. 20 s. 43 (→ p. 8), informacja (nie podano, skąd zaczerpnięta), że „na murze zakrystii podobno data 1517 (nie odnaleziona)”.

20 M. in. na podstawie wyciągu z LBP został odnowiony 11 XII 1613 przyw. erekcyjny parafii w S., → niżej.

21 Wg Łop. 1 (1859), s. 294-295, w kościele w S. był jeden nagrobek z wyobrażeniami mężczyzny (tu zatarty napis z imieniem Mik. Sobockiego!) i kobiety, a także 5 blach, w tym ku czci stolnika pozn. Dobrogosta i jego ż. Anny Kierskiej (cytowane przez ŁOp. teksty napisów są ident. z inskrypcjami na nagrobku). Ani KZSz V, z. 20, s. 43-44, ani autopsja w kościele w S., ani informacje miejscowego proboszcza, ks. Krzysztofa Andrzejewskiego, nie potwierdzają istnienia obecnie tych blach. ŁOp. nie wspomina o płytach.

22 Nie potrafimy jednoznacznie rozstrzygnąć, czy chodzi tu o rodz. bratanków – ss. Andrzeja, czy może jednak o ss. Dobrogosta stolnika pozn., czyli wnuków Andrzeja (→ przyp. 17). P. Stróżyk, O badaniach (→ p. 7), s. 219, przyp. 60, także podnosi tę wątpliwość, skłania się jednak ku ss. Andrzeja, „ze względu na różnice stylistyczne między ową płytą a później fundowanym podwójnym nagrobkiem Dobrogosta i Anny z Kierskich”. Na ss. Andrzeja może wskazywać także i to, że odziedziczyli oni po śmierci stryja jego dobra (→ p. 3).

23 W inskrypcji dot. Anny czytamy, że jako wd. została z dwoma ss. i ośmioma cc.: 1 syna ożeniła, 5 córek wydała za mąż, a 3 pozostały w panieństwie. W TD znaleźliśmy natomiast sześć cc. stolnika pozn. Dobrogosta (Katarzyna, Anna, Agnieszka, Zofia, Barbara, Urszula) – wszystkie zamężne (jest bardzo prawdop., że wszystkie wychodziły za mąż już po śmierci ojca; ich mężów podajemy w załączonej do hasła tablicy genealogicznej), ale także trzech jego ss.: Jana, Dobrogosta i Mikołaja, który w 1589 wspomn. jest jako zm.; dwaj pierwsi stolnikowice byli żonaci (→ tablica genealogiczna). Tych trzech ss. Dobrogosta wymienił też woźny sąd. dokonujący obwołania głowy zamordowanego stolnika (→ p. 3: Barbara, Jan i Dobrogost).