MIANOCICE

(1376 Manocicz - SP 8, 66; 1385 Manoczicze, Manaczicz - ZDM 1, 174; DSZ 26; 1386 Myanoczicze - DSZ 31; 1388 Manoczicz - SP 8, uw. 99/9; 1395 Mannoczicz - ZK 1c, s. 165; Myanoczicz - DSZ 68; 1408 Manaczice - ZK 5 s. 111; 1415 Manocice - ZK 193 s. 237; 1421 Manovice - ZK 195 s. 110; 1426 Myanocicze - SP 2, 2102; 1466 Myanowycze - ZK 260 s. 121) 2 km na SW od Książa Wielkiego.

1. 1489 n., 1581 pow. ksiąs. (RP k. 136v; ŹD s. 83); 1470-80, 1529 par. Książ Wielki (DLb. 2 s. 84; LR s. 239).

2. 1381 role folw. kl. Augustianów w → Książu Wielkim przed miastem rozciągają się na szerokość od granic M. do granic → Częstoszowic, a na długość od drogi z M. do Częstoszowic do drogi z Rzędowic do m. Skalbmierza (Mp. 1, 359); 1415 młyn (ZK 193 s. 284); 1463 droga z Konaszówki i Książa Wielkiego do młyna w M. → Konaszówka p. 3, Książ Wielki p. 2; 1495 łąka młyńska; 1496 łąka [Pieczarczyńska] w M. pod gajem z młynem i ogrodem ciągnie się aż do łąki prep. [kl. Augustianów w Książu Wielkim]; 1503 łąka Pieczarczyńska; 1524, 1528 łąka młyńska w M., położona między przekopami → p. 3B; 1526 droga z Konaszówki do młyna w M. (ZK 267 s. 518); 1565 granica między wsiami Cisia Wola Stan. Goworka z Sudołu a Częstoszowicami Katarzyny z Tęczyna ż. Stan. Barzego z Błożwi i Wiśnicza poczyna się od N ściany m. Książ Wielki, następnie przecina drogę z M. do Małoszowa i ciągnie się aż do dołu (fovea) zw. Babrod (ZK 406 s. 480); 1598 droga z Książa Wielkiego do M., droga z M. w kierunku Rzędowic → Książ Wielki p. 2; m.in. do M. sięga las → Głogów (zw. też Głogowiec).

3A. Własn. Melsztyńskich h. Leliwa w kluczu ksiąs., od 1411 w rękach Rabsztyńskich h. Topór wskutek małżeństwa Jadwigi c. zm. Jana z Melsztyna i bratanicy Spytka z Melsztyna z Andrzejem z Tęczyna kaszt. wojn. 3Aa. Sprawy własnościowe w kluczu ksiąskim. 1385-1400 m. → Książ Wielki i wsie, m.in. M. własn. Spytka z Melsztyna wwdy krak. i Elżbiety wd. po nim [od 1399] (ZDM 1, 174; 6, 1525; DSZ 84; → p. 4); 1434 na mocy ugody przedmałżeńskiej Jadwiga z Książa c. zm. Jana z Melsztyna oraz jej dobra zamek Rabsztyn i m. Książ Wielki z wsiami [m.in. M.] zostają na 7 lat oddane w opiekę marsz. Królestwa Polskiego Jana Głowacza z Oleśnicy; 1441 tenże Jan Głowacz i jego s. Zbigniew z Oleśnicy zwracają Jadwidze ww. dobra → Książ Wielki p. 3a1W 1390-1 r. Władysław Jag. i Jadwiga potwierdzili Spytkowi z Melsztyna posiadanie wyliczonych imiennie dóbr (ZDM 6, 1570; AGZ 6, 3). Brakło wśród nich w kluczu ksiąskim m.in. M., dlatego W. Dworzaczek domyślał się, że zostały one najprawdopodobniej sprzedane, W. Dworzaczek, Leliwici Tarnowscy. Z dziejów możnowładztwa małopolskiego. Wiek XIV-XV, W. 1971, s. 123. Wydaje się jednak, że cz. M. bez przerwy pozostawała w kluczu ksiąskim, tylko nie wymieniają jej źródła. Przekonuje o tym przykład Woli Cisiej, którą też pominięto w 1390-1 r., a wymieniono w 1450 r. jako własność Andrzeja Tęczyńskiego i jego ż. Jadwigi z Melsztyna. Jadwiga jako dziedziczka klucza ksiąskiego przez małżeństwo z Andrzejem, zwarte przed 27 XI 1441 r. wniosła w posagu Tęczyńskim ten klucz dóbr wraz z cz. M. → Książ Wielki p. 3a; Kurtyka Tęczyńscy s. 325; 1471 w posiadaniu Tęczyńskiego [właściwie: Jana Tęczyńskiego z Rabsztyna, czyli Rabsztyńskiego] → p. 3c; 1471, 1472, 1485, 1487 w posiadaniu [Jana] Rabsztyńskiego s. Jadwigi i Andrzeja z Tęczyna → p. 3c.

