(1402 Dobesszowycze1Zapiski o studentach mogą się też odnosić do Dobieszowic na Śląsku Opolskim, 1421 Dobyschwicza1Zapiski o studentach mogą się też odnosić do Dobieszowic na Śląsku Opolskim, 1443 Dobyeschowicze, 1470-80 Dobeslawycze!, Dobyeslawicze!, 1480 Dobyeschowycze, 1494 Dobyeszchovycze, 1529 Dobyesshowicze, Dobyeshewicze) 12 km na NW od Będzina.
1. 1443 n. ks. siew. (GrünMark. 2 s. 629); 1470-80 n. par. Siemunia (DLb. 2 s. 191).
3. Własn. szlach. 1443 Wacław ks. cieszyński sprzedając bpowi krak. Zbigniewowi Oleśnickiemu księstwo siew. stwierdza m. in., iż wieś szlach. D. nie podlega prawu książęcemu (GrünMark. 2 s. 629); 1448 w podziale dóbr między br.: Rafałem kan. krak. i łęczyckim, Janem Feliksem i Janem Amorem z Tarnowa, Jan Feliks otrzymuje m. in. wsie w księstwie siew.: Tąpkowice, Pyrzowice i D. (AS 2, 147); 1461 Jan Feliks Tarnowski zastawia szl. [Stan.] Rudzkiemu swe wsie w ks. siew.: Tąpkowice, Pyrzowice i D. (W. Dworzaczek, Leliwici Tarnowscy, s. 208); 1470-80 dz. Stan. Rudzki2W tym czasie Stan. Rudzki trzyma wieś D. w zastawie, a jej właścicielem jest Jan Feliks Tarnowski h. Pilawa, 14 ł. kmiec. (DLb 2 s. 191); wieś D. własn. Jana Feliksa Tarnowskiego [wwdy lubelskiego], 14 ł. kmiec. (DLb. 3 s. 73); 1480 Jan Feliks z Tarnowa wwda lubelski wraz z Janem Amorem wwdą krak. i Janem Rafałem kan. krak. sprzedają za 3 tysiące kop szer. gr praskich Janowi Długoszowi bpowi elektowi lwowskiemu, Zygmuntowi i Michałowi braciom zakonnym zakonu kartuzów ,,de Gemnyaco” [Gemnice w Dolnej Austrii] i klasztorowi tej reguły na wzgórzu Ś. Stanisława nad [rzeką] Wisłą3Chodzi tu o kl. Kartuzów w Bielanach pod Krakowem, zob. F. Sikora, O fundacji kartuskiej Jana Długosza, ,,KH”, 80, 1973, s. 872-85 wsie swoje Radzionków w ziemi bytomskiej oraz D., Tąpkowice i Pyrzowice w ziemi siew. (Mp. 5 t. O 190); 1494 kr. Jan Olbracht zaświadcza, że Florian Chrząstowski z Zaleszan [pow. sand., par. własna] zapisał swej ż. Małgorzacie tytułem posagu i wiana 2000 fl. węg. na połowie swych dóbr dziedz. i królewskich, do których ma prawo po dokonaniu działu z braćmi swymi Mikołajem i Janem Gniewoszem, m. in. na wsiach: D., Pyrzowice i Tąpkowice (MS 2, 306).
5. 1443 dzies. pien. z wsi D. przechodzi na własność bpa krak. (GrünMark. 2 s. 629); 1470-80 dzies. snop. m. in. z wsi D. należała niegdyś do kl. zwierzyn. (DLb. 3 s. 63); dzies. pien. z 14 ł. kmiec. po 6 gr z łanu bpowi krak.; meszne po 1 ćw. żyta i tyleż owsa z każdego łanu plebanowi w Siemuni (DLb. 2 s. 191; 3 s. 73); 1529 dzies. pien. w wysokości 2 grz. 16 gr bpowi krak.; meszne 7 ćw. i korzec owsa plebanowi w Siemuni (LR s. 15, 94).
6. 1402 Sędziwój s. Mikołaja z D. studentem Ak. Krak.; 1421 Jakub s. Jana z D. studentem Ak. Krak.1Zapiski o studentach mogą się też odnosić do Dobieszowic na Śląsku Opolskim (Ind. s. 267, 103).
7. W. Dworzaczek, Leliwici Tarnowscy. W. 1971.
1 Zapiski o studentach mogą się też odnosić do Dobieszowic na Śląsku Opolskim.
2 W tym czasie Stan. Rudzki trzyma wieś D. w zastawie, a jej właścicielem jest Jan Feliks Tarnowski.
3 Chodzi tu o kl. Kartuzów w Bielanach pod Krakowem, zob. F. Sikora, O fundacji kartuskiej Jana Długosza, ,,KH”, 80, 1973, s. 872-85.