DĄBRÓWKA

(1337 Dambrowa, 1404 Døbrowca, Dambrowca, Dampbrowka, Dąbrowka) 4,5 km na E od Szczyrzyca.

1. 1490 n., 1581 pow. szczyrz., par. Góra Ś. Jana (ŹD s. 449, 52).

2. 1545 granice między Mstowem a → Dobrogniewem [dziś Dobroniów] kończą się ponad ścianą wsi D. (Kl. w Szczyrzycu rps Provisio k. 170-2); 1569 granice między dobrami Jodłownik i → Dobrogniew dochodzą m. in. do drogi z Jodłownika do Mstowa, przechodzą ją i biegną przez łąki do rzeki, płynącej z Jodłownika w kierunku Mstowa, na której brzegu leży wieś D., i tu usypano kopce narożne Jodłownika i Dobrogniewa (ZK 407 s. 306-7); granice między wsiami Kostrza, Ryje [przysiółek Kostrzy, nie notowany w UN 6 i w Spisie PRL] dochodzą m. in. do potoku zw. Ryski Potok (Riski Potok, dziś zw. Ryje, lewy dopływ Rybnego Potoku - HW 49; SG 10 s. 88), który płynie ze wsi Ryje, a następnie dochodzą do potoku zw. Sikornica [dziś w Szyku łąka i krzaki o tej nazwie - UN 6 s. 22] i tym potokiem prowadzą do góry i przez nią ,,ad superficem” potoku zw. Lipska Debrz [nazwa nie notowana w UN 6] i stąd do granic wsi D. (ZK 407 s. 280-2).

3. Własn. szlach. 1337 D. należy do prepozyta krak. Zbyszka → p. 61Wiadomość tę zidentyfikowano z tą wsią, ponieważ Zbigniew ze Szczyrzyca [rycerskiego] podkanclerzy krak. w l. 1315-20, kanclerz sieradzki 1321-26, kanclerz krak. do r. 1356, prepozyt, następnie dziekan krak. należał do rodu Drużynitów, którzy posiadali m. in. Mstów i Tarnowę, do nich należała także D. Jako Drużynici są poświadczeni a wymienieni w p. 3 w l. 1420-1 Jan z Ujazdu i Mik. Skarbkowic ze Zręczyc, por. np. DLb. 1 s. 37. Z ustaleniami tymi stoi poniekąd w sprzeczności wiadomość z XVII-wiecznego kopiarza szczyrz. (Kl. w Szczyrzycu rps Origo k. 27), w którym znajduje się informacja, że wieś D. została założona in fundo wsi Dobrogniew, co ma wynikać z dok. dla Mik. Drobota z Jodłownika z r. 1403 w sprawie stawu między Jodłownikiem a Dobrogniewem (Pol. 3, 187). Wiadomość ta polega chyba na nieporozumieniu, bowiem D. nigdy nie była wspólną własnością z Jodłownikiem w rękach jednej osoby; 1404 Swøsch Køkolowic kmieć z D. (ZCz. 1 s. 139); 1415 Miroszek z Przełbicy [ziemia lwowska] i Krystyn z Tarnowy [dziś Tarnawa, pow. szczyrz.] dzielą się dobrami. Miroszkowi przypada cała wieś Mstów, a Krystynowi cała wieś D. (ZK 6 s. 136)2Krystyn albo Krzczon jako dz. Tarnowy występował w l. 1398-1417; 1420 Jan dz. Ujazdu zastawia za 20 grz. Janowi z Kostrzy całą wieś D. i 2 kmieci w Mstowie (ZCz. 2 s. 310); 1421 Jakusz z Kostrzy z Mikołajem Skarbkowicem ze Zręczyc wobec komorników sądu ziemskiego zobowiązują się, że w sprawie pr. bliższości w D. zostanie sporządzony drugi kontrakt (ZCz. 2 s. 369); 1429 Pietrunia (Pyetruna) wd. po Bartoszu sołtysie z Młynnego pozywa Jaszka z D. i jego sługę i domownika Mikołaja (GK 3 s. 317); Mikołaj chlebojedźca (Paniseda!) Jaszka z D. ma termin z Piotrunią sołtyską z Młynnego i ze Ściborem z Kępanowa (GK 3 s. 386); 1430 Jaszek z D. ma sprawę sądową ze Ściborem z Kępanowa o to, że Jaszek nie przyprowadził do sądu swego domownika Mikołaja chlebojedźcę (panis edam, GK 4 s. 19, 31); 1434 Jaszek z Sowlin zastawia za 30 grz. Małgorzacie wd. po Marcinie ze Zbigniewa i jej dzieciom całe dziedzictwo D. i cz. dziedzictwa w Mstowie (ZK 10 s. 253-4); 1489, 1491 w D. pobór z 1 ł. (RP s. 143, 170); 1490 brak danych o poborze (ŹD s. 449); 1492-99 w D. i w części Mstowa [tu z 1/2 ł.] należących do Janusza pobór z 1 i 1/2 ł. (RP s. 186, 199, 210, 92, 127, 55, 28); 1520 w D. w części Mstowa należących do Janusza pobór z 1 i 1/2 ł. (RP s. 862); 1529 w D. kmieć i zagrodnik (LR s. 87); 1530 w Mstowie i D. z 1 i 1/2 ł., karczmy i młyna o 1 kole dorocznych i od 1 komornika (RP k. 32).