3B. Własn. Mianockich h. Godula, od 1524 r. Goworków z Jastrzębnik [pow. wiśl.] 3Ba. Sprawy własnościowe. 1376-87, zm. 1388 Jaszek, Jan z M., s. Skron, czyli Krystyn (SP 8, 116, 138, 231, 3374, 3455, 3533, 3594, 3860, 4024, uw. 9/24, 11/8, 13/11 - zp., 14/10, 16/4, 20/15 - zp., 20/18, 22/19, 22/24, 22/31, 145/2, 149/1; DSZ 26).

1384-1408 Piotrasz, Piotr z M., br. Jaszka, stryj Skrona z M. (SP 8, 2309; uw. 101/23; ZK 5 s. 111); 1384 wd. po Leonardzie z Nosalowic [dziś nie istnieją] k. Kromołowa nie stawiła się przeciwko Jaszkowi i Piotraszowi z M. o 60 grz. posagu i 40 grz. wiana (SP 8, 2309).

1386-98 Skron, Skronek, Krystyn dz. M., → Lekszyc 1394 [?], cz. Stogniewic [dziś Stogniowice] 1388-9, Woli Podleśnej 1398, s. Jaszka, ż. Krystyna z → Lekszyc 1384-96 i → Łaganowa 1387 c. Piotra Orzyka, dzieci: Jan pleb. w Książu Wielkim, Skron, Piotr, Mikołaj, Stanisław, Jakub, Krystyn, Piechna ż. Jakusza ze Szreniawy (SP 1, 42; 8, 4602, 5222, uw. 16/4, 20/15, 46/2, 99/9, 99/16, 101/23; DSZ 68-9; ZK 1c, s. 14, 546, 551, 555, 558, 564-5, 570; 2 s. 128); 1386-7 Skron s. Jaszka z M. z wdową po Adamie i jej s. Skronkiem z Wielkiej Wsi [par. Książ Wielki] o podział dóbr (SP 8, uw. 5/12, 31/23, 47/28); 1386-7 → Lekszyce p. 3a; 1387 Sułek z Królowic [pow. wiśl.] skazany na karę XV [za niestawienie się w sądzie] w sprawie przeciwko Krystynie synowej Jaszka z M. [ż. Skrona z M.], która oskarżyła go o wwiązanie się przemocą w jej dziedziny, jedną w → Łaganowie w role 3 kmieci i zabór 6 grz. czynszu oraz w → Bobinie w rolę kmiecia płacącego 2 grz. czynszu i w cz. młyna. Woźny zeznał, że pozywał Sułka o 40 grz. szkody (SP 8, 4263); 1388 Wszystkie sprawy Krystyny ż. Krystyna z M. z Ninotą i Sułkiem z Królowic zostały umorzone za porozumieniem stron (SP 8, 4602); Krystyn z M. ze stryjem Piotrem i Krystynem z Wielkiej Wsi [par. Książ Wielki] (SP 1, 109 = 8, uw. 101/23); Lambert ze Stanisławic [par. Przemyków] przywiódł wymienionych z imienia 6 świadków przeciw Skronkowi z M., którzy przysięgli, że w ten Wielki Post zobowiązał się spłacić dług po śmierci ojca; tenże Krystyn kwituje Lamberta ze spłaty 18 grz. bez 5 sk. Lambert winien jest jeszcze 11 grz. i 5 sk., za których spłatę ręczy Piotrasz jego stryj (SP 8, 4930, 4947, uw. 101/37, 125/1); 1389 na wniosek Sąda z Mikułowic [dziś nie istnieją] wpisano do ksiąg, że Krystyn z M., Krystyn z Wielkiej Wsi [par. Książ Wielki], Krystyn i Mikołaj z Pieczeniegów, Dzierżko i Pakosz z Brześcia [par. Książ Wielki], Katarzyna wd. z Gręboszowa [pow. wiśl.] i Małgorzata z Krakowa sprzedali mu za 200 grz. cz. dziedziny w Stogniewicach (SP 8, 5250)2Zapiski te sugerują, że sprzedaż cz. Stogniewic Sądowi z Mikułowic spotkała się ze sprzeciwem benedyktynek staniąt., zob. jeszcze SP 8, 5289. Ich wieś Klimontów [pow. prosz.] sąsiadowała ze Stogniewicami. Spory budziło np. wykorzystywanie biegu rz. Szreniawy por. SP 6, 230 (1523 r.); Skron z M. oddala roszczenia Sułka z Królowic [pow. wiśl.] o 14 grz. szkody za to, że mu powiedział: wwiązałeś się w moją własność [właściwie jego ż. Krystyny] w Łaganowie (SP 8, 5288); 1389-92 Skronek z M. ze Ściborem z Drwini o 10 grz. i tyleż szkody (ZK 1c, s. 2, 6, 233, 240, 246, 251, 257, 259); 1392 Skron, czyli Krystyn z M. z Mikołajem z → Łaganowa, który nie chciał z nim dokonać podziału dziedziny (ZK 1c, s. 248, 251, 257); 1395 Wilhelm z Podgaja winien zapłacić 19 grz. gr Krystynowi z M., w przeciwnym razie będzie płacił 6 grz. czynszu z młyna. Gdyby ten młyn przestał istnieć, wyznaczy inny czynsz (ZK 1c, s. 164); Krystyn z M. ze Stan. Wroczem z Łękawy o to, że bezprawnie zajął jego bydło, przepędził z dziedziny przez 3 granice, i że z tego powodu 3 kmieci straciło 9 stogów żyta (ZK 1c, s. 165 zp.); 1398 → Kozłów p. 63W haśle → Kozłów p. 6 błędna datacja sprawy na 1397-8. Pisarz zanotował, że Krystyn odniósł 5 ran otwartych, po czym nadpisał krwawych (ZK 1c, s. 564); → Książ Wielki p. 3b; Krystyn z Wielkiej Wsi sprzedaje za 100 grz. gr pras. Krystynowi s. Jaszka z M. całą cz. dziedziny w Woli Podleśnej (SP 8, 6456); Zbyszek z Dymlina [dziś Dęblin, pow. wiśl.] przysięgą oddala roszczenia Krystyna z M. o 9 grz. poręki złożonej synowej Krystyna i wwiązanie się w 1 grz. czynszu z młyna (SP 8, 6793); → Lekszyce p. 3a.

