(1414 n. Dambrowka, 1450 Dabrowca, 1530 Dąbrówka) 9 km na NW od Brzeżka [Brzeska].

1. 1530 pow. szczyrz. (RP k. 26; ŹD s. 58); 1598 par. Cerekiew [WR k. 275).

2. 1445 D. graniczy z → Borkiem [w par. Rzezawa] (ZDM 3, 717); 1470-80 D. graniczy z Okulicami (DLb. 3 s. 214); 1564 danina wrębu w lasach dąbrowskich dekretem warszawskim skażona (LK 1 s. 73).

3. Własn. król. w stwie ujskim, następnie w krzeczowskim. 1414 Klemens Wątróbka ze Strzelec [Małych] zeznaje, że zastawił do pełnej spłaty za 50 grz. Szymkowi zw. Szczecina „de Dambsco”¹W r. 1428 występował jako niegdyś mieszcz. krak., być może pochodził z Dębska w woj. kaliskim. Por. też Słownik staropolskich nazw osobowych, 5, 1978, s. 280-1 wieś D., z której jest 5 grz. czynszu (ZK 5 s. 455); 1416 Szymek Szczecina [dzierż.] z D. (SP 2, 1488); przed 1434 tenutariusz ujski zeznał w r. 1564, że dobra krzeczowskie, m. in. z wsią D., należały do stwa ujskiego, ale za pradziada obecnego króla [czyli za panowania Władysława Jag.] zostały przyłączone do żupy bocheńskiej (LK 1 s. 61 w przyp. a); 1439 Władysław [Warn.] zapisuje Klemensowi Wątróbce ze Strzelec kaszt. sand. 1460 grz. na dobrach Krzeczów z przynależnymi wsiami, m. in. z D. (Mp. 4, 1354); 1450 Jan Wątróbka ze Strzelec sprzedaje z pr. wykupu za 600 grz. mieszcz. i rajcy krak. Piotrowi Pelczerowi 60 grz. czynszu z dóbr krzeczowskich z przynależnymi wsiami, m. in. z D. (ZK 13 s. 369); 1464 Kazimierz Jag. wykupuje za 820 grz. z rąk kanclerza królowej Jana i kaszt. sądec. Stanisława Wątróbków ze Strzelec dobra Krzeczów z przynależnymi wsiami, m. in. z D. (GK 17 s. 338-9); 1503 Aleksander Jag. zezwala Jakubowi z Szydłowca [pow. rad.] star. łęczyckiemu i skarbnikowi Królestwa wykupić z rąk br. Jana i Piotra Gniadych [z Zabierzowa] dobra król. Krzeczów z wsiami, m. in. z D. (MS 3, 742); 1504 D. wieś król. przynależna do dóbr Krzeczów (ZK 154 s. 76-7); 1525 Zygmunt Stary przekazuje w tenutę Sewerynowi Bonerowi star. biec. i burgr. krak. żupy solne krak. i dobra Krzeczów z przynależnymi wsiami, m. in. z D. (MS 4, 14 281); 1530 w D. pobór z 2 i 1/2 ł. (RP k. 26); 1547 Zygmunt Stary nadaje w dożywocie królowej Bonie dobra Krzeczów, m. in. z wsią D. (MS 4, 22 827); taż uzyskuje wwiązanie w ww. dobra (MS 4, 22 866); 1564 własn. król. w stwie krzeczowskim, 6 kmieci na 3 ł. Płacą po 12 gr czynszu, po 3 gr wojennego, po 1/9 gr stacji, po 10 den. oprawnego. Dają po 1 kogucie czynszowym, a na stację 3 koguty, sep owsianą po korcu miary bocheńskiej, sep stacyjną łącznie 3 korce. Karczma z rolą i łąkami. Cała wieś na gody dostarcza 1 sanie drzewa, które sprzedaje się do karbarii bocheńskiej (LK 1 s. 70-1).

4. 1445 Pawlik sołtys z D. (ZDM 3, 717 - świadek na dok. wystawionym przez sołtysa z Borku).

5. 1529 dzies. snop. z całej wsi wart. 4 grz. plebanowi w Cerekwi (LR s. 259).