/302/, część m. Siedlce. Pierwotnie były to Siedlce notowane po raz pierwszy w 1441 r. jako Sedlecze (KzL 1 99). Wieś ta należała wówczas do parafii w Łukowie. W 1448 r. zapisano ją Szedlecz (KDMp IV 1498), zaś w 1459 r. Shydlcze (KzL 4 286). W l. 1529 (LR 418) i 1531 (ZD XIV 38) w parafii Pruszyn występowała wieś Syedlcze, która w 1532 r. została siedzibą nowej własnej parafii (AE 15 104-108; Kiryk 157). Po lokacji m. Siedlce (zob.) sąsiednią wieś parafialną zaczęto nazywać Starą Wsią. Pierwszy taki zapis pochodzi z 1564 r.: Siethlcze Stara Wiess (KsP 33 668). W wizytacji z 1595 r. zanotowano, iż kościół parafialny w Siedlcach położony był za miastem ad pagum Starowies (Vis. KM 3 232). Przypadła więc tej osadzie rola przedmieścia z kościołem i szkołą parafialną. W wiekach następnych ciągle nazywano ją Stara Wieś, pisząc raz jako samodzielną osadę, innym razem jako przedmieście (Vis. DL 105 289; 1781 r.). Jako wieś występowała jeszcze w 1967 r. (Spis 1074), chociaż, jak wynika z pracy Wintera, już w tym czasie stanowiła część Siedlec, a jej śladem była ulica Starowiejska przemianowana następnie na Żymierskiego (Winter 18). WU notuje Starą Wieś jako część m. Siedlce (III 303).