1407-33 Jan z M. s. Skrona, czyli Krystyna, student Uniw. Krak. 1407 (Metryka UK, nr 11/007), pleb. kościoła par. w → Książu Wielkim 1415-44 (GK 4 s. 207; ZK 197 s. 233); 1408 Andrzej z Tęczyna zobowiązuje się zapłacić 80 grz. szer. gr Piotraszowi z M. pod rygorem wwiąznia w Zagórzyce [pow. wiśl.] (ZK 5 s. 111).

1415-26 Jakub z M. s. Skrona, czyli Krystyna (SP 2, 2102; ZK 193 s. 307).

1415-68 Mikołaj Mianocki z M. i Woli Cisiej s. Skrona, Krystyna (ZK 193 s. 237; 259 s. 16, 34; 260 s. 189; GK 11 s. 1016); 1415 Mikołaj z M. zobowiązuje się zapłacić Mikołajowi z Ilkowic w dwóch ratach 10 grz. półgr i 13 grz. monety posp. z tytułu poręki za kmieci z Woli [Cisiej?] (ZK 193 s. 237).

1421-44 Piotr Mianocki z M. i Woli Cisiej, s. Skrona, czyli Krystyna, sługa Mik. Białuchy z Michałowa kaszt. i star. krak. 1430-8, komornik podsędka krak. Filipa z Chrobrza 1441 (Fed. nr 40, s. 81; SP 2, 2901; ZDM 2, 419; ZK 11 s. 58, 167, 509-10, 520; 12 s. 233, 248; 150 s. 126; GK 2 s. 189, 519; 4 s. 938, 942, 1000; 5 s. 44, 47, 60, 64, 73, 83, 86, 95, 99, 106, 120, 127, 132, 148, 279, 305, 548); 1421 Piechna ż. Jakusza ze Szreniawy c. Krystyna z M. ustępuje br. Piotrowi, Mikołajowi i Janowi z dóbr ojczystych i macierzystych w M., ponieważ została dostatecznie wyposażona; tenże Jakusz oprawia ż. Piechnie z M. po 50 grz. posagu i wiana na połowie dóbr dziedzicznych; 1 III Jan z M. zobowiązuje się wypłacić szwagrowi Jakuszowi ze Szreniawy 50 grz. tytułem posagu siostry Piechny do następnego Bożego Narodzenia [1422], a jeśli nie, będzie płacił każdego roku 5 grz. czynszu aż do spłaty całej sumy (ZK 195 s. 110-1).

1426-51 Stanisław Mianocki z M. i Woli Cisiej s. Skrona, czyli Krystyna, ż. Anna c. Tomasza z Krakowa → 1451 (SP 2, 2102; ZK 258 s. 37); 1426 Mikołaj z Michałowa wwda sand. i star. krak. ustanawia zakład 500 grz. między br. Janem pleb. z Książa [Wielkiego], Stanisławem, Piotrem i Jakubem z M. a stren. [Mik.] Synowcem z Węgrzynowa i nakazuje im zachowanie pokoju aż do rozstrzygnięcia sporu (SP 2, 2102); 1427 → p. 6; 1429 ww. Mikołaj inaczej Synowiec z Rzędowic zobowiązuje się zapłacić 7 grz. w dwóch ratach czcigodnemu Janowi pleb. w Książu Wielkim za wydatki jego br. Stanisława z M.; tenże Stanisław z M. zobowiązuje się pod zakładem 100 grz. usunąć w księgach ziemskich ksiąs. i w księgach wiecowych wszystkie sprawy, jakie miał z ww. Synowcem (GK 3 s. 237-8, 309); 1439 Piotr z Brzuchani zobowiązuje się zapłacić 50 grz. Piotrowi z M. z tytułu posagu i wiana Piechny siostry tegoż Piotra, wd. po Jakuszu ze Szreniawy; Piechna poświadcza, że została spłacona i otrzymała ww. kwotę od pasierba Jakuba ze Szreniawy i ustępuje mu z połowy dziedziny w Szreniawie, należącej do dóbr macierzystych Jakuba (GK 6 s. 83).

