(1453 merica Dambrowka, 1472 arvus Dambrowka) dąbrowa i niwa, o nie notowanej nazwie w UN i na MObrębowej, między Lusławicami a Kończyskami, ok. 4 km na SE od Melsztyna.

[Pow. sądec.]

Własn. szlach. 1453 Piotr i Gniewek z Kończysk ustępują Stan. Taszyckiemu z Lusławic dąbrowę zw. D., położoną między Kończyskami a Lusławicami k. młyna Adama (ZCz. 4 s. 141); 1472 Mik. Taszycki daje Gniewomirowi z Kończysk za niwę dworską pół niwy, położonej między wsiami Kończyska a Lusławice zw. D., rozciągającej się jednym końcem od rz. Paleśnicy, a drugim aż do wsi Faściszowej (ZCz. 4 s. 479).