BIAŁCZ jez. (oraz BIAŁECKIE BŁOTO)

(1557 Bialcz, Byalcz; blotho Byaleczkie) jezioro 3,5 km na NE od Międzychodu, 0,5 km na S od Warty, obecnie na północnym brzegu jeziora bagniste łąkl.

[Pow. pozn.]

1557 podział dóbr, m.in. wsi → Bielsko: Wojc. Prusimski otrzymuje w Bielsku m.in.: 1/2 jez. Bielskiego, jeziora B., Głowa i Cisica; bór bielski od granicy międzychodzkiej, od wsi Bielsko i jez. Bielskiego aż do granicy szathkowskiej [z wsią Zatom Stary?] i koleńskiej i do naciosów, które poczynają się od końca Białeckiego Błota; strugę Raczew, co płynie z [jez.] B. do [strugi] Bieliny (PG 101, 730-732).

Uwaga: Kornaszewski zidentyfikował to jezioro na podstawie map z XIX w. (Kornaszewski Nazwy 99); na MTop. 1950 i na MAd. pow. Międzychód 1964 jezioro bez nazwy.