1440-50, zm. 1451 Krystyn z M., Woli Cisiej i Woli Podleśnej, s. Skrona, czyli Krystyna, ż. Świętochna c. Pełki z Masłomiącej → 1443, ss. Krystyn i Stanisław (SP 2, 2823; ZK 258 s. 13; GK 9 s. 867); 1440 Stanisław z M. sprzedaje za 108 grz. monety posp. krak. br. Mikołajowi, Piotrowi i Krystynowi cz. dziedz., które przypadły mu z podziału w M. i Woli Cisiej; tenże Piotr poręcza królowi za br. Stanisława z M., że nie wywiezie tych pieniędzy za granice Królestwa pod rygorem wypłaty całej kwoty królowi (SP 2, 2823); 1442 Jan z Więcławic zobowiązuje się zapłacić 22 grz. długu Krystynowi z M. pod rygorem jego podwojenia (GK 7 s. 1005); 1443 Krystyn z M. oprawia ż. Świętochnie c. Pełki z Masłomiącej po 80 grz. posagu i wiana na połowach M. i Woli Cisiej (ZK 256 s. 255); Piotr z M. zobowiązuje się zapłacić 10 grz. i 13 sk. br. Krystynowi z M. pod rygorem wwiązania w [ł.] kmiecia z M. płacącego 1 grz. czynszu (ZK 256 s. 260 - zp.: zapłacił); 1445 Krystyn z M. ustępuje br. Mikołajowi i Stanisławowi z M. całą swoją cz. siedliska, ogrodu, sadu, chmielnika i dąbia, należących do dworu w M. (ZK 257 s. 87-8); 1448 Krystyn z M. pożycza 54 grz. Mik. Synowcowi z Rzędowic burgr. zamku krak.; 1449 tenże pożycza Synowcowi 52 grz.; 1450 tenże kwituje Synowca ze spłaty ww. sumy; Synowiec pożycza od Krystyna [kolejne] 52 grz. (ZK 257 s. 256, 353, 380, 386).

1451 br. Stanisław i Mikołaj z M. zastawiają za 40 grz. Świętochnie wd. po ich br. Krystynie połowę dóbr dziedzicznych w M., należących do Krystyna, na których miała oprawę; Świętochna oświadcza, że posiada 50 grz. pieniędzy posagowych, które ww. Synowiec chce mieć dla siebie; Synowiec zobowiązuje się wypłacić Świętochnie tę sumę (ZK 258 s. 13, 17); ww. Świętochna kwituje swoje dzieci ze spłaty posagu i wiana (ZK 258 s. 28); Stan. Mianocki pożycza na rok 44 grz. od Stanisława z Boczkowic i zobowiązuje się zwrócić te pieniądze pod rygorem wwiązania w całą cz. dziedziny w M. po jego br. Krystynie (GK 11 s. 525-6); Stanisław z M. oprawia ż. Annie c. Tomasza z Krakowa po 50 grz. posagu i wiana na połowie dóbr w M. i Woli Cisiej (ZK 258 s. 37); 1452 Mikołaj z M. zobowiązuje się zwrócić 44 grz. Stanisławowi niegdyś z Boczkowic do Bożego Narodzenia tego roku, w przeciwnym razie Stanisław aż do spłaty ww. sumy posiądzie jego dom z ogrodem i sadem, a także otrzyma od Mikołaja niwę roli pod zasiew ozimy w M. (ZK 258 s. 59); 1453 Stanisław z Boczkowic pozywa Mikołaja z M. o zwrot ww. sumy; 1456 Mikołaj skazany z tego powodu na kary XV; 1459 sąd wyrokuje, że Mikołaj winien przed najbliższym terminem wwiązać Stanisława z Boczkowic w łany osiadłe przynoszące 4 grz. czynszu rocznie w sumie 40 grz.; tenże Mikołaj oddala pozew Stanisława z Boczkowic o zadanie ran 4 kmieciom, ponieważ woźny Gawron tego nie poświadczył; sąd nakazuje Mikołajowi umożliwić Stanisławowi objęcie w zastaw ww. łanów podług pierwszego wyroku i zobowiązuje go do spłaty w ciągu roku pozostałych 4 grz. Mikołaj ma zapłacić 6 grz. kary i z tego powodu winien wwiązać Stanisława w tej sumie w łan kmiecia Wojciecha w Cisiej Woli płacącego 1 grz. czynszu. Jeśli dochód z tego łana nie osiągnie 1 grz., to Mikołaj winien dopłacić w ciągu roku różnicę (GK 12 s. 26; ZK 258 s. 113, 146, 176, 196, 208); 1459-68 Stan. Boczkowski [zastawnik] z M. (ZK 259 s. 34, 43, 58-9; GK 17 s. 565, 571).

