(1369 mons castri desolati dicti Grodzysko w fals. z początku XV w., 1400 Grodiscze, 1408 mons castri deserti dicti Szczyrzyc, 1567 Grodziszko) góra 623 m n.p.m. z ruinami zamku → Szczyrzyc, k. Poznachowic Górnych, 8 km na SE od Dobczyc.

[Pow. szczyrz.]

1369 granice między dobrami kl. szczyrz. i król. [tenuty dobczyckiej] zaczynają się od wierzchołka [góry] opust. zamku zw. G. i biegną przez → Ciecień, „datum et actum sub monte...” (Mp. 1 s. 364-5 – fals.); 1400 potok spływający z G. do rz. Stradomi [dziś Stradomka]→ Gumniska; 1408 łąki i role pod górą opust. zamku Szczyrzyc (ZDM 5, 1215); 1567 góra G. → Debrz Karczemna.

Grodzisko kultury łużyckiej i celtyckiej. Pozostałości grodu z XIII w. z obronnym podgrodziem (A. Jodłowski, Grodzisko w Poznachowicach Górnych, woj. krakowskie w świetle wstępnych badań archeologicznych, „Sprawozdania Archeologiczne”, 35, 1983, s. 49-62). Jeszcze w r. 1623 kl. szczyrz. miał „pewne grunty od fundacji pod górą G., na której quondam był zamek, a teraz pusty, nazwany Szczyrzyc” (BPAN rps 7113). Do tego zamku odnosi się wiadomość z r. 1270 (Pol. 3, 43). Należał on wówczas do księcia. Innego natomiast Szczyrzyca [rycerskiego] dotyczy wiadomość z żywota bł. Kingi z r. 1307 o kamiennej wieży wysokiej na ok. 20 łokci przy dworze komesa Marcina ze Szczyrzyca (MPH 4 s. 732).