5. 1529 dzies. pien. od 1 kmiecia i 1 zagr. wart. 24 gr plebanowi w Tamowej (LR s. 87)3D. nie została wymieniona wśród wsi oddających meszne plebanowi w Górze Ś. Jana (LR s. 332).

6. 1337 w D. miała miejsce czynność prawna dok. wystawionego przez Frowina kan., oficjała krak. i pleb. kościoła Ś. Wojciecha w Nowym Sączu oraz wójtów tego miasta Mikołaja i Jerzego w sprawie młyna należącego do tegoż kościoła. Mediatorem ugody z ramienia królowej Jadwigi był prepozyt krak. Zbyszek (ZDM 4, 919)1Wiadomość tę zidentyfikowano z tą wsią, ponieważ Zbigniew ze Szczyrzyca [rycerskiego] podkanclerzy krak. w l. 1315-20, kanclerz sieradzki 1321-26, kanclerz krak. do r. 1356, prepozyt, następnie dziekan krak. należał do rodu Drużynitów, którzy posiadali m. in. Mstów i Tarnowę, do nich należała także D. Jako Drużynici są poświadczeni a wymienieni w p. 3 w l. 1420-1 Jan z Ujazdu i Mik. Skarbkowic ze Zręczyc, por. np. DLb. 1 s. 37. Z ustaleniami tymi stoi poniekąd w sprzeczności wiadomość z XVII-wiecznego kopiarza szczyrz. (Kl. w Szczyrzycu rps Origo k. 27), w którym znajduje się informacja, że wieś D. została założona in fundo wsi Dobrogniew, co ma wynikać z dok. dla Mik. Drobota z Jodłownika z r. 1403 w sprawie stawu między Jodłownikiem a Dobrogniewem (Pol. 3, 187). Wiadomość ta polega chyba na nieporozumieniu, bowiem D. nigdy nie była wspólną własnością z Jodłownikiem w rękach jednej osoby.

1 Wiadomość tę zidentyfikowano z tą wsią, ponieważ Zbigniew ze Szczyrzyca [rycerskiego] podkanclerzy krak. w l. 1315-20, kanclerz sieradzki 1321-26, kanclerz krak. do r. 1356, prepozyt, następnie dziekan krak. należał do rodu Drużynitów, którzy posiadali m. in. Mstów i Tarnowę, do nich należała także D. Jako Drużynici są poświadczeni a wymienieni w p. 3 w l. 1420-1 Jan z Ujazdu i Mik. Skarbkowic ze Zręczyc, por. np. DLb. 1 s. 37. Z ustaleniami tymi stoi poniekąd w sprzeczności wiadomość z XVII-wiecznego kopiarza szczyrz. (Kl. w Szczyrzycu rps Origo k. 27), w którym znajduje się informacja, że wieś D. została założona in fundo wsi Dobrogniew, co ma wynikać z dok. dla Mik. Drobota z Jodłownika z r. 1403 w sprawie stawu między Jodłownikiem a Dobrogniewem (Pol. 3, 187). Wiadomość ta polega chyba na nieporozumieniu, bowiem D. nigdy nie była wspólną własnością z Jodłownikiem w rękach jednej osoby.

2 Krystyn albo Krzczon jako dz. Tarnowy występował w l. 1398-1417.

3 D. nie została wymieniona wśród wsi oddających meszne plebanowi w Górze Ś. Jana (LR s. 332).