1462-97 Krystyn, Krzczon z M., Woli Cisiej i Woli Podleśnej, s. Krystyna oraz Świętochny c. Pełki z Masłomiącej, br. Stanisława, ż. Fenna, czyli Eufemia c. Jakuba z Węchadłowa → 1464, dzieci: Jakub i Katarzyna ż. Grzegorza z Porąbki [Poręby Dzierżnej] (ZK 258 s. 425; 262 s. 83, 187; 315 s. 165, 176, 352, 371, 380; GK 25 s. 838; 26 s. 437); 1462 Krystyn z M. oddala pozew Stan. Boczkowskiego o odbicie ciążenia dóbr oszacowanego na 10 grz. i tyleż szkody (ZK 258 s. 361); 1463 Piotr [Szafraniec] z Pieskowej Skały oraz jego poręczyciele Mikołaj z Trzebienic i Przybek z Poręby pleb. w Koniuszy zobowiązują się zapłacić 50 grz. Krystynowi z M., tenże umarza więc wcześniejszy zapis → 1451, jaki jego matka Świętochna miała na tę sumę od Jana i Mik. Synowców, a właściwie od ich ojca Mik. Synowca (ZK 258 s. 368 - zp.: zapłacone); 1464 Stan. Boczkowski [zastawnik] z M. niegdyś z Boczkowic procesuje się z Mikołajem z M. o Marcina Głucha kmiecia z M., którego zatrzymano u Mikołaja (ZK 259 s. 16, 34, 43, 58); Krystyn z M. oprawia ż. Fennie c. Jakuba z Węchadłowa 50 grz. posagu i 100 grz. wiana na połowie dóbr; Fenna ustępuje ojcu Jakubowi Węchadłowskiemu z dóbr ojczystych i macierzystych, ponieważ została wyposażona (ZK 258 s. 430); 1464-5 Mikołaj z M. oddala pozew szl. Jana Warzechy mieszcz. krak. i jego siostry Anny o wiano 50 grz. i tyleż szkody (ZK 146 s. 698; 147 s. 336); 1466-8 Krzczon z M. zobowiązuje się zapłacić 7, a następnie 10 grz. Stan. Pszonce z Radziczowa, a nie mogąc zwrócić tego długu wwiązuje go w [rolę] Jana Byka kmiecia w Woli Podleśnej płacącego 3 wiard. czynszu i kmiecia Piotra Kapicę płacącego 1 wiard. czynszu (ZK 260 s. 121, 159, 181; 315 s. 300); 1467 Krzczon z M. zobowiązuje się zwrócić 3 grz. księdzu Stanisławowi z Boczkowic (ZK 260 s. 161); 1468 Stanisław z Boczkowic oskarża Mikołaja z M., że nie wydał mu 4½ grz. czynszu, ani nie spłacił innych pieniędzy (ZK s. 189; 315 s. 346); tenże Stanisław oskarża ww. Mikołaja i jego bratanka Krzczona o trzykrotne niedopuszczenie do ciążenia dóbr (ZK 260 s. 209; 315 s. 360); 1469-70 Mikołaj z Boczkowic dz. cz. M., którą miał zm. Stan. Boczkowski jego stryj wydzierżawia za 5 grz. Krzczonowi z M. i kwituje go z zapłaty tej kwoty (ZK 260 s. 231 zp., 300); 1469 Rafał z Przezwodów zobowiązuje się zapłacić 63 grz. Krzczonowi z M. pod rygorem podwojenia sumy; 1470 Krzczon kwituje Rafała z zapłaty ww. sumy; tenże Rafał zobowiązuje się zapłacić Krzczonowi 20½ grz. półgr pod rygorem podwojenia sumy; 1471 tenże Rafał zastawia za 22 grz. Krzczonowi swemu szwagrowi (gener) 4 określone łany w Włodzowskiej Woli; 1472 Krzczon kwituje ww. Rafała z zapłaty 20 grz. i 2 kop gr i umarza zapis; Rafał zobowiązuje się zapłacić mu jeszcze 2 grz. i 16 sk. (ZK 260 s. 255 zp., 303-4, 342, 358).

1476-96 Stanisław z M. i Woli Cisiej, s. Krystyna oraz Świętochny c. Pełki z Masłomiącej, br. Krystyna, stryj Jakuba Mianockiego i Katarzyny ż. Grzegorza z Porąbki (ZK 261 s. 75; 262 s. 14; 263 s. 396); 1476 br. Krzczon i Stanisław z M. kwitują Tomasza [Sancygniowskiego] z Buszkowa [i Błozowic] ze spłaty z dóbr macierzystych w Błozowicach po ich zm. matce Świętochnie (ZK 262 s. 14); 1481 Stan. Kozłowski pozywa Krystyna z M. (ZK 261 s. 119, 125); 1482 br. Krystyn i Stanisław z M. współpatronowie kościoła par. w → Książu Wielkim, p. 5b; 1482-3 Ofka wd. po Sławniku ze Śladowa procesuje się z Krystynem z M. (ZK 261 s. 153, 164, 189); 1483 Stan. Pszonka z Radziczowa kwituje Krzczona z M. z 6 grz. i umarza wszystkie stare zapisy (ZK 262 s. 255); 1493 Krystyn z M. zastawia za 10 grz. Kat. Olszowskiej łan w M., na którym siedzi Andrzej Głuch płacący 1 grz. czynszu. Fenna, czyli Eufemia ż. Krystyna ustępuje z oprawy posagu i wiana na ww. łanie (GK 24 s. 157); 1494 Stanisław z M. pozywa Krystyna, czyli Krzczona z M. (ZK 261 s. 373).

