(1439 Micosschouicz - ZDK 2, 393; 1457 Mykluschowicze - GrünMark. 2 s. 609; 1581 Mikluszowice - ŹD s. 107), niegdyś osobna wieś podzielona między Koronę [Mikuszowice Krakowskie - UN 200 s. 21] i Śląsk [Mikuszowice Śląskie - UN 200 s. 21], dziś cz. m. Bielska-Białej.

1. 1457 ks. ośw. (GrünMark. 2 s. 609); 1581 pow. śl. (ŹD s. 107); 1598 par. własna, dek. ośw. (WR k. 13).

2. 1564 sołtys z Lipnika osadza wieś [Straconka] na rz. Straconej przy granicy M. (LK 1 s. 250); 1598 jedna cz. M. leży w Królestwie Polskim a druga część na Śląsku (WR k. 13).

3. 1439 szl. Stanisław z M. (ZDK 2, 393); 1457 Janusz ks. ośw. sprzedaje za 50000 grz. Kazimierzowi Jag. księstwo ośw. z wsiami szlach. m.in. M. (GrünMark. 2 s. 609); 1529 M. w krak. kluczu bpów krak.; dzies. pien. z M. wartości 7 gr dla bpów krak. (LR s. 9); 1581 pobór w M. z 10 półł. (ŹD s. 107).

Uw. Na lewym brzegu rz. Białej, na terenie ks. cieszyńskiego leżały Mikluszowice, zwane później Mikluszowicami lub Mikuszowicami Śląskimi. Wieś ta jest po raz pierwszy wzmiankowana pod nazwą Muthindorf w spisanym w l. 1290-1305 Liber fundationis episcopatus vratislaviensis (Codex diplomaticus Silesiae, XIV, Breslau 1889, s. 89-112; F. Maroń, Rozwój sieci parafialnej w diecezji katowickiej aż do końca XV w., Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne 2, 1969, s. 115, 119-20). Późniejsze wzmianki zestawia R. Mrózek, Nazwy miejscowe dawnego Śląska Cieszyńskiego, Katowice 1984, s. 117.