1494-1524 Jakub Mianocki dz. M. i Woli Cisiej do 1530, s. Krystyna i Fenny, czyli Eufemii c. Jakuba z Węchadłowa (GK 24 s. 596; ZK 264 s. 227-8; 266 s. 109; 268 s. 70, 83, 94); 1495 Krystyn z M. ustępuje s. Jakubowi swoje dobra, tj. M. z rolami folw., z wyjątkiem dworu i trzymanych tam bydła, nierogacizny i koni, a także swoją połowę Woli Cisiej pod warunkiem, że Jakub będzie mu wypłacał dożywotnio coroczny czynsz od kmieci osiadłych w M. i od 2 kmieci z połowy Woli Cisiej, tj. Pawła Światłowica i Jana Króla (ZK 263 s. 308-9); Jakub z M. za zgodą matki Eufemii zastawia za 5 grz. Szczepanowi z Jelowic łąkę młyńską w M. (ZK 263 s. 328); Stanisław z M. ustępuje [bratankowi] Jakubowi z M. dobra ojczyste i macierzyste w M. i Woli Cisiej i kwituje go ze spłaty 10 grz.; Jakub zobowiązuje się zapłacić temuż Stanisławowi 9 grz. w 2 ratach 5 i 4 grz. (ZK 263 s. 331-2); 1496 Jakub z M. zastawia za 10 fl. węg. Jakubowi zw. Bawczowski4Jest to zapis omyłkowy. Chodziło o Stanisława z M., stryja Jakuba z M. ½ ł., na którym siedzi Maciej Bartkowic (ZK 263 s. 360); Jakub z M. i jego matka Eufemia zastawiają za 6 grz. Szczepanowi z Jelowic łąkę [Pieczarczyńską] pod gajem ciągnącą się aż do łąki prep. [kl. Augustianów w Książu Wielkim] wraz z młynem i ogrodem w M. (ZK 263 s. 385); Stanisław z M. sprzedaje za 300 grz. bratankowi Jakubowi z M. całe cz. dziedz. w M. i Woli Cisiej oraz kwituje go ze spłaty 10 grz. (ZK 263 s. 396); wyrokiem star. Jakub Mianocki z M. winien zwrócić Andrzejowi i Kat. Olszówce z Olszówki [par. Mironice] 6 sztuk bydła rogatego, pod warunkiem, że ww. Andrzej odda Jakubowi dobrego konia, którego od niego dostał; ciż pozywają Krystyna z M. ojca Jakuba (GK 25 s. 837-8); Krystyn z M. zobowiązał się zapłacić w ciągu 2 lat Grzegorzowi z Porąbki [Poręby Dzierżnej] 100 fl. posagu swej c. Katarzyny pod rygorem wwiązania go w 6 ł. w Woli Cisiej, zwanych Nabykowski, Czudkowski, Cądzierczyński, Mikołajowski, Gogoliński i Malikowski, przynoszących dochód 10 fl. rocznie; tenże Grzegorz oprawia ż. Katarzynie c. Krystyna z M. po 100 fl. posagu i wiana na połowie dóbr w Porąbce [Porębie Dzierżnej]; Katarzyna kwituje ojca i ustępuje z dóbr ojczystych i macierzystych w M. (ZK 263 s. 417-9); 1503 Szczepan Lelowski [właściwie: Jelowski z Jelowic] z Książa Wielkiego podzastawia za 6 grz. Przedborowi ze Smogorzowa [pow. wiśl.] łąkę Pieczarczyńską w M., którą miał w zastawie w tej sumie od Jakuba Mianockiego i jego matki Fenny (ZK 264 s. 126); 1515 Jakub Mianocki z M. zobowiązuje się zapłacić Katarzynie ż. Feliksa Goworka z Jastrzębnik [pow. wiśl.] 100 fl. pol. pod rygorem wwiązania w M. (ZK 266 s. 64-5); 1516 tenże Jakub do ww. sumy dopisuje 20 fl. pol. i oświadcza, że Katarzyna ż. Feliksa Goworka z Jastrzębnik trzyma M. w sumie 120 fl. Tenże Goworek wydzierżawia do ś. Jana [24 VI] Janowi Mianockiemu5Zapiska została zapewne mylnie zredagowana. Chodziło o Jakuba Mianockiego, jak o tym świadczą późniejsze tego rodzaju transakcje M., pozostające w zastawie swej ż. Katarzyny i oświadcza, że otrzymał należność z tytułu tej dzierżawy. Jeśli po jej upływie Mianocki nie spłaci sumy głównej długu, tj. 120 fl. pol., M. wrócą do Kat. Goworkowej jako zastaw (ZK 266 s. 84-5); 1518 Jakub Mianocki z M. zobowiązuje się zapłacić Zbig. Goworkowi 100 grz. pod rygorem wwiązania w M. (ZK 266 s. 318)6Zapiska ta prawdopodobnie została wpisana do księgi przez pisarza w złej kolejności, skoro wcześniej Zbig. Goworek występuje jako zmarły. Dlatego w niniejszym haśle zmieniono kolejność zapisek; Jakub Mianocki z M. zobowiązuje się zapłacić br. niepodzielonym Stanisławowi pleb. w Kutnie i Feliksowi Goworkom z Jastrzębnik 116 grz. pod rygorem wwiązania w M. Goworkowie jako opiekunowie bratanicy Anny c. zm. br. Zbig. Goworka przyjęli ww. sumę i zobowiązują się pod zakładem 116 grz. stawić Annę, aby skwitowała Mianockiego ze spłaty tych pieniędzy (ZK 266 s. 277-8); 1519 Feliks Goworek [z Jastrzębnik] zastawnik w M. wydzierżawia Jakubowi Mianockiemu M. i oświadcza, że otrzymał należność z tytułu tej dzierżawy, a jeśli po jej upływie Mianocki nie spłaci sumy głównej długu, M. wrócą do Goworka jako zastaw (ZK 266 s. 448-9, 499-500); 1521 Jakub Mianocki z M. dopisuje Feliksowi Goworkowi 32 grz. do sumy 128 grz., w której to łącznej sumie 160 grz. tenże Goworek będzie trzymać w zastawie M. (ZK 267 s. 133).

1524-31 Feliks Goworek dz. M. i Jastrzębnik [pow. wiśl.], ż. Katarzyna (ZK 267 s. 403-4, 486-7 zp.; 268 s. 183, 221, 260); 1524 Jakub Mianocki z M. nadaje Feliksowi Goworkowi z Jastrzębnik dwór z folwarkiem i rolami folw. w M. i sprzedaje mu za 500 fl. pol. M. Zobowiązuje się do zachodźstwa względem dworu pod zakładem 400 fl. pol. i wsi pod zakładem 500 fl. pol. Goworek zezwala Mianockiemu dożywotnio korzystać z łąki młyńskiej w M., położonej między przekopami (ZK 267 s. 308-311); 1528 Feliks Goworek z M. i Jastrzębnik procesuje się z Jakubem Mianockim z Woli Cisiej. Obaj pozywają się o zabranie siana wart. 1 grz. z łąki młyńskiej w M. Ponadto Mianocki przysięga, że nie wymusił po 1 gr od 6 koni [Goworka], które zapędził do swej stajni (ZK 268 s. 23-6, 95).

3Bb. Kmiecie, zagrodnicy, karczmarze. 1376 Mikołaj krawiec (SP 8, 66); 1385-6 Staszek sługa Jaszka z M. (SP 8, uw. 11/16, 13/15, 21/10); tenże Staszek ze Święszkiem z Poręby Marcinkowskiej [tj. Poręby Górnej] i Lgoty o 5 ran, kaptur (lub ozdobną czapkę), pas, sakwę i wiard. (SP 8, 3009, 3092); 1386 Franek sługa Jaszka z M. z Klemensem z Charsznicy podczaszym [królowej Jadwigi] o 21 stogów żyta i niezapłaconą karę 6 gr (SP 8, uw. 35/26, 36/1); 1415 Mikołaj młynarz (ZK 193 s. 284); 1407 Maciej kmieć → Książ Mały p. 3a; 1432 Maciej sługa Mianockiego, NN. kmieć (GK 4 s. 692, 743); 1464 Marcin Głuch kmieć → p. 3B; 1493 Andrzej Głuch kmieć → p. 3B; 1496 Maciej Bartkowic → p. 3B.

3Bc. Areał, pobór, folwark. 1445 dwór z ogrodem, sadem, chmielnikiem i dębami → p. 3B; 1469 M. z cz. Krzczona nie zapłaciły poboru (GK 18 s. 844); 1470-80 łany kmiece, zagrody, folwark, młyn (DLb. 2 s. 84); 1471 M. z cz. Tęczyńskiego nie zapłaciły poboru i wiard. (GK 19 s. 414); 1472 M., Wola Cisia i Konaszówka z cz. [Jana] Rabsztyńskiego nie zapłaciły wiard. i 6 gr poboru (ZK 152 s. 370 - pod datą 1473); 1474 M. nie zapłaciły 6 gr poboru (GK 19 s. 975); 1485 M. z cz. Rabsztyńskiego nie zapłaciły wiard. (GK 22 s. 744 - pod datą 1487); 1487 M. z cz. Mianockiego i cz. Rabsztyńskiego nie zapłaciły po 6 gr poboru (GK 22 s. 733, 745); 1495, 1524 dwór, role folw. → p. 3B; 1500 Mianocki skazany na karę król. 14 grz. za odbicie ciążenia (GK 27 s. 1384); 1489-94, 1496-1501 pobór z 1½ ł.; 1505-16, 1518-20 pobór z 2 ł.; 1495, 1502-4, 1517 brak danych (ŹD s. 440; RP k. 12, 41v, 78, 114v, 136v, 163, 178v, 193, 208v, 250, 279, 309, 315, 323v, 342v, 368, 544, 572v, 598v, 627v, 711v, 734v, 791, 813, 828, 851v); 1530 pobór z 2 ł. i młyna o 1 kole (RP s. 13); 1563 pobór z 2 ł. według starych, i nowych kwitacji oraz z młyna o 1 kole dorocznym (RP s. 262).

4. 1385 królowa Jadwiga ze względu na zasługi Spytka [z Melsztyna] wwdy krak. przenosi z pr. pol. na pr. niem. magd. jego dobra, m.in. M. (ZDM 1, 174); 1387 Władysław Jag. na prośbę Spytka [z Melsztyna] wwdy krak. transumuje ww. dok. Jadwigi z 1385 r. (ZDM 6, 1525); 1398 Krystyn z M. w sprawie przeciwko Fryczowi włodarzowi z Książa [Wielkiego] winien przedłożyć przywilej [pr. niem.] (ZK 1c, s. 565); 1400 pełnomocnik Elżbiety okazuje w sądzie ziemskim krak. ww. dok. Władysława Jag. z 1387 r., wedle którego mieszkańcy z wymienionych osad, w tym z M., mają odpowiadać przed sądami pr. niem. (DSZ 84).

5. 1529 dzies. snop. wart. 8 grz. pobiera prep. [kościoła par.] w Książu Wielkim (LR s. 239).

6. 1407 Jan s. Krystyna z M. student Uniw. Krak. płaci 6 gr wpisowego (Metryka UK nr 11/007); 1427 Mik. Synowiec z Rogowa [i Rzędowic, par. Książ Wielki] jako powód nie stawił się przeciw Mikołajowi z M. oskarżonemu o to, że Dorka [tj. Dorota] służąca Synowca została w M. poszczuta psami (usczwana) i przez nie pogryziona (ZK 196 s. 106); Mikołaj, Jan i Włodek kmiecie Synowca z Rzędowic nie stawili się przeciwko Stanisławowi z M., którego oskarżyli o najechanie ich dziedzin, wychłostanie i poranienie. O swoje kary za poranienie poddanych nie stawił się także Mik. Synowiec (ZK 196 s. 106); 1482 Bernard z M. pleb. we Wrocimowicach i kan. sądec. → Książ Wielki p. 5b.

Uw. 1441 sąd ziemski sand. poświadcza, że Maciej opat kl. [Bened.] Św. Krzyża zapisuje w dożywocie Bartłomiejowi niegdyś z Bielowa i ż. Helenie wieś klaszt. „Minocicze” (Mp. 4, 1392). F. Piekosiński błędnie zidentyfikował tę wieś z M., chodzi tymczasem o Mirocice [pow. sand.], zob. M. Derwich, Materiały do słownika historyczno-geograficznego dóbr i dochodów dziesięcinnych benedyktyńskiego opactwa św. Krzyża na Łysej Górze do 1819 r., Wr. 2000, s. 121.

1 W 1390-1 r. Władysław Jag. i Jadwiga potwierdzili Spytkowi z Melsztyna posiadanie wyliczonych imiennie dóbr (ZDM 6, 1570; AGZ 6, 3). Brakło wśród nich w kluczu ksiąskim m.in. M., dlatego W. Dworzaczek domyślał się, że zostały one najprawdopodobniej sprzedane, W. Dworzaczek, Leliwici Tarnowscy. Z dziejów możnowładztwa małopolskiego. Wiek XIV-XV, W. 1971, s. 123. Wydaje się jednak, że cz. M. bez przerwy pozostawała w kluczu ksiąskim, tylko nie wymieniają jej źródła. Przekonuje o tym przykład Woli Cisiej, którą też pominięto w 1390-1 r., a wymieniono w 1450 r. jako własność Andrzeja Tęczyńskiego i jego ż. Jadwigi z Melsztyna. Jadwiga jako dziedziczka klucza ksiąskiego przez małżeństwo z Andrzejem, zwarte przed 27 XI 1441 r. wniosła w posagu Tęczyńskim ten klucz dóbr wraz z cz. M. → Książ Wielki p. 3a; Kurtyka Tęczyńscy s. 325.

2 Zapiski te sugerują, że sprzedaż cz. Stogniewic Sądowi z Mikułowic spotkała się ze sprzeciwem benedyktynek staniąt., zob. jeszcze SP 8, 5289. Ich wieś Klimontów [pow. prosz.] sąsiadowała ze Stogniewicami. Spory budziło np. wykorzystywanie biegu rz. Szreniawy por. SP 6, 230 (1523 r.).

3 W haśle → Kozłów p. 6 błędna datacja sprawy na 1397-8. Pisarz zanotował, że Krystyn odniósł 5 ran otwartych, po czym nadpisał krwawych (ZK 1c, s. 564).

4 Jest to zapis omyłkowy. Chodziło o Stanisława z M., stryja Jakuba.

5 Zapiska została zapewne mylnie zredagowana. Chodziło o Jakuba Mianockiego, jak o tym świadczą późniejsze tego rodzaju transakcje.

6 Zapiska ta prawdopodobnie została wpisana do księgi przez pisarza w złej kolejności, skoro wcześniej Zbig. Goworek występuje jako zmarły. Dlatego w niniejszym haśle zmieniono kolejność zapisek.